ေျပာင္းျပန္စီးေသာ ျမစ္တစ္စင္း

မေန႔က တကၠသုိလ္ စာၾကည့္တုိက္ အျပန္လမ္း တစ္ေလွ်ာက္လုံး အေတြးေတြ နယ္ခ်ဲ႕လ်က္ အေဝးေျပး လမ္းမေပၚကုိ ေငးၾကည့္ေနမိပါတယ္။ မၾကာခင္ ေက်ာင္းနားသုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ဆီလာေသာ ကားေလး ဆုိက္ေရာက္လာပါတယ္။ ေက်ာင္းနား ေရာက္ေတာ့ မမွတ္မထင္ လြယ္အိတ္ထဲက ဖုန္းသံ ကၽြန္ေတာ္ ၾကားလုိက္ပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္က ကၽြန္ေတာ္ကုိ လွမ္းေခၚေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။

အဲဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ဖုန္းကုိ ေကာက္ကုိင္လုိက္ပါတယ္။ ဖုန္းထဲက သူငယ္ခ်င္းက မေတြ႔တာ ၾကာေတာ့ သတိရေၾကာင္းႏွင့္ ေထြရာ ေလးပါးကုိ ေျပာျဖစ္ၾကပါတယ္။ အခ်ိန္ နည္းနည္း ၾကာလာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အခ်င္းခ်င္း ဗဟုသုတေလး အခ်ဳိ႕ကုိ ေျပာျဖစ္ၾကပါတယ္။

အဲဒီထဲမွာ သူငယ္ခ်င္း သူ ကုိယ္တုိင္ ဖတ္မိထားတဲ့ အေၾကာင္းအရာေလးကုိ ေျပာျပပါတယ္။ ဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္လည္း သူ ေျပာျပသည့္ အေၾကာင္းေလးကုိ မွတ္သားျပီး ျပန္လည္ တင္ျပလုိက္ပါတယ္။

တေန႔ အင္မတန္ ဆင္းရဲလြန္းေသာ လူတစ္ေယာက္က ယေန႔ ကမၻာမွာ နာမည္ၾကီးေနေသာ မုိက္ခရုိေဆာ့ ကုမၸဏီမွာ အမႈိက္သိမ္း တံျမက္လွဲ အလုပ္ လုပ္ဖုိ႔ရန္ ေလွ်ာက္လႊာတင္ျပီး အင္တာဗ်ဴး လုပ္ပါတယ္။

သူ႔ကုိ အင္တာဗ်ဴး လုပ္ေတာ့ တာဝန္ရွိသူေတြက အမႈိက္သိမ္း တံျမက္လွဲ လုပ္ငန္းဆုိင္ရာေတြကုိ ေမးၾကပါတယ္။ တာဝန္ရွိသူေတြ ေမးေသာ ေမးခြန္းေတြ အားလုံးကုိ သူက ေကာင္းမြန္စြာ ေျဖဆုိႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။

သုိ႔ေသာ္ အမႈိက္သိမ္း တံျမက္လွဲ အလုပ္အတြက္ ခ်က္ခ်င္း ဝင္၍ လုပ္ရန္ မျဖစ္ေတာ့ တာဝန္ရွိသူေတြက သူ႔ကုိ တစ္ခု ေမးလုိက္ပါတယ္။ ေကာင္ေလး မင္းမွာ Email address ရွိလားလုိ႔ ေမးလုိက္ပါတယ္။ ျပီးေတာ့ Email ရွိလွ်င္ အေၾကာင္းျပန္ေပး ပါမယ္ လုိ႔ တာဝန္ရွိသူက ေျပာလုိက္ပါတယ္။

ဒါေပမဲ့ သူအေနျဖင့္ ဘာေျပာရမွန္း မသိေအာင္ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လည္းဆုိေတာ့ ဆင္းရဲလြန္းေတာ့ သူ႔မွာ Email address မေျပာပါနဲ႔…

