ကၽြန္ေတာ္ ပိုက္ဆံနဲ႕ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ေဆာင္းပါးေလးတစ္ပုဒ္ အရင္က ေရးခဲ့ဖူူးတယ္ဗ်။ ဒါေပမယ့္ ခ်ျပတဲ့ အေၾကာင္းအရာနဲ႕ ေခါင္းစဥ္နဲ႕က သိပ္မကိုက္ဘူး ျဖစ္သြားတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီမွာ ျပန္ၿပီးေတာ့ ရွင္းခ်င္တယ္။
ပိုက္ဆံ
ပိုက္ဆံဆုိတာ လူတစ္ေယာက္အတြက္ အတုိင္းတာတစ္ခုထိပဲ လိုအပ္တယ္လုိ႕ ကၽြန္ေတာ္ထင္တယ္။ လိုအပ္တဲ့ အခ်ိန္မွာ အသံုးခ်ႏုိင္မယ့္ ပမာဏေလာက္ေပါ့ေနာ္။ တစ္ခုေတာ့ ရွိတာေပါ့ အရမ္း ေလာဘမႀကီးမိဖုိ႕ေတာ့ လုိတယ္ဗ်။ အရမ္းေလာဘႀကီးသြားတဲ့သူေတြဟာ ေရအုိင္ထဲက ဖားသူငယ္လုိ ျဖစ္သြားတတ္တယ္ဗ်။ ကုန္သည္ဟာ ကုန္သည္ပဲျဖစ္တယ္၊ ပဲြစားဟာ ပဲြစားပဲ ဆုိင္ရာ ဆုိင္ရာ ေလာကေတြမွာ က်င္လည္လုိ႕ အဆင္ေျပသြားရင္ အဲဒီေနရာမွာပဲ ေပ်ာ္ေမြ႕ေနတတ္ၾကတာ လူေတြရဲ႕ အက်င့္တစ္ခုလုိ႕ ေျပာလုိ႕ရမယ္ထင္တယ္ဗ်ာ။ အျပင္ကို ေဖာက္ထြက္ခ်င္တဲ့သူ သိပ္မရွိဘူး။ အားလံုးကို အေပၚကေန ငံု႕ၾကည့္ခ်င္တဲ့သူ သိပ္မရွိဘူးလုိ႕ ကၽြန္ေတာ္ထင္တယ္ဗ်။
လူရယ္လုိ႕ ျဖစ္လာရင္ သိသင့္ သိထုိက္၊ မွတ္သင့္ မွတ္ထုိက္တာေတြကို သိထားသင့္တယ္ဗ်။ ပိုက္ဆံေနာက္ကို တစ္ေကာက္ေကာက္လုိက္ၿပီး ပိုက္ဆံပိုက္ဆံ ျဖစ္ေနရင္ေတာ့ အဆံရွိၿပီး အႏွစ္မရွိသူ ျဖစ္သြားမယ္။
ပစၥည္းသခၤါရ၊ လူသခၤါရဆုိၿပီး ျမတ္စြာဘုရားေဟာထားတာလည္း ရွိတယ္ဗ်။ ပိုက္ဆံနဲ႕ တျခားလူအမ်ားစု မက္ေမာေနၾကတဲ့ အရာေတြဟာ အခ်ိန္မေရြးကြယ္ေပ်ာက္ႏုိင္တဲ့ အရာေတြ ေျပာင္းလဲ ပ်က္စီးသြားႏုိင္မယ့္ အရာေတြမုိ႕ ကိုးကြယ္အားထားရမယ့္ စာရင္း မ၀င္ဘူးလုိ႕ထင္တယ္။
ကၽြန္ေတာ္ အႀကိဳက္ဆံုး စကားစုေတာ့ရွိတယ္ဗ်။ မိမိကိုယ္သာ ကိုးကြယ္ရာတဲ့။ အဲဒီ စကားစုေလးက အရမ္းကို တန္ဖိုးရွိတယ္။ မိမိကိုယ္သာ ကိုးကြယ္ရာဆုိတာက ကိုယ့္ကုိယ္ကိုယ္သာ အားထားရာ၊ ယံုၾကည္ရာလုိ႕ အဓိပါယ္ရတယ္ဗ်။ ဒါေၾကာင့္ ပိုက္ဆံဆုိတာ မက္ေမာစရာမဟုတ္ဘူးလုိ႕ ေျပာခ်င္တယ္။ အဲဒီ့ထက္ မက္ေမာရမွာက ကိုယ့္ရဲ႕ ကိုယ္ပုိင္အရည္အေသြးတုိးတက္ဖုိ႕နဲ႕ အက်င့္စာရိတၱျမင့္မားဖုိ႕၊ ဒါဘဲရွိတယ္။
