ေသျခင္းတရားဆုိတာကေတာ႔ လူတုိင္းတကယ္ကုိ မလြန္ဆန္နုိင္တဲ႔ တရားျဖစ္ပါတယ္။
ေလာကၾကီးကို ေက်ာခုိင္းသြားၾကသူေတြကို ဘယ္လုိလူမ်ဳိးကိုမဆုိ အတန္းအစားမခြဲဘဲလက္ခံတဲ႔ေနရာကေတာ႔ “သုသာန္၊ သခၤ်ိဳင္းေျမလုတ္တုိင္း”ပါဘဲ။
တစ္ခါက ညဆယ္နာရီေလာက္မွာ က်ေနာ္တုိ႔သူငယ္ခ်င္းေတြ လက္ဖက္ရည္ဆုိင္ကျပန္လာၾကတဲ႔လမ္းမွာ ငုိေနတဲ႔ကေလးတစ္ေယာက္ကိုေတြ႔ပါတယ္။
၀ုိင္းေမးၾကည္႔ေတာ႔ လူၾကီးေတြနဲ႔ကြဲသြားေတာ႔ အိမ္အျပန္လမ္းေပ်ာက္သြားလုိ႔ပါတဲ႔။ထမင္းက်န္ဟင္းက်န္ေလးေတြကိုလုိက္ေတာင္းစားတဲ႔ကေလးေလးပါ။
ဘာလုိ႔ငုိလဲလုိ႔ေမးၾကည္႔ေတာ႔ သူရဲေၾကာက္လုိ႔ပါတဲ႔ သူအခုရပ္ေနတဲ႔ေနရာမွာ ျပီးခဲ့တဲ႔ႏွစ္ရက္ေလာက္ကကားတုိက္လုိ႔ လူတစ္ေယာက္ေသသြားပါသတဲ႔။
အဲဒါနဲ႔ ျပန္ပုိ႔ေပးဘုိ႔ သူေနတဲ႔ေနရာေမးၾကည္႔ေတာ႔ မန္းေလးျမဳိ႔ေတာင္ဘက္အထြက္စစ္ကုိင္းမန္းေလးလမ္းမေပၚက တရုပ္သခ်ိင္းေနရာမွာျဖစ္ေနပါတယ္။
ဒါနဲ႔တစ္ေယာက္ က “သခၤ်ိဳင္းထဲေနတဲ႔ေကာင္က သူရဲေၾကာက္ရတယ္လို႔ကြာ”လုိ႔ေျပာတဲ႔အခါ အဲဒီကေလးက ျပန္ေျပာလုိက္ေတာ႔ က်ေနာ္တုိ႔ေတာင္ဘာျပန္ေျပာရမွန္းမသိဘူးျဖစ္သြားပါတယ္။
“သခ်ဳိင္းကေသျပီးသားလူေတြဘဲရွိတာဗ်ဘာမွေၾကာက္စရာမရွိဘူး ေသတဲ႔လူက သူေသတဲ႔ေနရာမွာဘဲစိတ္စြဲျပီး သူရဲျဖစ္ေနမွာ သခ်ုိင္းကုိသူကလာမေနဘူး”ပါတဲ႔။
ဒါကေတာ႔ ကေလးေလးရဲ႔အေတြးပါဗ်ာ။
သခ်ိဳင္းေတြကုိ က်ေနာ္ျမင္ရသေလာက္ က်ေနာ္တုိ႔ ျမန္မာသခ်ိဳိင္းေတြက အမ်ားအားျဖင္႔ သစ္ပင္ၾကီးေတြအုပ္အုပ္ဆုိင္းဆုိင္းနဲ႔ေၾကာက္စရာလုိလုိ တရားသံေ၀ဂရစရာလုိလုိနဲ႔ စိတ္ကုိ ေခ်ာက္္ျခားေစပါတယ္။ပြင္႔ပြင္႔လင္းလင္းေျပာရမယ္ဆုိရင္ သခ်ိဳင္းဆုိတာကုိ က်ေနာ္တုိ႔အေနနဲ႔ ေၾကာက္လန္႔စရာ ေနရာတစ္ခုအျဖစ္သတ္မွတ္ထားၾကပါတယ္။
ေနာက္တစ္ခ်က္ကေတာ႔ သန္႔ရွင္းမူ႔နည္းပါးတာေၾကာင္႔လဲပါမယ္ထင္ပါတယ္။
