/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Table Normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0in 5.4pt 0in 5.4pt;
mso-para-margin-top:0in;
mso-para-margin-right:0in;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0in;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:”Calibri”,”sans-serif”;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;}

“မန္းသၾကၤန္ တူးပုိ႔ ျမဳိ႔မ သၾကၤန္မငး္သားမ်ား  ဟစ္ေဟာ႔နဲ႔ အီလက္ထရုိဗုံံသံ”(အပိုင္း-၃)

(ေရပက္ခံထြက္လုိ႔ မ႑ပ္လည္)

“ျဖဴျဖဴျပာျပာ နီနီ၀ါ၀ါ ေ၀ဆာျမဴးလုိ႔လြင္ေဟာတရုံေဟာႏွစ္ရုံပနး္မ်ဳးိစုံတဲ႔အျပင္……………………………”

(

တကယ္ေျပာရရင္ မန္းသၾကၤန္ဆုိတာက ေန႔မွာအရသာတမ်ဳိး

ညမွာအရသာတမ်ဳးိ မတူညီတဲ႔ အရသာႏွစ္မ်ဳိးကုိ ခံစားလုိ႔ရတဲ႔သၾကၤန္ပါ။

ေန႔မွာေရပက္ၾက ေရကစားၾကနဲ႕ ညေရာက္ျပန္ေတာ႔  အလွျပသၾကၤန္ကားေတြ အကမ႑ပ္ေတြနဲ႔ သံခ်ပ္တုိင္မယ္႔ကားေတြေနာက္လုိက္ၾကည္႔ၾကဘုိ႔ေပါ႔။

ေန႔မွာ ေရပက္မယ္ ညမွာအကအလွေတြလုိက္ၾကည္႔မယ္ ဆုိတာမ်ဳိးပါ။

တကယ္တမ္းေျပာၾကစုိ႔ဆုိရင္ မတ္ခ်္လ လယ္ ေရာက္ျပီဆုိတာနဲ႔ မႏၱေလးျမဳိ႕မွာ

သၾကၤန္အေငြ႔အသက္ေတြြၾကြလာျပီး သၾကၤန္က အသက္စ၀င္လာပါတယ္။

ဒီအခိ်န္ေရာက္ျပီဆုိတာနဲ႔သၾကၤန္အတြက္ စတင္လုိ႔လွဳပ္ယွားၾက ျပင္ဆင္ၾကတယ္ဆုိတာကလဲ မနး္ေလးတစ္ျမဳ႕ိလုံးပါဘဲ။

နနး္ေရွ႕၊ေျမာက္ျပင္၊ေတာင္ျပင္၊ဘုရားၾကီးတ၀ိုက္၊ေစ်းခ်ဳိတစ္၀ုိက္၊ဘူတာၾကီးပါတ္၀န္းက်င္၊ဆုိင္းတန္း၊ဒါးတန္း၊

ေအာင္နန္းအေရွ႔အေနာက္၊မ်က္ပါးရပ္၊ျပည္ၾကီးက်က္သေရ၊ပုလဲေငြေရာင္၊ေမဃဂီရိ၊ေမာရဂီ၀ါ၊

ပြဲကုန္း၊84လမ္းတစ္ေလ်ွာက္၊26ဘီလမ္းေအာက္ျခမး္ ၊က်ဳံးအေနာက္ဘက္ျခမ္းနဲ႔ေတာင္ဘက္ျခမ္း

မန္းေလးျမဳိ႔အႏွ႔ံ မ႑ပ္ေတြေဆာက္ၾကတာလဲ တကယ္ကိုအမ်ားၾကီးပါဘဲ။

အရင္ဆုံးစတာကေတာ႔ မ႑ပ္ေနရာေရြးၾကပါတယ္။

ေနရာရျပီဆုိတာနဲ႔ ေပပါခြံေတြခ်၊သစ္သားေတြခ် ၀ါးလုံးေတြခ် ျပီး မ႑ပ္စေဆာက္ၾကပါေတာ႔တယ္။

