မေသမရွင္ျဖစ္ေနတဲ့
ဓာတ္မီးတိုင္ရဲ႔ အလင္းကိုနင္းလို႔
နံရိုး(၆)ေခ်ာင္းဆီက
သီခ်င္းကိုခြာယူ
မီးေတာက္တစ္ခုလို ယိမ္းထိုး
ငါအိမ္အျပန္
အေ၀းက
လရဲ႔ မခ်ိမဆန္႔ေအာ္သံကို ၾကားရ
အေရးေပၚ
ဂက္စ္မီးျခစ္ ရွာမေတြ႔၊
လမ္းၾကားထဲ
ကားမီးေရာင္ေတြ ေကြ႔၀င္သြားၾက
သစ္ပင္လား လူလား နာနာဘာ၀လား။
ေရနံဆီမီးခြက္
ငါးရွာဖားရိုက္သူေတြရဲ႔ မီးအိမ္
စုန္းကစားေနျခင္း
လမ္းေဘးတစ္ဖက္တစ္ခ်က္
တဖ်ပ္ဖ်ပ္လြင္ျပင္
ေသသူရဲ႔ မ်က္လံုးေတြလား။
မ်က္ႏွာကို ျဖတ္ရိုက္သြားေပါ့
အေတာင္ပံတစ္ခု
ေခြးတစ္ေကာင္ေတာင္
အခက္ခဲဆံုး ရင္ဆိုင္ရမယ့္ အကာလ
အခုမွ၊
ငါ ရနံ႔တစ္ခုကို သဲသဲမဲမဲ
သရဲမရဲ အနံ႕ခံေနမိ
ငါ့မိသားစုရဲ႔ အနံ႕
ငါ့သမီးေလးရဲ႕ အနံ႕ကို
ငါ လွမ္းအဆြဲ
ငါ့နာမည္ဟာ လြတ္က်သြားတယ္။
ငါဘယ္သူလဲ
အခ်ိန္မေတာ္
ငါ အခုျဖတ္ေက်ာ္ေနတာ
လမ္းမတစ္ခုလား
သခၤ်ဳိင္းေျမတစ္ကြက္လား
ထိတ္လန္႔ၿပီး
ငါ့အသားငါၿဖဲၾကည့္
ေသြးထဲမွာ သုညေတြ။     ။

(ရယ္စရာ – ဇြန္၊ ၂၀၀၈)