တစ္ေန.မေရာက္တာ ၾကာတဲ.သူငယ္ခ်င္းအိမ္ကုိ အလုပ္ပိတ္တဲ.တစ္ေန.မွာေရာက္သြားပါတယ္။
သူ.အိမ္၀င္းေပါက္၀အေရာက္မွာ. သူ.သားအလတ္ေကာင္က ဆုိင္ကယ္နဲ.အျပင္ထြက္ဘုိ.အလုပ္က်ေနာ္နဲ.မ်က္နွာခ်င္းဆုိင္ေတြ.ၾကပါတယ္။
သူက” ေလးေလး”လုိ.တခ်က္သာေခၚလုိက္ျပီး ဆုိင္ကယ္ကုိ ေ၀ါကနဲစီးလုိ.ထြက္သြားပါတယ္။
ခါတုိင္းဆုိဒီကေလးက အျမဲတမ္းျပဳံးရႊင္ေနတဲ.ကေလး တစ္ေယာက္ပါ။
က်ေနာ္ေရာက္လာျပီဆုိရင္လဲက်ေနာ္အေပၚကိုဇြတ္တက္လို.သူသိခ်င္တာေတြကုိတတြတ္တြတ္ေမးတတ္တဲ.ကေလးပါ။
က်ေနာ္.ကုိအေတာ္လဲခင္တြယ္တဲ.ကေလးက အခုလုိခပ္တည္တည္နဲ.ထြက္သြားေတာ.ရင္ထဲမွာတမ်ဳိးၾကီးေတာ.ျဖစ္သြားပါတယ္။
ဒါေပမဲ.လဲ လူပ်ဳိေပါက္ဆုိေတာ. စိတ္ေျပာင္းသြားတာျဖစ္မွာပါလုိ.ဘဲတြက္လုိ္က္ပါတယ္။ ဒါနဲ.အိမ္ေပၚေရာက္ေတာ.သူ.ကေလးေတြ စာက်က္ေနတာကုိေတြ.ရပါတယ္။
ကေလးေတြက က်ေနာ္.ကိုျမင္ေတာ. ” ေလးေလး”ဆုိျပီးအားရ၀မ္းသာနုတ္ဆက္လုိက္ေပမဲ.မ်က္ႏွာေတြက စာအုပ္ေတြေပၚျပန္ေရာက္သြားပါတယ္။
က်ေနာ္က” ကေလးေတြေက်ာင္းပိတ္ရက္ၾကီးကုိ ေတာင္စာက်က္ခုိင္းထားရသလား”လုိ.ေမးလုိက္ေတာ.
ကေလးေတြအေမက “ေနာက္တက္မဲ.အတန္းအတြက္ ခုကတည္းက စလုပ္ခုိင္းထားတာ “လုိ.ေျဖပါတယ္။
သူ.ကဘဲဆက္ျပီး “ခင္ဗ်ား ေကာင္ ကုိေထြးေလး နဲ.ေတြ.လုိက္ေသးလား အခုတင္ထြက္သြားတာ “လုိ.ေမးေတာ.
“ေတြ.လုိက္ပါဗ်ား ဒါေပမဲ. ၾကီးေကာင္၀င္သြားလုိ.လား မေရာက္တာၾကာလုိ.လားေတာ.မသိဘူး နည္းနည္းစိမ္းသြားသလုိဘဲ “
လုိ.ေျပာလုိက္ေတာ. ပက္လက္ကုလားထုိ္င္ေပၚမွာထုိင္ေနတဲ.သူငယ္ခ်င္းက
“မဟုတ္ဘူးေဟ. မင္းေကာင္က အရင္လုိမဟုတ္ဘူး ဂ်စ္ကပ္ကပ္ ထုံေပေပျဖစ္ေနတာ ၾကာျပီ “လုိ.ေျပာပါတယ္။က်ေနာ္က “ဒီေလာက္ေအးတဲ.ေကာင္က ဘယ္လုိျဖစ္သြားတာလဲ “လုိ.ေမးလုိက္ေတာ.” ဆယ္တန္းေအာင္ျပီး အမွတ္စာရင္းေတြထြက္ေတာ. သူ.အမွတ္ကေဆးေက်ာင္းမွီတယ္ သူက ၀ါသနာမပါေတာ.မတက္ခ်င္ဘူးသူ.အေမကလဲ ငါတုိ.အမ်ဳိးထဲမွာ ဆရာ၀န္တစ္ေယာက္ေတာ.ပါမွျဖစ္မယ္ တက္ကုိတက္ရမယ္”ဆုိျပီးဇြတ္ကုိစီစဥ္တာပဲ။
အဲဒီမွာ မင္းေကာင္ကလဲ”အေမတုိ.ေျပာတဲ.အတုိင္းေဆးေက်ာင္းကုိတက္မယ္ အေမျဖစ္ခ်င္တဲ.ဆရာ၀န္လဲျဖစ္ေစရမယ္”လုိ.ေျပာပါတယ္။
ဒါေပမဲ.အဲဒီအခ်ိန္က စျပီး မူန္ေတေတ ဂ်စ္သုိးသုိးနဲ. ဘာမွန္းကိုမသိပါဘူးကြာ”လုိ.အရွည္ၾကီးေျပာပါတယ္။
“ဒီႏွစ္ေက်ာင္းပိတ္ရက္ ခရီးမထြက္ဘူးလား “လုိ.ေမးေတာ.