က်ေနာ္တုိ႔ျမန္မာေတြက ေျမျမဳပ္သျဂၤဳိဟ္တာမ်ားပါတယ။္တြင္းတူးျမဳပ္တယ္ဆုိေပမယ္႔လည္းတြင္းကုိခပ္တိ္မ္တိမ္တူးတတ္တာရယ္၊ေနာက္မသမာသူမ်ားက လူေသမွာထည္႔လုိက္တဲ႔အ၀တ္အစားတုိ႔ အေခါငး္ပ်ဥ္တုိ႔ ကုိ ယူျပီးတဲ႔အခါေသေသခ်ာခ်ာျပန္ျပီး မျမဳတ္တဲ႔အတြက္ ေခြးေတြက ျပန္ေဖာ္စားတာေတြဘာေတြလဲရွိတတ္ပါတယ္။
အဲေတာ႔ ျမန္မာသခ်ုိဳင္းေတြမွာက နဂုိရ္ကမွာ အုပ္အုပ္ဆုိင္းဆုိင္းနဲ႔ ေၾကာက္စရာေကာင္းရတဲ႔အထဲ အနံ႔ဆုိးေတြဘာထြက္ေနေတာ႔ သြားရမွာေသြးပ်က္စရာေကာင္းပါတယ္။
အစၥလမ္သခ်ဳိင္း၊တရုပ္ သခ်ဳိင္းနဲ႔ ခရစ္ယာန္သခ်ိဳင္းမ်ားကေတာ႔ အုဌ္ဂူလုပ္တာမ်ားတဲ႔အျပင္ သူတုိ႔က တစ္ႏွစ္တစ္ၾကိမ္သခ်ဳိင္းကန္႔ေတာ႔ပြဲလုပ္တတ္ၾကတဲ႔အတြက္ ကုိယ္႔မိဘတုိ႔ ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္းတုိ႔ရဲ႕အုဌ္ဂူကိုလာကန္႔ေတာ႔ရင္း သန္႔ရွင္းေရးလုပ္သြားၾကတဲ႔အတြက္ရယ္ သခ်ိဳင္းအေစာင္႔မ်ားကလည္းေသခ်ာစြာ သန္႔ရွင္းၾကတဲ႔အတြက္ ျမန္မာသခ်ဳိင္းမ်ားထက္စာရင္ေတာ႔ ပုိျပီးရွင္းရွင္းလင္းလင္းရွိတာ ေၾကာင္႔ျမန္မာသခ်ဳိင္းမ်ားေလာက္ ေၾကာက္စရာမေကာင္းတာကိုေတြ႔ရပါတယ္။
ဒါေပမယ္႔ ဘယ္သခ်ဳိင္းျဖစ္ျဖစ္ ကိုေပါက္ကို ညေမွာင္ေမွာင္တစ္ေယာက္ထဲသြားမလားေတာ႔ လာမေမးပါနဲ႔ စဥ္းစားစရာမလုိတဲ႔အေျဖကရွိျပီးသားပါ။
“ဟင္႔အင္း “လုိ႔။
က်ေနာ္သတိထားမိတဲ႔အခ်က္ေလးတစ္ခ်က္ကေတာ႔ မန္းေလးျမဳိ႔မွရယ္မဟုတ္ဘူး ျမန္မာျပည္အထက္ပုိင္းက်ေနာ္ေရာက္ခဲ႔တဲ႔ျမဳိ႔အ၀င္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ သခ်ိဳင္းကုိေတြ႔ရတတ္တာပါဘဲ။အဲဒါျမဳိ႔တုိင္းနီးနီးေလာက္ပါ။
ဒါမ်ဳိးေတြကို နားလည္တတ္ကြ်မ္းတဲ႔မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ေျပာဘူးတာကေတာ႔ အဲဒါက အဂၤလိ္ပ္ေတြက ျမန္မာေတြကိုိက်က္သေရယုတ္ေအာင္ျမဳိ႔ကိုနာမ္ႏွိမ္သြားတာလုိ႔ေျပာဘူးပါတယ္။
မန္းေလးျမိဳ႔ကိုရန္ကုန္ဘက္ကလာရင္ အ၀င္မွာ ဆင္ျဖဴကန္သခ်ဳိင္းကိုစေတြ႔ရမွာျဖစ္ပါတယ္။
