ယေန႔ ကမၻာေပၚတြင္ ပညာရွင္ေပါင္း ေထာင္ေသာင္းမက မ်ားစြာ ေပၚထြန္းခဲ့ၾကသည္။ ထုိသုိ႔ ေပၚထြန္းခဲ့ေသာ ပညာတုိ႔တြင္ မိမိတုိ႔ကုိယ္ပုိင္ အဘိဓမၼာရွိၾကမည္ ျဖစ္သည္။ ဤကဲ့သုိ႔ ကုိယ္ပုိင္ အဘိဓမၼာမ်ားကုိ လူသားတုိ႔အတြက္ အက်ဳိးျပဳေသာအားျဖင့္ ေရးသားခဲ့ၾကသည္။ အက်ဳိးျပဳေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားကုိ အနည္းငယ္ ရွာေဖြၾကည့္ၾကလွ်င္ မ်က္ေမွာက္တြင္ အက်ဳိးသက္ေရာက္သည္ဟု ထင္ရသည္။ သုိ႔ေသာ္ တကယ္တမ္း ထိေရာက္မႈသည္ အနည္းငယ္ လြဲမွားေနသည္ကုိ ေတြ႔ရွိလာၾကသည္။

ယၡဳေခတ္ ေနာက္ပုိင္း လူငယ္မ်ားႏွင့္ ေခတ္မွီဖြံ႕ျဖိဳးတုိးတက္ေသာ ႏုိင္ငံတြင္းက လူငယ္မ်ားသည္ လက္ေတြ႔ျပသႏုိင္ေသာ အခ်က္လက္မ်ားကုိ လက္ခံလာၾကသည္။ ထုိ႔အျပင္ လူငယ္တုိ႔၏ ရင္တြင္း ႏွလုံး သား တြင္းဝယ္ လက္ေတြ႔ အမွန္တရားသည္ အေကာင္းဆုံး လက္နက္ဟု ေျပာၾကသည္။ ထုိအရာမ်ားသည္ အမွန္ပင္ ျဖစ္သည္။ မည္သုိ႔ေသာ အရာသည္ အမွန္တရား၏ အဘိဓမၼာဟု ေခၚဆုိမည္နည္း။ မည္သုိ႔ေသာ လုပ္ကုိင္ျခင္းသည္ အမွန္တရားတုိ႔၏ အဘိဓမၼာဟု ဆုိႏုိင္မည္နည္း စသည္ စသည္ ေထာင္ေသာင္းမက ေသာ ေမးခြန္းမ်ားကုိ ေမးဖြယ္ရွိသည္ကုိ ေတြ႔ရွိလာသည္။ သုိ႔ေသာ္ အဘိဓမၼာဟုသည္ အေၾကာင္းရာမ်ားစြာ ရွိၾကသည္။

ဥပမာ…..လူသားတုိ႔၏ ဘဝေနေရး ထုိင္ေရး အဘိဓမၼာ၊ စီးပြားေရး အဘိဓမၼာ၊ လူမူေရး အဘိဓမၼာ၊ ပတ္ဝန္းက်င္ အဘိဓမၼာ၊ ႏုိင္ငံေရး အဘိဓမၼာ၊ ပညာေရး အဘိဓမၼာ စသည္တုိ႔ျဖင့္ မ်ားစြာရွိၾကသည္။ ထုိလူ သားတုိ႔ ဝန္းက်င္တြင္ တည္ရွိေနေသာ သဘာဝဓမၼကုိ ေပါင္းစပ္ထားျခင္းသည္ အဘိဓမၼဟု ေခၚဆုိႏုိင္သည္ ျဖစ္သည္။ အကယ္၍သာ သဘာဝလူသားတြင္ ရွိေသာ သဘာတရားကုိ အဘိဓမၼာဟု မေခၚဆုိလွ်င္ မိမိတုိ႔ တြင္ တည္ရွိေနေသာ တရားမ်ားကုိ အဘိဓမၼာဟု တရားဟု မေခၚႏုိင္ပါ။ သုိေသာ္ အဘိဓမၼာသည္ နက္ရႈိင္း လွသည္။ ဘက္စုံလည္း ျပည့္စုံလွသည္ ျဖစ္သည့္အတြက္ေၾကာင့္ သာမန္အေနျဖင့္ သိႏုိင္ဖုိ႔ရန္ ခဲယဥ္းလွ သည္။ အဘိဓမၼသည္လည္း ပညတၱိအဘိဓမၼာ ရွိသလုိ ပရမတၳ အဘိဓမၼာလည္းရွိၾကသည္။ ဥပမာထက္၍ ဆုိရလွ်င္ စိတ္၊ ေစတသိက္၊ ရုပ္၊ နိဗၺာန္ ဟူ၍ ေလးပါးရွိၾကသည္။