“ဘယ္မွမသြားဘူး ေနာက္နွစ္အတြက္ ခုကတည္းကၾကိဳလုပ္မွေတာ္ကာၾကမယ္ “လုိ.ကေလးေတြအေမကေျပာပါတယ္။
က်ေနာ္စိတ္ထဲမွာ သိပ္ေတာ.ဘ၀င္မက်ပါဘူး တစ္ခုခုေတာ. လြဲေနသလိုိခံစားရပါတယ္။
က်ေနာ္လဲသူတုိ.နဲ.စကားစျမည္ေျပာျပီး ျပန္လာတဲ.လမ္းမွာသူ.တုိ.မိသားစုေလးအေၾကာင္းကုိ စဥး္စားလာမိပါတယ္။
သူတုိ.လင္မယားနွစ္ေယာက္လုံးက ကြ်န္ေတာ္နဲ.မႏၱေလး တကၠသုိလ္မွာ ေလးႏွစ္လုံးလုံးအတူတြဲခဲ.ၾကသူေတြပါ။
တကၠသုိလ္ေက်ာင္းသားဘ၀တေလ်ွာက္လုံးမွာ ႏွစ္ေယာက္စလုံးက စာေတာ္သူစာရင္း၀င္သလုိ ႏွစ္စဥ္လဲ ဂုဏ္ထူးေတြတသီၾကီးနဲ.ေအာင္ခဲ.သူေတြပါ။
ေက်ာင္းျပီးျပန္ေတာ.လဲ မဟာဆက္တက္လုိ.တစ္ေယာက္ကုိဘြဲ.ႏွစ္ခုရထားသူေတြပါ။
သူတုိ.ႏွစ္ေယာက္လုံးက ကြ်န္ေတာ္နဲ.သူငယ္ခ်င္းသာျဖစ္ၾကတာ အသြင္မတူပါဘူး။
ႏွစ္ေယာက္လုံးကစာမွစာ စာကလြဲရင္ က်န္တာ ဘာမွစိတ္မ၀င္စားပါ။
ကြ်န္ေတာ္ကေတာ.သူတုိ.နဲ.ေျပာင္းျပန္ စာတင္မကဘဲက်န္တာေတြကုိလည္းစိတ္၀င္စားသူပါ။
သူတုိ.ႏွစ္ေယာက္သမီးရီးစားဘ၀ကလဲ ကြ်န္ေတာ္.အျမင္အရ ပ်င္းစရာေကာင္းလုိက္တာမွလြန္ပါေရာဗ်ာ။
အားတာနဲ.စာၾကည္.တုိက္မွာ ေခါင္းမေဖာ္တမ္းစာက်က္ေနၾကတာပါ။
ကြ်န္ေတာ္.အေနနဲ.သူတုိ.နွစ္ေယာက္မွာ သနားစရာေကာင္းတယ္လုိ.ထင္ရတဲ.အခ်က္ကေတာ.သူတုိ.ငယ္စဥ္ကထဲက ဆရာ၀န္ျဖစ္ခ်င္စိတ္အားၾကီးတာပါ။
သူတုိ.တုန္းကလဲအေသအလဲၾကဳိးစားခဲ.ေပမဲ.ျဖစ္မလာခဲ.ဘူး။