ဆင္ျဖဴကန္ဆုိတာက ေရွးကျမန္မာဘုရင္ေတြ အထြဋ္အျမတ္ထားတဲ႔ မက္ေမာၾကတဲ႔ ဆင္ျဖဴေတာ္ကုိ ေရးခ်ဳးိေပးတဲ႔ကန္ကုိ အမွီျပဳလုိ႔ ဆင္ျဖဴကန္လုိ႔ အမည္တြင္တာပါ။
က်ေနာ္တုိ႔တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားဘ၀က ေက်ာင္းေတာင္ဘက္အေပါက္(အခုေတာ႔ အေသပိတ္လုိက္ပါျပီ)ကထြက္ျပီးေလယာဥ္ပ်ံကြင္းဘက္တုိ႔ျမဳိ႔ျပင္ထြက္မယ္ဆုိရင္ အခုသိပၸံလမ္းလုိ႔ ျဖစ္လာမယ္႔လမ္းကေနထြက္ ဆင္ျဖဴကန္သခ်ိဳင္းေဘးကျဖတ္သြားရပါတယ္။
ေန႔သာသြားရဲတာညဆုိရင္ အေဖာ္ပါမွျဖတ္ရဲတာပါ။ဘာမွမေတြ႔ဘူးေပမယ္႔လဲ ေၾကာက္စိတ္ရွိတာကေတာ႔အမွန္ပါဘဲ။
အဲဒီနားျဖတ္သြားတာနဲ႔ ပုပ္အဲ႔အဲ႔အန႔ံက အျမဲရပါတယ္။တစ္ခါတစ္ေလ အသုဘမ်ားသြားပို႔ရင္ေခြးဆြဲထားတဲ႔အပိုင္းအစေတြကိုေတာင္ ေတြ႔နုိင္ပါေသးတယ္။
ဒီသခ်ဳိင္းကေတာ႔မန္းေလးျမဳိ႔ရဲ႔ေတာင္ဘက္ျခမ္းမွာေနတဲ႔သူေတြအသုံးျပဳပါတယ္။
အခုအခ်ိန္မွာေတာ႔ ဆင္ျဖဴကန္ေဂါက္ကြင္းအျဖစ္ေျပာင္းလဲသြားလုိ႔ နန္းျမင္႔ေမွ်ာ္စင္ေလးေဆာက္ထားတာကိုေတာင္ေတြ႔နုိင္ပါေသးတယ္။
အဲဒီဆင္ျဖဴကန္သခ်ိဳင္းကုိ ဖ်က္သိမ္းျပီးတဲ႔ အခ်ိန္မွာ ဒီကြင္းထဲမွာ လူထုအစည္းအေ၀းေတြ ေစ်းေရာင္းပြဲေတာ္ေတြ သစ္သီး၀လံျပပြဲျပဳိင္ပြဲေတြ ခဏခဏလုပ္ခဲ႔ဘူးပါတဲ႔အတြက္
ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ႔ေနရာမဟုတ္ေတာ႔သလို ခုေခတ္ကေလးမ်ားကုိ အဲဒါသခ်ဳိင္းေဟာင္းေနရာဆုိတာေတာင္သိမယ္မထင္ေတာ႔ပါဘူး။
ေနာက္ထင္ရွားတဲ႔သခ်ဳိင္းတစ္ခုကေတာ႔ ရြာဟုိင္းသခ်ဳိင္းျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒီသခ်ဳိင္းကုိက်ေနာ္စေရာက္ဘူးတာကေတာ႔ က်ေနာ္႔အဖုိးဆုံးေတာ႔ အဲဒီသခ်ဳိင္းမွာခ်တာေၾကာင္႔ေရာက္ဘူးတာပါ။
ကုကၠဳိပင္အၾကီးၾကီးေတြအုပ္ဆုိင္းလုိ႔ အုံ႔အုံ႔မူိင္းမူိင္းနဲ႔ ဆုိေတာ႔ ေရာက္သြားတယ္ဆုိရင္ စိတ္ထဲမွာအလုိလုိထုို္င္းမူိင္းေလးလံလာသလုိပါဘဲ။
