စီးပြားေရးလုပ္ငန္း လုပ္ေဆာင္ရျခင္း၏ ပဓာနက်ေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ လုပ္ငန္းရွင္မ်ားရဲ႕ အေျခခံ လိုအပ္ခ်က္မ်ား ျပည့္မွီေရးပင္ ျဖစ္ပါတယ္။ ခုေနာက္ပိုင္း ၀န္ထမ္းမ်ားသည္ ကုမၸဏီတစ္ခုတြင္ အခ်ိန္ အေတာ္ၾကာ ၀င္ေရာက္လုပ္ေဆာင္ျခင္းမ်ဳိးကို လုပ္ေဆာင္ၾကျခင္း မရွိပဲ တစ္ေနရာမွ ေနာက္တစ္ေနရာ သို႔ ကူးေျပာင္းမႈမ်ား ျဖစ္ေပၚေနလွ်က္ရွိတာကို ေတြ႕ရွိရျခင္းေၾကာင့္ ဘာေတြေၾကာင့္ ေျပာင္းလဲမႈေတြ လုပ္ေန သလဲဆိုတာ ဆန္းစစ္ၾကည့္မိပါတယ္။ အမွန္ေတာ့ ၀န္ထမ္းဆိုတာကလည္း တစ္ေနရာမွ တစ္ေနရာသို႔ ကူးေျပာင္းခ်င္ၾကမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ အဖဲြ႕အစည္းေတြ၊ ကုမၸဏီေတြရဲ႕ ဖဲြ႕စည္းပံုေၾကာင့္လား ဒါမွမဟုတ္ လုပ္ခ လစာေငြေၾကာင့္လား၊ ေနာက္တစ္နည္းစဥ္းစားၾကည့္မိျပန္ေတာ့ အလုပ္ရွင္ေတြနဲ႔ သဟဇာတမျဖစ္ၾကလို႔လား။ ေျပာရရင္ေတာ့ ကုမၸဏီအေတာ္မ်ားမ်ားရဲ႕ ဖဲြ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံေတြကေတာ့ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ Management အေတာ္လိုေသးတယ္လို႔ ျမင္မိပါတယ္။ ေျပာေတာ့သာ Human Resource ၊ Human Resource ေနရာတိုင္းမွာ ၾကားေနရတယ္။ ဒီေတာ့ ျပန္လည္သံုးသပ္ၾကည့္မိတယ္ ဒီ Human Resource ဆိုတာႀကီးက ဘာလဲေပါ့။ တကယ္လို႔သာ HR အဲ အလြယ္ပဲ ေခၚလိုက္မယ္။ အမွန္တကယ္သာ HR နဲ႔သာ စနစ္တက် စီမံအုပ္ခ်ဳပ္မယ္ဆိုရင္ ဒီ၀န္ထမ္းေတြ အလုပ္က ထြက္စရာ အေၾကာင္းမရွိဘူးလို႔ ျမင္မိတယ္။ ကၽြန္မ သိသေလာက္ သံုးသပ္ၾကည့္မယ္။ HR ဆိုတာ Human ေတြကို Focus လုပ္တာ။ ေနာက္ HR နဲ႔လည္း မျပီးျပန္ဘူး Admin ဆိုတာ ပါရဦးမယ္။ ဒီႏွစ္ခုကို ခဲြျခားၾကည့္ေတာ့ Admin ပိုင္းက ဥပေဒအတိုင္းတို႔၊ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းအတိုင္း အုပ္ခ်ဳပ္ၿပီး လုပ္ငန္းခြင္အတြင္း လူမွမဟုတ္ အရာအားလံုးကို စီမံတာလို႔ ျမင္မိပါတယ္။ ေနာက္တစ္ပိုင္း HR ရဲ႕ သေဘာ သဘာ၀ကေတာ့ လူေတြကို ဂရုစိုက္ၿပီး အဓိကက လူေတြကို ကိုင္တြယ္တယ္။ ေနာက္တစ္ခ်က္ကေတာ့ လူကို လူသားကဲ့သို႔ ပံုစံျမင္ၿပီး ဆက္ဆံတဲ့ ပံုစံပိုင္းကို ဆိုလိုျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

