မနက္ ႏိုးထတိုင္းမက္ခဲ့ရတဲ့ အိမ္မက္က

ေဝးသြားရေတာ့မွ ခါးသီးလြန္းတယ္

သစၥာတရားကို မိုးၾကိဳးသြားလက္နက္တစ္ခုလို စြဲကိုင္ခဲ့လဲ

အပ္တိုတစ္ေခ်ာင္းေလာက္ အသံုးမဝင္ခဲ့ဘူး

ျဖဴစင္ပါတယ္ဆိုတဲ့ အျဖဴေရာင္ေလးရယ္

အေရာင္စြန္းထင္းလြယ္မွန္း သတိမျပဳမိခဲ့ဘူး

အျငိဳးအမုန္းေတြ ျပည့္ေနတဲ့အသိနဲ႔မင္း

ခြင့္လႊတ္နားလည္ေပးမဲ့ ငါ့ကိုယံုနိုင္ပါ့မလား

အေမွာင္ဖုံးတဲ့ အခိုက္အတန္႔

အလင္းေရာင္လည္း ေပ်ာက္ကြယ္တာပဲ

တင္းထားတဲ့သံေယာဇဥ္ ျပတ္မွာစိုးလို႔

ေလွ်ာ့ေပးလိုက္မွ လြတ္ထြက္သြားတယ္

ျပန္အလာကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနမိလည္း

ရက္စက္စြာ စြန္႔ပစ္သြားခဲ့သူမို႔ ေၾကာက္မိတယ္

အျပံဳးနဲ႔ စခဲ့တဲ့ ဘဝတစ္ခုကို

မ်က္ေရနဲ႔ အဆံုးသတ္ခဲ့ရတယ္

LoRdiE (Sep 8 2010, 11:45 PM)