ဘ၀နိမ့္ပါး လူတန္းစား

သခၤါရတရားး  မသိျငား

အသိတရား    လြန္ေခါင္းပါး

စာနာတရား   ေဘးမွာထား

ငါႏိုင္ ငါစား   ျပဳသူမ်ား

ေနာင္တတရား  ေနာင္မွရ။

အတၱမာန   ဂုဏ္ဓနနဲ႔

ေမာကိမာေပ်ာ္ရႊင္  စည္းစိမ္ရွင္တုိ႔

ဘ၀နိမ့္ပါး  လူတန္းစားကုိ

လည့္စားျခယ္လွယ္  ျပဳလြယ္သည္

တုိ႔ေတြဘ၀  ေလလြင့္ရၿပီ။

ဂုဏ္ဓနမဲ့   သုညပဲမုိ႔

ကိန္းဂဏန္းရွာ  သူ႔က်ြန္ပမာ

က်ြန္ငါမဟုတ္   သခင္သမုတ္လုိ႔

ငါတုိ႔ႀကိဳးစား  တုိးမပြားခဲ့

စိတ္နာနာနဲ႔  ေျဖသိပ္ခဲ့

မေရရာဌာန  ေျဖစရာမရ

မာနဌာေန   ရြက္လြင့္ၾက။

သူငါလူသား  ေမတာၱမထား

သူတုိ႔အတၱ   အစြန္းေရာက္ၾက

ပကာသန   အရွိန္ရ

ဂုဏ္ပါ၀ါကုိ  ထုတ္ျပၾက

ပုံစံမၾက   အက်ည္းတန္းလွ။

လုပ္ရပ္ေတြက  ထုံးစံမပါ

ငါ့အတြက္ပဲ  ၾကည့္ၾကတာ

စာနာသနား  သူတုိ႔မထား

မင္းတုိ႔  ၀ါဒမ်ား။