က်ေနာ္လဲ ကားကုိ အရပ္ခုိင္းျပီး ……
ထမင္းဆုိင္ဘယ္ေျပာင္းသြားလဲဆုိတာေမးဘုိ႔ ကားေပၚကဆင္းလုိက္ပါတယ္။
ဟုိတယ္ေဘးနားမွာကြမ္းယာဆုိင္ေလးဖြင္႔ထားတာေတြ႔လို႔ေမးမယ္ဆုိျပီးလွမ္းၾကည္႔လုိက္မွ ကြမ္းယာဆုိင္ေနာက္မွာက်ေနာ္ရွာေနတဲ႕ထမင္းဆုိင္ဆုိ္င္းဘုတ္ကုိေတြ႔လုိက္ေတာ႔ အေတာ္ေလးကုိ ၀မ္းသာသြားပါတယ္။
အဲဒါနဲ႔က်န္တဲ႔လူေတြကုိ လွမ္းေခၚလုိက္မွ ထမင္းမငတ္ေတာ႔ဘူးဆုိတာသိေတာ႔ အားရ၀မ္းသာဆင္းလာပါတယ္။
အဲဒီကုိေရာက္ေတာ႔ 11နာရီပါ။
က်ေနာ္ခရီးထြက္လုိ႔ထမင္းစားရင္ တရုပ္ထမင္းဆုိင္မွာဘဲစားေလ႔ရွိပါတယ္။
အရသာအေျပာင္းအလဲျဖစ္ေအာင္ရယ္ မွာမွခ်က္ျခင္းခ်က္ေပးတယ္ဆုိေတာ႔
ပူပူေႏြးေႏြးရွိတာရယ္ေၾကာင္႔ပါ။
ျမန္မာထမင္းဆုိင္ေတြက ဟင္းခ်က္ပုံၾကိဳက္တာ မၾကိဳက္တာရွိမယ္
ေအးစက္စက္နဲ႔ဆုိျပန္ရင္လဲ စားရတာ အဆင္မေျပလုိ႔ပါ။

ထမင္းဆုိင္ထဲကိုလည္း၀င္လုိက္ေရာ ဆုိင္က ေကာင္ေလးက ” ဆရာၾကီး အဲကြန္းခန္းထဲလာ “ဆုိျပီးသစ္သားျပားတစ္၀က္မွန္တစ္၀က္ ကာထားတဲ႔
အခန္းထဲကုိေခၚသြားျပီး အဲကြန္းခလုတ္ေတြကုိ ဟုိလွည္႔ဒီလွည္႔နဲ႔ဖြင္႔ေပးပါတယ္။
ေနာက္ ေလးေယာက္ထမင္းစားမယ္ေျပာေတာ႔ ေကာင္ေလးက ဘီယာအရက္ မွာအုံးမလားေမးေတာ႔ထမင္းဘဲစားမွာဆုိမွ
ေကာင္ေလးက ရႏုိင္တာေတြတန္းစီရြတ္ျပပါတယ္။
က်ေနာ္တုိ႔က ငါးနဲ႔ပါတ္သက္တာမွာမယ္လုပ္ေတာ႔ ဒီေန႔ငါးမရဘူးလုိ႔ေျပာပါတယ္။
ကားဆရာေလးကေတာ႔ “ေလးေလးတုိ႔ၾကိဳက္တာမွာပါ”လုိ႔ေျပာေပမဲ႔အားလုံးအစားညီတဲ႔ ၾကက္သားနဲ႔ပတ္သက္တာေတြကိုဘဲမွာလုိက္ပါတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္မွာအျပင္ဘက္မွာရွိေနတဲ႔ တီဗြီကို ဆုိင္ကေကာင္ေလးတစ္ေယာက္က ေရွးအဂၤလိပ္သီခ်င္းေဟာင္းေတြပါတဲ႔အေခြကိုေျပာင္းဖြင္႔လုိက္တာကုိျမင္ေနရပါတယ္။
