အခ်စ္အရပ္၌ရွိေသာ …
(၁)
ငါ့ကိုေမ့ပါ … သင္ဇာ
ငါဟာ
… ပ်ံသန္းတိတ္ဆိတ္သြားမဲ့ မီးတိမ္စ တစ္အုပ္ ။
(၂)
……
ထပ္နာက်င္မွာစုိးလို႕
အသက္ေတာင္ … ျပင္းျပင္းမရွဴျဖစ္တာ
… ၾကာျပီ ။
(၃)
ကဗ်ာဆုိတာ …
ဒဏ္ရာေတြရဲ႕ လူျမင္ေကာင္းတဲ့ အလင္းဘက္ျခမ္း
မကန္းမခ်င္း … လင္းျပေနရ
နင္မရွိရင္ ေနသားမက်ေသးေတာ့လဲ
… အလင္းေတြၾကားမွာမွ ‘ေမွာင္’ တယ္ ။
(၄)
ငါဆုိတဲ့ေကာင္ကလဲ …
လမ္းေလွ်ာက္ရင္ေတာင္
ေျမနဲ႕လြဲေနတတ္တဲ့ ေကာင္ … သင္ဇာ
အသက္ရွဴရင္ ေလနဲ႕လြဲေနက်ေကာင္ …
ဒီလုိလူ႕အေယာင္ေဆာင္က
နင္ ငုိရင္ ဒူးေထာက္တတ္ေအာင္
ယဥ္ေက်းမႈ ေခါက္ရုိးက်ေနျပန္တယ္ … ။
(၅)
နင္သိလား …
နင္ဟာ… ငါ့ရဲ႕ ကမာၻသစ္က်မ္းစာ
ငါကေတာ့ …
ျပာသင့္သေလာက္မျပာတဲ့ ေကာင္းကင္တုတစ္စုံ
နင့္ကို လႊမ္းျခံဳေပးခ်င္ေပမဲ့ … သင္ဇာရယ္
အခုလို …
ေျဖမေျပသူ ေတေလလူရဲ႕
ေကာင္းကင္ေပ်ာက္သမုိင္း မွာ …
နင့္ကိုပါ … မရုိင္းေစခ်င္ဘူး ။
(၆)
နင့္ေရွ႕မွာ အပုိင္းပိုင္းပစ္က်ေနတဲ့ ညကို
ဒီတုိင္းထားလုိက္ … သင္ဇာ
ပိေတာက္ေျခာက္ေရာင္ ရုပ္ရွင္လက္မွတ္အုိေလးကိုလဲ
သူ႕အတုိင္းပဲ ထားလုိက္ …
‘တစ္သက္လုံး ကို႕ကို ‘ … ထားခဲ့
ထားခဲ့လုိက္ … သင္ဇာ ထားခဲ့လုိက္ပါ ။
အတူတည္ရွိေနရက္နဲ႕ ထက္ျခမ္းခဲြခံရတဲ့ …
အလင္းေရာင္ နဲ႕ အေမွာင္လုိမ်ဳိး
ငါ့ကိုလဲ … ထားခဲ့ သင္ဇာ …
(၇)
ဘာေၾကာင့္ဆုိ
နင္ဟာ ငါ့ ကႏာၱမွာ မစုိစြတ္သင့္တဲ့ တိမ္ …
ငါကေတာ့ …
ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္မိေနတဲ့ ပင့္ကူအိမ္ ပဲ …
စုိးရိမ္ခြင့္ရွိရုံနဲ႕ … ေက်နပ္လုံျခံဳတယ္ ။
နင္သိလား … သင္ဇာ
အသစ္စက္စက္ ‘ လ ‘ ကိုမွ
ထုတ္ပန္ဆင္ ထားတဲ့ ‘ ည ‘ လိုပဲ … နင္သိပ္လွတယ္ ။
ငါေလ …
လက္ေလးပိုက္ျပီး ေတြးရုံ ေငးရုံ
ႏႈတ္ခမ္းေလး ကိုက္ျပီး … ေဆြးရုံ ေပါ့ ။
(၈)
ဆူးနဲ႕ ရက္ေဖာက္တဲ့ သရဖူဆုိေပမဲ့လဲ
ဒီ ေတေလမီးေပါက္ရဲ႕ ရင္ခုန္သံေတာက္ေလွ်ာက္မွာ
ရြာရုိးကိုးေပါက္ ရွင္သန္ေနဆဲ …
ေ၀းၾကျပီ ဆုိတဲ့ မီးစာက
ငါ့ရင္ကို ေလာင္တယ္ …
တကူးတက ‘ေမွာင္ ‘ ထားရတဲ့ ေကာင္မို႕
ဘာေရာင္မွ ထပ္မလုိဘူး …
(၉)
အသက္ရွဴတုိင္း …
ဘယ္ဘက္နံရုိးေလးေတြ မ်က္ရည္၀ဲရုံနဲ႕
ငါလဲ ပုံမွန္ပါပဲ သင္ဇာ …
(၁၀)
လွ်ပ္ျပက္တာျမင္ရင္ေတာင္ …
ေသြးပ်က္နာက်င္တတ္လာတဲ့ ေကာင္းကင္အေသမွာ
တစ္ျငိမ့္ျငိမ့္ … လင္းေ၀ေနတဲ့ ငါ့ရဲ႕ တနလၤာနံေလးေရ
နတ္ဆိုးတုိ႕ကမ္းတဲ့လက္မွာ
ငါ့ မွတ္ဥာဏ္ေတြ ဒဏ္ရာစက္လက္
ဖုန္းျမည္သံၾကားတုိင္း … ဆုိ႕နင့္ ေသြးပ်က္ ေနမယ္ ။
(၁၁)
(၂၉)ရက္ေန႕တုိင္း
တနလၤာေထာင့္မွာ ေသာက္ေတာ္ေရ ၂ ခြက္
ေနာင္ဘ၀ဆက္တုိင္းလဲ … ထပ္ခ်ပ္မကြာ
….. အသည္းကြဲရပါလုိ၏ ။
ငါ .. ဆုတစ္ခုေတာင္းမိတယ္ သင္ဇာ
ေနာင္ဘ၀ဆက္တုိင္း …
ဆူးသတ္လို႕ ေသတဲ့ … ႏွင္းဆီ မျဖစ္ရေစနဲ႕ေတာ့ကြယ္ ။ ။ K.T.H
Comment #5
အဲဒီေလာက္ခ်စ္ရတာရင္မနာဘူးလားဟင္ တို.ဆိုအဲဒီေလာက္မခ်စ္ခ်င္ဘူး သတိရတိုင္းရင္ထဲမွာနာေနရမယ္အၿဖစ္မ်ဳိးေနာ္
ကဗ်ာေလးကေတာ.ေကာင္းပါတယ္အားေပးသြားတယ္ေနာ္
ဒါေပမယ္.အသည္းကြဲကဗ်ာေတြပဲၿဖစ္ေနတယ္ တၿခားကဗ်ာေတြလဲေရးပါဦး

Comment #1
ကိုယ္တုိင္ေရး ျဖစ္ပါသည္ .. ။