“ေဟာဒီမွာ ပန္းေတြရမယ္”
“စံပယ္ပန္း၊ ျမတ္ေလးပန္း၊ ႏွင္းဆီပန္း”
ပန္းသည္မိန္းမႀကီး ပန္းေတြ ေရာင္းေနတယ္
တစ္လမ္းဝင္ တစ္လမ္းထြက္
မနက္ေလးနာရီကေန ကုိးနာရီအထိ
ညေနက်ေတာ့ သံုးနာရီကေန ေမွာင္တဲ့အထိ
သူေရာင္းေနတဲ့ပံုကုိ ၾကည့္လုိက္မိရင္
စံပယ္လည္း မေဖြး၊ ျမတ္ေလးလည္းမလွ
ႏွင္းဆီလည္း ပံုပန္းမက်ႏုိင္ေတာ့
အဲဒီထက္ သူ႔ဘဝအေၾကာင္းသိရင္
မခ်ိေလာက္ေအာင္ ပန္းသည္ဘဝ ပန္းေနပံု
“ပန္း”လုိ႔ တစ္ခြန္းပါတုိင္း ဘဝထဲကုိ
ေမာပန္းမႈ ပင္ပန္းမႈေတြ တစ္ပြင့္စီ
ေႁခြခ်ခံေနရသလား မွတ္ရတယ္
ဝယ္သြားတဲ့ ပန္းေတြ ဘုရားတင္သလား
ဆံႏြယ္လွလွမွာ ေနရာက်က်နဲ႔လား
သူကေတာ့ ေယာက်ာ္းအတြက္ အရက္ဖုိးရၿပီ
ဒီေန႔ တစ္ေန႔စာ စားဖုိ႔ ဆန္ဖုိးရၿပီ
ေက်ာင္းတက္ေနတဲ့ သားသမီးအတြက္
ေက်ာင္းစရိတ္ရၿပီဆုိၿပီ အေတြးကုိ စီျခယ္လုိ႔
ငုိဖုိ႔ ရယ္ဖုိ႔ေမ့ေနတဲ့ မ်က္လံုးမွာ
က်ီးကန္းေတာင္ေမွာက္မ်က္လံုးကုိ အစားထုိးလုိ႔
ငါ့အသက္ ကယ္ပါလုိ႔ ဖြင့္ဆုိေနတဲ့
ျပာလုလုအသံနဲ႔ အၿမဲေယာင္ရမ္းေနပံုက
“ေဟာဒီမွာ ပန္းေတြရမယ္
စံပယ္ပန္း ျမတ္ေလးပန္း ႏွင္းဆီပန္း”တဲ့
လူက ပန္းတုိင္မရွိတဲ့ လမ္းေတြ ဝင္လုိ႔။