၀ါက်တၳေဒါသမ်ိဳး(၆)ပါး/(၉)ပါး..ႏွင္႕ကႀကီးသိသေလာက္။

ကဲ   သိသေလာက္ေလး ေျပာျပပါဦးမယ္…။

၀ါက်တၳေဒါသမ်ဳိး(၆)ပါး။                    ။

            ၀ါက်အနက္အျပစ္(၆)ပါး။

(၁)။အပကၠမေဒါသ-ေရွ႕ေနာက စကားစဥ္ ေဖာက္ျပန္ေသာ အျပစ္။ ပုံ….”” ဘာ၀နာ..သီလ..ဒါန..””

(၂)။ဂမၼေဒါသ- မယဥ္ေက်းေသာ စကားလုံးတုိ႕ျဖင္႕  ေရသုံးမွဳ႕။  ပုံ…””က်ယ္ေသာဖင္..ရႊင္ျမဴးဖူးထေသာႏုိ႕..””

(၃)။သံသယတၱ ေဒါသ- ယုံမွားဖြယ္ရိွသည္႕ အနက္ထြက္သည္႕ အသုံးအႏွဳန္းမ်ဳိး။ ပုံ…””ေပးလွဳဒါန..ထုိဗုဒၶကုိ””..””သမၼာသမၺဳဒၶ ပေစၥကဗုဒၶ””

(၄)။ဘဂၢရီတိ ေဒါသ- ၀ိဘတ္အနက္ က်ဳိးပ်က္ေသာ အႏွဳန္းအဖြဲ႕မ်ဳိး။ ပုံ…”” ထုိထက္နည္းနည္း လွဳၿပီး ဒါန “”။နည္းလွ်င္ “”ေအာက္ ႏွင္႕

သုံးရမည္၊မ်ားမွ “”ထက္”” ႏွင္႕ သုံးရမည္…။

(၅)။ၾသစီၾတဟီန ေဒါသ- ေရွ႕ေနာက္မညီ ယုတၱိမတန္ေသာ အသုံးအႏွဳန္း။ ပုံ””..ျခေသၤ၊ဆင္၊က်ား၊ မေၾကာက္ျငားဘဲ၊ ျကြက္သားနီတာ၊

ေၾကာက္ရြံ႕ရွာသည္္””။

(၆)။ဒုဌာ လကၤတိ ေဒါသ- အလကၤာမ်ားကုိ ပ်က္ဆီးေသာ အျပစ္ ေဒါသ အသုံးအႏွဳန္း ဟူသမွ်..။

ေနာက္တစ္နည္း…။

၀ါက်ေဒါသမ်ဳိး(၉)ပါး။  စာေပ၀ါက် စီကုံးရာ၌ ေရွာင္ရွားရမည္႕ အျပစ္(၉)ပါး။ အလကၤာ ဥပေဒရပ္မ်ား..။

(၁)။ဧကတၳ ေဒါသ-အက်ဳိးမရိွဘဲလွ်က္ အနက္သဒၵါ (၂) ပါးကို ထုိ၀ါက်ထဲ၌  အဖန္ဖန္ တလဲလဲ ထပ္၍ ျပဆုိျခင္းမ်ဳိး။

(၂)။ဘကၠရီတိ ေဒါသ- စကားစဥ္က်ဳိးပ်က္လွ်က္ ရွဳပ္ေထြးျမဳပ္ကြယ္သြားေသာ အသုံးအႏွဳန္းမ်ား။

(၃)။ဂမၼ ေဒါသ- ရုိင္းျပေသာ စကားလုံး အသုံးအႏွဳန္းတုိ႕ျဖင္႕ စီကုံးမွဳ႕။
(၄)။အေပတတၳ ေဒါသ-ပိ႑တၳေခၚ အနက္ေပါင္း အဓိပၸာယ္ ေကာက္၍ မရႏဳိင္ေသာ စီကုံးမွဳ႕ မ်ဳိး။
(၅)။ဗ်ာကိ႑ ေဒါသ-စပ္သင္႕ နီးသင္႕ေသာ ပုဒ္မ်ားကုိ နီးနီးမထား ေက်ာ္လႊား ခုန္ေပါက္ ကေမာက္ကမ ရွဳပ္ေထြးစြာ ျပထားမွဳ႕။