မ႑ပ္အၾကမး္ထည္ျပီးရင္ မ႑ပ္အလွဆင္တဲ႔ပန္းခ်ီဆရာေတြကို မ႑ပ္မွာပန္းခ်ီဒီဇုိင္းေတြဆြဲဘုိ႔အပ္ပါေတာ႔တယ္။

ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ကလဲ ညေနေစာင္းေရာက္တာနဲ႔စက္ဘီးကိုယ္စီနဲ႔ျမဳိ႔ပါတ္လုိ႔ သၾကၤန္သတင္းေထာက္လုပ္ပါေတာ႔တယ္။

တေန႔ေန႔ျမဳိ႔ပါတ္လုိ႔  မျပီးေသးတဲ႔ မ႑ပ္က ပနး္ခ်ီေတြ ဒီဇုိ္င္းေတြကို ဘယ္လုိအလွဆင္ေနတယ္ဆိုတာကုိ လုိက္ၾကည္႔ရတာအေမာပါဘဲ။

ဒီအရပ္ကမ႑ပ္ကေတာ႔ ပန္းခ်ီဆရာဘယ္သူ ဟို အရပ္ကေတာ႔ပန္းခ်ီဆရာ ဘယ္၀ါဆုိတာကိုစပ္စုရင္း

မသိမျမင္ရေသးတဲ႔လူေတြကို လုိက္ၾကြယ္ပါတယ္။

သၾကၤန္ေရာက္တာနဲ႔ မန္းေလးျမဳိ႕က ပုိစတာဆြဲတဲ႔ပန္းခ်ီဆရာမွန္သမ်ွအလုပ္ေတြမ်ားၾကပါတယ္။

ရပ္ကြက္တစ္ခုနဲ႔တစ္ခု ဌာနတစ္ဌာန နဲ႔တစ္ဌာန သူ႔ထက္ငါသာေအာင္ေကာင္းေပ႔ဆုိတာ နာမယ္ၾကီး

ပန္းခ်ီဆရာ ပုိစတာ ဆရာေတြကို အလွဆင္ဘုိ႔အတြက္ အျပဳိင္အဆုိင္ငွားၾကပါတယ္။

မတတ္နုိ္င္တဲ႔အရပ္ေတြရယ္ ေနာက္က်လုိ႔ မရသူေတြရယ္ကေတာ႔ အရပ္ထဲမွာရွိတဲ႔  ၀ါသနာရွင္ရြက္ပုန္းသီးေလးေတြကုိ လက္စြမ္းျပခြင္႔ေပးပါေတာ႔တယ္။

အားကုိးတၾကီးနဲ႔လာငွားထားတဲ႔သူေတြက ပူျပီဆုိေတာ႔ တာ၀န္ယူထားရတဲ႔ပန္းခ်ီဆရာမွာလဲ

အေတာ္ေလးကုိ ေခါငး္စားရပါတယ္။

ပင္ပန္းတယ္ဆုိတာ ထည္႔တြက္လုိ႔ကို မရတာပါ။

ကိုယ္႔လက္ရာ ညံ႔တယ္အေျပာခံရမွာ မွတ္ေက်ာက္အတင္မခံရမွစုိးတာရယ္ အခ်ိန္မီမျပီးမွာစုိးတာ

ရယ္ေၾကာင္႔ သၾကၤန္မျပီးမခ်ငး္ ပန္းခ်ီနဲ႔သက္ဆုိင္တဲ႔တဖြဲ႔လုံး မ႑ပ္ကိုသာအိ္မ္လုပ္လုိ႔ ေနရတာကလဲ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တုိင္း၀တၱရားမပ်က္ပါဘဲ။

“ကမယ္ဆုိတီးပါမယ္ ရွက္လုိ႔မေနနဲ႔ကြယ္…………………….”