ခုဆက္လက္ၿပီး HR အေၾကာင္း ဆက္လက္ေဆြးေႏြးၾကည့္ရေအာင္။ အဖဲြ႕အစည္းေတြ၊ ကုမၸဏီေတြမွာ လူေတြ လိုတယ္၊ ေနာက္ ရွာေဖြတယ္၊ ဒီ HR ကပဲ လုပ္ေဆာင္ရမယ္။ ဒီလို ရွာေဖြရံုနဲ႔ မၿပီးေသးဘူး။ အေရးႀကီးတဲ့အခ်က္က ၀န္ထမ္းေတြ ေရြးခ်ယ္ၿပီးၿပီဆိုရင္ေတာ့ မွ်တတဲ့စနစ္၊ ခန္႔ခဲြတဲ့စနစ္ စတဲ့ အလုပ္သမားလည္း မနာရဘူး။ သူေဌးလည္း မနာရဘူး။ အဲလို စနစ္ေတြနဲ႔ HR က အမွန္တကယ္ က်င့္သံုးရမယ္။ ဒီလိုသာ စည္းစနစ္လုပ္ထားမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ၀န္ထမ္းေတြက ထြက္စရာ အေၾကာင္းကို မရွိဘူး။ အလုပ္ခြင္မွာ ဒီ၀န္ထမ္းေတြဟာ ေပ်ာ္ရႊင္ေနရမယ္။ ေပ်ာ္ရႊင္ေနမွသာ လုပ္ငန္းႀကိဳးစားမႈရွိၿပီး ဒီထက္ ေအာင္ျမင္မွာပါ။ ၀န္ထမ္းတစ္ေယာက္ကို ျဖဳတ္ၿပီးဆိုရင္လည္း ငါ သူေဌးပဲ ငါမလိုခ်င္လို႔ျဖဳတ္တာ မင္းမွာ အျပစ္မရွိလည္း ထြက္ဆိုတဲ့ပံုစံေတြက ေအာင္ျမင္ေနတဲ့ လုပ္ငန္းရွင္ေတြရဲ႕ အက်င့္စရိုက္လကၡဏာ မဟုတ္ဘူး။ ခုေခတ္ႀကီးမွာ ငါ တေကာ ေကာေနတဲ့ လုပ္ငန္းရွင္ေတြ ဒုနဲ႔ ေဒး ရွိေနေသးတယ္။ ဒါဟာ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ HR ပိုင္းကို နားမလည္လို႔လား၊ နားမလည္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္တာလား။ လုပ္ငန္း တိုးတက္မႈ၊ ဆုတ္ယုတ္မႈ ဆိုတာဟာ ဒီ၀န္ထမ္းေတြနဲ႔လည္း သက္ဆိုင္တယ္ဆိုတာ မစဥ္းစားတတ္ၾကလို႔လား။ ဒီလိုသာ လုပ္ေနၾကမယ္ဆိုရင္ေတာ့ တကယ့္အရည္အခ်င္းရွိတဲ့ ၀န္ထမ္းေကာင္းေတြ လက္လြတ္ဆံုးရႈံးမႈ ျဖစ္ေပၚၿပီး လုပ္ငန္းခြင္ကိုလည္း ထိခိုက္နစ္နာေစမွာ အမွန္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ၀န္ထမ္း တစ္ေယာက္ကို အလုပ္ရွင္ေတြက လိုအပ္တာေတြ သင္ၾကားၿပီး အလုပ္မွ ထြက္ၾကမယ္ဆိုရင္ ေနာက္ အသစ္ အသစ္ ၀န္ထမ္းေတြကို ထပ္ခန္႔ၿပီး ျပန္လည္ သင္ၾကားေပးေနရမွာ ျဖစ္လို႔ပါပဲ။ ဒီလိုသာ အျမဲျဖစ္ေနရင္ သင့္ရဲ႕ လုပ္ငန္းလည္ပတ္မႈဟာ ေရွ႕ကို မေရာက္ပဲ ကားေမာင္းတတ္စ လူတစ္ေယာက္လို႔ နင္းလိုက္ ဘရိတ္အုပ္လိုက္ ျဖစ္ေနေတာ့မွာေပါ့။ အရွိန္ေလးရေနတုန္းမွာ ဘရိတ္အုပ္လိုက္ရင္ ကားက ဘာျဖစ္သြားမလဲ။ အဲလိုပါပဲ ကိုယ္က ၀န္ထမ္းေတြရဲ႕ စိတ္ေနစိတ္ထားက အစ ျပဳျပင္သင္ၾကားေပးၿပီးခ်ိန္မွာ ဒီ၀န္ထမ္းက လုပ္ငန္းခြင္ကေန ထြက္သြားရင္ ေနာက္အသစ္ေတြလည္း