“မန္းသၾကၤန္ တူးပုိ႔ ျမဳိ႔မ သၾကၤန္မငး္သားမ်ား  ဟစ္ေဟာ႔နဲ႔ အီလက္ထရုိဗုံံသံ”(အပိုင္း-၄)

(က်ဳံးေရသီတာပါတ္ကာ၀ိုင္း တန္ခူးလေရာက္ေလတုိင္း……….သၾကၤန္ကားေလးနဲ႔………………………..)

လူလတ္ပုိင္းအရြယ္ေရာက္လာေတာ႔ သၾကၤန္မေရာက္ခင္ျပင္ဆင္ရတာက သၾကၤန္မွာလည္ဘုိ႔ အစီအစဥ္ေတြဆြဲရတာပါ။

အရင္တုံးကေတာ႔ စက္ဘီးနဲ႔ျမဳိ႔အႏွံလည္ပါတယ္။

စီးပြားရွာတဲ႔အရြယ္ေရာက္လာေတာ႔ မိတ္ေဆြေတြသူငယ္ခ်ငး္ေတြၾကာမွာေမာ္ေတာ္ကားဆုိတာကလဲ ရွိလာၾကေတာ႔ကားနဲ႔လည္ဘုိ႔ ျပင္ပါတယ္။

ကားနဲ႔မွခရီးပုိတြင္တာကိုးဗ်။

ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ သူငယ္ခ်ငး္ေတြထဲမွာ ကိုယ္ပုိင္ကားရွိသူေတြလဲပါေတာ႔ ကားငွားဘုိ႔ကေတာ႔ သိပ္ေခါင္းမစားရပါဘူး။

သၾကၤန္ရက္အတြင္းမွာလည္ၾကပါတ္ၾကတဲ႔အခါ တစ္ေယာက္ကုိဘယ္ေလာက္ထည္႔ရမယ္ဆုိတာကုိ

ခြဲတမ္းခ်လုိ႔ရရင္ သၾကၤန္လည္ဘုိ႔ အထေျမာက္သြားပါျပီ။

တစ္ခုေတာ႔ရွိပါတယ္ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ကသူမ်ားေတြလုိေတာ႔ ကားေခါင္းကုိ တုတ္နဲ႔ရုိက္လုိ႔မရပါဘူး။

ကားအလယ္ေကာင္မွာ သံစည္ပုိင္းတင္ ေရခဲတုံးၾကီး၀ယ္ထဲ႔ ျပီးရင္အဲဒီထဲကုိ ဘီယာပုလင္းေတြ

အရက္ေတြစိမ္ ခ်မ္းရင္ေမာ႔လုိက္ ေအာ္ခ်င္ရာေအာ္လုိက္ ကားခ်င္းဆုံလုိ႔ ကိုယ္ကေရခဲေရနဲ႔ပက္လုိ႔

ဟုိက ပဲေတြမ်ားျပီးအသံေတြထြက္လာရင္ စိတ္ထဲမွာ ေက်နုပ္လုိက္ နဲ႔ေပါ႔။

သၾကၤန္မွာလည္ဘုိ႔ ကားမရွိသူမ်ားကေတာ႔ ကားငွားဘုိ႔ အဆက္အသြယ္နဲ႔ရွာရပါတယ္။

ကားရျပီဆုိတာနဲ႔ေစ်းညွိရသလုိ လုိက္ျပီးလည္မယ္႔သူကိုလဲစုရပါတယ္။

ဒီအခိိ်န္မ်ားမွာ အဖြဲ႔ေခါငး္ေဆာင္လုပ္တတ္သူေတာ႔ လုိပါတယ္။

သူကဘဲအပင္ပန္းခံ ကားရွာ လုိက္မယ္လူေတြမ်ားမ်ားရေအာင္စု တစ္ေယာက္ကုိဘယ္ေလာက္ဆုိျပီးေငြေကာက္လုိ႔ အစီအစဥ္ေတြဆြဲရပါတယ္။

(လူမ်ားေလထည္႔ရတဲ႔ ခြဲတမ္းနည္းေလ သက္သာေလပါဘဲ)