သၾကၤန္မတုိင္ခင္ကတည္းက ၾကဳိေမာရတဲ႔အလုပ္တစ္ခုကေတာ႔ သၾကၤန္မ႑ပ္မွာကဘုိ႔လူေရြးရတာပါ။

အရပ္ထဲက အပ်ဳိေတြကလဲ သၾကၤန္ယိမ္းမွာပါ၀င္ဆင္ႏြဲရဘုိ႔ ကရဘုိ႔ အေတာ္ေလးကိုေမွ်ာ္လင္႔ထားၾကပါတယ္။

အရင္ေခတ္က အပ်ဳိေလးေတြနဲ႔အခုေခတ္အပ်ဳိေလးေတြမွာသိသိသာသာကြာျခားသြားတဲ႔အခ်က္ကေတာ႔ လြတ္လပ္စြာသြားလာနုိင္မႈ႔ပါဘဲ။

ဒီေတာ႔လဲအရပ္ထဲက မိန္းကေလးမ်ားမွာ တစ္ႏွစ္တစ္ခါ သၾကၤန္မ႑ပ္မွာပါ၀င္ကျပဘုိ႔ အခြင္႔အေရးကိုတစ္နွစ္လုံးေမွ်ာ္ၾကရပါတယ္။ ရပ္ကြက္ကေန အကမ႑ပ္လုပ္မယ္ဆုိတာနဲ႔အရင္ဆုံး

ကမယ္႔အပ်ဳိေတြစာရင္းေကာက္ရပါေတာ႔တယ္။

ျပီးတာနဲ႔ဒီအခ်ိန္ဆုိရင္ အလုိလုိေရွ႔တန္းကိုေရာက္လာမယ္႔ “မာမီ”မ်ားက သၾကၤန္ယိမ္းအတြက္လူေရြး

တယ္ဆုိေတာ႔ ဘယ္လုိဘဲေျပာေျပာ အေတာ္ေလးကုိ “မာမီ” ေတြမ်က္ႏွာပြင္႔ၾကပါတယ္။

လူေရြးျပီးရင္တီး၀ုိင္းေရြး သီခ်င္းေရြးၾကရပါေတာ႔တယ္။

အမ်ားအားျဖင္႔ရပ္ကြက္ေတြကေတာ႔ ကိုယ္႔အရပ္ထဲက ၀ါသနာရွင္ေတြနဲ႔ သီခ်င္းအသစ္ေတြလဲစပ္၊

အျပင္မွာနာမယ္ၾကီးေနတဲ႔သီခ်င္းေတြကုိလဲယူသုံးလုိ႔အက တုိက္ၾကပါေတာ႔တယ္။

အရပ္ထဲက မ်က္ေစ႔ေနာက္ခံနုိင္သူ ၀ါသနာပုိးရွိသူ ပုိက္ဆံလဲတတ္နုိ္င္ေနရာလဲက်ယ္ျပန္႔တဲ႔အိမ္က

လက္ခံတယ္ဆုိရင္ေတာ႔ အဲဒီအိမ္မွာအကတုိက္ၾကေပမယ္႔ အဆင္မေျပဘူးဆုိရင္ေတာ႔ အရပ္နဲ႔နီးတဲ႔စာသင္ေက်ာငး္ကို အကူညီေတာင္းလုိ႔အကတုိက္ၾကရပါတယ္။

ဒုိးတီးတဲ႔လူက တူးပုိ႔…………တူးပုိ႔တီး

မာမီေတြကေရွ႕ကေန သူတုိ႔ထြင္ထားတဲ႕ကကြက္ေတြကို ဟန္ပါပါနဲ႔ ကျပ

ေနာက္က ယိမ္းအဖြဲ႔ကလူေတြက လဲ မာမီေရွ႕ က ကသလုိ လွတပတ ကသူလဲရွိ၊

သူမ်ားလုိသာပါခ်င္တာ ခါးေတာင္မခ်ဳိးတတ္ေတာ႔ ေတာင္႔ေတာင္႔ၾကီးကသူက”က”

