သန္ေခါင္ထက္နက္တဲ ့ညနဲ ့
ရွင္သန္ခ်ိန္ဟာ
ေခ်ာက္နက္ထဲတြင္းထပ္တူသလို
နစ္မြန္း……….
ျပန့္ ့ၾကဲသမ်ွအေတြးေတြနဲ ့
အားရံုေျခာက္ပါးေနာက္လိုက္ရင္
အာေခါင္ေျခာက္ေအာင္တြက္ထိုးမိတယ္ ျ
ခုေတာ ့……….
အေတြးေတြၾကဲခ်ဖို ့
ကေလာင္တံထမ္းပိုးရင္း
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္အန္ခ်……….
ကြမ္းတယာေရတစ္မုတ္နဲ ့
သက္သူလို ့မထင္ပါဘူး
မင္းအမုန္းေၾကာင္ ့
အစြန္းေရာက္တဲ ့စစ္ေသြးၾကြေတြလို
မဲမဲျမင္ရာပစ္ခ်င္ေနမိတယ္။။။။။။။။။။။။။
ခ်ိစ္နဲ ့ၾကက္သြန္ျဖဴ
ျမဳန္ ့ျပီးအျမဳပ္တစီစီေသာက္ခ်လိုက္မွပဲ
မသိကိန္းေတြ
အေျဖထြက္သြားတယ္ထင္လို ့
လမ္းလြဲေတြ
ခဏခဏျဖတ္ေလ်ွာက္မိျပန္ေရာ
ေမ…………
အိမ္မက္ဖို ့
အိပ္စက္ျခင္းေတြေတာင္အခိုးခံရမွေတာ ့
ရက္လြန္ေနတဲ ့
သစ္သီးပုပ္ကိုမစားတာ
မင္းအျပစ္မဟုတ္ပါဘူးကြယ္……….
……………………………………
…………………………………….မင္းလူန