တစ္ေန.မွာ ျမန္မာ.အသံက စေနေန.တုိင္းလာေနၾက
မီးနီလင္းတဲ.သီခ်င္းအဆုိျပဳိင္ပြဲေလးမွာ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္က
\”ငါ၀ေအာင္ငုိမယ္ \”ဆုိတဲ.သီခ်င္းေကာင္းေလးကုိ ဆုိသြားပါတယ္။
ေနာက္ေန.ရုံးေရာက္ေတာ. ကေလးေတြဖြင္.ထားတဲ.သီခ်င္းေလးကလဲ ဒီသီခ်င္းေလး ျဖစ္ေနပါတယ္။
တုိက္ဆုိင္ခ်င္ေတာ. ငွားဖတ္တဲ.မဂၢဇင္းထဲမွာလဲ
ညႊန္းသူအၾကိဳက္္ဆုံးသီခ်င္းေလးကလဲ ဒီသီခ်င္းေလးျဖစ္ေနပါတယ္။
\”ငါ၀ေအာင္ငုိမယ္ \”ဆုိတဲ.စာသားေလးကုိထပ္ခါထပ္ခါ ၾကားလာရတဲ.အခါမွာ
ကြ်န္ေတာ.အေတြးထဲမွာေတာ. \”၀ေအာင္ေျပာမယ္ \”ဆုိတာေလးက ပဲ.တင္ထပ္လာပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ္တုိ.ျမန္မာနုိင္ငံမွာေနၾကတဲ.သူတုိင္းမွာ တူညီတဲ.အခ်က္ကေတာ.
လြန္ကဲစြာအားနာတတ္ျခင္းပါဘဲ။
တစ္ေယာက္နဲ.တစ္ေယာက္ အေၾကာင္းကိစၥရွိလုိ.ေျပာရေတာ.မယ္ဆုိရင္
\”ငါဒီလုိေျပာလုိက္ရင္ သူစိတ္မ်ားဆုိးသြားမလား\” \”ငါဒီလုိေျပာရင္
ရုိင္းမ်ားသြားမလား \”ဆုိျပီးၾကဳိတင္လုိ.အားနာတတ္ၾကပါတယ္။
ဒါေၾကာင္.လဲ အလုပ္ကိစၥေတြကုိ ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္ၾကတဲ.အခါမွ
လုပ္ငန္းမစခင္က ေသေသခ်ာခ်ာ ျပတ္ျပတ္သားသား မေျပာတတ္ၾကပါဘူး ။
ျပီးစလြယ္ဘဲ \”ငါနဲ.မင္းက ေျပာေနရမယ္.သူေတြမွ မဟုတ္တာတုိ.\”
\”ၾကည္.လုပ္လုိက္တာေပါ. \”ဆုိတာေတြနဲ.ဘဲ
အလုပ္နဲ.လူမူ.ေရးကိုေရာေထြးျပီးလုပ္ကုိင္တတ္ၾကပါတယ္။
ေနာက္လက္တဲြတာၾကာလာလုိ. လုပ္ငန္းပုိင္းမွာ အဆင္မေျပတာေတြ.လာတဲ.အခါမွာ
လမ္းခြဲၾကတာေတြ မၾကည္.ခ်င္ေလာက္ေအာင္မုန္းကုန္တာေတြသတင္းစာထဲမွာ
အျပန္အလွန္နဲ.ထည္.ၾကတာေတြ ျဖစ္ျပီးလမ္းဆုံးကုိ ေရာက္ကုန္တတ္ၾကပါတယ္။
စကားပုံထဲက အတုိင္းဆုိရင္ \”အစမေကာင္းေတာ. အေႏွာင္းမေသခ်ာ\”ဆုိသလုိပါဘဲ။
ဒီလုိကိစၥနဲ.ပါတ္သက္တဲ.ဇာတ္လမ္းေလးေတြ
အေတာ္မ်ားမ်ားထဲကကြ်န္ေတာ္ၾကားဘူးတာေလးေတြကုိ ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။
ပထမဆုံးေသာဇာတ္လမ္းကေတာ. သိပ္ရင္းနွီးတဲ.သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာ ျဖစ္သြားတာပါ။
ကုိေအးဆုိတဲ.သူငယ္ခ်င္းက သူ.ညီအတြက္ မုန္.ထုတ္လုပ္တဲ.လုပ္ငန္းကုိ ေထာင္ေပးထားတယ္။
