“မန္းသၾကၤန္ တူးပုိ႔ ျမဳိ႔မ သၾကၤန္မငး္သားမ်ား ဟစ္ေဟာ႔နဲ႔ အီလက္ထရုိဗုံံသံ”အပိုင္း(2) (သၾကၤန္၀ိဥာဥ္…………..) (သၾကၤန္၀ိဥာဥ္…………..)
ေမြးကထဲက ရင္ထဲမွာ သၾကၤန္၀ိဥာဥ္အျပည္႔ကိန္းေအာင္းေနတဲ႔မန္းေလးသားကြ်န္ေတာ္အဘုိ႔ကေတာ႔ သၾကၤန္နဲ႔ပါတ္သက္ရင္ အမွတ္တရေတြမ်ားမွာမ်ားပါ။ မွတ္မွတ္ရရ က်ြန္ေတာ္ မူလတန္းေက်ာငး္သားဘ၀မွာ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ အတန္းပိုင္ဆရာမက “အခုတစ္ပါတ္ရုံတင္မယ္႔ ရုပ္ရွင္ထဲမွာ တီခ်ာ ပါတယ္ သားတုိ႔ၾကည္႔ျဖစ္ေအာင္ၾကည္႔”လုိ႔မွာပါတယ္။
ဒီေတာ႔ လဲကြ်န္ေတာ္တုိ႔ကလညး္ ကုိယ္႔ဆရာမပါတယ္ဆုိေတာ႔ အိမ္ကုိပူဆာတာေပါ႔။ အိမ္ကလဲ အဲဒီကားရုံတင္ေတာ႔ လုိက္ျပပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ ရုပ္ရွင္သာျပီးသြားတယ္ ကြ်န္ေတာ္တီခ်ာကို ျမင္ေတာင္မျမင္လုိက္ရပါဘူး။ အိမ္ကလူၾကီးေတြကလဲ ၀ိုင္းၾကည္႔ေပးတာမေတြ႔ပါဘူး။ ေနာက္ေန႔ေက်ာင္းေရာက္ေတာ႔ ဆရာမကုိေျပာတာေပါ႔ “တီခ်ာကို ရုပ္ရွင္ထဲမွာမေတြ႔ဘူး”ေပါ႔ အဲဒီေတာ႔မွာ တီခ်ာက “သၾကၤန္မ႑ပ္မွာယိမ္းကတဲ႔အဖြဲ႔ထဲကအလယ္တန္းေဘးအစြန္ဆုံးကတီခ်ာေလ” လုိ႔ေျပာပါတယ္။အဲဒီဇာတ္ကားကေတာ႔ ေနာင္ မန္းသၾကၤန္ရဲ႕ပထမဦးဆုံးေသာ သၾကၤန္မင္းသားျဖစ္လာမယ္႔ ၀င္းဦးရဲ႕ အေအာင္ျမင္ဆုံးလူၾကိဳက္အမ်ားဆုံး မန္းေလးသၾကၤန္ကုိ အျပည္႔စုံဆုံးရုိ္က္ျပခဲ႔တဲ႔ “ေမာင္တုိ႔ခ်ယ္ရီေျမ “ဇာတ္ကားပါဘဲ။ နည္းနည္းေလးၾကီးလာေတာ႔ ကိုးႏွစ္ဆယ္ႏွစ္အရြယ္ေရာက္ေတာ႔ သၾကၤန္ဆုိရင္ ၀င္းေပါက္လမ္းမကေန ေမ႔ေလာက္မွ လူတစ္ခါလာတာ စက္ဘီးလာတာ ကားတစ္စီးတစ္ေလလာတာကို ေစာင္႔ပက္ရတာကို မၾကိဳက္ေတာ႔ပါဘူး။ ဒါေပမယ္႔လည္းက်ဳံးေဘးသြားကစားမယ္ဆုိျပန္ေတာ႔ လဲအိမ္ကစိတ္မခ်။ ဒီေတာ႔ အျပင္ထြက္ဘုိ႔ နည္းလမ္းကေတာ႔ ဦးေလးေတြစက္ဘီးနဲ႔ေရပက္ခံထြက္ရင္လုိက္ဘုိ႔ပူဆာရျပန္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ဦးေလးေတြသူငယ္ခ်င္းေတြအုပ္စုက စက္ဘီးေလးငါးစီးနဲ႔ေရပက္ခံထြက္ပါတယ္။ စက္ဘီးလက္ကိုင္မွာ ေရပုံးခ်ိတ္ အဲဒီထဲကို ဒန္ဖလားထဲ႔ျပီး အရပ္တကာမ႑ပ္တကာကိုလည္ပါတယ္။
