မွားျပီးရင္းမမွားရေအာင္
လူတိုင္းအမွားနဲ႔မကင္းၾကပါဘူူူး။ လုပ္ရင္းမွားရင္းျပန္ျပင္ရင္းနဲ႔ဘဲ ဘ၀ကိုျဖတ္သန္းသြားရမွာပါ။
အဓိကကေတာ ့ မွားေနတာမွားမွန္းသိၿပီး ျပန္ျပင္ႏိုင္ဖို႔ပါဘဲ။ မွားေနတာကအျပစ္မဟုတ္ပါဘူး။
မွားမွန္းသိၿပီး မျပင္မိဘူးဆိုရင္ေတာ့ အျပစ္တစ္ခုကိုက်ဴးလြန္မိေနၿပီဆိုတာ သိသင့္ပါတယ္။
လူတေယာက္ရဲ့အမွားက ိုကဲ့ရဲ့ေနတဲ့လူေတြလည္းရွိပါတယ္။ ေမးၾကည့္ခ်င္ပါတယ္။
ကဲ့ရဲ့တဲ့လူေတြေရာ မမွားဖူးဘူးလား။ သူတို႔မွားရင္ေရာ ဘယ္လိုေျပာၾကမလဲ။ ကိုယ့္ဘက္
ၾကရင္ေတာ ့ ကိုယ္ၾကည့္တတ္ၾကမွာပါ။ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ေတာ့စာနာတတ္ၾကမွာပါ။ စာနာတယ္ဆိုတာ
ကိုယ္စိတ္ခ်မ္းသာဖို႔၊ ကိုယ္လုပ္ရပ္ေတြမွန္ကန္ဖိုို႔ တယူသန္စိတ္မ်ိဳးကို ေျပာတာလို႔ေတာ့မထင္ပါဘူး။
ကိုယ္စိတ္ညစ္မခံႏိုင္သလို သူတပါးကိုလဲစိတ္ညစ္ေအာင္မလုပ္တာ၊ ကိုယ္တိုင္လဲမလိမ္သလို သူမ်ားကိုလဲမလိမ္တာ၊ ရိုးသားတာေတြဟာ စာနာစိတ္ေၾကာင့္ျဖစ္လာတာလို႔ေတာ့ထင္ပါတယ္။ လက္၀ါးျဖန္႔ၿပီးၾကည့္ၾကည့္ပါ။
ကိုယ့္ဘက္ကၾကည့္ရင္ေတာ့ လက္ဖ၀ါးျဖစ္ေနတတ္ေပမ ဲ့ တျခားတဖက္ကၾကည့္ရင္ေတာ့လက္ဖမိုး
ျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။ ဒါကိုသိၿပီး လူတိုင္းမွာအျမင္ျခင္းမတူသလို အမွားျခင္းလဲ တူႏိုင္မွာမဟုတ္ပါဘူး။
ကိုယ္မွားတာကိုလဲျပဳျပင္ရသလို သူတပါးရဲ့အမွားကိုလဲဲ ၾကည့္ၿပီးေေတာ့ ကိုယ္တိုင္မမွားေအာင္ဆင္ျခင္ရမွာပါ။
ကဲ့ရဲ့ရမွာမဟုတ္ပါဘူူး။ အမွုားတခုျဖစ္ၿပီဆိုရင ္ ဘာေၾကာင့့္ျဖစ္ရတယ္၊ ဘယ္လိုမမွားေအာင္လုပ္သင့္တယ္၊ အမွားကိုဘယ္လိုျပန္ျပင္ရမယ္ ဆိုတာကိုစဥ္းစားရမွာပါ။ မွားေနတာကိုဘဲျပန္စဥ္းစားၿပီး ေနာင္တရေနရမွာမဟုတ္ပါဘူး။
ကိုယ္ဘက္ကအမွားတခုလုပ္မိၿပီဆိုတာ သိရင္အရင္ဦးဆံုးေသခ်ာစဥ္းစားရမွာပါ။ ဘယ္လိုေၾကာင့့့္္္္
့္ဒီလိုအမွားမ်ိိဳးလုပ္မိတာလဲဆိုတာ သိေအာင္ေတာ့လုပ္ရပါမယ္။ အမွားလုပ္တယ္ဆိုတာ အမ်ားအားျဖင့္ေတာ့