သူ.ညီက စိတ္မ၀င္စားေတာ. အလုပ္က မေအာင္ျမင္ဘူး။
ဒီေတာ. သူမ်ားလုပ္ငန္းမွာလုပ္ေနတဲ. ကုိငယ္ဆုိတဲ.သူငယ္ခ်င္းကုိ
သူ.နဲ.လက္တြဲရေအာင္သြားေခၚလာတယ္။
လခကေတာ. လက္ရွိလစာထက္ပုိေပးလုိက္တယ္ ။
ေနာက္ျပီးထမင္းႏွစ္နပ္ေၾကြးမယ္ ေရာင္းေကာင္းလာရင္
ၾကည္.လုပ္ေပးမယ္လုိ.ေတာ.ေျပာထားပါသတဲ.။
အတုိခ်ဳပ္ေျပာရရင္ လုပ္တတ္သူနဲ.ေငြရွိသူတြဲျပီးလုပ္ျဖစ္ၾကတယ္ေပါ.။
စစခ်င္းေတာ. မုန္.ကသိပ္မေရာင္းရပါဘူး။
ဒါနဲ.ကုိငယ္က အလုပ္ပိတ္တဲ.ဥပုဒ္ေန.ေတြဆုိရင္
ေန.ခ်င္းျပန္လုိ.ရတဲ.ျမိဳ.ေတြကုိ သြားလုိ.ေရာင္းပါတယ္။
သည္လုိနဲ.တႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ အၾကာမွာ အရင္က သိပ္မေရာင္းရတဲ.မုန္.က
သီတင္းကြ်တ္လုိ တန္ေဆာင္တုိင္လုိ သၾကၤန္လုိ
ပြဲေတာ္ရာသီေရာင္းမေလာက္တဲ.အေနအထားထိတုိးတက္လာပါတယ္။
ခက္တာက ကုိငယ္ နယ္ေတြကုိသြားတဲ.အခါမွာ စရိတ္ကုိ သတ္သတ္မွတ္မွတ္ေပးမထားပါဘူး။
ၾကည္.သုံးပါလုိ.ဘဲေျပာပါတယ္။
ေနာက္ခက္တာတခုက ကုိေအးက အိမ္မွာ အျမဲမရွိေတာ.အလုပ္ကိစၥအားလုံးကုိ
ကုိေအးမိန္းမနဲ.သာေျပာရလုပ္ရပါတယ္။
ကုိငယ္တုိ.စားဖုိ.ထမင္းကုိ အစက ကုိေအးအိမ္က ခ်က္ပုိ.ပါတယ္။
ျဖစ္ခ်င္ေတာ. ထမင္းခ်က္ေကာင္မေလးက ရြာျပန္သြားသလုိ လုပ္ငန္းက
တုိးတက္လာေတာ.လူကလဲမ်ားလာတဲ.အခ်ိန္ဆုိေတာ. ခ်က္မေၾကြးေတာ.ဘဲ
ထမင္းဆုိင္ကေန ပါဆယ္ဆြဲေပးပါတယ္။
ထမင္းဆုိင္က တနပ္ကုိ 300က်ပ္ယူပါတယ္။
အဲဒီအခါမွ ဆုိင္က ထမင္းနဲ.ဟင္းကုိ ေရာထည္.ေပးတာကုိ ကုိငယ္က
မစားနုိင္ေတာ.သူ.အိမ္ကဘဲ သူထမင္းထည္.လာပါေတာ.တယ္။
လကုန္ေတာ.လခေပးတဲ.အခါမွာ ထမင္းမစားဘူးဆုိ ေတာ.5000က်ပ္တိုးေပးပါတယ္။
အမွန္ဆုိရင္ တရက္600က်ပ္နွန္းတုိးေပးရမွာပါ။
ဒါေပမဲ. ကုိငယ္က ဘာမွမေျပာပါဘူး။
ျပသနာျဖစ္ခ်င္ေတာ. သီတင္းကြ်တ္ လျပည္.တစ္ရက္မွာ ကုိငယ္က
အလုပ္သမားအားလုံးကုိ မုန္.ဘုိး 2000က်ပ္စီေပးလုိက္ပါတယ္။
ဒါေပမဲ. သူက ပုိင္ရွင္ကုိ ခြင္.မေတာင္းမိပါဘူး။
ခက္တာတစ္ခုက ကုိငယ္က ေရာင္းတာ ၀ယ္တာကုိသာ စိတ္၀င္စားတာ
စာရင္းအင္းလုပ္တာကုိ စိတ္မ၀င္စားပါဘူး။
သူက ေန.စဥ္ မုန္.အ၀င္အထြက္တုိ. ေန.စဥ္လုပ္ခေပးတာ
အလုပ္သမားခရွင္းတာတုိ.ကုိ ၀ါစာကမာဘဲ အျဖစ္ေလာက္သာလုပ္ပါသတဲ.။
သူက သူမဟုတ္တာ မမွန္တာမလုပ္ဘူး မယုံရင္လာၾကည္.ဆုိတဲ.