ျပန္ၿပီး အစကေန သင္ၾကားေပးေနရဦးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ HR တစ္ေယာက္က လူေတာ္တစ္ေယာက္ကို ေနာက္ဆံုးမရေတာ့မွ ေခၚယူသတိေပးသင့္ပါတယ္။ ခုအေတာ္မ်ားမ်ားက လဲြမွားစြာ အုပ္ခ်ဳပ္ေနသလားမသိ။ ကိုယ့္ရဲ႕၀န္ထမ္း အရည္အခ်င္းတက္လာရင္ ေတာ္လာတာကို ျမင္ေနရင္လည္း မျမင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနမယ္။ အျပစ္ကေလး တစ္စံုတစ္ရာ ျပဳလုပ္ခဲ့ၿပီဆိုရင္ေတာ့ လူလယ္ေကာင္မွာ ဆူပူႀကိမ္းေမာင္းတဲ့ အျပဳအမူသာ လုပ္ေနရင္ေတာ့ ဒီ၀န္ထမ္း ဒီကုမၸဏီမွာ ေနမွာမဟုတ္ပဲ ထြက္ေျပးသြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ၀န္ထမ္းေတြကို ျပဳျပင္ဖန္တီးတဲ့အခါမွာ ဒီ၀န္ထမ္းေတာ့ ပညာသင္ရင္ တတ္လြယ္တယ္။ တီထြင္ဖန္တီးႏုိင္စြမ္းရွိတဲ့သူလည္း ျဖစ္တယ္။ စတဲ့အခ်က္ေတြကို သိၿပီးဆိုရင္ျဖင့္ ဘယ္လုပ္ငန္းမဆို အိုင္ဒီယာအသစ္ေတြ မရွိဘဲ အေဟာင္းေတြနဲ႔ပဲ ေနရင္ မေအာင္ျမင္ႏုိင္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အိုင္ဒီယာအသစ္ေတြရွိေသာ လူငယ္လူရြယ္ေတြကို ကုမၸဏီတိုင္းက အလိုရွိၾကမွာျဖစ္ပါတယ္။

          တခ်ဳိ႕အလုပ္ရွင္ေတြက အလုပ္ခိုင္းရင္ မိသားစုလို သေဘာထားတယ္ေျပာၿပီး ၀န္ထမ္းေတြကို ခိုင္းေစတယ္။ ေနာက္ ေပးစရာလည္း ရွိေရာ ရန္သူကဲ့သို႔ သေဘာထားတဲ့ အျမင္ေတြလည္း ေတြ႕ရွိေနရ ပါတယ္။ ဒါဟာ ေကာင္းလားဆိုတာ စာဖတ္သူကိုယ္တုိင္သာ ေ၀ဖန္ဆန္းစစ္သံုးသပ္ၾကည့္သင့္ပါတယ္။ ၀န္ထမ္းေတြ ဘာေၾကာင့္မျမဲသလဲဆိုတာ ၀န္ထမ္းဘက္ပဲ ၾကည့္မေနသင့္ဘဲ အလုပ္ရွင္ေတြဘက္ကိုလည္း ျပန္လည္ၾကည့္ရႈသင့္ပါေသးတယ္။ ၀န္ထမ္းအမ်ားစုသည္ ေတာင္းရမ္းရန္ လာသည္မဟုတ္၊ ပူးေပါင္းရန္ လာျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ၾကသူ အခ်င္းခ်င္း ေ၀မွ်ေပးကမ္းၾကဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ ၀န္ထမ္းေတြကို အလုပ္ခုိင္းရင္ အလုပ္လည္း ၿပီးရမယ္။ အလုပ္လုပ္တဲ့သူကလည္း ေပ်ာ္ေနရမယ္။ ေနာက္ ထူးခၽြန္တဲ့သူနဲ႔လုပ္ရင္ ထူးခၽြန္ရမယ္။ အဓိကကေတာ့ အရည္အေသြး၊ အလုပ္နဲ႔ ကိုက္ညီတဲ့ အရာေတြ လုပ္ဖို႔ လုပ္အပ္တာေပါ့။ ျမန္မာမွာက ကိုယ့္၀န္ထမ္းျဖစ္ၿပီဆိုရင္ တစ္ခါထဲ ခိုင္းၾကေတာ့တာပဲ။ ႏိုင္ငံျခားမွာေတာ့ ဒီလိုမဟုတ္ဘူး ၀န္ထမ္းေတြကို ခန္႔ၿပီးရင္ မခိုင္းေသးဘဲ လိုအပ္တဲ့သင္တန္းေတြ ေပးတက္တယ္။ ေနာက္ ကုမၸဏီလုပ္ငန္းေတြကို နားလည္ေအာင္ အရင္ဆံုးေျပာျပၾကတယ္။  ေနာက္မွ လုပ္ရမယ့္ အလုပ္ေတြကို ခိုင္းေစၾကတယ္။ အဲလို ခိုင္းေစသလိုပဲ လုပ္အားနဲ႔ ညီမွ်တဲ့ လစာေတြကိုလည္း ရရွိၾကတယ္။ ေနာက္ ႏွစ္ကုန္ရင္ ေဘာ့နပ္ေပးတာတို႔၊ လစာတိုးတာတို႔၊ စိတ္ေပါ့ပါးေအာင္ ခရီးသြားတာတို႔ လုပ္ေဆာင္ၾကတယ္။ ဒီမွာလည္း ခရီးသြားတာတို႔ဘာတို႔က တခ်ဳိ႕ကုမၸဏီေတြမွာ လုပ္ေဆာင္ၾကပါတယ္။ ခုေတာ့ အရည္အခ်င္းရွိတဲ့၀န္ထမ္းေတြက အလုပ္ရွင္ကို ပံုမွန္ဆက္ဆံေနရင္းနဲ႔ အလုပ္ထြက္သြားၾကတယ္။ အဲ Skill ေတြထဲမွာ အျမင့္ဆံုး Skill ရွိတဲ့သူပဲ လုပ္ငန္းခြင္မွာ က်န္ခဲ့ၾကတယ္။ အဲဒါ ဘာ Skill ဆိုေတာ့ သင္တန္းတက္စရာမလိုတဲ့ ဖားSkill က အျမင့္ဆံုး ေနရာယူေနလို႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ အဲလိုျဖစ္ေနသလဲဆိုရင္ Performance မလုပ္ထားလို႔ပဲ။ ကုမၸဏီတစ္ခုမွာ ၀န္ထမ္းေတြ မထြက္သြားဖို႔ ထိန္းထားရမယ္။ အလုပ္သမားေတြကိုလည္း Job Analysis လို႔ေခၚတဲ့ ဘာလုပ္ရမယ္၊ လုပ္ရမယ့္အလုပ္နဲ႔ ရာထူးနဲ႔ ကိုက္ညီမႈ တာ၀န္ေတြေပးတတ္ရမယ္။ ခုေခတ္အေတာ္မ်ားမ်ား အလုပ္ေခၚစာေတြကလည္း လုပ္ငန္း တိုးခ်ဲ႕ဖို႔ ေခၚတာက နည္းနည္း၊ ၀န္ထမ္းေတြ မျမဲလို႔ အလုပ္က ထြက္လို႔ ေခၚၾကတာ မ်ားေနတယ္။ ၀န္ထမ္းေတြအေနနဲ႔လည္း သင္ေပးတာေတြကို ေလ့လာရမယ္။ သင္ယူခ်င္စိတ္ရွိရမယ္။ အလုပ္ခြင္မွာ ႀကိဳးစားရမယ္။ ဒီလိုစိတ္ေတြနဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္ေနရမယ္။ လုပ္ငန္းရွင္မ်ားအေနနဲ႔လည္း လုပ္ငန္းခြင္မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္ စီစဥ္ေပးသင့္သလို အလုပ္ခ်ိန္ အဆင္ေျပေအာင္ အခ်ိန္ေတြ အခက္အခဲရွိရင္လည္း နားလည္ေပးတတ္ရမယ္။ သင္တန္းေတြလည္း ေပးတက္သင့္ ေပးတက္ရမယ္။ မလိုအပ္ရင္ ဖိအားမေပးပဲ၊ လုိအပ္မွ အင္တိုက္အားတိုက္ ဖိအားေပးသင့္တယ္။ ဒါမွသာ ကုမၸဏီရဲ႕ ပန္းတိုင္ဟာ ေအာင္ျမင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။