Email ဆုိတာ ဘာလဲ မသိေတာ့ ၾကားေတာင္ မၾကားဖူးသည့္အတြက္ သူက “ကၽြန္ေတာ္မွာ Email address မရွိပါဘူး” လုိ႔ ျပန္လည္ ေျပာျပလုိက္ပါတယ္။

ဒါနဲ႔ တာဝန္ရွိသူက “ဒီေခတ္ၾကီးထဲမွာ ေခတ္မွီလာၾကတဲ့ သူတုိင္း Email Address ေတြ လူတုိင္း သုံးၾကပါလ်က္ မင္းမွာ မရွိဘူးဆုိေတာ့ အလုပ္ လုပ္ဖုိ႔ ေတာ္ေတာ္ စဥ္းစားရလိမ့္မယ္” လုိ႔ သူ႔ကုိ ျပန္ေျပာလုိက္ပါတယ္။ အဲဒီလုိ တာဝန္ရွိသူက ေျပာလုိက္ျပီးေနာက္ သူ႔ကုိ ျပန္လႊတ္လုိက္ပါတယ္။

သူလည္း အလုပ္အေၾကာင္း တင္ျပျပီးေနာက္ ျပန္လည္ ထြက္ခြာခဲ့ပါတယ္။ လမ္းတေလွ်ာက္ ေထြရာ ေလးပါးေတြကုိ စဥ္းစားရင္း ဘာလုပ္လုိ႔ ဘာကုိင္ရမွန္း မသိေအာင္ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒါနဲ႔ ေဘာင္းဘီ အိတ္ထဲမွာ ပါလာေသာ ပုိက္ဆံ တစ္ဆယ္ကုိ ထုတ္ၾကည့္လုိက္ပါတယ္။

အင္း…. ဘဝ တေလွ်ာက္လုံး ပုိက္ဆံ စုေငြကုိ ေပါင္းၾကည့္ေတာ့ အားလုံး တစ္ဆယ္ပဲ ရွိပါလား လုိ႔ ေတြးေတာမိပါတယ္။ ငါ ဘာလုပ္ရလွ်င္ ေကာင္းမလဲ အၾကံထုတ္မိေနပါတယ္။ အမွတ္မထင္ လမ္းခုလပ္က ေစ်းနားေရာက္လာပါတယ္။ သူ အၾကံတစ္ခု ရလာပါတယ္။

ဒါနဲ႔ ေကာက္ကာငင္ကာ ေစ်းထဲက လက္လက္ဆက္ဆက္ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ေတြကုိ သူရွိတဲ့ ပုိက္ဆံ တစ္ဆယ္ႏွင့္ အကုန္လုံး ရသေလာက္ ဝယ္ယူလုိက္ပါတယ္။ ေစ်းဝယ္ျပီး သူ ေစ်းထဲက ျပန္ထြက္ခြာခဲ့ပါတယ္။ မၾကာခင္ ေစ်းႏွင့္ မလွမ္းမကမ္း အိမ္ေလးေတြဆီ သူေရာက္သြားပါတယ္။ အေလ့အက်င့္ မရွိတဲ့ သူ႔ရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းထက္က “ဟင္းသီးဟင္းရြက္ ဝယ္ၾကဦးမလား” ခင္ဗ်ား လုိ႔ တံခါးေခါက္ကာ လွမ္းေမးလုိက္ပါတယ္။

