ကၽြန္မနဲ႔ပတ္သက္ေသာဆက္စပ္မဲ့ေတးသြား

လြန္ေလျပီးေသာအခါ ဆိုတာ
အဂၤ၀ိဇၨာရဲ႕ တိုင္မဟုတ္ဘူး
ညေနခင္းကေတာ့ ကၽြန္မကို
လွည့္မၾကည့္ပဲထြက္ခြာသြားခဲ့ျပီ
လက္သီးဆုပ္ထဲက မီးညိွထားတဲ့စီးကရက္နဲ႔
ကၽြန္မတို႕ႏွစ္ေယာက္ဘယ္လိုမ်ားပတ္သက္ခဲ့ပါသလဲ ။

ပြင့္လင္းပါတယ္ဆိုတဲ့လူတစ္ခ်ိဳ႕က
ရိုဒင္ရုပ္ထုကိုအားက်ပါသတဲ့ မဆိုင္လိုက္တာ
ကၽြန္မတို႔ လက္မနွစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ နွလံုးသားသာမဆက္မိခဲ့ရင္
မိုးခါးေရေတြလည္ေခ်ာင္းတစ္ေလွ်ာက္ ေပါင္းလန္ေနေရာ့မယ္ ။

အို . . . .
ၾကည့္စမ္းပါဦး လူေတြ လူေတြ
သူတို႕သက္တမ္းကဒီတစ္နံနက္ခင္းပဲဆိုတာ
ေမ့ေနၾကတယ္ထင္တယ္
ဒီမွာ ….
ကၽြန္မ တို႕အတြက္ တစ္ကယ္ေတာ့
ဘာတစ္ခုတစ္ေလမွၾကည္နႈးစရာမရွိခဲ့ပါဘူး
ေရာင္းၾက ၀ယ္ၾက လိမ္လည္ၾက လွည့္ဖ်ားၾကနဲ႕
ဒါေတြဟာ ကၽြန္မတို႔အတြက္ အပိုင္းအစေတြေလာက္ပါပဲ
တစ္ကယ့္ကို ပါးပါးေလး ။

ဘယ္မွာလဲ ဘယ္ မွာ ေန သား တ က် ရွိ ေန လို႔ လဲ
ပန္းရနံ႔မသင္းတဲ့ညကို အပ်က္မတစ္ေယာက္လို သတ္မွတ္ခ်င္ေနတာလား
ျဖစ္နိုင္ရင္ ျပတင္းတံခါးကိုဆြဲပိတ္
ရွင့္မ်က္လံုးေတြ ခဏေလာက္မွိတ္ထားလိုက္
လြယ္လြယ္ေလးပဲဆိုတာ အတြင္းက်က် ျမင္တတ္ရင္
ခက္ခဲလြန္းတယ္ဆိုတာ ရွင္သိလာမွာပါ ။

ေသခ်ာေအာင္ စာလံုးေပါင္းၾကည့္ဖို႔မလိုေပမယ့္
တတိယကမၻာမွာ ပန္းေတြပြင့္ပံုက သမားရိုးက်မဆန္ဘူး
ဘ၀ဟာေဆးဆိုးပန္းရိုက္ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္
ရွင္ေသာက္တဲ့ ခ်က္အရက္တစ္လံုးေလာက္
ခမ္းနားထည္၀ါမႈမရွိတဲ့အခ်စ္ကကၽြန္မအသည္းအိမ္ထဲ
ေနထိုင္ခြင့္မေပးေတာ့ဘူး
ရွင္ထြက္သြားလိုက္ေတာ့
ထြက္ ခြာ သြား ဖို႔ အ ခ်ိန္ တန္ ျပီ
ေစ်းဆစ္လို႔မရေတာ့တဲ့ သံေယာဇဥ္ေတြကို လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ဖို႔မလိုေတာ့တာ ။

အခုအခ်ိန္အထိ
အမွန္ကို အမွန္လို႔ရွင္ျမင္ထားတာေတြအတြက္
နိုဗယ္ဆု ရလိမ့္မယ္မထင္နဲ႔
ေရာင့္ရဲတင္းတိမ္မႈဆိုတာ
တဖ်တ္ဖ်တ္ခတ္ေနတဲ့ မ်က္ေတာင္တစ္စံုလား
ဒီလိုဆိုရင္ေတာ့ ရွင္ကိုသိပ္မွားသြားလိမ့္မယ္
ကၽြန္မမ်က္၀န္းေတြ ေခါင္းေမာ့ရင္းေစ့ေစ့ၾကည့္စမ္းပါ
ရွင္ေတြ႔ရလား မခို႔တရို႕အျပံဳးတစ္ပြင့္ က
ကၽြန္မႏႈတ္ခမ္းဖ်ားမွာ ရီးေလးခိုေနတာ ။