လက္မခ်ဳိးတတ္ ေခ်မထုိးတတ္နဲ႔ ဗ်ဳိင္းပ်ံသလုိကိုးရုိးကားယားနဲ႔ကလသူလဲရွိ။

သူမ်ားကဘယ္ဆုိ ကုိယ္ကညာ ေယာင္နန နဲ႔ကသူက က

ဒါမ်ဳးိေတြရင္ ေနာက္ကလုိက္ၾကည္႔ေနတဲ႔ မာမီရဲ႕လက္ေထာက္က “တဟဲ့ဟဲ့”နဲ႔ ေအာ္၊

မကတတ္ ကတတ္နဲ႔ ကလုိ႔ ကိုယ္႔ရုိးကားယားျဖစ္ေနတာကုိ ပြဲၾကည္႔ပရိသတ္က တ၀ါး၀ါးတဟားဟားနဲ႔မွတ္ခ်က္ေတြေပးလုိ႔အားေပး

အေတာ္ေလးကိုေပ်ာ္စရာေကာငး္ပါတယ္။

ဒီလုိ အကတုိက္ျပီဆုိရင္ အကတုိက္တဲ႔အိမ္နား ေက်ာငး္နားမွာေတာ႔ယာယီပြဲေစ်းတန္းေလးျဖစ္လုိ႔ တကယ္႔ပြဲၾကည္႔သလုိကိုတစ္ရပ္ကြက္လုံးနီးပါးေလာက္လာၾကည္႔တတ္ၾကပါတယ္။

(ၾကည္႔ဆုိအဲဒီေခတ္တုံးက အခုေခတ္လုိ႔ MRTV-4 လဲမရွိ SKY NETလဲမရွိ ျမ၀တီလဲမရွိ၊

ကိုရီးယားကားအခန္းဆက္ကားလဲမရွိ ပရီးမီးယားလိဂ္ ဘာလိဂ္ညာလိဂ္လဲမရွိ၊

ညဆုိရင္ ၾကည္႔စရာကဒါဘဲရွိတယ္ေလ။)

အစပုိငး္အကတုိက္စမွာေတာ႔ကို႔ရုိးကားယား ဒါေပမယ္႔ သၾကၤန္နီးေလး

ညီညာလုိ႔ ၾကည္႔ရတာ လွလာေလပါဘဲ။

အကတုိက္လုိ႔ျပီးၾကျပီဆုိရင္ေတာ႔ ပါ၀င္သူေတြကလဲ ကေနတုံးက မွားတာေတြက

အခ်င္းခ်င္း ျပန္ေျပာရင္းရီၾက၊ပြဲၾကည္႔ပရိတ္သတ္ကလဲ ကိုယ္႔အျမင္သူ႔အျမင္ေတြဖလွယ္ၾက

အကသင္ေပးတဲ႔မာမီမ်ားကလဲ ေခြ်းေတြသီးေနတဲ႔ၾကားက သူတို႔ကို အေလးထားေနရာေပး

ဆက္ဆံတာကို ပီတိျဖစ္ေနတဲ႔မ်က္နွာေတြနဲ႔ ပဲေတြေပးၾက အိမ္ရွင္ေတြကလဲ ဒီလုိ တအုံးအုံးတ

ရုန္းရုန္းနဲ႔ျဖစ္ေနတာကိုၾကည္႔ျပီးသူတုိ႔ကိုယ္တုိင္ကလဲ သေဘာေတြက်လုိ႔ တစ္ခါတစ္ရံကသိကေအာက္

ျဖစ္စရာနည္းနည္းပါးပါးကလြဲရင္ အင္မတန္မွကုိ မဂၤလာရွိတဲ႔သၾကၤန္အၾကိဳရက္ကေလးေတြကုိ

လြမ္းမိပါတယ္။(ခုေခတ္မွာေတာ႔ ဒီလုိ႔ လူ႔အစုအေ၀းလုိက္ၾကီးတစ္ေပ်ာ္တစ္ပါးဆုိတာၾကီးက မရွိသေလာက္

ျဖစ္သြားျပီလုိ႔ ထင္ပါတယ္။)

