လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ကိုက္ဖဲ့ၿပီးစ
ဖရဲသီးအ၀ါလို
“လ” ႏွယ္
အခ်ိဳရည္ေတြတစက္စက္ရႊဲက်
အေစ့ေတြကေတာ့ အျဖဴစၾကယ္ေတြ
ဗရဗပြႀကဲ
ပိုးသားအိအိတိမ္တိုက္ေတြ
စိတ္ေလလြင့္ၾက
ဆင္ျခင္တံုငွက္ေတြ
ငါ့ခႏၶာကိုယ္ထဲက ပ်ံထြက္ကုန္ၾက
သူတို႔ေတာင္ပံရိုက္ခတ္သံဟာ
ေျမြတြန္သံေတြ ျဖစ္သြားၾကၿပီး
ႏိုက္ကလပ္တစ္ခုမွာ
ေျခလြတ္လက္လြတ္ မူးယစ္ကခုန္ေနသူေတြလို
ကခုန္ေနၾက
ဘ၀ကို
အက်ႍခၽြတ္သလို ခၽြတ္ခ်လို႔မရတဲ့ည
ဘ၀ကို
ေျခအိတ္စြပ္သလို စြတ္ခ်လို႔မရတဲ့ည
ညကညကို ျပန္မ်ိဳလို႔ မရတဲ့ည
အဲဒီညေတြဟာ
ဟိုတယ္ထဲ ခုန္ေပါက္၀င္သြားတဲ့အခါ
ဟုိတယ္ေတြက လက္လြတ္ထြက္ေျပးလာ
ညေတြဟာ
ဟုိတယ္ျဖစ္ခဲ့တယ္။

ေမာင္ေခ်ာႏြယ္

/*ကဗ်ာဆရာ ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ရဲ႕ ကဗ်ာျပပြဲစာအုပ္ကပါ။ စာအုပ္ကို ေရႊ၀ါျပည္ ကရတာပါ*/