ဆင္းရဲရင္လဲအႏွစ္တရားပဲ
ေ႒းရင္းလဲအႏွစ္တရားပါ
ဘယ္လုိပဲနိဒါန္းစစ လမ္းဆုံးကအတူတူပါပဲ
ထာ၀စဥ္ ထာ၀ရေတာ႔မရွိပါဘူး
ကံၾကမၼာရယ္လမ္းၿပလုိ႔ေရွ႕ကေခၚမယ္
ဘယ္လုိဘယ္နည္းနဲ႔ေခါင္းခါမလဲ
သြားေပါ႔လာေပါ႔ လူခရီးကုိဆင္းလုိက္တက္လုိက္တဒဂ္မွာပဲ
တမလြန္ဟာ အားလုံးအတြက္တစ္ေန႔တစ္ရက္မွာ ဘယ္သူအရင္သြားမလဲ မေၿပာႏုိင္ဘူး
အရာရာဟာအနိစၥဲဖ၀ါးေအာက္မွာပါ
ေရာင္နီဟာတစ္ခ်ိန္ေတာ႔ဆည္းဆာပါပဲ
လင္းလုိက္ေမွာင္လုိက္ တဒဂ္မွာ
ၿဖစ္သမွ် ပ်က္သမွ် ေရတစ္ပြက္ပါပဲ
ဘယ္သူေရးထားမွန္လဲမသိေသာသီခ်င္းတစ္ပုဒ္ကုိ ရေ၀ႏြယ္(အင္းမ) စာအုပ္ေလးထဲကဖတ္လုိက္ရတာအရမ္းေကာင္းလုိ႔ ဘာေၾကာင္႔ၾကိဳက္ေနမွန္လဲမသိဘူးၿဖစ္ေနတယ္
ဘ၀ဆုိတာတစ္ခဏတာပါ ဘယ္သူေတြဇာတိမာန္၊ပညာမာန္၊ဓနမာန္၊ရုပ္ရည္ရူပကာလွပမွူမာန္ၿဖဳိးေမာက္ၿပီးမာနတရားေတြထားေနပါလဲ ေနာက္ဆုံးေနာက္ခရီးက အတူတူပါပဲ
ရွင္ဘုရင္ေသလဲ ေသၿခင္းတရားမည္ပါတယ္ သူဖုန္းစာေသလဲ ေသခ်င္တရားပါပဲ ခဏတာဘ၀ကုိ ထာ၀ရ လုိ႔ စိတ္မွာထင္ဟပ္လာမွုေၾကာင္႔ လူေတြဟာငါ႔ပညာတတ္ၾကီးပဲ
ငါဥစၥာရွိတာပဲေလးဆုိတဲ႔မရွိဆင္ရဲသားေတြကုိေရာပညာမတတ္သူေတြကုိပါ အထက္စီကၾကည္႔ၾကတာက အဆင္အတန္းၿမင္႔တယ္လုိ႔ စိတ္မွာထင္ေရာင္ထင္မွားၿဖစ္လာတတ္ၿခင္းက သံသရာကုိရွည္ေစတာပဲေလး
ကြ်န္ေတာ္ေတြဟာတစ္ခ်ိန္မွာ တစ္ခရီးထဲကုိ တလမ္းဆီသာသြားရမွာအခ်ိန္ကာလေတာ႔တူညီမွု႔ရွိၿခင္းမွရွိလိမ္႔မယ္ ဒါေပးမဲ႔ သြားရာလမ္းကေတာ႔တူညီေနလိမ္႔မယ္ေလး
ေသၿခင္းတရာကုိဆင္ေၿခ မိရင္းၿဖင္႔ ပုိင္းဆုိင္သမွ်ရုပ္၀တၳဳဟူသမွ် တမလြန္တစ္ဖက္ကမ္းသုိ႔သယ္ေဆာင္လုိ႔မွမရတာပဲေလး ကြ်န္ေတာ္ေသခဲ႔ေသာ္သြားၾကားထုိးတံတစ္ေခ်ာင္းကုိၿဖင္႔သယ္ေဆာင္လုိ႔မရေခ်
ဘ၀တစ္ခုကုိဆုိတာကုိေမြးဖြားလာကတဲ႔က ေသဖုိ႔ရန္သာ ရွိေတာ႔သည္ မိမိကုိယ္ကုိမပုိင္ဆုိင္ေသာခႏၵာကုိကုိ ဘာေၾကာင္႔အတၱလြန္ကဲၿခင္းၾကတာလဲဆုိတာကုိနာမလည္းေတာ႔ပါ
ဘူး သတၱ၀ါ ရယ္လုိ႔ၿဖစ္တည္လာကတဲ႔က ကံကံ၏အက်ဳိးက ယွဥ္တြဲပါလာခဲ႔ပါတယ္ ဒါကုိမိမိကုိယ္ကုိေဆာက္တည္ပဲ႔ကုိင္းရမွပဲေလး