ကြ်န္ေတာ္လူငယ္ေတြကလည္း သၾကၤန္အကတုိက္ေနတဲ႔ရပ္ကြက္မွန္သမွ်ကိုအုပ္စုလုိက္ၾကီးခ်ီတက္လုိ႔ တရပ္ကြက္ ၀င္ တရပ္ကြက္ထြက္ျပီးအားေပးပါတယ္။

အဓိကအခ်က္ကေတာ႔ သၾကၤန္မွအျပင္ထြက္လာတဲ႔အိမ္တြင္းပုန္းရြက္ပုန္းသီးေလးေတြကို သြားရွိဳးတာပါ။

စကတညး္က သတင္းရျပီးသား လွတယ္လုိ႔ နာမယ္ရျပီးသား ေကာင္မေလးေတြရွိတဲ႔ေနရာကုိလဲသြားတယ္

မျမင္မေတြ႔ဘူးတဲ႔မ်က္ႏွာသစ္ကေလးေတြကိုလဲရွာတယ္။

လုိက္ၾကည္႔တယ္ ဇာတ္လမ္းေတြစဘုိ႔ အကြက္ေတြဆင္တယ္လူလုံးျပတယ္ ။

ျပန္ေတြးၾကည္႔ရင္ ရီစရာေတာင္ေကာငး္ပါေသးတယ္။

ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ဒီလုိလုိက္ၾကည္႔တာကုိ သိေနတဲ႔အရပ္ထဲကလူၾကီးေတြက

ဘယ္အရပ္က ဘယ္သူေတြနဲ႔တီးလုံးတုိက္တယ္ ဘာသီခ်င္းေတြဆုိတယ္လုိ႔မ်ား

ေမးရင္ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔မွာ အခက္ေတြ႔ရပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္တုိ႔က အဲဒါေတြစိတ္၀င္စားလုိ႔သြားတာမွမဟုတ္တာကိုးဗ်။

ဒီေတာ႔လဲ ပါးစပ္ထဲရွိတာကုိ ခပ္တည္တည္နဲ႔ေလ်ွာက္ေျဖရပါေတာ႔တယ္။

အမွတ္တရအျဖစ္ဆုံးသၾကၤန္ကေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ဆယ္တန္းႏွစ္ကပါဘဲ။

အဲဒီႏွစ္က ခဏခဏေက်ာငး္ပိတ္ရေတာ႔ စာေမးပြဲရက္ေတြလဲေနာက္ဆုတ္ကုန္ပါတယ္။

ဆယ္တနး္စာေမးပြဲကမေျဖရေသး အကတုိက္တဲ႔ေနရာေတြကထြက္လာတဲ႔

သၾကၤန္ဒုိးသံေတြကလဲ ျမဴးျမဴးၾကြၾကြ သၾကၤန္ေရာက္ေတာ႔မယ္ဆုိတဲ႔အေတြးကလဲ

ရင္ထဲမွလွဳပ္လွဳပ္ရြရြ။

စာကသာက်က္ေနရာတာ စိတ္ေတြက မရုိးမရြ။

အေတြးေတြက မၾကာခင္ေရာက္လာေတာ႔မယ္ သၾကၤန္ထဲမွာ။

အဲဒီႏွစ္က စာေမးပြဲလဲဒီေန႔ျပီးေနာက္ေန႔ေရာက္ေတာ႔ သၾကၤန္။

ရင္ထဲမွာသိမ္းဆည္းထားခဲ႔ရတဲ႔ ပူပန္မႈ႔ေတြ စာေမးပြဲအတြက္တင္းေနခဲ႔ရတဲ႔စိတ္ေတြ

အားလုံးသၾကၤန္ေရထဲမွာ အားရပါးရေမွ်ာခ်လုိက္ပါတယ္။

အေတာ္ကိုေပ်ာ္စရာေကာင္းခဲ႔တဲ႔သၾကၤန္ေလးပါဘဲ။

(ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္)

(ကိုေပါက္လက္ေဆာင္ အေတြးပါးပါးေလး)