ဘဝမွာ      
နည္းၿပဆရာ မလိုပါဘူး၊
ေရကူးသင္ေနတာမွ မဟုတ္ပဲ အခ်စ္ေရ …
    နစ္ၿပီးေသရမယ္ဆိုလည္း
    ေသေပ်ာ္ပါတယ္၊

ၾကည့္စမ္း … ဒီမွာ
သစ္ရြက္ေပၚ မိုးေရစက္ေလး တစ္စက္က်လာတဲ့ပံု၊
ငါကေတာ့
ေဟာဒါ မုတ္သုန္ရာသီပဲဆိုတာ … ယံုတယ္။

အခ်စ္ရဲ႕ ေက်းဇူးေတာ္ ဂုဏ္ေတာ္ အေဆာင္အေယာင္ကို
ေလွာင္ေျပာင္ေစာ္ကားရဲတဲ့
ငါ့ရဲ႕ အမိုက္မဲေလးေရ …
    ကိုယ္ဆိုတဲ့ ခပ္ညံ့ညံ့ငနဲက
    မင္းကိုလည္း ယံုခဲ့မိတာေပါ့ …။

အလြမ္းႏွစ္တစ္ရာအထိ
က်မ္းသစၥာ က်ိန္ဆိုလိုက္ဦးမယ္ …
ေၾကကြဲမူေတြ အကုန္လံုးကိုလည္း
ခံုရံုးမွာ တင္ၿပမယ္ …
    ငါက ရွဳံးၿပီးသားမဟုတ္လား
    တရားခြင္ရဲ႕ “အဆံုးအျဖတ္” ကို၊
    ငါ မေတာင္းဆိုပါဘူး၊
ေကာင္မေလးေရ …
မင္းေပးမယ့္ “အရွဳံးအျမတ္” ပဲလိုတယ္ …
    ငါ့ကို အဆံုးသတ္ေပးပါေတာ့ကြယ္ …။

ဘယ္အရာကိုမွ မယံုၾကည္ေတာ့တဲ့အထိ
အရာရာကို ယံုၾကည္ခဲ့မိသူ တစ္ေယာက္ေလ …
    ခ်စ္သူကိုဆဲ
    ေရကူးနည္းၿပေတြကို ဆဲ … နဲ႔
(ဒီေကာင္ …) ဘဝမွာ
ေခြးကူးကူးရဲဖို႔ပဲ လိုေတာ့တယ္။

မင္းခိုက္စိုးစန္
Jun 1999

———————————————
ဤကဗ်ာမ်ားအား စုစည္းၿပီးေပးပို႕ေသာ ဆရာ ခြန္းခ်ိဳၿငိမ္းခ်မ္း ႏွင့္ တင္ဖို႕အတြက္ ခြင့္ၿပဳခ်က္ေပးေသာ ဆရာမင္းခိုက္စိုးစန္အား poemscorner မွ အထူးေက်းဇူးတင္ရွိပါသည္။