သူတုိ.အေတြးမွားသြားတာကေတာ.ကံတရားေၾကာင္.ျဖစ္မလာတာကုိ သူတုိ.စာေသခ်ာမလုပ္လုိ.မျဖစ္တာလုိ.ထင္ခဲ.ေတာ. သူတုိ.အိပ္မက္ေတြကုိသားသမီးေတြအလွည္.မွာ
ဇြတ္ကုိ အေကာင္အထည္ေဖာ္ပါေတာ.တယ္။
ပထမသားအၾကီးတုံးက သူတုိ.ထင္ထားသလုိျဖစ္မလာခဲ.ဘူး။
အဲဒီအခါမွာ အလတ္ေကာင္ကုိေထြးေလးက ကံဆုိးသူျဖစ္သြားပါတယ္။
ကုိေထြးရွစ္တန္းစာေမးပြဲေျဖလဲ ျပီးေရာ အိမ္မွာ ဆရာေခၚလုိ.ကုိးတန္းစာေတြကိုသင္ရပါေတာ.တယ္။
အဲဒီအခ်ိန္က စလုိ.ကုိေထြးေလးမွာ သီခ်င္းနားမေထာင္ရ ရုပ္ရွင္မၾကည္.ရ ကာတြန္းမဖတ္ရ မကစားရ ဘယ္မွသြားရ ဆုိတဲ.ရေပါင္းမ်ားစြာရဲ.ေအာက္မွာ အက်ဥ္းသားလုိျဖစ္သြားပါတယ္။
တစ္ခါတစ္ေလ သူတုိ.အိမ္ကုိေရာက္သြားရင္ကုိေထြးေလးက “သားစာအျမဲက်က္ေနရတာ စိတ္ညစ္တယ္ “လုိ.က်ေနာ္ကုိရင္ဖြင္.ေလ.ရွိပါတယ္။
သူတုိ.မိဘကုိ ကေလးကုိ နည္းနည္းေလာက္လြတ္လပ္ခြင္.ေပးဘုိ.အေၾကာင္းကုိစလုိက္ရင္” သူတုိ.ေကာင္းစားဘုိ.ဇြတ္တြန္းေနရတာေလ”ဆုိတဲ.စကားေအာက္မွာ ေျပာစရာေတြေပ်ာက္သြားပါတယ္။
ကေလးကေတာ. ဆယ္တန္းေအာင္ရင္ေတာ.သည္ဒုကၡက လြတ္ျပီထင္ေပမဲ. ဆယ္တန္းေအာင္လုိ.အမွတ္စာရင္းေတြရ ၀င္ခြင္.လဲေလ်ွာက္ရေရာ
သူသြားခ်င္တာက အင္ဂ်င္နီယာလုိင္း အေမတက္ခုိင္းတာက ဆရာ၀န္လုိင္း ဆုိေတာ.ခက္ကုန္ပါေရာ။
သည္အခ်ိန္မွာ ကေလးက လြတ္လမ္းမရွိေသာ အက်ဥ္းသားဘ၀ကိုေရာက္သြားသလုိပါဘဲ။
သည္အတုိင္းဆုိရင္ေတာ.