စုိးပုိင္ဘာသာျပန္ျပီးဆုိထားတဲ႔ ” ေအဒင္ရယ္ ခ်စ္သူရယ္”တုိ႔ပါတဲ႔ မူရင္းသီခ်င္းတုိ႔ ABBA အဖြဲ႔သီခ်င္းေတြလဲပါပါတယ္။
က်ေနာ္က ဒီျပင္ေခြေျပာင္းဖြင္႔ေပးဘုိ႔ေျပာေတာ႔ ေရဒီယုိသီခ်င္းမရွိဘူးလုိ႔ေျပာပါတယ္။
က်ေနာ္က ခ်မ္းခ်မ္းျဖစ္ျဖစ္ သားစုိးျဖစ္ျဖစ္ ေခတ္သီခ်င္းဖြင္႔ေပးပါလုိ႔ေျပာေတာ႔ ေကာင္ေလးက အံ့ၾသေနပုံရပါတယ္။
ဟင္းမွာရင္း အလုပ္ကိစၥတုိင္ပင္စရာ ရွိေတာ႔ လုိတာရွိရင္လုပ္ေပးဘုိ႔ေစာင္႔ေပးေနတဲ႔ေကာင္ေလးကုိ လုိရင္ေခၚလုိက္မယ္လုိ႔နွစ္ခါသုံးခါေျပာလဲ ေကာင္ေလးကရပါတယ္ဆိုျပီး မထြက္ဘဲေနပါတယ္။
က်ေနာ္တုိ႔ကလည္း လွ်ဳိ႕၀ွက္ခ်က္ရယ္ေတာ႔မဟုတ္ေပမယ္႔ ကုိ္ယ္႔လူနဲ႔ကိုလြတ္လြတ္လပ္လပ္စကားေျပာခ်င္ေတာ႔
ေျဗာင္ဘဲအျပင္ထြက္ေပးဘုိ႔ေျပာလုိက္ေတာ႔မွ ဆုိင္ကေကာင္ေလးထြက္သြားပါတယ္။
အားနာသြားလုိ႔ထင္ပါတယ္ ကားဆရာေလးကလဲ အေညာင္းေျဖတာလုိလုိ ဘာလုိလုိနဲ႔ထြက္သြားပါတယ္။
က်ေနာ္တုိ႔က မေကြးဘက္က ထြက္တဲ႔ႏွမ္းအေျခအေနကုိ သြားၾကည္႔တာပါ။
စိတ္တုိင္းက်ရင္ လဲတစ္ခါတည္း၀ယ္ဘုိ႔စိတ္ကူးလဲရွိပါတယ္။
အဲဒါနဲ႔မွာထားတဲ႔ဟင္းေတြရဘုိ႔ နာရီ၀က္ေစာင္႔ရပါတယ္။
တကယ္ဟင္းေတြေရာက္လာေတာ႔လဲဟင္းေတြက အရသာလဲရွိ စားရတာလဲအေတာ္ေလးေကာင္းပါတယ္။
က်ေနာ္ကလဲ ငါေရြးတဲ႔ဆုိင္မွန္တယ္မုိ႔လားလုိ႔ ခပ္ၾကြားၾကြားေလးေမးေတာ႔ အားလုံးက ေကာင္းေၾကာင္းေထာက္ခံၾကပါတယ္။
အဲ စားေသာက္ျပီးထမင္းဘုိးရွင္းေတာ႔မွ အဲကြန္းအခန္းသုံးခ 3000က်ပ္ထည္႔ေပါင္းထားပါတယ္။
တကယ္ေတာ႔ လုံေလာက္တဲ႔အေအးဓါတ္ကုိလည္း မရပါဘူး။
က်န္တဲ႔လူေတြ စိတ္ထဲမွာ အျပင္သာထုိင္မိရင္ ဟင္းတစ္ခြက္ပုိရတယ္လုိ႔ ေတြးမိၾကမွာအမွန္ပါဘဲ။
