ေမာ႕မၾကည္႔ခဲ႕တာ မဟုတ္ဘူး
မ်က္၀န္းဆီက ေႏွာင္တြယ္ရိပ္
မင္းေတြ႔မွာ စိုးခဲ႕တာ။

မလွမ္းခဲ႕တာ မဟုတ္ဘူး
ကမ္းလာတဲ႕ လက္တစ္စံုကို
ဖမ္းမဆုပ္ ရဲခဲ႕တာ။

ဘယ္အရာေတြက မျဖစ္သင္႕လို႕
ငါတို႕က အခ်စ္သင္႕ေနရတာလဲ။
ေရွ႕တစ္လွမ္း တိုးခဲ႕ရင္
ဆက္ဆက္္နစ္ကြ်ံမဲ႕ အခ်စ္ႏြံမို႕
ေျခလွမ္းကို ေနာက္ျပန္ဆုတ္ေတာ႕
ႏွလံုးသားက သည္းသည္းလွဳပ္ငိုတယ္။

ကံဇာတ္ဆရာရဲ႕ ေစစားခ်က္မွာ
ရုပ္ေသးသက္သက္ပဲ ျဖစ္ခဲ႕တာမို႕
ဆိုးရြားတဲ႕ ဒီၾကမၼာကိုသာ
အျပစ္ဖို႕ခ်င္ဖို႕ပါေတာ႕။

ကိုယ္တိုင္ကေတာ႕……..
ေသရာပါမဲ႕ ဒီအခ်စ္တစ္ခုနဲ႕
မနက္ျဖန္ေပါင္းမ်ားစြာကို
မင္းမပါပဲ ဆက္ရွင္သန္ရဦးမယ္။