အရင္တုံးကေတာ႔ မန္းေလးမွာသၾကၤန္ဆုိရင္ တစ္ျမဳိ႔လုံးဂ်စ္ကားနဲ႔လည္ၾကတာပါ။

အငွားလုိက္မယ္႔ကားကလဲ ေရွ႕ေဘာနက္အေကာင္းကိုျဖဳတ္။

သၾကၤန္အတြက္ေသခ်ာစီစဥ္ထားတဲ႔သံျပားကုိတပ္ေပးထားေတာ႔

ေပ်ာ္ခ်င္လုိ႔ဘဲထုထု အသံထြက္ခ်င္လုိ႔ဘဲထုထု အားမနာရပါဘူး။

ေရပက္ခံထြက္တဲ႔သၾကၤန္ကားလာတာနဲ႔ ေဘာနက္ကုိ တဒုန္းဒုန္းထုတဲ႔အသံအရင္ၾကားရတာပါဘဲ။

ကိုယ္ပိုင္ကားမ်ားကေတာ႔ ဘယ္အထုခံမလဲေနာ္။

သၾကၤန္ေရပက္ခံထြက္တယ္ဆုိတာအရင္ကေတာ႔ သၾကၤန္အၾကိဳေန႔ ေန႔လည္ခင္းကေနစတာပါဘဲ။

အၾကိဳေနဆုိရင္ အလွျပကားေတြက မဟာျမတ္မုနိဘုရားၾကီး တုိ႔ မန္းေလးေတာင္ေတာ္တုိ႔ကုိ သြား

ဦးတုိ္က္ျပီးရင္ ဖြင္႔ပြဲက်င္းပမယ္႔ ဗဟုိမ႑ပ္ဆီကို သြားၾကရပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္တုိ႔လုိလည္တဲ႔ကားေတြကေတာ႔ တစ္ျမဳိ႔လုံးအနွ႔ံေလ်ွာက္သြားပါေတာ႔တယ္။

အဲဒီတုန္းအခ်ိန္ေတြက အၾကဳိေန႔ေရပက္တယ္ဆုိတာမရွိသေလာက္ပါ။

(အခုေခတ္မွာေတာ႔ ဒီလုိစည္းကမး္ေတြလဲပ်က္ကုန္ပါျပီ)

အရင္တုနး္ကေတာ႔ သၾကၤန္ဆုိရင္

ေရပက္ခံမ႑ပ္ကသတ္သတ္၊အကအလွေတြနဲ႔ဧည္႔ခံတဲ႔မ႑ပ္ကသတ္သတ္။

လည္တဲ႔ကားဆုိရင္လဲ အလွျပကားက သတ္သတ္ ၊ေရပက္ခံထြက္တဲ႔ကားကသတ္သတ္ပါ။

သၾကၤန္အၾကိဳေန႔ျမဳိ႔ထဲလည္၊သၾကၤအက်ေန႔မွာလည္းျမဳိ႔ထည္းလည၊္ သၾကၤန္အက်တ္ေန႔ဆုိရင္

အနီးအနားက ေတာင္ျမဳိ႔စစ္ကိုင္းဘက္သြား၊အတက္ေန႔ျမဳိ႔ထဲမွာျပန္လည္၊

ႏွစ္ဆန္းတစ္ရက္ေန႔ဆုိရင္ေတာ႔ ျပင္ဦးလြင္ကိုတက္ တာထုံးစံလုိျဖစ္ေနပါတယ္။

အရင္သၾကၤန္ေတြတုံးကေတာ႔ မန္းေလးျမဳိ႔တစ္ျမိဳ႔လုံးက လမ္းတုိင္းရပ္ကြက္တုိင္းမွာ

သၾကၤန္မ႑ပ္ေတြရွိပါတယ္။

ဌာနဆုိင္ရာ မ႑ပ္၊ျမဳိ႔နယ္မ႑ပ္၊ရပ္ကြက္မ႑ပ္၊ကိုယ္ပုိင္မ႑ပ္ေတြအားလုံးက အခုလုိ

က်ဳံးပါတ္ပါတ္လည္မွာစုေနတာမဟုတ္ပါဘူး။

ကိုယ္႔ရပ္ကြက္နား ကိုယ္႔လမ္းနားမွာဘဲ မ႑ပ္ေဆာက္ၾကတာမ်ားပါတယ္။

ဌာနဆုိင္ရာ မ႑ပ္မ်ားသာ လမး္80ေပၚက အေနာက္က်ဳံးလမ္းမွာသာအစီအရီရွိေနတာပါ။

26ဘီလမ္းေတာင္ဘက္က်ဳံးနဲ႔ 66လမ္းအေရွ႔ဘက္က်ဳံးတုိ႔12လမ္းေျမာက္ဘက္က်ဳံးတုိ႔မွာမ႑ပ္က်ဳးိတုိ႔က်ဲတဲ႔ဘဲ

