မနက္လက္ဖက္ရည္ဆိုင္က အျဖစ္ပ်က္ေလးေျကာင့္ ေဆာင္းပါးေလးတစ္ပုဒ္ေလာက္ေရးခ်င္စိတ္ေပါက္လာလို ့ ပါ။

လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ လမ္းသြားလမ္းလာမိန္းကေလးတစ္ေယာက္က ဆိုင္ရဲ ့ေရွ ့ဆံုးခံုမွာ ထိုင္ေနတဲ့ လူလတ္ပိုင္းေယာက်ာ္းႏွစ္ဦးကို လမ္းေမးပါတယ္။သြားခ်င္တဲ့ေနရာ လိပ္စာျပတာေတြ ့တယ္.မိန္းကေလးလဲ သြားေရာ ႏွစ္ေယာက္သားေျပာစကား ကြ်န္ေတာ္ျကားလိုက္ေတာ့ စိတ္ထဲဘ၀င္မက်ပါ.မိန္းကေလးကတမင္၀င္ေရာတယ္လို ့စြပ္စြဲေျပာဆိုျကတယ္.ကြ်န္ေတာ္ေသခ်ာတာကေတာ့ ေမးစရာလူသြားလူလာလမ္းထဲမွာ မရွိတဲ့ အခုလို ဆိုင္ဖြင့္စအခ်ိန္ အနီးနားမွာလည္း ကြမ္းယာဆိုင္တို ့ဘာတို ့လဲမရွိဆိုေတာ့ ဆိုင္ရဲ ့ေရွဆံုး ့ခံုထိုင္တဲ့ ဒီႏွစ္ေယာက္ကိုေမးမွာပါဘဲ.

ဒါက ကြ်န္ေတာ္ရဲ ့အေတြးေလးပါ။ခုတေလာ စိတ္ထဲမွာေမး ေနတဲ့အေျကာင္းရာေလးပါ။ မိန္းကေလးေတြနဲ ့ပက္သက္ျပီးေယာက်ာ္းေလးေတြ၇ဲ ့အျမင္ေလးကို သိခ်င္တာပါ..ေျပာခ်င္တာက ဒီလိုပါ..မိန္းကေလးအမ်ားစုက စပ္စုတဲ့စိတ္အရင္းခံရွိေလ ေတာ့ တခုခုဆို သိလိုက္ရမွေက်နပ္ျကတာပါ.မသိတာရွိရင္လဲ ေမးလိုက္ရမွ..အဆန္းေလးေတြ ့ရင္လဲသိခ်င္ေတာ့ ဟိုေမးဒီေမးရွိတတ္ပါတယ္။တခါတရံ ေတြ ့ရာလူေမး.တခါတရံ သိႏိုင္မယ္လို ့ထင္သူကိုေမး..အဲ ျပသနာကအဲမွာစတာပါ.အခ်ဴုိေတာ့ ေယာက်ာ္းေလးမ်ားက ထင္ျမင္မွားတတ္ျကျပီး စိတ္ျကီး၀င္တတ္ျကပါတယ္။သူတို ့ေလးေတြကို မိန္းကေလးေတြ စကားစျမည္ေျပာလာတဲ့အခါ အထင္မွာ အင္း..ဒီမိန္းကေလးေတာ့ငါ့လာေရာေနျပီ..လြယ္လိုက္တာလို ့အထင္လြဲတတ္ပါတယ္.လူအမ်ုိးမ်ူိး စိတ္အေထြေထြ ဆိုေတာ့ တခါတရံေတာ့အဲလိုမိန္းကေလးမ်ဳိးလည္းရွိႏိုင္ပါတယ္။ေျပာပံုအမုွရာကို ျကည္ ့ျပီးခြဲျခားလို ့မရႏိုင္တာလဲရွိတယ္ဆိုေတာ့ ဒီမိန္းကေလး ရုိးရုိးသားသားခင္မင္တာလား တခုခုေမ်ွာ္ေတြးျပီးခင္တာလားဆိုတာ ေသခ်ာဆန္းစစ္ျကရပါမယ္။အဲလိုမွ မဟုတ္ရင္ ကြ်န္ေတာ္တို ့က တဖတ္လူကို ေစာ္ကားသလိုျဖစ္ပါတယ္။

လူေတြအားလံုးမွာ တူညီေသာ ပိုင္ဆိုင္မွု အရာတခု ရွိပါတယ္ . အဲဒါက  human right ပါ.တစ္ေယာက္ခ်င္းဆီမွာ ကိုယ္ပိုင္ right ရွိပါတယ္။အသံုးခ်ခြင့္ လဲရွိပါတယ္။သူတို ့ေလးေတြ အသံုးခ်ခ်ိန္မွာ ကိုယ္ကိုမထိခိုက္ဘူးဆို ရင္ ကိုယ္ကလည္း သူတို ့ေတြကို မထိခိုက္ေစတာ အေကာင္းဆံုးပဲမဟုတ္ပါလားဗ်ာ။

Dan