အဲဒီသခ်ုိဳင္းကေတာ႔ အခုအခ်ိန္မွာ မိထၱီလာဘက္ကို သြားတဲ႔ကားၾကီး၀င္းနဲ႔အလြန္တရာမွစည္ကားလွတဲ႔ေက်ာက္၀ုိင္းအျဖစ္အသြင္ေျပာင္းလုိ႔သြားပါတယ္။
ေနာက္ျမဳိ႔အေနာက္ဘက္ျခမ္းကလူေတြ မင္းတဲအီကင္းတု႔ိသမင္ျခံရပ္ကြက္တုိ႔ ကလူေတြအသုံးျပဳတဲ႔ သခ်ဳိင္းကေတာ႔ တံတားက်ဳးိသခ်ဳိင္းျဖစ္ပါတယ္။
သူကေတာ႔ ဧရာ၀တီျမစ္ကုိ ကာထားတဲ႔ တာရုိးၾကီးရဲ႕အေနာက္ဘက္ျခမ္းမွာရွိျပီး မုိးရြာရင္ ေရေတြနဲ႔ျပည္႔ေနတဲ႔သခ်ုိဳင္းတစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။
22စီလမ္း ေရႊတစ္ေခ်ာင္းအေနာက္ဖက္မွာေတာ႔ 86လမ္းနဲ႔ 87လမ္းၾကားမွာ အရင္က မင္းေဆြမင္းမ်ဳးိေတြအတြက္သီးသန္႔ထားတဲ႔ေဆြေတာ္မ်ဳိးေတာ္သခ်ိဳင္းရွိခဲ႔ပါတယ္။
အခုေတာ႔ လူေနတုိက္ခန္းေတြရွိတဲ႔ရပ္ကြက္တစ္ခုျဖစ္သြားပါျပီ။
မန္းေလးျမဳိ႔မွာ ထင္ရွားတဲ႔သူေတြ နာမယ္ေက်ာ္ေတြျမဳိ႔မ်က္ႏွာဖုံးေတြလူၾကီးလူေကာင္းေတြ လွဲေလ်ာင္းအိပ္စက္ခဲ႔တဲ႔ေနရာက္ေတာ႔ မန္းေလးေတာင္ရဲ႔အေရွ႔ဖက္မွာတည္ရွိတဲ႔ အုတ္စက္သခ်ိဳင္းပါဘဲ။
အဲဒီသခ်ဳိင္းမွာက အုဌ္ဂူတည္တာမ်ားပါတယ္။က်ေနာ္မွတ္မိသေလာက္ေျပာရရင္ အဲဒီသခ်ဳိင္းမွာ ဒီအတုိငး္ေျမျမဳတ္တာနည္းပါတယ္။
ေနာက္မန္းေလးမွာ အရင္ကမီးသျဂၤဳိဟ္တယ္ဆုိတာေတာ္ေတာ္ေလးရွားပါတယ္။
တစ္ခါက ဒီအုဌ္စက္သခ်ဳိငး္မွာ မီးသျဂၤဳိဟ္တာကိုက်ေနာ္တစ္ခါၾကံဳဘူးပါတယ္။
အဲဒီတုန္းက က်ေနာ္ကလည္းအသိတစ္ေယာက္ဆုံးေတာ႔ အုဌ္ဂူတည္တာကို သြားေစာင္႔ေပးရတာနဲ႔သြားဆုံတာပါ။
ပထမ ေျခာက္ေပအရွည္ ေလးေပေလာက္နက္တဲ႔တြင္းကုိတူးလုိက္ပါတယ္၊
ေအာက္ကေန ရွားသားထင္းတုံးေတြကုိကန္႔လန္႔ခံလုိထည္႔လုိက္ပါတယ္၊
ျပီးေတာ႔ လူေသကိုအဲဒီအထဲမွာေမွာက္လ်က္အေနအထားနဲ႔ထည္႔လုိက္ပါတယ္။
ေနာက္အေပၚကေန ရွားထင္းတုံးေတြျပန္ျပီးထပ္တင္ပါတယ္။ျပီးေတာ႔ထင္းတုံးေတြကိုထပ္ထည္႔ေရနံဆီေလာင္းလုိ႔မီးရွဳိ႔ပါေတာ႔တယ္။