ကိုယ္စိတ္ကို ကိုယ္မထိန္းတာေၾကာင့္ လုပ္မိတာ မ်ားပါတယ္။ စိတ္ကိုထိန္းႏိုင္ဖို႔ဆိုတာလဲ လြယ္တာေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။
စိတ္ကိုထိန္းႏိုင္ဖို႔ဆိုတာ အသိေတြရွိေနဖို႔ေတာ့လိုမယ္ထင္ပါတယ္။ အသိေတြဆိုတာကေတာ့ စာသိေရာ၊
လက္ေတြ႔ေရာပါမွာပါ။ စာဖတ္ျခင္းဟာလဲ လူေတြကိုအမွား၊ အမွန္ ခြဲျခားႏိုင္ေအာင္၊ ပတ္၀န္းက်င္ရဲ့ျဖစ္ပ်က္မႈ
ေတြကိုသိရွိေအာင္ေဖာ္ျပေပးေနတာပါ။ စာဖတ္ျခင္းအားျဖင့္ ကိုယ့္ရဲ့အခ်ိန္ေတြလဲ တန္ဖိုးရွိလာမွာပါ။
စာဖတ္တာေတာ့လြယ္ပါတယ္။ ေတြ႔တဲ့စာတိုင္းေတာ ့ဖတ္သင့္တယ္လို႔မဆိုလိုပါဘူး။ ကိုယ့္ရဲ့စိတ္ခံစားမႈေပၚ
မူတည္ၿပီးဖတ္သင့္တယ္လို႔ေတာ့ထင္ပါတယ္။ ကိုယ္ဖတ္တဲ့စာအုပ္ ကိုယ္စိတ္၀င္စားမွလဲအသိျမင္ေတြရလာမွာပါ။
ဖတ္ၿပီးရင္ၿပီးေရာ သေဘာမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ စာအုပ္တအုပ္ဖတ္ၿပီးတိုင္း အသိအျမင္တခုရလာမယ္ဆိုရင
္အဲဒီအသိအျမင္ေတြကေန မွားတဲ့အလုုပ္ကိုမလုပ္မိေအာင ္ ကာကြယ္ႏိုင္မယ္ဆိုတာ ကိုယ္တိုင္စာဖတ္ေနတဲ့လူေတ
ြလက္ခံမယ္လိုေတာ့ထင္ပါတယ္။ ေနာက္တခုက အမွားလုပ္မိၿပီဆိုရင္ေတာ့ ရိုးသားစြာနဲ႔ေတာင္းပန္ၿပီး ေနာက္ထပ္မမွားေအာင ္ၿကိုးစားေနဖို႔ပါဘဲ။ ကိုယ္ကအမွားလုပ္မိတာဘဲျဖစ္ျဖစ္၊ ကိုယ့္ကိုအမွားလုပ္မိတာ
ဘဲျဖစ္ျဖစ္ မမွားေသာေရွ႔ေန၊ မေသေသာေဆးသမားဆို တဲ့စကားေလးကိုႏွလံုးသြင္းၿပီး နားလည္၊ စာနာေပးၾကပါလို႔ အားလံုးကိုေတာင္းဆိုခ်င္ပါတယ္။
Comment #2
ဖတ္ရတာ ေခါင္းမူးတယ္..
Comment #5
ေကာင္းပါတယ္။
Comment #6
100 right.
100% agree.
.Koh a hmar ko kou win khan Ye ya me.
.koh a hmar ko Thu myar ko ma hlwe cha ne
Law ka g hmar a hmar ma loak phu de Thu ma Shi bu.
Koh kyaunt Thu myar doke kha ma yout say ne.
Wit le tat de.
A ku to myar de.
Comment #1
စာလံုးေတြကို နည္းနည္းစီ ျခားေရးပါ……