ေနာက္ေန့မနက္ေရာက္ေတာ့ စာေရးခံုေလးေပၚမွာ စာအုပ္ကိုအရင္ တင္လိုက္မိတယ္ စာကိုဖတ္ေနခ်ိန္မွာ စိတ္ထဲမွာ တခုခုၿဖစ္ေနတယ္ ဘာမွန္းမသိဘူး စာမေတ္ေတာ့ပဲ စာအုပ္ကိုဖယ္လိုက္ေတာ့လွပတဲ့လက္
ေရးေလးေတြကို ၿဖတ္ခနဲ့ေတြ့လိုက္တယ္ …
”စာေတြနားမလည္လို့ပါ”
”ရွင္းၿပေပးရမလား”
သူမ သူ့စာေၾကာင္းေလးေအာက္ကေရးလိုက္မိတယ္…
သူမ အတြက္ေန့တေန့က လွပသြားသလိုပါပဲ….ဘာလို့ ဒီစာေၾကာင္းေလး အေပၚမွာ ဒီေလာက္ထိစိတ္၀င္စားရတာပါလိမ့္ သူမတို့ ႏွစ္ေယာက္မၾကာခင္ သူငယ္ခ်င္းၿဖစ္ၾကေတာ့မယ္ သူငယ္ခ်င္းေကာင္မေလး တစ္ေယာက္တိုးတာေပါ့..ေပ်ာ္ရြင္ေနမိတာေတာ့ အမွန္ပင္ ..
”က်ြန္ေတာ္နာမည္က ေကာင္းကင္ပါ”
ေနာက္တေန့မွာ ေတြ့လိုက္ရတဲ့ စာေၾကာင္းေလးေၾကာင့္ သူမအံ့ၾသသြားခဲ့သည္ ဒီလက္ေရးပိုင္ရွင္က ေယာက်ာၤးေလး တစ္ေယာက္တဲ့လား သူမမယံုႏိုင္ေပ ဒီေလာက္လွပတဲ့ လက္ေရးကိုေယာက်ာၤးေလးတစ္ေယာက္ကေရးသားတာတဲ့ သူမ တုန္လွုပ္သြားခဲ့သည္ တၿပဳင္နက္ထဲ နွလံုးခုန္သံေတြၿမန္သြားခဲ့သည္ သူမ ဘာဆက္ေရးရမွန္း မသိေတာ့ေပ အဲဒီေန့က စာသင္ခ်ိန္ဘယ္လို ၿပီးသြားလဲဆိုတာ မသိခဲ့ေပ စာလဲမေရးေတာ့ေပ သူမွရွက္ေနသည္သာ သိသည္ ရင္ေတြခုန္ေနသည္ အၿပင္ေရာက္ေတာ့ မထင္မွတ္ပဲ ေကာင္းကင္ကို ေမာ့ၾကည့္မိေတာ့ တစံုတေယာက္ကို သတိရလိုက္မိသည္… ေကာင္းကင္ကၿပာလဲ့ေနတာပဲ အၿပာေရာင္ဆိုတာ ခ်စ္ၿခင္းသေကၤတ..
အဲဒီေန့ညက အိမ္မက္မွာ စာေၾကာင္းတိုတိုေလးေတြက စိုးမိုးေနသည္ သူမ စာမေရးခဲ့တဲ့ အတြက္ သူဘယ္လိုထင္ေနမလဲ ေတြးရင္ အိပ္မေပ်ာ္ေတာ့ေပ… မိုးစင္စင္လင္းခဲ့ေတာ့သည္…
ဒီေန့ေက်ာင္းတက္ရမွာ စိတ္ထဲတြင္တမ်ဳိးၿဖစ္ေနသာည္ သြားခ်င္သလိုလို မသြားခ်င္သလိုလိုပဲ ေက်ာင္းသိုေရာက္သြားခဲ့သည္ စာသင္ခန္းထဲေရာက္ေတာ့ စာေရးစားပြဲကို မၾကည့္ရဲေပ…..
စိတ္ကလဲ ၾကည့္ခ်င္ေနသည္ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ မသိေပ..ေနာက္ဆံုးေတာ့ သူမ မသိမသာေလ ၾကည့္ခဲ့မိသည္ …
ေတြ့ပါၿပီး စာေၾကာင္းေလးေတြ……