မိမိကုိယ္႔ကုိ ေဆာက္တည္ခြင္႔မရခဲ႔ရင္း အဇာတသတ္မင္းသားလုိ႔အၿဖစ္မ်ဳိးနဲ႔ၾကဳံဆုံရမွာမလြဲဧကန္ပါပဲ အဇာတသတ္မင္းသားသည္ ဘုရာရွင္နဲ႔ေတြ႔ရင္းအနိမ္႔ဆုံးေသာတပန္တည္ပါလွ်က္ကဲနဲ႔ လူေပါင္းမွားလုိ႔ ငရဲကုိေရာက္ခဲ႔ရတဲ႔သာဓက ေထာက္ထားလုိ႔ ရခဲလွတ႔ဲလူဘ၀မွာ လူမၿဖစ္ရွုံးရေလးေအာင္
ခ်မ္းသာသည္ၿဖစ္ေစ ပညာတတ္ၾကီးၿဖစ္ေစ အတၱမလြန္ကဲဖုိ႔နဲ႔ စိတ္ထဲဠ္ ၿဖစ္ေပၚလာေသာ ေလာဘ၊ေဒါသ၊ ေမာဟ ေတြကုိၿမင္ေအာင္ၾကည္႔တတ္ပါေစ

ေၾသာ္ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ဘ၀ေတြလဲေန႔စဥ္ရက္ဆက္ ပင္းပန္းစရာရွိတာလဲမပင္ပန္မေမာပန္ႏုိင္ပဲ ဒုကၡကုိအဟုတ္တကယ္ႏြမ္းလ်တယ္လုိ႔မရွိ ၾကဳိးစားလုိက္ရတာတစ္ေန႔တာေလးကုိ
အဲဒီတစ္ေန႔တာေလးမွာ ရုတ္တရက္ကယ္နဲ႔တကယ္ေသဆုံးသြားရင္း ဘာေလးမ်ားမွယူေဆာင္သြားႏုိင္သလဲလုိ႔ အၾကိမ္းၾကိမ္းအခါခါ ေတြးၾကည္႔ေနမိေတာ႔ ဘာရယ္လုိ႔မဟုတ္
ကုသုိလ္နဲ႔အကုသုိလ္သာလွ်င္ ေသဆုံးသြားသူ၏အေဖာ္အၿဖစ္နဲ႔သာကပ္ၿပီးသာလုိက္လာမယ္ဆုိတာကုိၿမင္လာမိတယ္ေလး
လူတစ္ဦးႏွင္႔တစ္ဦး ဘာေၾကာင္႔မ်ားလဲအထင္းေသးခ်င္တာလဲကုိမသိေတာ႔ပါဘူး တစ္စုံတစ္ေယာက္ေသာသူသည္ ပညာတတ္၏ ပါရဂူတစ္ဆုၿဖစ္၏ ထုိသူတြင္း ႏွိမ္႔ခ်ေသာမာန္မာနလဲမရွိ ကုိယ္ထက္ႏွိမ္႔က်ေသာသူကုိလဲ ဂရုဏာတရားစုိေစ႔မွ်မထား သူသည္သာလွ်င္ေလာကတြင္အေတာ္ဆုံအတတ္ဆုံလုိမာန္မာန၏အၿမင္႔ဆုံအဆင္႔သုိ႔ေရာက္ရွိေနလွ်င္ ထုိသုိ႔ေသာသူကုိသူေတာ္ေကာင္းတုိႏွစ္ၿမဳိ႔ၿခင္းရွိမည္မဟုတ္ပါ ထိုသူသည္
သမုဒၵရာေရကုိမၿမင္ဘူးေသာေရတြင္းထဲကဖာသူငယ္ကဲ႔သုိ႔ၿဖစ္ေနေလး၏။
ေသၿခင္းတရာကုိသာလွ်င္တစ္ေန႔တစ္ၾကိမ္မွ်ဆင္ေၿခႏုိင္လွ်င္ကြ်န္ေတာ္တုိ႔အတြက္သာလုိ႔ေကာင္း၏ ေသၿခင္းတရားသည္ အခ်ိန္၊ေနရာ ႏွင္႔တကြ ေရာက္ရွိတတ္ေသာပုံကုိကြ်န္ေတာ္ဖတ္ဖူူးေသာ ရေ၀ႏြယ္(အင္မ) မွေကာက္ႏွုတ္ေဖာ္ၿပလုိက္ပါသည္
တစ္ခါက ဘကၠဒက္ၿမိဳ႔ တြင္ကုန္သည္ၾကီးတစ္ေယာက္ရွိသည္။ တစ္ေန႔ေတာ႔ကုန္သည္ ၾကီးက သူ႔တပည္႔တစ္ေယာက္ကုိေစ်း၀ယ္လႊတ္လုိက္သည္၊မၾကည္ခင္မွာပဲတပည္႔ၿဖစ္သူ
ၿပန္ေရာက္လာသည္။ ၿပီးေတာ႔သခင္ကုန္သည္ၾကီးကုိတုန္တုန္လွုပ္လွုပ္ႏွင္႔စကားဆုိသည္။