ထုိတြင္ စိတ္၊ ေစတသိက္၊ ရုပ္တုိ႔သည္ သေဘာတရားအေနအားျဖင့္ ပညတၱိဟု ဆုိရမည္ျဖစ္သည္။ ထုိတရားတုိ႔သည္ ပညတ္တရားတုိ႔၏ နယ္ပယ္တြင္ ျဖစ္ၾကသည္။ ပရမတ္တရားတုိ႔နယ္ပယ္တြင္ မျဖစ္ၾက သည့္အတြက္ေၾကာင့္ လြန္စြာကြာျခားျခင္းျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေနာက္ ေလာကီေလာကုတၱရာတရားအေနျဖင့္ ေျပာ ရလွ်င္လည္း လြန္စြာကြာျခားေနသည္။ ေလာကီတရားသည္ ယာယီအားျဖင့္ ရံဖန္ရံခါတြင္ ေလာကုတၱရာ နယ္ပယ္မ်ားဟု အထင္မွားမႈမ်ားစြာ ျဖစ္ၾကသည္ကုိလည္း ေတြ႔ျမင္ႏုိင္သည္။ ေလာကီတရားသည္လည္း ေလာကုတၱတရားအေနအားျဖင့္ ေကာင္းကင္ႏွင့္ေျမၾကီးတုိ႔ ကြာျခားသလုိပင္ျဖစ္သည္။ မတူညီေသာ လမ္း ေၾကာင္းႏွစ္ခု၏ ေလွ်ာက္လွမ္းပုံသ႑ာန္ သည္ ေျမၾကီးႏွင့္ေကာင္းကင္ ကြာျခားသလုိမ်ဳိးျဖစ္သည္။

ထုိအရာႏွစ္ခုတုိ႔သည္ မတူညီမေသာ ကြာျခားခ်က္မ်ားျဖစ္ၾကသည္။ ေလာကီေရးရာတြင္ လူသားတုိ႔ သည္ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ၊ အေလာဘ၊ အေဒါသ၊ အေမာဟ ဟူ၍ ဟိတ္ေျခာက္ပါးတုိ႔သည္ ေန႔စဥ္ အလုိက္ ျဖစ္ေနၾကသည္။ ထုိအရာေတြကုိ မည္သူက ျငင္းဆုိႏုိင္မည္နည္း။ မည္သူမွလည္း ျငင္းဆုိရန္ ခက္ခဲလွသည့္ ေန႔စဥ္ျဖစ္ရပ္ဆန္းမ်ားဟုလည္း ဆုိႏုိင္ေပသည္။ ေလာကၾကီးတြင္ ျဖစ္ရပ္ဆန္းမ်ား ျဖစ္လာ ျခင္းသည္ ေလာဘေၾကာင့္ အထင္မွားမႈ ျဖစ္လာၾကသလုိ၊ ေဒါသေၾကာင့္လည္း ျဖစ္သည္။ ထုိ႔အျပင္ ဟိတ္ ေျခာက္ပါးေၾကာင့္ မိမိတုိ႔ ေန႔စဥ္ဘဝတြင္ ျဖစ္ရပ္ဆန္းမ်ား ျဖစ္ၾကသည္မွာ အမွန္ပင္ျဖစ္သည္။ ထုိ႔အျပင္ ဝိတက္၊ ဝိစာရ၊ ပီတိ၊ သုခ စသည္ အေၾကာင္းတရားေၾကာင့္လည္း ေန႔စဥ္ရင္ဆုိင္ရေသာ ျဖစ္ရပ္ဆန္းမ်ား လည္း ျဖစ္လာၾကသည္မွာ ေျမေပၚ လက္ဝါးျဖင့္ ရုိက္မလြဲသလုိပင္ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မိမိတုိ႔ သိရွိလာ ေသာ လက္ေတြ႔ဘဝျဖင့္ မိမိတုိ႔ ဘဝကုိ ျမင့္တင္ႏုိင္ေသာ ျမတ္ဗုဒၶေဟာေဖာ္ ညြန္ျပတရားမ်ားႏွင့္ လက္ေတြ႔ ဘဝအဘိဓမၼာကုိ ႏႈိင္းယွဥ္၍ က်င့္သုံးႏုိင္ဖုိ႔ရန္ လုိအပ္ပါသည္။ အကယ္၍သာ မိမိတုိ႔ ျဖတ္သန္းရေသာ ေန႔စဥ္ဘဝ အဘိဓမၼကုိ လက္ေတြ႔အသုံးမခ်ႏုိင္ေသးဘူးဆုိရင္ ဘုရားေဟာ တရားေတာ္ျဖစ္ေသာ နက္နဲ ခက္ခဲေသာ အဘိဓမၼာကုိ သိႏုိင္ဖုိ႔ရန္ လြန္စြာခဲယဥ္းလွေပသည္။ လြန္စြာခဲယဥ္းေသာ ျမတ္ဗုဒၶ၏ အဘိဓမၼာမ်ားကုိ သိႏုိင္ဖုိ႔ရန္ မိမိတုိ႔ လက္ေတြ႔အသုံးခ်ရန္ ရည္ညြန္း၍ အသိေပးေသာအားျဖင့္ ေန႔စဥ္ဘဝႏွင့္ ႏႈိင္း ယွဥ္ရမည့္ အဘိဓမၼာကုိ အနည္းငယ္ ေဖာ္ျပလုိက္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

တကၠသုိလ္ျမတ္မင္း