ရွိပါတယ္။တကယ္စည္ကားတာကေတာ႔ အေနာက္က်ဳံးလမ္းပါဘဲ။

မ႑ပ္ကေနရာအႏွံ႔အျပားမွာရွိေတာ႔တစ္ေနရာထဲမွာအခ်ိန္အၾကာၾကီးပိတ္မိေနတယ္ဆုိတာမရွိပါဘူး။

တစ္ခါတစ္ေလမွာေတာ႔ ရန္ကုန္ကေနလာတဲ႔နာမယ္ၾကီးေတြရွိခဲ႔ရင္ေတာ႔ပိတ္တတ္ပါတယ္။

တစ္ခုေတာ႔ရွိပါတယ္အရင္က တစ္ေနရာထဲမွာပိတ္မိမေနဘူးဆုိတာက မ႑ပ္ကို၀င္တဲ႔လမ္းက

တစ္ဖက္ထည္းမွာရွိမေနတာရယ္ ဟုိအရင္က အခုေလာက္ကားအေရအတြက္မမ်ားတာေၾကာင္႔လဲ

ျဖစ္နုိင္ပါတယ္။

သၾကၤန္လည္ရင္စိတ္ညစ္ရတာကေတာ႔ ကားပ်က္တာပါ။

ကိုယ္ကပိုက္ဆံလဲေပးထားျပီးျပီလည္ကလဲအရမ္းကုိလည္ခ်င္ေနျပီ

ကားပ်က္တာကလဲျပင္မရ ဘယ္မွလဲမသြားနုိင္လဒမႈိင္ မႈိင္လုိ႔စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္နဲ႔

ထုိင္ေနတုန္းမ်ား ဒီျပင္႔ကားေပၚကလူေတြက

“ ဓါတ္ဆီပါတယ္ မီးျခစ္ပါတယ္ မီးရွဳိ႔လုိက္ မီးရွိဳ႕ုလိုက္”လုိ႔မ်ားေအာ္စသြားရင္ခဲန႕ဲေျပးထုခ်င္စိတ္ေတာင္ေပါက္လာပါတယ္။

အရင္က သၾကၤန္လည္ၾကတယ္ဆုိရင္ မနက္ရွစ္နာရီေလာက္ဆိုအိမ္ကထြက္ မ႑ပ္တကာလည္၊

ေန႔လည္ဆုိအိ္မ္မျပန္ဘဲ ေအာင္ပင္လယ္ကန္ေဘာင္ရုိးတုိ႔ ေတာင္သမန္းအင္းတုိ႔မန္းေလးေတာင္ေျခက

အရိပ္ေကာင္းတဲ႔ဘုရားေတြတုိ႔ သုဓမၼာဇရပ္ေတြမွာ သြားျပီးနားၾကပါတယ္။

ညေန ေလးနာရီေလာက္တစ္ေခါက္ျပန္ထြက္ေရပက္ခံေျခာက္နာရီ ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ဆုိအိ္္မ္ျပန္။

အ၀တ္အစားလဲ ညရွစ္နာရီေလာက္တစ္ခါျပန္ထြက္။

အဲဒါညသန္းေခါင္မွအိမ္ျပန္ေရာက္ပါေတာ႔တယ္။

ေနာက္ေန႔မနက္ျပန္ထြက္အဲဒါသၾကၤန္သုံးရက္စလုံးပုံမွန္ပါဘဲ။

သၾကၤန္ရက္လဲျပီးေရာ မ်က္နွာတစ္ခုလုံးေနေလာင္ဒဏ္ရာေတြနဲ႔ပါတ္ၾကားအက္လုိ႔ပါဘဲ။

ေနာက္အရင္ကသၾကၤန္ေရပက္ခံထြက္ၾကတဲ႔ကားေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကေတြက ကားေနာက္ျမီးမွာတုိင္နွစ္ေခ်ာင္းေထာင္ ျပီးရင္ အဲဒီေပၚမွာသစ္သားျပားကပ္ျပီး(တစ္ခ်ဳိ႔ကေတာ႔ လဲ စေကာ၀ိုင္းၾကီးေတြကို တပ္ထားပါတယ္)