““ သခင္ရယ္ ကြ်န္ေတာ္ ေစ်းထဲမွာ အမွတ္တမဲ႔ အမ်ဳိးသားတစ္ေယာက္ကုိ ၀င္တုိက္မိတယ္ ၾကည္႔လုိက္ေတာ႔ေသမင္းၿဖစ္ေနတယ္။ ၿပီးေတာ႔ သူက ကြ်န္ေတာ္ကုိစူးစူး၀ါ၀ါနဲ႔
ၿပန္႔ၾကည္႔ေနပါတယ္ အဲဒါ ေသမင္းနဲ႔ေနာက္တစ္ခါ ၿပန္ေတြ႔ရမွာ အလြန္ေၾကာက္ေနပါတယ္ ကြ်န္ေတာ္ကုိ သခင္႔ရဲ႔ အေၿပးအၿမန္ဆုံးၿမင္းတစ္ေကာင္း ခဏငွားပါ ကြ်န္ေတာ္မေသးခ်င္ေသးဘူး သခင္ ကြ်န္ေတာ္ကုိ အသက္္ဆက္ရွင္ဖုိ႔ ေသမင္းရွာမေတြ႔တဲ႔ ႏုိင္တဲ႔ ဟုိအေ၀းၾကီး မွာရွိတဲ႔ ““ဆမ္မာရာ”” ကုိေၿပးပါမယ္ သခင္ကုန္သည္ၾကီးက လည္း
ေက်းဇူးရွိထားသည္ တပည္ကုိ အေၿပးေကာငး္ေသာၿမင္းတစ္ေကာင္းေပးလုိက္သည္.
တပည္႔ၿဖစ္သူကလည္း ၿမင္းရသည္႔ႏွင္႔ကဆုန္စုိင္းေၿပးေတာ႔သည္၊ တပည္႔မရွိေတာ႔ ကုန္သည္ၾကီးက ေစ်းကုိ ကုိယ္တုိင္ထြက္ခဲ႔ရသည္ ။ ေစ်းေရာက္ေတာ႔ လူအုပ္ထဲမွာ ေသမင္းကုိေတြ႔လုိက္ရသည္။ သုိ႔ႏွင္႔ ေသမင္းအနားမွာကပ္သြားၿပီး ““မနက္တုန္းက ခင္ဗ်ားက က်ဳပ္တပည္႔ကုိစူးစူး၀ါး၀ါး ၾကည္႔ၿပီ ဘာၿဖစ္လုိ႔ၿခိမ္းေၿခာက္လိုက္ရတာလဲ”” ဟု
ေမးလုိက္သည္
သည္ေတာ႔ ေသမင္းက ..
ကြ်န္္္ေတာ္ သူ႔ကုိၿခိမ္းေၿခာက္လုိက္တာ မဟုတ္ပါဘူး စူးစူး၀ါး၀ါး ၾကည္႔လုိက္တယ္ဆုိတာကလည္း သူ႔ကုိဒီဘကၠဒက္ ေတြ႔လုိက္ေတာ႔ အံၾသလြန္းလုိ႔ ၾကည္႔လုိက္တာပါ
သူ႔နဲ႔ ကြ်န္ေတာ္အကၠဒက္ မွာေတြ႔ရလိမ္႔မယ္ လုိ႔လုံ၀ထင္မထားမိဘူး ဘာၿဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ႔ ဒီညဆမ္မာရာၿမိဳ႕မွာ သူနဲ႔ကြ်န္ေတာ္စာရင္းရွင္းၾကဖုိ႔ ခ်ိန္းထားတဲ႔ေန႔႔ပဲ၊
ဘာပဲေၿပာေၿပာကြ်န္ေတာ္ကေတာ႔ သူနဲ႔ခ်ိန္းထားတဲ႔ဆမ္မာရာၿမိဳ႔ကို သူလာသည္ၿဖစ္ေစမလာသည္ၿဖစ္ေစ သြားေစာင္႔ေနရမွာပဲ”” ဟုေၿပာဆုိလုိက္သည္
ပုံၿပင္ေလးက သည္မွ်သာပါ
ဒါေၾကာင္႔သတၱ၀ါရယ္လုိ႔ၿဖစ္လာရင္းေသၿခင္းတရာကုိလြန္ဆန္လုိ႔မွမရတာပဲေလး ဒါေၾကာင္႔ ဘယ္လုိ႔အေၾကာင္းတရားေတြနဲ႔ပဲၾကဳံလာၾကဳံလားေသၿခင္းတရားကုိ
ဆင္ေၿခၿပီးေနလုိက္ရတာ မာန ေလးေတာ႔အမ်ားၾကီးမေပ်ာက္ရင္းေတာင္နဲ႔နဲ႔ေလးေတာ႔ေလ်ာ႔နည္းလာတယ္ေလး