(၆)။ယတိဟိန ေဒါသ-ျဖတ္ရမည္႕ ေနရာ၌ အျဖတ္မျပ ျဖတ္မရေအာင္ ေရးသားမွဳ႕

(၇)။အတိ၀ုတၱ ေဒါသ-ေျပာႀကီးလြန္း ျကြားလြနး္ေသာ စီကုံး ေရးသားမွဳ႕။

(၈)။သဗဓၶ ဖရုသ ေဒါသ- ၾကမ္းတမ္းေသာ အကၡရာ အမ်ားအျပားႏွင္႕ ေရးသားျခင္း။

(၉)။ကမၼစၥဳတ ေဒါသ- ေလာကသုံး ထုံးတမ္းစဥ္လာမွ ေတာ္လွန္ပုန္ကန္ေသာ အသုံးအႏွဳန္းမ်ား။

ကုိးကား။

ကဗ်ာဗႏၶသာရ က်မ္း။ (ပုဂံ၀န္ေထာက္ ဦးတင္။)

မာဃေဒ၀ လကၤာသစ္။ (မန္လည္ ဆရာေတာ္။)

သဒၵါႀကီး ပုဒ္စစ္။(ေတာင္တြင္း ဆရာေတာ ္ ခင္ႀကီးေဖ်ာ္။ )

သုေတသန သရုပ္ျပ အဘိဓာန္။(အသွ်င္ ၾသဘာသာ ဘိ၀ံသ။)

 ကၽြန္ေတာ္ ဘာေၾကာင္႕ ဒီစာေတြကုိ လက္အေညာင္းခံ မ်က္ရုိး အကုိက္ ခံၿပီး ေရးေနတယ္ ထင္ပါသလဲ……

သိေစခ်င္လုိ႕ပါ..။

လူတတ္လုပ္ခ်င ္ျခင္း…ဆရာ လုပ္လုိျခင္း စုိးစဥ္မွ် မ၇ိွတာကုိေတာ႕ ကႀကီး ကုိယ္ေစာင္႕နတ္က ရဲရဲႀကီး အာမခံေနပါတယ္..။

ကၽြန္ေတာ္ကုိ စာေပ မိတ္ေဆြ တစ္ေယာက္က ပုံျပင္ေလးတစ္ပုဒ္ ေျပာခဲ႕တာကုိ  ျပန္ၿပီး ဒီေန႕ေျပာျပပါမယ္…..

ေရွေရွေ၀းေ၀း အာေဘာ္ေတြ ေရးေန ေျပာမေနေတာ႕ ပါဘူး….။ မနက္ကတင္ထားတဲ႕ “”အက္ဒ္မင္=အယ္ဒီတာ။”” ပုိစ္႕ေၾကာင္႕လဲ ကႀကီး အေပၚ အထင္လြဲမွားၿပီး  စိတ္အေႏွာက္အယွက္ ျဖစ္ေနတဲ႕ ကြန္မန္႕ေလး ေတြ ေတြ႕ ရေတာ႕ စိတ္ထဲလဲ သိပ္မေကာင္းခ်င္ပါဘူး ။

          ကဲေျပာျပေတာ႕ မယ္ဗ်ာ…လူမွဳ႕၀န္ထမ္းစိတ္ကေလးနဲ႕ ပတ္သတ္တဲ႕ ပုံျပင္ေလး ပါ…..တစ္ခါက လူတစ္ေယာက္ဟာ