 အဓိကသြားတဲ႔ေနရာကေတာ႔ သူတုိ႔လုိက္ေနတဲ႔ေကာင္မေလးေတြရွိတဲ႔”ဘုရားၾကီးေအာက္က်င္း”ကမ႑ပ္မွာေက်ာက္ခ်လုိ႔ရပ္ပါတယ္။ ေကာင္မေလးေတြဆီက ေရေတာင္း ရရင္ သူတုိ႔မွာပါလာတဲ႔ ပုံးထဲကိုထည္႔ အဲဒီေရနဲ႔သူတုိ႔ကိုျပန္ပက္။ ဟုိကလဲ ရွက္သလုိလုိနဲ႔သူတုိ႔ကိုျပန္ပက္၊အသံမထြက္တဲ႔မ်က္လုံးေတြနဲ႔စကားေျပာ။ ကြ်န္ေတာ္ကလဲ အဲဒီမ႑ပ္က ရြယ္တူကေလးေတြနဲ႔ေပါင္းလုိ႔ေရေဆာ႔။ ေမာရင္ မ႑ပ္ေဘးမွာ စတုဒီသာေၾကြးတဲ႔မုန္႔ကိုသြားေတာင္းစား။ ျပီးရင္ျပန္ကစား။ ဒါနဲ႔ဘဲသၾကၤန္တစ္ရက္ျပီးသြားတတ္ပါတယ္။ တစ္ႏွစ္မွာေတာ႔ အဲလုိဦးေလးေတြနဲ႔လုိက္သြားတုံးကေပါ႔။ ဘုရားၾကီးေအာက္က်င္းမ႑ပ္ေရာက္ေတာ႔ ထုံးစံအတုိငး္ ဦးေလးကလဲ သူ႔ေကာင္မေလးနဲ႔အီစီကလီေတြလုပ္ေနပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ကစားေဖာ္ေတြေရာက္မလာေတာ႔ တစ္ေယာက္ထဲေရကစားရတာပ်င္းလာပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ဦးေလးသူငယ္ခ်င္း “ကိုစုိး”ကစက္ဘီးတြန္းလာတာျမင္ေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္ကလုိက္မယ္ေျပာတဲ႔အခါ သူက ေခါငး္ခါျပပါတယ္။ အဲဒါကိုဇြတ္လုိက္မယ္ဆုိျပီး ဇြတ္တြယ္ကပ္ေနေတာ႔ “ ငေပါက္ လုိက္ခ်င္ရင္လုိက္ခဲ႔ လမ္းေရာက္မွ ျပန္ခ်င္တယ္မေျပာနဲ႔ ငါကေတာ႔တစ္ေနကုန္လည္မွာ“လုိ႔ေျပာပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ကလဲဇြတ္ကုိစက္ဘီးဘားတန္းေပၚတက္လုိက္သြားပါတယ္။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္လုိက္သြားတာကုိဦးေလးက မသိလုိက္ပါဘူး။ စစျခငး္ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ကဘုရားၾကီးေလးဆယ္ငါးတာကေနအေရွ႕ကိုတက္ ဘုရားၾကီးေတာင္ဘက္မုဒ္ကေရကစားတဲ႔မ႑ပ္မွာ၀င္လုိ႔ေရေဆာ႔ပါတယ္။ အဲဒီကေနထြက္ေတာ႔ 28လမ္း-လမ္း80ေဒါင္႔နားကအရက္ဆုိင္၀င္ျပီး အခ်မ္းေျပဆုိျပီး၀င္တြယ္ပါတယ္။ကြ်န္ေတာ္ကေတာ႔ အျမည္းစားေပါ႔။ ေနာက္အဲဒီကေနထြက္ ျပီး 26ဘီလမ္းက်ဳံးေဒါင္႔ေရာက္ေတာ႔ ျမမာလာနုိ႔ေအးဘားမွာ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔မုန္႔၀င္စားၾကပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔အိမ္နဲ႔တစ္ျပဘဲေ၀းေတာ႔ “ေနခဲ႔မလား”လုိ႔ေမးေတာ႔ အလည္မက္တဲ႔ကြ်န္ေတာ္႕ “ဟင္႔အင္း”ေပါ႔။ အဲဒီကေနဆက္ျပီးနန္းေရွ႕ကသူ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြအိမ္ကိုသြားပါတယ္။ ဟုိေရာက္ေတာ႔ သူတုိ႔ကဆက္ေသာက္။ ကြ်န္ေတာ္ကအဲဒီက ကေလးေတြနဲ႔ေရဆက္ကစား။ ေနာက္ေတာ႔ မန္းေလးေတာင္ေျခသြားမယ္ဆုိျပီးအုပ္စုလုိက္ၾကီးခ်ီတက္ၾကပါတယ္။ ကေလးကေတာ႔ကြ်န္ေတာ္တစ္ေယာက္ထဲပါ။ ေနာက္ေတာ႔ သုဓမၼာဇရပ္တန္းမွာသူတုိ႔အဖြဲ႕ခြက္ပုန္းဆက္အုပ္ၾကပါတယ္။ အေတာ္ၾကီးညေနေစာင္းမွအိမ္ျပန္ေရာက္ပါတယ္။ အိမ္လဲေရာက္ေရာ လူၾကီးေတြကို ဒုကၡေပးအုံးဆုိျပီး တုတ္နဲ႔ေဆာ္ပေလာ္တီးတာခံရပါေတာ႔တယ္။ ဦးေလးအိမ္ျပန္ေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္ပါမလာေတာ႔ သူကုိလဲ၀ိုငး္ဆူၾကပါသတဲ႔။ သြားတတ္မယ္ထင္တဲ႔ေနရာကိုလုိက္ရွာျပန္ေတာ႔လဲမေတြ႔နဲ႔။ တစ္အိမ္လုံးစိတ္ပူၾကပါသတဲ႔။ ေနာက္မွတစ္ေယာက္က ကုိစုိးနဲ႔ ျမမာလာနုိ္႔ေအးဘားထဲကထြက္သြားတာေတြ႔တယ္ဆုိမွ နည္းနည္းစိတ္ေအးၾကရပါသတဲ႔။ ဒါေပမယ္႔လဲအိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ႔ ေဆာ္ခံရတာ လည္ရတာနဲ႔ေတာင္မတန္ပါဘူးဗ်ာ။ ဒါေလးကေတာ႔ သၾကၤန္ထဲကအမွတ္တရေလးေပါ႔။ ကြ်န္ေတာ္အျမင္ေျပာရရင္ ေတာ႔ပုိတယ္ထင္မလားဘဲမသိဘူး။ မႏၱေလးသူ မႏၱေလးသားမ်ားအတြက္ကေတာ႔ သၾကၤန္၀ိဥာဥ္ဆုိတာ ေမြးကတည္းက အတူပါလာတယ္ထင္တာပါဘဲ။ (လွလြန္းလုိ႔လာရွာသူကို ………………….ဖုိးညဳိျမဘြဲ႔ကိုမ်ားႏွင္းမွာလားခင္……………) ဟုိးအရင္ကသၾကၤန္ဆုိတာအခုေခတ္လုိ က်ဳံးပါတ္ပါတ္လည္ကြက္ကြက္ေလးမ႑ပ္ရွိတာမဟုတ္ပါဘူး။ မန္းေလးျမဳိ႔ေလးျပင္ေလးရပ္မွာ နာမယ္ၾကီးေပ႔ဆုိတဲ႔ ကိုယ္ပုိင္မ႑ပ္ေတြလဲရွိတယ္။ ရပ္ကြက္ကလုပ္တဲ႔မ႑ပ္ေတြ၊ဌာနဆုိင္ရာ မ႑ပ္ေတြ ၊နယ္ေျမမ႑ပ္ေတြလဲရွိတယ္ဆုိေတာ႔ ဘယ္ေနရာသြားသြား ၾကည္႔ခ်င္စရာေတြခ်ည္းပါဘဲ။ အမ်ားအားျဖင္႔ကေတာ႔ အကမ႑ပ္ၾကီးေတြက သပ္သပ္၊ေရပက္ခံမ႑ပ္ကသပ္သပ္မ်ားပါတယ္။ ေရပက္ခံမ႑ပ္ကေတာ႔ သီခ်င္းေတြဖြင္႔ျပီးေရပက္။ အကမ႑ပ္ေတြကေတာ႔ ညမွကတာမ်ားပါတယ္။ အကမ႑ပ္ေတြက ေရပက္တယ္ဆုိရင္လဲ စင္မၾကီးေဘးမွာစင္ေသးေသးေလးထုိးလုိ႔ေရသတ္သတ္ပက္ၾကပါတယ္။ ရပ္ကြက္တုိင္းမွာစင္ထုိးျပီး ေရစည္ပိုင္းေတြတင္ေရပုိက္ေလးေတြဆင္စင္ေပၚကလူကပိုက္နဲ႔ပက္။ သၾကၤန္သီခ်င္းေတြဖြင္႔လုိ သၾကၤန္အကေတြကုိ က ။ တစ္ခ်ဳိ႔ၾကေတာ႔ အုန္းလက္ကေလးေတြနဲ႔ယာယီမ႑ပ္ေလးေတြထုိး ၊ ေရစည္ပုိင္းေတြခ် လုိ႔ေရကစားၾကပါတယ္။ ကားနဲ႔လည္တဲ႔သူ၊စက္ဘီးနဲ႔လည္တဲ႔သူ၊ဆိုက္ကားနဲ႔လည္တဲ႔သူ။ျမင္းလွည္းနဲ႔လည္တဲ႔သူ ကိုယ္႔နည္းကိုယ္႔ဟန္နဲ႔လည္ၾကတာပါ။ ေျခလ်င္လည္တဲ့သူကလဲလည္လို႔ တစ္ျမဳိ႔လုံးလမ္းေပၚေရာက္ေနပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔လူပ်ဳိေပါက္ေရာက္ေတာ႔ ကိုယ္႔သူငယ္ခ်င္းေတြစုလုိ႔ ဦးေလးတုိ႔တုန္းကလုိစက္ဘီးေတြနဲ႔လည္ၾကပါတယ္။ တစ္ျမဳိ႔လုံးမွာက မ႑ပ္ေတြရွိေတာ႔ ေလးျပင္ေလးရပ္စလုံးႏွံ႔ေအာင္လည္ဘုိ႔ အစီအစဥ္ေတြဆြဲၾကရပါတယ္။ သူငယ္ခ်ငး္ေတြၾကားမွာညွိရတာ တစ္ခါတစ္ေလ စကားေတြမ်ားရပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္း အခ်င္းအခ်င္းကလဲ အတူတူလည္ခ်င္ ကိုယ္လုိက္ေနတဲ႔ေကာင္မေလးရွိတဲ႔မ႑ပ္ကိုလဲသြားခ်င္ ဘယ္သူနဲ႔မွ မညိေသးတဲ႔သူကလဲ နာမယ္ၾကီးေကာင္မေလးေတြေရကစားမယ္႔ေနရာကို သြားခ်င္သလုိ သၾကၤန္မွာမွ အျပင္ကိုထြက္လာမယ္႔ အိမ္တြင္းပုန္းမေလးေတြကိုမွ ရွာခ်င္သူေတြကလဲတစ္မ်ဳးိ ဆုိေတာ႔ ရင္ထဲမွာျဖစ္ခ်င္တာေတြက မ်ားေနၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔လဲေနာက္ေတာ႔ အုပ္စုလုိက္ၾကီး သၾကၤန္မျပီးမခ်င္းတတြဲတြဲနဲ႔ေနေရာညပါ ျမဳိ႔အႏွံလည္ၾကပါေတာ႔တယ္။ ကိုယ္နဲ႔ေျပလည္ျပီးသားသူေတြကေတာ႔ မ႑ပ္ကုိ၀င္ေရေတြအျပန္အလွန္ေလာင္းလုိ႔အုိေကမွာစုိေျပေနၾကေပမယ္႔ အခုမွစေတြ႔လုိ႔ အပ်ဳးိေတြနိဒါန္းေတြလုပ္ေနသူမ်ားကေတာ႔ သူမ်က္ေစ႔က်ေနတဲ႔ေကာင္မေလးကို တရစ္၀ဲ၀ဲလုပ္လုိ႔ သူရွိတဲ႔ မ႑ပ္နားကမခြာႏုိင္ဘဲ“ဖုိးညဳိျမ”လုပ္ၾကရပါေတာ့တယ္။
(ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္။)
ကိုေပါက္လက္ေဆာင္ အေတြးပါးပါးေလး