ေနာက္ခံမိဘကခ်မ္းသာလုိ႕တုိ႕ ဘာတုိ႕ဆိုတာကို ခဏေလာက္ခ်န္ထားၾကရေအာင္ဗ်ာ။ ေလာကမွာ ပိုက္ဆံမရွိတဲ့လူနဲ႕၊ ပိုက္ဆံမရွားတဲ့သူႏွစ္မ်ိဳး ရွိတယ္ဗ်။ ဘယ္သူမဆို ပိုက္ဆံမရွားတဲ့သူ ျဖစ္ခ်င္ၾကတာခ်ည္းပါဘဲ။ ပိုက္ဆံမရွိတဲ့သူဟာ အရည္အခ်င္း မရွိလုိ႕လုိ႕ ေျပာခ်င္တယ္။ ပိုက္ဆံမရွားတဲ့လူမ်ိဳးဆုိတာ ကေတာ့ အရည္အခ်င္းရွိတဲ့သူလုိ႕ေျပာခ်င္တယ္။ မိဘေတြ ဘယ္ေလာက္ ပိုက္ဆံ ခ်မ္းသာခ်မ္းသာ သူကိုယ္တုိင္က ထိန္းသိမ္းႏုိင္စြမ္းမရွိရင္ ပ်က္စီး ဆံုးရံႈးႏုိင္တယ္ဗ် ဒီေခတ္ႀကီးမွာ သူေတာ္ေကာင္းေတြ ရွားပါးၿပီး လူယုတ္မာေတြ မ်ားတာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ စာဖတ္သူတုိ႕အသိပါပဲ။ ဘယ္ေကာင္ ပိုက္ဆံရွိလဲ ရွိရင္ ေဆာ္ခ်င္တဲ့သူနဲ႕ ႏွက္ခ်င္တဲ့ သူေတြ မ်ားတယ္ဗ်။ အရည္အခ်င္းဆုိတာကလည္း ပညာတတ္တာ မတတ္တာကို ေျပာတာ မဟုတ္ဘူးဗ်။ လုပ္ရည္ကို္င္ရည္ရွိတဲ့သူ က်ရာေနရာမွာ က်ရာ သရုပ္ကို အေကာင္းဆံုး စြမ္းေဆာင္ႏုိင္သူကို ဆုိလိုတာပါဗ်ာ။ ဒီလိုအရည္အခ်င္းေတြ ရွိတဲ့သူဟာ ပိုက္ဆံမရွားတာ မဆန္းပါဘူး။ ပိုက္ဆံကို မက္ေမာမူ႕ႀကီးနဲ႕ မၾကည့္ပဲ ကိုယ့္အရည္အခ်င္းနဲ႕ ဒီေန႕ကစၿပီး တုိုင္းတာၿပီး ၾကည့္ရေအာင္လားဗ်ာ။ ငါ့ အရည္အခ်င္းဒီေလာက္မုိ႕ ဒီပမာဏရတယ္။ ဒီ႕ထက္ ပိုရင္ ဒီ့ထက္ပိုရမယ္။ ငါ့အရည္အခ်င္းျပည့္ၿပီး လုပ္ခက နည္းေနသလား ငါ့ဒီထက္ပိုေကာင္းတဲ့ အလုပ္ ရကို ရရမယ္။ ငါ့အရည္အခ်င္းကို အႀကြင္းမဲ့ ယံုၾကည္တယ္ဆုိတဲ့ စိတ္ကေလးရွိရင္ ကိုယ့္အရည္အခ်င္းနဲ႕ အမွန္တကယ္ ထုိက္တန္တဲ့ ေနရာကို ရရမွာ မလဲြပါဘူး။
တစ္ခုေတာ့ ရွိတယ္။ (ကုိယ့္အရည္အခ်င္းကို ကိုယ္သိဖုိ႕လုိတယ္ေနာ္)
လူကေတာ့ ဖြတ္၊ သူမ်ား ရသလိုေတာ့ ရခ်င္လို႕ေတာ့ ဘယ္ျဖစ္မလဲဗ်ာ။ ေနာ္။ အဲလုိမ်ိဳး အေခ်ာင္ရေနတဲ့သူေတြ ရွိရင္လည္း သူတုိ႕ စိတ္ေတြ မသန္႕ပါဘူးဗ်ာ၊ လုပ္ငန္းခြင္ထဲမွာ တကယ့္ျပသနာေပၚလာၿပီဆုိရင္ ကြက္ကြက္ကင္းကင္းေပၚၿပီး မ်က္စိပ်က္ မ်က္ႏွာပ်က္ ျဖစ္ၾကရတဲ့ သူခ်ည္းပါဘဲ။