မီးရွဳိ႔ျပီးခဏေနေတာ႔ တဖုန္းဖုန္းနဲ႔ေပါက္သံေတြၾကားရပါတယ္။သူတုိ႔ေျပာတာေတာ႔ မ်က္ေစ႔ ေ၀ွေစ႔၀မ္းဘုိက္တုိ႔ကမီးရွဳိရင္ေပါက္တတ္ပါသတဲ႔။
ေနာက္မီးေလာင္ေတာ႔ကုန္းကုန္းၾကီးျဖစ္လာတဲ႔ အေလာင္းေကာင္ကို တုတ္အရွည္ၾကီးနဲ႔ထုိးထုိးခ်ရပါတယ္။
မီးေလာင္နံ႔ကဆုိး၀ါးလြန္းတာရယ္ က်ေနာ္အလုပ္ကလဲ လတ္စသတ္သြားတာရယ္ေၾကာင္႔ျပီးတဲ႔အထိေတာ႔မၾကည္႔ျဖစ္ခဲ႔ေပမယ္႔ အေတာ္ေလးေသြးပ်က္စရာေကာင္းပါတယ္။
အရင္က မန္းေလး ျမဳိ႔ကုိ ျပင္ဦးလြင္လုိ႔အခုေခၚတဲ႔ေမျမဳိ႔ဘက္ကဆင္းလာရင္ ေအာင္ပင္လယ္ကန္ေဘာင္ရုိးကေန 35စီလမ္းကိုဆင္းလုိက္တာနဲ႔ သခ်ဳိင္းေတြကိုစေတြ႔ရတာပါဘဲ၊
၀ါခင္းကုန္းနားေရာက္ျပီဆုိတာနဲ႔ျမန္မာသခ်ဳိင္းရွိမယ္တရုပ္သခၤ်ဳိင္းရွိမယ္။
မေနာ္ယမံလုိ႔ေခၚတဲ႔ ကိုယ္ေရျပားေရာဂါသည္ေတြအမ်ားစုေနတဲ႔နားမွာ ခရစ္ယာန္သခ်ိဳင္းကလမ္းတစ္ဖက္တစ္ခ်က္မွာစီတန္းလုိ႔ရွိေနလုိ႔ မန္းေလးျမိဳ႔မွာ သခ်ဳိင္းအမ်ားဆုံးတည္ရွိတဲ႔အရပ္လုိ႔ေတာင္ေျပာနုိင္ပါတယ္။
အရင္ကဒီမေနာ္ယမံလုိ႔ေခၚတဲ႔ အရပ္က မန္းေလးသူ မန္းေလးသားမ်ားက မလြဲမေရွာင္သာမွာသာ သြားတဲ႔အရပ္ျဖစ္ပါတယ္။
အခုေတာ႔အရင္ကေဂၚရာသခ်ိဳင္းလုိ႔ေခၚတဲ႔ေနရာမွာ ေဘာလုံးကြင္းျဖစ္သြားပါျပီ။
အရင္ကျမိဳ႔အ၀င္မွာရွိေနတဲ႔ အမဂၤလာသခ်ဳိင္းမ်ားေနရာမွာ အခုေတာ႔ လူေနအိမ္ေတြ ကစားကြင္းေတြ ရုံးေတြျဖစ္လုိ႔စည္ကားေနပါျပီ။
ေနာက္မန္းေလးျမဳိ႔ 22စီလမ္းနဲ႔ 24လမ္းၾကား 89လမ္းရဲ႔အေနာက္ဘက္မွာကုလားသခ်ိဳင္းရွိပါတယ္။
မန္းက်ီးပင္ေတြ သစ္ပင္ၾကီးေတြနဲ႔အုပ္ဆုိငး္မူိင္းညဳိ႔ေနတဲ႔ေနရာၾကီးျဖစ္ပါတယ္။
အခုေတာ႔ဒီေနရာကလဲ သီရိမႏၱလာကား၀င္းၾကီးျဖစ္လုိ႔ေနပါတယ္။
ေနာက္41လမ္းအေနာက္ဘက္ထဲကိုေကြ႔၀င္သြားလုိ႔ သဂၤဇာေခ်ာင္းေဘးမွာ တရုပ္သခ်ဳိင္းေလးတစ္ခုရွခဲ႔ဘူးပါတယ္။
တာေကာသခၤ်ဳိင္းလုိ႔ေခၚတယ္ထင္ပါတယ္။