တစ္လြဲမာနေလးကလဲရွိေနျပန္ပါတယ္။
ထပ္ျဖစ္ခ်င္ေတာ. တစ္ရက္ နယ္ကုိ မုန္.ေအာ္ဒါေကာက္ရင္း
ေငြသြားသိမ္းတဲ.တစ္ေခါက္မွာ နယ္က ကုန္သည္ေတြကုိ တရုပ္ထမင္းဆုိင္ မွာ
အရက္ေတြ တုိက္ ထမင္းေတြေၾကြးလုိ. ဧည္.ခံလာပါတယ္။
သူကေတာ. သူ.ကုိအမ်ားၾကီးကူညီတဲ.သူေတြကုိ တစ္ခါေလာက္ ဧည္.ခံတာ
လုပ္သင္.တယ္ထင္ျပီး ေၾကြးေမြးလာပါတယ္ ။
ဒါေပမဲ.ပုိင္ရွင္ကုိ ခြင္.မေတာင္းပါဘူး။
ဒါနဲ.တစ္ရက္ ကုိေအးနဲ.ေတြ.တဲ. အခိုက္ ကုိငယ္က လုပ္တာလဲၾကာျပီ
လုပ္ငန္းလဲေကာင္းလာျပီ သူ.အတြက္ကေတာ.ဘာမွ လစာတုိးမလာတာရယ္ ထမင္းဘုိးေပးတာ
လုိေသးတယ္ ဆုိျပီးေျပာလုိက္ပါတယ္။
ကုိေအးကေတာ .သူ.မိန္းမကုိေျပာေပးမယ္ဆုိျပီး ျပန္လာပါသတဲ.။
တစ္ရက္ ကုိငယ္တုိ.အလုပ္ လုပ္တဲ.မုန္.ဖုိက ကုိေအးမိ္န္းမ ေရာက္လာတဲ.အခ်ိန္
ကုိငယ္က လခတုိးဘုိ.ေျပာလုိက္တဲ.အခါ ကုိေအးမိန္းမ က ကုိငယ္ကုိ
သူတုိ.ေငြေတြကုိ စာရင္းမရွိ အင္းမရွိ ပစ္စလက္ခတ္ ထင္သလုိ သုံးျဖဳန္းေနတဲ.
သေဘာမ်ဳိးနဲ. ကုိငယ္ကုိ အျပစ္တင္ပါသတဲ.။
ကိုငယ္ကလဲ ခရီးထြက္တဲ.အခါ ထမင္းဘုိးနဲ.ကားခသာ သူယူတာ လက္ဖက္ရည္ဘူိး
မုန္.ဘုိးေတြကုိ သူအိတ္ထဲကသူစုိက္တာ။
ထမင္းႏွစ္နပ္ေၾကြးမယ္ဆုိျပိးထမင္းဘုိးကုိ အတိအက်မေပးတာ လခတုိးေပးရမွာကုိ
အေမ.ခံေနတာ စသျဖင္.တစ္ေယာက္နဲ. တစ္ေယာက္ အျပန္အလွန္စြပ္စြဲၾကရင္း
တင္းမာကုန္ၾကပါေတာ.တယ္။

အဲသည္လ အကုန္မွာ ကုိငယ္က ဘာမေျပာညာမေျပာနဲ .အလုပ္ကထြက္သြားပါတယ္။
ကုိေအးက ျပန္လုိက္ေခၚေပမဲ. မရေတာ.ပါဘူး။
ကုိေအးဘက္ကေျပာေတာ.လုပ္ခ်င္ရာကုိသူ.ေငြမဟုတ္သလုိလုပ္ျပီး ထြက္သြားတယ္ ေပါ.။
ုကုိငယ္က ၾကေတာ.လည္းသူတုိ.အလုပ္တုိးတက္လာတာေတာင္ ရသင္.တာမေပးဘဲ
ေခါင္းပုံျဖတ္တယ္ဆုိျပီး အျပန္အလွန္ေျပာၾကရင္း လမ္းခြံဲလုိက္ပါေတာ.တယ္။

အဆုံးသတ္မွာေတာ. ကုိငယ္နဲ.ကုိေအး သိပ္ခင္တဲ .သူငယ္ခ်င္းနွစ္ေယာက္
မ်က္နွာျခင္းမဆုိင္ေလာက္ေအာင္ကုိ ေ၀းကြာ သြားပါသတဲ.။
ဒါကေတာ. အလုပ္ကိစၥလုိအပ္ခ်က္ေတြကုိ မစခင္ အရင္ ၀ေအာင္မေျပာခဲ.မိတာေၾကာင္.
ျဖစ္လာတဲ. ရလာဒ္ဆုိးတခုပါ။
ေနာက္ဇာတ္လမ္းတပုဒ္ကေတာ…………………………………………………………
ကုိေပါက္လက္ေဆာင္ အေတြးပါးပါးေလး