ကၽြန္ေတာ္ ဖတ္ဖူးတဲ့ စာပိုဒ္ေလးတစ္ခုရွိတယ္ဗ် စာဖတ္သူတစ္ခ်ိဳ႕ သိရင္လည္း သိမွာပါ။ အရင္က အရမ္းခ်မ္းသာတဲ့ အဖိုးႀကီးတစ္ေယာက္ရွိတယ္တဲ့ဗ်။ သူတစ္ေန႕ေတာ့ လမ္းေလွ်ာက္ရင္း ေရေျမာင္းထဲမွာ ျပဳတ္က်ေနတဲ့ 10 ျပားေစ့ေလးတစ္ေစ့ကို ေတြ႕တယ္တဲ့။ အဲဒီေတာ့ သူက ေဘးနားမွာ ရွိတဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကို ေကာက္ခုိင္းတယ္တဲ့ဗ်ာ။ (ခက္ခက္ခဲခဲ ေကာက္ရတယ္ ထင္ပါရဲ႕ဗ်ာ) ေကာင္ေလးကို သူက ေျပာတယ္ဗ် 10ျပားေစ့ေကာက္ေပးရင္ မင္းကို 100ေပးမယ္လုိ႕ ေျပာေတာ့။ ေကာင္ေလးက သူ႕ကို အံ့ၾသၿပီး ေမာ့ၾကည့္တယ္တဲ့ (ရူးမ်ား ရူးေနလား ဒီအဖိုးႀကီးဆုိတဲ့ အေတြးမ်ိဳးနဲ႕ေပါ့ဗ်ာ)။ သူက ေကာက္သာ ေကာက္ေပးပါ ငါမင္းကို တကယ္ေပးမွာပါဆုိၿပီး ပိုက္ဆံ 100 ထုတ္ျပလုိက္မွ ေကာင္ေလးက 10ျပားေစ့ ေကာက္ျခင္း အလုပ္ကို စလုပ္တယ္တဲ့။
10ျပားေစ့ေကာက္ၿပီးေတာ့ ေကာင္ေလးကို အဖိုးႀကီးက 100ေပးၿပီး 10ျပားေစ့ကေလးကို ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုးသိမ္းလိိုက္တာကို ေကာင္ေလးေတြ႕ေတာ့ မေနႏုိင္ပဲ ေမးလုိက္တယ္တဲ့ ဘာလုိ႕ တန္ဖိုးနည္းတဲ့ 10ျပားေစ့ကို 100နဲ႕ လဲရတာလဲလုိ႕ေပါ့ဗ်ာ။ အဖိုးႀကီးက ၿပံဳးတယ္တဲ့ ေနာက္ေတာ့ ဘာေျပာလဲဆုိေတာ့ ဒီေျမာင္းထဲ က်ေနတဲ့ 10ျပားေစ့ကို ဘယ္သူမွ ေကာက္မွာ မဟုတ္ဘူးကြာတဲ့ ဒါဟာ ဆံုးရံႈးမႈတစ္ခုပဲတဲ့။
ခု မင္းကို ေပးလုိက္တဲ့ 100 ဟာ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ငါ့လက္ထဲ ျပန္မေရာက္ပါဘူးလုိ႕ မင္းအာမခံႏုိင္လားတဲ့ဗ်ာ။ သူ႕ကိုယ္သူ ဘယ္ေလာက္ ယံုၾကည္မူ႕ ရွိလုိက္သလဲဗ်ာ။ အဲလုိ လူမ်ိဳး သူေဌးတစ္ေယာက္ျဖစ္တာ မဆန္းဘူးလုိ႕ ကၽြန္ေတာ္ထင္တယ္။

မိမိကိုယ္သာ အားကိုးပါ၊ ယံုၾကည္ပါ၊ ကိုးကြယ္ပါ၊ မိမိကလဲြလို႕ ဘယ္အရာမွ ယံုၾကည္အားကိုးလုိ႕မရပါဘူး။
(တစ္ျခား ခ်ျပစရာ ပံုျပင္ေလးေတြ ရွိေသးတယ္ဗ်၊ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ အလုပ္ဆင္းေတာ့မွာမုိ႕ ဒီမွာပဲ လက္စသတ္ေတာ့မယ္ဗ်ာ)

အားလံုးကို ေလးစားလွ်က္
လိပ္ျပာ