က်ေနာ္ကေတာ႔ မေမးမျမန္းနဲ႔အေအးခန္းကုိ ၾကိဳက္ခ်င္အုံးဟဲ႕လုိ႔ ကိုယ္႔ကုိကုိယ္သာ အျပင္တင္မိပါတယ္။
ဒါေပမယ္႔ ျပီးသြားပါျပီ။
စားၾကေသာက္ၾကအေပါ႔အပါးသြားၾကတာက မိနစ္20ဆုိေတာ႔ဒီဆုိင္ကျပန္ထြက္ေတာ႔ 12နာရီထုိးခါနီးေနပါျပီ။
ေရနံေခ်ာင္းကလည္းထြက္တယ္ဆုိေရာ လမ္းကလည္းကုန္းတက္ကုန္းဆင္းေတြမ်ားလာပါတယ္။
ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာေတာ႔ ေရနံစင္ေတြ ကို တစ္လမ္းလုံးျမင္ေနရပါတယ္။
ကားလမ္းေဘးတစ္ဘက္တစ္ခ်က္က ေတာင္ကုန္း ေတြမွာသစ္ပင္ေလးေတြေတြ႔ေနရေပမယ္႔ အေ၀းကလြင္ျပင္ေတြမွာေတာ႔
ေတာင္ကတုံးေတြမ်ားပါတယ္။လမ္းမွာေတြ႔ေနရတာကေတာ႔ ေရမရွိတဲ႔သဲေခ်ာင္းေတြပါ ။အခုခါမွာသာေရမရွိတာ မုိးရြာလုိ႔ေတာင္က်ေရဆင္းျပီဆုိရင္ေတာ႔ တေ၀ါေ၀ါ တ၀ုန္း၀ုန္းနဲ႔ေၾကာက္စရာေကာင္းပါတယ္။ဒါနဲ႔ဘက္တကုန္းတက္လုိ႔တစ္ကုန္းဆင္းျပီးသြားရင္းနဲ႔
တံတားေဆာက္လုိ႔မရေသးဘူးဆုိတဲ႔ နာမယ္ေက်ာ္ ” ေဒါင္းေနေခ်ာင္း “ကုိေရာက္လာပါတယ္။
တကယ္တမ္းေတာ႔ ေရစပ္စပ္ေလးသာရွိေနတဲ႔မာယာေတြမ်ားလွတဲ႔သဲျပင္က်ယ္ၾကီးပါ။
လမ္းလုပ္သားမဟုတ္ေပမယ္ ႔ ေပးသေလာက္ယူျပီးလမ္းျပလုပ္ေနတဲ႔အဖြဲ႔က ကားျဖတ္ရမယ္႔လမ္းေၾကာင္းကုိျပေပးပါတယ္။
စစခ်င္းလမ္းျပတဲ႔အဖြဲ႔ကုိ ငါးရာေပးလုိက္ပါတယ္။ေက်းဇူးပါေပါ႔။
အလယ္ေလာက္ေရာက္တဲ႔ေနာက္တစ္ဖြဲ႔ကလဲ ေစတနာေၾကးေတာင္းေတာ႔ ဟုိမွေပးခဲ႔ျပီဆုိေျပာေတာ႔ အဖြဲ႔ျခင္း မတူဘူးလုိ႔ေျပာတာနဲ႔ထပ္ေပးလုိက္ရပါတယ္။
ဒီေခ်ာင္းကုိျဖတ္တာ စုစုေပါင္းေလးဖြဲ႕တစ္ဖြဲ႕ငါးရာဆုိေတာ႔ စုစုေပါင္းႏွစ္ေထာင္ပါ။
ဘာအခက္အခဲမွမရွိဘဲေခ်ာေခ်ာေမာေမာတစ္ဖက္ကုိေရာက္သြားတယ္ဆုိေတာ႔လဲ တန္ပါတယ္ေပါ႔။
ဒါနဲ႔ဘဲမေကြးျမဳိ႕ထဲကုိ ၀င္လာပါတယ္။
ျမဳိ႔ထဲအ၀င္လမး္မွာ မေကြးျမဳိ႕ကုိအ၀င္မွာ အ၀ုိင္းပါတ္ဆံဆံလမ္းကုိေတြ႔ေတာ႔ ဆုိင္းဘုတ္ကုိဖတ္ၾကည္႔လုိက္ေတာ႔
