စည္း၀ိုင္းျပင္ဘက္ ပူေလာင္ေဆြးေျမး
စည္တီဟစ္ခ်က္ ေတာင္းဆိုခ်က္နွင့္
ေျပးလႊားလုယက္ ေျမၾကီးဟစ္ငို
လြမ္းဖ်ားေလာက္ေအာင္ ျပန္႕စားက်ဲလည္း
ရင္မွာ ပူေလာင္ ေဆြးျမိဳက္မီးနွယ္
စြဲမီးဌက္လား ဖီနစ္ဌက္လား
ဘယ္သူပိုသိ သိေစမွာလဲ။

သတိရျခင္းမ်ားစြာ သံေယာဇဥ္တံတား
လြမ္းရက္မ်ားနွင့္ ျဖတ္သန္းခဲ့စဥ္
မိုင္ေပါင္းေထာင္ခရီး ေရွ႕ခရီးသို႕
တစ္ဦးကို တစ္ဦး ပိုကဲ ခ်စ္သာ
ရင္ထဲက ဟန္ေဆာင္ျခင္းနွင့္
စိတ္သက္သာစြာ ေလွ်ာက္လွမ္းခ်င္တယ္
သည္ဘ၀ခရီး၀ယ္။

အိမ္မက္ထဲမွာ ပန္းခင္းေလးေတြ
ျမင္မက္ခဲ့တိုင္း မနက္တိုင္
ငါ ေပ်ာ္ေနခဲ့တယ္
အိမ္မက္ထဲမွာ တိုက္အိုႏြယ္ပ်က္
ေတြ႕ျမင္ခဲ့တိုင္း မနက္တိုင္
ငါ ငိုေနခဲ့တယ္
လက္ေတြ႕မွာေတာ့ ငါဆီကို
ဖုန္းဆက္လာတဲ့အခါတိုင္
ရယ္သံေပ်ာ္ရႊင္လြင့္ပ်ံမႈေတြ
ဆက္သခံယူခ်င္တယ္
ငိုသံေလာင္ျမိဳက္ေၾကာက္ရြံ႕ခ်က္ေတြ
ပယ္ခ်ျငင္းပယ္ တြန္းဆန္ခ်င္တယ္
စကားသံေလးေတြ
ဆက္သြယ္လာတဲ့အခါတိုင္ေပါ႕။

အရာရာက ၀ိုးတ၀ါးအိမ္မက္လို
မေန႕ တေန႕ကလို
ဟိုအရင္ခါက အခ်ိန္လို
ဟိုးအေ၀းက ငါကို. . .
နီးစပ္ခြင့္နွင့္ကြာေ၀းမႈ
တကယ္တမ္းၾကည့္ေတာ့ ညီမွ်ျခင္း
မတူညီျခင္းက အလွမ္းေ၀းလွေပါ႕
အႏုတ္လကၡဏာပိုျပတဲ့အခါ
လြမ္းဒဏ္ခ်က္ေတြနွင့္ေပါ့။

အခ်ိန္ဆိုတာ စိန္စီခ်ယ္ပန္းခ်ီဆို
ငိုေနခဲ့ရသူအဖို႕ မ်က္ရည္စက္ေပါက္ေတြက
မလွပခဲ့တာ အမွန္ပါ
ျဖစ္ျခင္းနွင့္ ပ်က္ျခင္းတရားမွာ
အခ်ိန္ဆိုတာ မဟာတံတိုင္ၾကီးတစ္ခု
ျဖတ္သန္းရင္းနွင့္ . . .
ေပ်ာက္ကြယ္ပုန္းလွ်ဳိခဲ့သူေတြလည္းမနည္းပါဘူး
လမ္းေပ်ာက္ခဲ့သူေတြလည္း မနည္းပါဘူး
ေပၚမလာ ကြယ္ေပ်ာက္ခဲ့သူေတြလည္း မနည္းပါဘူး။     ။

နရီထက္
( ၀၆ ၊ နို၀င္ဘာလ ၊ ၂၀၁၀ )