ေျမာက္ျပင္ကလူေတြသုံးတဲ႔ အုိးဘုိသခ်ၤဳိင္းေနရာကေတာ႔ အုိးဘုိေထာင္ျဖစ္သြားပါတယ္။

အခုေတာ႔မန္းေလးမွာသခ်ဳိင္းေတြကို အကုန္ျမဳိ႔အ၀င္ကေန ျမဳိ႔ျပင္ကုိထုတ္လုိ႔ ေျပာင္းလိုိက္ပါတယ္။
အခုအခ်ိန္မွာေတာင္ဘက္ျခမ္းကလူမ်ားအတြက္ကေတာ႔ လမ္းကေနလွမ္းမျမင္ရတဲ႔ေနရာမွာ မီးသျဂၤဳိဟ္လုိ႔ရတဲ႔ သခ်ၤဳိင္းကေတာ႔ တံခြန္တုိင္အလြန္မွာတည္ထားျပီးပါျပီ။
မန္းေလးမွာအခုေတာ႔ လူေသရင္ တစ္ခါတည္းကိစၥျပီးတဲ႔ မီးသျဂၤဳိဟ္ၾကတာဘဲမ်ားပါတယ္။
ေျမာက္ဘက္ျခမ္းကလူမ်ားအတြက္ကေတာ႔ သခင္မေတာင္နံေဘးက ၾကာနီကန္ဆုိတဲ႔အရပ္မွာ တရုပ္သခ်ဳိင္းေရာ ျမန္မာသခ်ဳိင္းေရာ ေျပာင္းေပးထားပါတယ္။
တရုပ္သခ်ဳိင္းမွာထူးျခားတာေလးတစ္ခုေတာ႔ေျပာလုိက္ပါအုံးမယ္။
သခ်ုိင္းအသစ္တစ္ခုစတယ္တယ္ဆုိရင္ ပထမဆုံးေသာ ေသဆုံးသူရဲ႕အုဌ္ဂူက ေနရာအေကာင္းဆုံး အေရွ႔ဆုံးေနရာမွာေနရာေပးထားျပီးရင္ သူေနာက္မွာကြယ္လြန္သူေတြက သူ႔ထက္ေရွ႔ေက်ာ္လြန္ျပီးဂူတည္လုိ႔မရပါတဲ႔အျပင္ သူ႔အုဌ္ဂူကိုလည္းလာလုိ႔ ဂါ၀ရျပဳၾကရပါသတဲ႔။
က်ေနာ္တုိ႔ေက်ာင္းသားဘ၀မွာ ဦးေကာသခ်ၤဳိင္းလုိ႔ေခၚတဲ႔ ေဆြေတာ္မ်ဳိးေတာ္ေတြကိုသာခ်တ႔ဲသခ်ၤဳိင္းရွိပါတယ္။က်ေနာ္တုိ႔က ယူေကလုိ႔ အတုိေကာက္ေခၚပါတယ္။
အဲဒီတုန္းက ယူနုိက္တက္ကင္းဒမ္းလုိ႔ေခၚတဲ႔ အဂၤလန္ကိုလဲ ယူေကလုိ႔ အတုိေကာက္ေခၚပါတယ္။
အဲေတာ႔အခ်င္းခ်င္းေတြ႔ရင္ ယူေကသြားမလား လာခ်င္တဲ႔လူေတြကို ေခၚေနတယ္လုိ႔ စေလ႔ေနာက္ေလ႔ရွိပါတယ္။
အတဲ႔ေကာင္ကေတာ႔ သြားမယ္ေျပာေတာ႔ ၀ို္္င္းဟားၾကတာေပါ႔ဗ်ာ။
ေနာက္ ျမဳိ႔ထဲကသခ်ၤဳိင္းေတြကိုေရႊ႔ေတာ႔ မင္းအမိန္႔မင္းအာဏာစက္နဲ႔ အမိန္႔ျပန္ျပီးေရႊ႔ရပါတယ္။
အစက ေရႊ႔ေျပာင္းဘုိ႔အတြက္ ကားေပၚကိုတက္တာ မတက္ၾကပါဘူးတဲ႔ ။
ေနာက္မွဆရာေတာ္ေတြက ေနတက္ခုိင္းေတာ႔ ကားေပၚကိုတက္ခုိင္းေတာ႔ တက္လုိက္ၾကတာ ကားထြက္ေတာင္မရလုိ႔ ျပန္ျပီး ဆင္းခုိင္းရပါသတဲ႔။
ဟုတ္မဟုတ္ကေတာ႔ က်ေနာ္လဲ အဲဒီတုနး္ကမပါေတာ႔ မွန္မမွန္ေတာ႔မသိဘူး။