ပင္လယ္ ကမ္းစပ္   တစ္ေလွ်ာက္ လမ္းေလွ်ာက္ထြက္လာ သတဲ႕….အဲ႕ဒီမွာ သူေရွ႕ ခပ္လွမ္းလွမ္း မွာ
လူတစ္ေယာက္က ကမ္းေျခက   အရာ၀တၳဳေတြ ကုိယူၿပီး ပင္လယ္ထဲကုိ လႊင္႕ျပစ္ေနတာ ကုိ ေတြ႕ သတဲ႕…ဒါကုိ သူက ေတြ႕ေတာ႕ စိတ္၀င္စားသြားၿပီး အဲ႕လူ အနားသြားၿပီး ေမးသတဲ႕….
“”ေဟ႕လူ ခင္ဗ်ား ဘာေတြကုိ ေကာက္ၿပီး လႊင္႕ျပစ္ေနတာ လဲ…”” လုိေမးလုိက္တယ ္…

  ဟုိလူက ျပန္ေျပာသတဲ႕…

        “” ေအာ္ ကၽြန္ေတာ္ ခရုေလးေတြ ကု ိသူတုိ႕အသက္ရွင္ေအာင္ ဒီကေန ေကာက္ၿပီး ပင္လယ္ ထဲ ျပန္ပုိ႕ ေပးေနတာပါ””..တဲ႕

  အဲ႕ဒီစကားကုိ ေမးတဲ႕ လူလဲၾကား ၿပီးေရာ…ခြက္ထုိးခြက္လန္  ဟက္ဟက္ ပက္ပက္ ကုိ ရယ္(ရီ) သတဲ႕…

ၿပီးေတာ႕ တဆက္တည္းဘဲ….ခရုေတြကုိ ေကာက္ၿပီး လႊင္႕ျပစ္ေနတဲ႕ လူကုိလဲ ေျပာလုိက္သတဲ႕…

            “”ခင္းဗ်ားက ရူးေနတာဘဲဗ် ဒီေလာက္ပင္လယ္ ကမ္းစပ္မွာ ရိွေနတဲ႕ ခရုေတြကုိ ခင္ဗ်ား ဒီလုိေကာက္ရုံနဲ႕ အားလုံးကုိအသက္၇ွင္ေအာင္ ကယ္ႏုိင္မလား..””လုိ႕ ေမးလုိက္တယ္…။

 အဲ႕ဒီမွာ  ဟုိ ခရုေလးေတြ ကုိ ေကာက္ၿပီး  လြင္႕ျပစ္ေနတဲ႕ သူက ဘာျပန္ေျပာလုိက္သလဲ …ဆုိေတာ႕..

  “” ေအာ္ ..ကၽြန္ေတာ္ ဒီကမ္းစပ္ တစ္ေလွ်ာက္မွ ရိွေနတဲ႕ ခရုေတြ အားလုံးကုိ အသက္ရွင္ေအာင္ လႊင္႕မျပစ္ႏုိင္ေပမယ္……ခု ကၽြန္ေတာ္ လက္လွမ္း မွီသမွ် ခရုေလးေတြ ကေတာ႕  အသက္ရႈင္သန္ခြင္႕ ရသြားတာေပါ႔..””တဲ႕

 ဒါပါပဲ  ကႀကီးေျပာခ်င္တာေလးကေတာ႕ ဒါပါပဲ…ဗ်ာ..။

ေမတၱာ။

ေရွးက က၀ိ ပညာရိွတုိ႕

အသိခ်န္ထား  ေနာင္စာအားျဖင္႕

တုိးပြားေစရာ နည္းလမ္းသာ သည္

သုံးမ်ား ဆရာ၊

မ်ားေသာစာေပ  တုိးတက္ေစ၍

ေပး ေစတနာ  ဂရုဏာ သည္

မုိးသုိ႕လွ်ံတက္  ျမန္ျပည္တြက္.။             ။

                                              ကႀကီး။[email protected](12.6.11)