ရီစရာျဖစ္ေအာင္ စာေတြေရးထားတတ္ၾကပါတယ္။

အဲဒီလုိရီစရာေတြဟာသေတြေရးထားတာကို ဖတ္မိတဲ႔သူေတြကရီၾကလွမ္းစၾကနဲ႔ေပ်ာ္စရာပါ။

ကားေပၚပါလာတဲ႔သူကလဲ တစ္ခ်ဳိ႔ကမိတ္ကပ္ေတြလိမ္းလုိ႔ မိနး္မလုိ၀တ္။

ေတြ႔သမွ်လူကုိ “ေယာက္်ားေရ” လုိ႔လုိက္ေအာ္တတ္ျပန္ပါတယ္။

တစ္ခ်ဳိ႔ကေတာ႔ ပလပ္စတစ္ကေလးရုပ္ကေလးကုိ ကိုင္ျပီးေကာင္မေလးေတြတာနဲ႔

“မိန္းမေရ တားတားက နုိ႔ဆာေနျပီကြယ္”ဆုိျပီးကေလးရုပ္ကုိဇြတ္ထုိးေပးပါတယ္။

တစ္ခ်ဳိ႕ကေတာ႔လဲ က်ဳိက္ထီးရုိးကလာတဲ႔ ၀ါးေသနတ္အၾကီးၾကီးတုိ႔ ၊ဓါးအၾကီးၾကီးတုိ႔ကို

ကိုင္ျပီးခပ္တည္တည္နဲ႔ကားေဘာနက္ေပၚမွာလုိက္လာတတ္ပါတယ္။

(ကို႔ရုိးကားယားေတြ၀တ္လမး္ေလွ်ာက္လာရင္းက ေတြ႔သမွ်လူကုိ ေပါက္ကရဟာဟာသေတြလုပ္တတ္တဲ႔

တကုိယ္ေတာ္လူေပ်ာ္ၾကီးမ်ားကလဲရွိပါေသးတယ္)

ဒီကားေတြေပၚမွာစာေတြေရးထားတာေတြက တစ္ခ်ဳိ႔ကလဲရီစရာ၊တစ္ခ်ဳ႕ိကေတာ႔လဲ အဓိပၸါယ္ႏွစ္ခြထြက္တဲ႔စာသားေတြကိုေရးထားတတ္ၾကပါတယ္။   

သိပ္ညစ္ညမ္းတဲ႔စာေတြေရးထားရင္ေတာ႔ လမ္းမွာခ်ထားတဲ႔လုံျခံဳေရးအေစာင္႔ေတြက

အဲဒီလုိ ဆုိင္းဘုတ္မ်ဳိးကို ျဖဳတ္ခ်ခုိင္းတတ္ပါတယ္။

 တစ္ခါမွာေတာ႔ ရွက္တတ္တဲ႔အပ်ဳိၾကီးႏွစ္ေယာက္ရယ္

ကြ်န္ေတာ္ရယ္  က်ဳံးေဘးမွာရပ္ျပီး ေရပက္ခံကားေတြကုိ ေငးၾကည္႔ေနၾကပါတယ္။

အဲဒီအခ်ိန္ဂ်စ္ကားတကားရဲ႕ေဘာနပ္ေပၚမွာ မိန္းမလုိ၀တ္ထားတဲ႔ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ကမူႏြဲ႔နြဲ႔နဲ႔ထုိင္လုိက္လာပါတယ္။

သူ၀တ္ထားတက ေရကူး၀တ္စုံလုိမလုံတလုံ ရင္ေရာတင္ေရာအၾကီးၾကီးျဖစ္ေအာင္ အတုေတြခံထားပါတယ္။

အယ္စတုံၾကီးေပါ႔ေလ။ ကားေနာက္ပုိင္းမွာခ်ိတ္ထားတဲ႔စေကာ၀ုိိငး္ၾကီးေပၚမွာေတာ႔  “ဂူသရဖန္ ႏူသရဖုိ႔”ဆုိျပီး ေရးထားပါတယ္။

အဲဒီကားကုိျမင္တဲ႔ သူေတြက စာဖတ္ျပီးရီၾက “တကယ္လားေဟ့စမ္းၾကည္႔မယ္”ဆုိျပီးေအာ္လုိ႔စၾကနဲ႔ေပါ႔။

ကြ်န္ေတာ္ကေတာ႔ ကေလးဆုိေတာ႔ ဘာမွသိပ္နားမလည္ဘဲပါလာတဲ႔အပ်ဳိၾကီးကုိ ဘာလုိ႔လူေတြရီတာလဲလုိ႔ေမးလဲေမးေရာ

မ်က္ႏွာၾကီးနီရဲျပီး “ဒါ ေမးစရာလား”ဆုိျပီး ေခါင္းကုိ ေဒါင္ကနဲေနေအာင္အေခါက္ခံလုိက္ရပါတယ္။

ဒါေလးကလဲ သၾကၤန္ထဲမွာအမွတ္တရပါဘဲ။

(ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္။)

ကိုေပါက္လက္ေဆာင္ အေတြးပါးပါးေလး