မန္းေလးျမဳိ႔မွာ သခ်ဳိင္းေတြမွာ အကြ်တ္အလြတ္ဒါနျပဳပြဲဆုိျပီး လုပ္ၾကတာလဲရွိပါတယ္။
သခ်ဳိင္းမွာ ေၾကြးေမြးျပီး အလွဴအတန္းလုပ္ ျပီးရင္ မကြ်တ္မလြတ္ေသးသူကုိ အမွ်အတန္းေ၀ေပးတာပါ။
ကဲ သခ်ၤဳိင္းမွာေနတဲ႔ကေလးကေတာ႔ သခ်ဳိ္င္းမွာ သူရဲမရွိဘူးဆုိျပီးမေၾကာက္ဘူး သခ်ဳိင္းေရႊ႔တုန္းက ကားေမာင္းတဲ႔လူကေတာ႔ အားလုံး၀ိုင္းတက္ေတာ႔ကားမေရြ႔ဘူးလုိ႔ေျပာေတာ႔ သခ်ၤဳိငး္မွာသူရဲရွိတယ္လုိ႔ ေျပာတာနဲ႔အတူတူေပါ႔။
ဘာဘဲေျပာေျပာ ကိုေပါက္ကေတာ႔ ေၾကာက္ပါတယ္။
တစ္ခါက က်ေနာ္ၾကိဳက္တဲ႔ စာအုပ္ေလးတစ္အုပ္ေတြ႔ေတာ႔ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္အတြက္ပါ အပို၀ယ္ျပီးလက္ေဆာင္ေပးပါတယ္။
ဆင္ျဖဴကန္ကြင္းမွာ ေစ်းပြဲေတာ္လုပ္တုံးကပါ။
သူကိုလက္ေဆာင္ေပးလဲေပးေရာ ဘယ္က၀ယ္လာတာလဲ ေမးေတာ႔ ဆင္ျဖဴကန္ကြင္းပြဲေတာ္ကလဲလုိ႔လဲေျပာေရာ ျပန္ယူသြားငါမယူဘူးလုိ႔ေျပာပါတယ္။
ဘာလုိ႔လဲလုိ႔ ေမးေတာ႔ သခ်ဳိင္းေျမလုိ ေျမမသန္႔တဲ႔ေနရာက ပစၥည္းအိမ္ကုိ ေရာက္ရင္ အိမ္ကနာမ္ႏွိမ္ျပီးသားျဖစ္သြားတယ္လုိ႔ သူကေျပာပါတယ္။.
သူကဒါမ်ဳိးေတြကုိ တကယ္ကိုယုံၾကည္တဲ႔သူပါ။
က်ေနာ္တုိ႔မန္းေလးမွာေရာ က်န္တဲ႔ျမဳိေတြမွာေရာ အခု ကားၾကီး၀င္းေနရာက သခ်ုိင္းေျမေတြက ေန ကားၾကီး၀င္းျဖစ္လာတာမ်ားပါတယ္။
အဲဒီမွာေရာင္းတဲ႔ပစၥည္းကုိ ၀ယ္လာလုိ႔ လက္ေဆာင္အေပးခံရတဲ႔အိမ္ကလဲသူေျပာသလုိဆုိရင္ နာမ္ႏွိမ္ျပီးသားျဖစ္သြားမွာလုိ႔ေတာင္ ရွာရွာေပါက္ေပါက္ေတြးမိပါတယ္။
အရင္က အဂၤလိပ္ကားေလးတကားမွာ ေျမမသန္႔တဲ႔အိ္မ္မွာေနမိတဲ႔မိသားတစ္စု သူရဲေျခာက္ခံရတာကိုရုိက္ျပတာ လူၾကိဳက္မ်ားခဲ႔ပါတယ္ ျမန္မာ ဒါရုိက္တာထဲက ဘယ္သူရုိက္ျပမလဲလုိ႔ ကိုေပါက္က ေစာင္႔ေနပါတယ္ ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ ၾကည္႔ခ်င္လုိ႔ပါေနာ္…………
ကိုေပါက္လက္ေဆာင္အေတြးပါးပါးေလး