ငါ့အူေတြက ေခြးလို သံရွည္ဆြဲအူလို႔
ငါ့အစာအိမ္က စစ္လမ္းေၾကာင္းက်တဲ့ ႐ြာေလးတစ္႐ြာလို။

ငါ့ေက်ာက္ကပ္ေတြက
တဗြမ္းဗြမ္း ေရေတြလွ်ံလို႔။

ငါ့အဆုတ္ေတြက
ဖြတ္ခ်က္ဖြတ္ခ်က္နဲ႔ မီးခိုးတအူအူ
ဘယ္လိုမွ စားသံုးလို႔မရေတာ့ဘူး။

ငါ့အ႐ုိးနဲ႔အဆစ္ေတြဂြိ်ဳင္းထားတဲ့ ဂိြ်ဳင္းနတ္ေတြျပဳန္းေပါ့
ငါ့ခႏၶာ တာဘိုအင္ဂ်င္သူရဲေကာင္းႀကီးေလ…
သူရဲေကာင္းႀကီးတဲ့…
ဘယ္လိုမွ ဆုတံဆိ္ပ္ေတြ မေမွ်ာ္မွန္း
ဘာဆုတံဆိပ္ေတြမွ မရခဲ႔တဲ႔ သူရဲေကာင္းႀကီးေပါ့။

ငါဘယ္ေတာ့မွ လက္နက္မခ်ႏိုင္ဘူးတဲ့
ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့
ငါ့မွာ ခ်စရာလက္နက္မရွိလို႔ပါကြယ္တဲ့။ ။

ေမာင္ေခ်ာႏြယ္
Credit: http://thihathu.blogspot.com