ေနာက္က်န္တဲ.ကေလးေတြအတြက္ကလည္းသိပ္ေတာ.သက္သာမယ္မထင္ဘူး။
သူတုိ.ပုံသြင္းတဲ. အတုိင္း ကုိေထြးက ျဖစ္သြားေတာ. ေနာက္လူကုိလည္း သည္အတုိင္း၀င္ေအာင္ ကုိေထြးတုံးကလုိ “ရ “ေပါင္းမ်ားစြာေအာက္မွာ ေနရအုံးမွာပါ။
ကေလးေတြသည္ ခံစားတတ္ေသာ လူသားမ်ားနဲ.မတူေတာ.ဘဲ စာက်က္ေနတဲ.အရုပ္ကေလးေတြျဖစ္မွန္းမသိျဖစ္ေနပါျပီ။
ျမန္မာျပည္မွာ ကြ်န္ေတာ္သူငယ္ခ်င္းလုိ မိဘေတြေၾကာင္. ကုိေထြးလုိ ကေလးေတြဘယ္ေလာက္ေတာင္မ်ားေနျပီလဲ မသိပါဘူးဗ်ာ။
မိဘျခင္းအျပိဳင္အဆုိင္ေတြလုပ္ခ်င္ၾကတာ ” ခုသားက ေဆးေက်ာင္းတက္ေနတာေလ”တုိ. ” သမီးေလးက ဘယ္မွာတက္ေနတာေလ”တုိ.ကုိ
တစ္ေယာက္နဲ.တစ္ေယာက္ ၾကြယ္ခ်င္တာကုိ ကေလးေတြက ၾကားထဲကေန အေကာင္အထည္ေဖာ္ေပးၾကရတာပါ။
“သူတုိ.ေရွ.ေရးအတြက္ ခုကတည္းက လုပ္ခိုင္းေနရတာ”ဆုိတဲ.ေစတနာ အေၾကာင္းျပစကားလုံးေတြေအာက္မွာ အလူးအလဲခံရေတာ.တာပါဘဲ။
ကေလးေတြကလည္း ၾကာလာတဲ.အခါမွာ ခံစားမူ.မဲ.လုိထုံေပေပေလးေတြျဖစ္ကုန္တာမ်ားပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ္မိဘအေပါင္းကုိ တစ္ခုေတာ.ေတာင္းပန္ခ်င္ပါတယ္ဗ်ာ။
ေလာက ၾကီးမွာ စာတစ္ခုထည္းေတာ္ေနရုံ အမွတ္ေကာင္းမွတက္လုိ.ရတဲ.ေက်ာင္းေတြကုိ တက္ေနရုံနဲ.မျပည္.စုံပါဘူး။
သာယာတဲ.သဘာ၀ေလာကၾကီးက ေပးထားတဲ. အလွအပေတြကိုက စိတ္ကုိၾကည္ႏူးေစ ေအးျမေစသလုိ
ခ်ဳိျမေသာ သံစဥ္မ်ားနဲ.ဖြဲ.စည္းထားေသာ ဂီတသီခ်င္းမ်ားကလည္း စိတ္ကုိေပ်ာ္ရြင္ေစနုိင္ပါတယ္။
ေအးျမမွ စိတ္ၾကည္သလုိ ေပ်ာ္ရြင္မွ တက္ၾကြလာမယ္ဆုိတာကေတာ.ျငင္းမရပါဘူူးေနာ္။
ရုပ္ရွင္လုိ.အမည္တတ္ထားတဲ.လွူပ္ေနတဲ.ပုံရိပ္ကေလးမွာ ပါေသာ ရယ္စရာေတြ လြမ္းစရာေတြ ကလည္းတင္းက်ပ္ေနေသာစိတ္ကုိေျပေလ်ာ.ေစသလုိ
ပုံႏွိပ္ထားတဲ. ကာတြန္းကဗ်ာ ၀တၱဳေဆာင္းပါးမ်ားကလည္း ကေလးကုိ အသိတရားေတြ စာနာမူ.ေတြကို ေပးမွာ အေသအခ်ာပါဘဲ။
အျမဲတင္းက်ပ္ေနေသာစိတ္သာရွိေနမယ္ သိတရားေတြလဲ ကင္းမဲ.ေနမယ္ စာကလြဲလုိ.ဘာမွမသိေတာ.တဲ.သူတစ္ေယာက္ဟာ
ေလာကကုိျဖတ္သန္းလုိ.မရနုိင္သလုိ လဲ မွန္ကန္ေသာဆုံးျဖတ္ခ်က္ကုိလဲ ရနုိင္မယ္မထင္ပါဘူး။
ကေလးမ်ား ပုံေလာင္းရာမွာ ကေလးမ်ားသည္ အုိးမဟုူတ္တဲ.အတြက္နာနာရုိက္စရာမလုိပါ။
ဖေယာင္းမဟုတ္တဲ.အတြက္ ကုိယ္လုိခ်င္တဲ.ပုံစံေတြကိုဘဲ ပုံမသြန္းေစလုိပါ။
ခံစားတတ္ေသာ ဦးေႏွာက္နဲ.ႏွလုံးသားကို ပုိင္ဆုိ္င္ေသာလူသားျဖစ္တာေၾကာင္.ေလာကၾကီးကုိခ်စ္တတ္ေအာင္လဲသင္ေပးပါ
စာတစ္ခုထဲသာမဟုတ္ဘဲ က်န္တာေတြကုိလဲမွ်တစြာ သင္ယူခြင္.ေပးပါ လုိ……………..

ကုိေပါက္ရဲ.လက္ေဆာင္, အေတြးပါးပါးေလး