စီးပြားေရးလုပ္ငန္း ေကာင္းစြာ မလည္ပတ္ရင္ လုပ္ငန္းရွင္ေတြအေနနဲ႔ လြန္စြာမွပင္ ေသာက မ်ားရပါမယ္။ လူတစ္ေယာက္မွာ စိတ္ဓာတ္ က်န္းမာေရးက အဓိက က်ပါတယ္။ အတြင္းစိတ္ဓာတ္ က်န္းမာဖို႔ လိုပါတယ္။ စိတ္ဓာတ္က်န္းမာေရး ခ်ဳိ႕တဲ့သူမ်ားကို မသိက်ဳိးကၽြံမျပဳလုပ္ပဲ ျပဳျပင္ေပးဖို႔ကိုလည္း လုိအပ္ပါတယ္။ စိုးရိမ္ျခင္းကို ပေပ်ာက္ေအာင္ လုပ္ရမယ္။ စိုးရိမ္စိတ္မ်ားရင္ ေသာကျဖစ္လာတယ္။ သင့္ဦးေႏွာက္ထဲမွ စိုးရိမ္စိတ္ ထုတ္လႊတ္ေပးေသာ အကန္႔ကို ျဖဳတ္လုိက္ပါ။ ဒီစိတ္က သင့္ကို ေကာင္းက်ဳိး မျဖစ္ထြန္းေစပါ။ ပူပန္ ေသာကသည္ အျခားေသာ ေနာက္ဆက္တဲြမ်ားျဖစ္သည့္ ေကာင္းစြာ အိပ္စက္မရျခင္း၊ ခႏၶာပိုင္းဆုိင္ရာ၊ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာတို႔၌ မတည္မၿငိမ္ ျဖစ္ျခင္းကဲ့သို႔ေသာ အပိုျပႆနာမ်ားကိုသာ ထပ္ေဆာင္းေပးပါတယ္။ သီးသန္႔အေျဖထုတ္မေပးႏုိင္ပါဘူး။ တစ္ပါးသူမ်ားကို သံသယစိတ္ထားႏွင့္ ဆက္ဆံမႈ ျပဳေနမည္ဆိုပါက ထိုသတိႏွင့္ အတူတကြ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ျခင္းအမႈ ျပဳႏုိင္ေတာ့မည္ မဟုတ္ပါ။ တစ္ပါးသူမ်ားအေပၚ ယုံၾကည္ စိတ္ခ်ျခင္းအမႈကို စြန္႔စားၿပီး လုပ္ေဆာင္သင့္ပါတယ္။ တစ္ခ်ိန္တည္းတြင္ သင္သည္ လူအမ်ားကို ေလးစား ခ်စ္ခင္မႈကို ျပသသူျဖစ္သကဲ့သို႔ ျပႆနာကို ၾကားမွ ျဖန္ေျဖေပးသူလည္း ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။

လုပ္ငန္းရွင္မ်ားသည္ ၀န္ထမ္းမ်ား၊ ကိုယ္လက္ေအာက္ငယ္သားမ်ားဆိုတဲ့စိတ္ကို ေဖ်ာက္ၿပီး အျပန္အလွန္ ေလးစားခ်စ္ခင္မႈ ရွိၿပီး သူတို႔ကို စိတ္၀င္တစားရွိမွသာ ၀န္ထမ္းမ်ားေရာ လုပ္ငန္းရွင္ပါ အလုပ္ခြင္အတြင္း ျပံဳးေပ်ာ္ႏုိင္တဲ့အျပင္ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ အက်ဳိးရွိလာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ လုပ္ငန္းခြင္အတြက္ ေသေသခ်ာခ်ာ ေလ့လာစူးစမ္းမႈ မျပဳဘဲ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ေစာလ်င္စြာ ခ်မိပါက လုပ္ငန္းတိုးတက္မႈအတြက္ ေရရွည္ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္မ်ား ပ်က္သုဥ္းၿပီး ျပႆနာမ်ားအၾကားမွာ တ၀ဲလည္လည္ ျဖစ္ေနမည္သာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဦးတည္ခ်က္ အေသအခ်ာမရွိေသာ တာေ၀းအေျပးသမား တစ္ဦးသည္ ခရီးမတြင္က်ယ္သကဲ့သို႔ လုပ္ငန္းရွင္မ်ားသည္လည္း အလုပ္သာ ရႈပ္ၿပီး ျဖစ္ျဖစ္ေျမာက္ေျမာက္ အလုပ္ၿပီးေျမာက္မည္ မဟုတ္ေတာ့ေပ။