ပထမ အိမ္သု႔ိေရာက္ေသာအခါ သူကုိ ေစ်းေရာင္းသမားလုိ႔ မထင္ပဲ ဆူပူလုိက္ပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္ သူ႔ရဲ႕ ဇြဲကုိ မေလွ်ာ့ပဲ ေနာက္ထက္ တစ္အိမ္ကုိ ေရာက္သြားခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီအခါ ေစ်းထြက္ ပ်င္းတဲ့ အိမ္သူနဲ႔ ေတြ႔ေတာ့ သူ ေရာင္းေသာ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ အနည္းငယ္ ေရာင္းရပါတယ္။ ဒီလုိနဲ႔ သူ ဝယ္လာတဲ့ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ေတြ အိမ္စဥ္ တံခါးေခါက္ျပီး လုိက္ေရာင္းတာ အဆင္ေျပသလုိ ပထမ ဝယ္လုိက္တဲ့ ေငြ တစ္ဆယ္ထက္မက ႏွစ္ဆ သူရလာခဲ့ပါတယ္။

ဒါနဲ႔ မျဖစ္ေသးဘူး ထက္ေရာင္းဦးမယ္ဆုိျပီး သူ ရရွိလာတဲ့ ေငြ ႏွစ္ဆကုိ ကုိင္ကာ ေစ်းထဲ ျပန္ဝင္လာပါတယ္။ ဟုိေရာက္ေတာ့ သူ႔ရွိတဲ့ ပုိက္ဆံ အကုန္လုံး ဟင္းသီးဟင္းရြက္ ဝယ္လုိက္ျပန္တယ္။ ျပီးေတာ့ အိမ္စဥ္လွည့္လည္၍ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ လုိက္ေရာင္းျပန္ေတာ့ ရရွိ ေငြ စုစုေပါင္းမွာ ေလးဆ ျမင့္တက္လာပါတယ္။

ေနာက္ပုိင္း သူ႔ ဘဝ အေျခမရွိ ျဖစ္ေနခဲ့တဲ့ ကာလေတြကုိ ေက်ာ္လြန္၍ လက္တြန္းလွည္းေလးႏွင့္ ေစ်းေရာင္းသည့္ သူျဖစ္လာခဲ့သလုိ တေျဖးေျဖး ေျပာင္းလြဲအခါ ကားေလးႏွင့္ ေစ်းေရာင္းလာပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ သူ ကုိယ္တုိင္ အနည္းငယ္ ရပ္တည္ႏုိင္လာပါတယ္။

ႏွစ္ေတြၾကာလာေတာ့ သူ ကုိယ္တုိင္ ကုန္ေျခာက္ေတြႏွင့္ ပတ္သက္ျပီး ဆုိင္ၾကီးဖြင့္လုိက္ပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕ ဆုိင္ၾကီးမွာ ဝယ္သူေတြ မ်ားလာသလုိ ေဖာက္သည္ေတြလည္း မ်ားလာပါတယ္။ အခ်ိန္ၾကာလေတာ့ လက္လီ လက္ကား မ်ားတဲ့ သူ အေနျဖင့္ မရွိမျဖစ္ လုိအပ္လာလုိ႔ သူ ကုမၼဏီ တစ္ခု ဖြင့္လွစ္လုိက္ပါတယ္။

ကုမၼဏီ ဖြင့္လွစ္လုိက္တဲ့အခါ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံသူ သူငယ္ခ်င္း မိတ္ေဆြေတြက သူ႔ကုိ ေျပာလာၾကပါတယ္။ အခ်ဳိ႕ သူငယ္ခ်င္း “မင္း ကုမၼဏီ ဖြင့္ေနျပီ Email Address မရွိဘူးလား” လုိ႔လည္း ေမးၾကပါတယ္။

ဒါနဲ႔ သူက “သူငယ္ခ်င္းေရ Email Address သာ ငါ့မွာ ရွိေနခဲ့မယ္ဆုိရင္ ငါ မုိက္ခ္ရုိေဆာ့ ကုမၼဏီမွာ အခုထိ အမႈိက္ေကာက္ တံျမက္လွဲ သမား ျဖစ္ေနျပီေပါ့” လုိ႔ ျပန္ေျပာလုိက္ပါတယ္။

က်န္းမာ ခ်မ္းသာၾကပါေစ…

တကၠသုိလ္ျမတ္မင္း

http://www.venpunnavamsa2.com