မေကြးျမဳိ႕ကို ၀င္တာက ေျမာက္ဘက္ကုိ ၀င္တဲ႔လမး္ ေတာင္ဘက္သြားတဲ႔ျဖဴးေနတဲ႔ေက်ာက္လမ္းမၾကီးက နတ္ေမာက္ကုိသြားတဲ႔လမ္းပါတဲ႔။မေကြးနဲ႔ဆုိရင္ 36မုိင္ေလာက္ေ၀းပါသတဲ႔။
မေကြးနဲ႔မန္းေလး အကြာအေ၀းက မုိင္180ပါ။
က်ေနာ္တို႔သြားရမယ္႔ေနရာကို ျမိဳ႕ျပင္မွာရွိတယ္ဆုိတာလြဲျပီး သိပ္ျပီးမမွတ္မိေတာ႔ပါဘူး။ တစ္ခါထဲဘဲေရာက္ဘူးတာကုိး၊ အဲဒါနဲ႔ဘဲျမိဳ႕အ၀င္က ဂိတ္ေၾကးေတာင္းတဲ႔ေနရာက ၀န္ထမ္းေတြကုိေမးေတာ႔ သူတုိ႔က ေသခ်ာေျပာျပပါတယ္။
သူတုိ႔လမ္းညြန္တဲ႔အတုိင္းေတာင္တြင္းၾကီးဘက္ကုိသြားတဲ႔လမ္းခြဲအ၀ိုင္းပါတ္ကုိေရာက္ေတာ႔ အေရွ႔ဘက္ျပန္တက္
ေတာ္ေတာ္ေလးသြားလုိက္ ႏွစ္ခါေလာက္ဆင္းေမးလုိက္ေတာ႔ က်ေနာ္တုိ႔ လုိရာအရပ္ကုိေရာက္သြားပါတယ္။
တစ္နာရီခြဲတိတိပါ။
ဒါနဲ႔အဲဒီမွာႏွမ္းေတြလုိက္ၾကည္႔ ေစ်းစကားေတြေျပာနဲ႔ အေရာင္းအ၀ယ္တည္႔သြားပါတယ္။
အဲဒါနဲ႔ဘဲ ကုန္ကုိဘယ္လုိပုိ႔ေပးမယ္ ေငြကိုဘယ္လုိလႊဲမယ္ဆုိတာေတြကုိေျပာဆုိုလုိ႔ျပီးတဲ႔အခါမွာ ျပန္ဘုိ႔ျပင္ၾကပါေတာ႔တယ္။
က်ေနာ္တုိ႔အဲဒီအိမ္ကထြကေတာ႔ေန႔လယ္ ႏွစ္နာရီထုိးပါျပီ။
ကားဆရာေလးကုိ ဓါတ္ဆီထဲ႔မလားေမးေတာ႔ ျမဳိ႕အထြက္ ကားခေတြေကာက္တဲ႔ဂိတ္နားမွာထည္႔မယ္လုိ႔ေျပာပါတယ္။
ဒါနဲ႔ အားလုံးကုိနုတ္ဆက္ျပီး ျပန္လာခဲ႔ၾကပါတယ္။
ကားေပၚေရာက္ေတာ႔ ေလတျဖဴးျဖဴးနဲ႔ဆုိေတာ႔ က်ေနာ္ခဏအိပ္ေပ်ာ္သြားပါတယ္။
အိပ္ေနရင္းကားဗုိက္နဲ႔ ေအာက္က တစ္ခုခုန႔ဲတုိက္တဲ႔အသံၾကားေတာ႔ လန္႔နုိးသြားပါတယ္။
နာရီကုိၾကည္႔လုိက္ေတာ႔ က်ေနာ္အိပ္လုိက္တာ တစ္နာရီနီးပါးၾကာသြားပါတယ္။
လမ္းေဘး၀ဲယာကုိၾကည္႔လုိက္ေတာ႔စိတ္ထဲတစ္မ်ဳိးျဖစ္သြားပါတယ္။
ကားဆရာကုိဆီထည္႔ျပီးျပီလားေမးေတာ႔ မထည္႔ရေသးဘူးတဲ႔။
