အနာဂတ္မွာမနက္ျဖန္မရွိဘူးတဲ့
ေတာ္႐ံုသာေပ်ာ္က်ေပေတာ့

ဆင္းရဲမွာမပူနဲ႕
က်ေနာ္ကာကြယ္ေဆးထိုးထားတယ္

ေက်ာင္းေနာက္မွာ စိန္ပန္းပင္ရွိတယ္
ဝတ္လစ္စလစ္ သစ္ရြက္ေတြကိုေဖာ္က်ဴးလို႕

အခ်စ္ဟာဘာသာစကားမဲ့ေနတယ္

ရွက္စႏိုးျဖစ္ေနတဲ့ ႏွလုံးသားကို
ေဇာင္းကလႊတ္လိုက္ေတာ့
ေဘးကခ်ာတိတ္က စားလက္စခြက္လြတ္က်သြားတယ္

မေကာင္းတတ္လို႕ဆိုတာၾကီးကိုအာဂံုေဆာင္ျပီး
ငါေရွ႕မွာလာမအန္ျပနဲ႕ နားရွက္တယ္

ေခ်ာက္ရင္ေၾကာက္တတ္တယ္
ေျမႇာက္ရင္ အင္း ( ေျမႇာက္တတ္တယ္ထင္တာပဲ )

ကိုယ့္ဘဝကိုမေက်နပ္လည္း ဘယ္လိုလုပ္မလဲ

အိမ္သာသုံးတစ္႐ႉးမရွိျခင္းက
လူတစ္ေယာက္ကိုဝမ္းခ်ဳပ္ေစပါသလား

ဒါဆိုရင္ေတာ့ငါ လြမ္းတတ္ေနျပီပဲ

အနားမကပ္နဲ႕ေနာ္ လက္ထဲမွာ”စကား”နဲ႕
ထထိုးလိုက္လို႕ေသသြားမယ္ ဘာမွတ္လဲ

အပိုင္းငါး

ငါးမ်ားသည္ေရမကူးတတ္ေၾကာင္းေတြ႕ရွိရပါသည္
ဆိုေသာအခါ၌ဝယ္ ….

ေပါင္ခ်ိန္ရယ္ လာပါေတာ့
မင္းေခါင္းျဖတ္ရမဲ့လူေတြငါ့ေဘးမွာအမ်ားၾကီးပဲ

လက္သည္းေတြပ်က္ကုန္ျပီ
ႏွေမ်ာစရာၾကီး

ငါနားထဲက ယံုတမ္းစကားေတြေကာ္ထုတ္ေနပါသည္