၀န္ထမ္းအေတာ္မ်ားမ်ားသည္ မိမိကို စိတ္ရင္းအမွန္ႏွင့္ ဆက္ဆံသည့္ လုပ္ငန္းရွင္မ်ားကိုသာ ေမွ်ာ္ကိုးတတ္ၾကၿပီး ထိုသို႔ေသာ လုပ္ငန္းရွင္မ်ားကို အမွန္ပင္ ျပန္၍ ေက်းဇူးသစၥာ ေစာင့္တည္ အက်ဳိးျပဳ တတ္ၾကပါတယ္။ လုပ္ငန္းတစ္ခုမွာ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ထဲ လုပ္ေဆာင္ျခင္းထက္ အမ်ားနဲ႔ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ မွသာ လုပ္ငန္းပိုမို ေအာင္ျမင္ထြန္းေပါက္မည္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သင္သာ လုပ္ငန္းရွင္တစ္ဦးျဖစ္ခဲ့ရင္ ကၽြန္မ တစ္ခု ေတာင္းဆိုခ်င္တာကေတာ့ လုပ္ငန္းဆက္ႏႊယ္သူမ်ားႏွင့္ ၀န္ထမ္းမ်ားရဲ႕ ခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္ျခင္း ခံရဖို႔ ထုိသူအားလံုးတို႔ကို သင္က စိတ္ရင္းအမွန္ျဖင့္ ရင္ထဲမွာ လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲ ခ်စ္လိုက္ပါလို႔ ေျပာပါရေစ။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ထုိသူတို႔က သင္အေရာက္လွမ္းေနေသာ သင့္ရဲ႕ ပန္းတိုင္မ်ားကို ေရာက္ရွိေစေရး အတြက္ ခရီးလမ္းမွာ အကူအညီ အေထာက္အပံ့ ျဖစ္ေနလို႔ပါပဲ။

အလုပ္ရွင္နဲ႔ အလုပ္သမားဆိုတဲ့ စိတ္ထက္ လုပ္ငန္းတစ္ခုလံုး ေအာင္ျမင္ဖို႔အတြက္ အတူတကြ ကိုင္းကၽြန္းမွီ ကၽြန္းကိုင္းမွီ ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္သြားၾကမယ္ဆိုရင္ျဖင့္ လုပ္ငန္း ပိုမိုေအာင္ျမင္ၿပီး ၀န္ထမ္းတည္ျမဲ မည္ ျဖစ္ပါေတာ့တယ္။

မေနာျဖဴေလး

/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Table Normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0in 5.4pt 0in 5.4pt;
mso-para-margin-top:0in;
mso-para-margin-right:0in;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0in;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:”Calibri”,”sans-serif”;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:”Times New Roman”;
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:”Times New Roman”;
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}