သြားေနရင္း သဲေခ်ာင္းတစ္ခုေရာက္ေတာ႔ သဲေတြက အလယ္မွာမုိ႔ေနျပီး ကားဗုိက္နဲ႔လာတုိက္ပါတယ္။
က်ေနာ္က ကားဆရာေလးကုိ ” ငါတုိ႔အလာတုန္းက သဲေခ်ာင္းကိုျဖတ္ရင္ ဗုိက္လြတ္တယ္ အခုမလြတ္ဘူး မုိးရြာထားလားမသိဘူး “လုိ႔ေမးေျပာေျပာျပီး လမ္းေလွ်ာက္လာတဲ႔ လူတစ္စုကိုျမင္ေတာ႔ ကားရပ္ခုိင္းျပီးေမးေတာ႔မွ လမ္းမွားျပီး၀င္လာတယ္ဆုိတာသိလုိက္ရပါတယ္။
က်ေနာ္တုိ႔ေမာင္းလာတဲ႔လမ္းက “မေကြး-နတ္ေမာက္” လမ္းပါတဲ႔ဗ်ာ။
အဲဒီမွ ကားဆရာေလးက ျမဳိ႕အထြက္အ၀ိုင္းပါတ္ေရာက္ေတာ႔ အေရွ႔ဘက္ကုိေကြ႔ရမွာကုိ တည္႕တည္႔ေမာင္းမိလုိက္တာပါတဲ႔။
အားလုံးကလဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာာ႔ သတိမထားမိလုိက္တာရယ္ သူကလဲ ဒီလမ္းကုိ တစ္ခါမွမေရာက္ဘူးေတာ႔လမ္းမွားသြားတာေပါႇ။
ဒါနဲ႔ဘဲ သူတုိ႔ကိုဆက္ေမးေတာ႔ နတ္ေမာက္ေရာက္ မုိင္20ေလာက္ဘဲလုိေတာ႔တယ္ဆုိတာသိရပါတယ္။
ျပန္လွည္႔ရင္လဲ အခိ်န္ထပ္ကုန္မွာဆုိေတာ႔ နတ္ေမာက္ဘဲဆက္ေမာင္းမယ္လုိ႔ ဆုံးျဖတ္လုိက္ပါတယ္။
လာလမ္းျပန္လွည္႔တာထက္စာရင္ ေရွ႔ဆက္သြားတာပုိေကာင္းမယ္ထင္တာရယ္ေနာက္မ ေရာက္ဘူးတဲ႔လမ္းကသြားေတာ႔ ဗဟုသုတရမယ္လုိ႔ယုံၾကည္တာနဲ႔ ဆက္သြားဘုိ႔ဆုံးျဖတ္လုိက္ပါတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္ကေတာ႔ ညေန3နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ရွိပါျပီ။
ဒါနဲ႔ေနာက္က ႏွစ္ေယာက္ရယ္ က်ေနာ္ရယ္ နက္ျဖန္ေငြလႊဲဘုိ႔ ကိစၥေတြကိုတုိင္ပင္ရင္းစကားတေျပာေျပာနဲ႔ေနတုန္းဖုန္းဆုိတဲ႔အသံၾကီးကားေနာက္ပုိင္းကထြက္လာျပီး ဖုံလုံးၾကီးထလာျပီး
ကားကလမ္းေဘးကုိဆြဲခ်သြားလုိ္က္တဲ႔အခါ…………………………………………………………………..
ကုိေပါက္လက္ေဆာင္အေတြးပါးပါးေလး