သစၥာေမတၱာအေငြ႕အသက္ေတြနဲ႕ေအးစက္တဲ႕ေရခဲေတာင္ၾကီးကသိပ္လွတဲ႕သစ္ပင္ေလးကုိတြယ္တာလြန္းတယ္။

သစ္ပင္ေလးကဆယ္ေက်ာ္သက္ရင္ခုန္သံေတြနဲ႕နုနယ္တဲ႕နွလုံးသားမုိ႕ေရခဲေတာင္ၾကီးကုိၿမင္႕မွားၾကီးက်ယ္တယ္လုိ႕ထင္ခဲ႕တယ္။

ဒါေပမယ္႕နွစ္ေပါင္းရွည္ၾကာမွဳ႕မွာအဓြန္႕ရွည္တည္တံလည္းေရခဲေတာင္ၾကီးဟာၿငိမ္သက္လြန္းတာမုိ႕

သစ္ပင္ေလးရဲ႕ခံစားခ်က္ေတြကုိစုိင္ခဲလာေစခဲ႕တယ္။

ေႏြးေထြးအၾကင္နာနဲ႕ယုယမွဳ႕ေတြသယ္ေဆာင္တဲ႕ေနမင္းကအဲဒီဝင္ရဳိးစြန္းအခ်စ္ေမာင္နွံဆီကုိမေတာ္တဆေရာက္သြားခဲ႕တယ္။

လတ္ဆတ္ေရာင္ၿခည္ကုိၿမင္မိေတာ႕သစ္ပင္ေလးကေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္နုးစြာနဲ႕ေရခဲေတာင္ၾကီးရဲ႕

ကြယ္ရာမွာေနမင္းနဲ႕ေဆာ႕ကစားခဲ႕တယ္။

ေနမင္းကအခ်ိန္တန္ရင္အေနာက္ဖက္ကုိေပ်ာက္ကြယ္ရမယ္လုိ႕သတိေပးလည္းသစ္ပင္ေလးကအမွဳ႕မဲ႕အမွတ္မဲ႕။

မၾကာပါဘူးေနမင္းကမြန္းတည္႕ၿပီ။သစ္ပင္ေလးကုိေၿခာက္ေသြ႕ညဳိးေရာ္ေစၿပီ။

ေရခဲေတာင္ၾကီးကုိလည္းအရည္ေပ်ာ္ေလာက္ေအာင္ပူၿပင္းေလၿပီ။

သူတုိ႕နွစ္ဦးလုံးမ်က္ရည္ေတြနဲ႕ခံစားရေအာင္ေနမင္းကရက္စက္လြန္းသည္။

နွလုံးေရာဂါနဲ႕ဆုံးပါေလာက္ေအာင္ေရခဲေတာင္ၾကီးထိခုိက္နာက်င္ေနသည္။

ေနာင္တေတြနဲ႕သစ္ပင္ေလးကေရခဲေတာင္ၾကီးဆီကုိလည္းေၿခဦးၿပန္လွည္႕ရေလာက္ေအာင္လည္း

အရင္ကလုိအဖူးအခက္အရြက္အလက္မစုံလင္ေတာ႕။

အဲဒီလုိ႕သတင္းပ်က္ေဝဒနာနဲ႕စိတ္ဓါတ္ကုန္ဆုံးေနတာေၾကာင္႕သစ္ပင္ေလးဟာေရခဲေတာင္ရဲ႕သစၥာေမတၱာေတြ

ေနမင္းရဲ႕ေႏြးေထြးအၾကင္နာနဲ႕ယုယမွဳ႕ေတြကုိနာက်ည္းစြာပ်ဳိ႕အန္လုိက္ရင္းသူ႕ဟာသူရွင္သန္သြားဖုိ႕

ၾကိဳးစားလုိက္ေတာ႕တယ္။(ခ်မ္း)