တစ္ရက္ ထုိင္ေနက်လက္ဖက္ရည္ထဲကုိ ၀င္လုိ္က္တဲ႔အခိ်န္ “ေဟ့ေပါက္တုိ .ဒီကုိလာ  “ဆုိျပီးလွမ္းေခၚလုိက္တဲ႔အသံၾကားလုိ႔ လုိက္ရွာလုိက္ေတာ႔ ငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြျဖစ္တဲ႔
“ဗ်တ္စုတ္”ရယ္ “ေပါက္ရွည္ “ရယ္  “ကြ်ဲၾကီး “ရယ္ကုိ ေတြ႔လုိက္ပါတယ္။
 ေဘာ္ဒီေတာင္႔ေတာင္႔ မဲမဲ တုတ္တုတ္ခိုင္ခုိင္ ေကာင္ “ကြ်ဲၾကီး “ကေတာ႔ ဘိနပ္ေထာင္လုပ္ပါတယ္။
အမႊာညီေနာင္ ႏွစ္ေကာင္ျဖစ္တဲ႔  “ဗ်တ္စုတ္ ” နဲ႔ “ဗ်တ္ပဲ႔ “ကေတာ႔ စားေသာက္ဆုိင္လုပ္ငန္းလုပ္ၾကပါတယ္။
အဲထူးျခားတာကေတာ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြထဲမွာ  ” ကုိေပါက္”ႏွစ္ေယာက္ရွိပါတယ္။
အရပ္ရွည္သလုိစိတ္လည္းရွည္တဲ႔တစ္ေယာက္ကေတာ႔  “ေပါက္ရွည္ “သူက လမ္း80ေပၚမွာဘိနပ္အေရာင္းဆုိင္ေလးဖြင္႔ထားပါတယ္။
သူ႔ထက္အရပ္ပုျပီးထစ္ကနဲ႔ရွိစိတ္တုိတတ္တဲ့က်ေနာ္က ေတာ႔  ” ေပါက္တုိ”ေပါ့။
က်ေနာ္သူတုိ႔၀ုိင္းထုိင္ျပီးလက္ဖက္ရည္မွာျပီးေတာ႔မွာ  ” ေပါက္ရွည္”ကေျပာလက္စ စကားကုိဆက္ေျပာပါတယ္။
သူက “ကြ်ဲၾကီး “ထုတ္တဲ႔ကိုယ္ပုိင္ တံဆိပ္နဲ႔ဘိနပ္ကုိ အဓိကထားျပီးေရာင္းပါတယ္။
အခုရက္ကေတာင္ျပဳံးလာတဲ႔ဧည္႔သည္ေတြမ်ားပါတယ္၊ သူ႔ဆုိင္ကလဲ လမ္းမၾကီးေပၚမွာဆုိေတာ႔ ျဖတ္သြားျဖတ္လာေတြလဲ ၀င္၀ယ္တတ္တာရွိပါတယ္။
အဲဒီေန႔က ေတာင္ျပဳံးျပန္ဧည္႔သည္တစ္ဖြဲ႔က ဘိနပ္၀ယ္ဘုိ႔ဆုိင္ထဲကုိ အမ်ဳးိသမီး ႏွစ္ေယာက္၀င္လာပါတယ္။
အဲဒါနဲ႔မိန္းမစီးသားေရဘိနပ္ဆုိေတာ႔ “ကြ်ဲၾကီး “ထုတ္တဲ႔ဘိနပ္ကိုျပေတာ႔ တစ္ေယာက္က
” အဲဒီတံဆိပ္က ၾကာၾကာမခံဘူး ဟုိတစ္ရက္က စီးျပီးတပါတ္ရွိေသးတယ္ ခါးလယ္ကက်ဳိးသြားတာ”လုိ႔ေျပာေတာ႔ စိတ္ထဲမွာတစ္ခုခုေတာ႔ မွားေနျပီဆိုတာနဲ႔
ေယာက်္ားစီးနဲ႔ မိန္းမစီး ဘိနပ္အသစ္ႏွစ္ရံကုိထုတ္ျပီး
“အမေရ ၀ယ္တာမ၀ယ္တာ အပထား ဒါေလးေတာ႔တစ္ခ်က္ၾကည္႔ေပးပါအုံး”လုိ႔ေျပာလုိက္လုိ႔ သူတုိ႔ ေကာင္တာနားလဲေရာက္လာေရာ
“အမ၀ယ္လုိက္တဲ႔ ဘိနပ္မွာ ဒီ ဟုိလိုဂရမ္လုိ႔ေခၚတဲ႔ ေငြေရာင္ျပားေလး ပါလား ေနာက္ ပန္းပြင္႔ေအာက္က သစ္ရြက္ေလးသုံးရြက္က အခုလုိဘယ္ဘက္ ကႏွစ္ရြက္ ညာဘက္ကတစ္ရြက္ေရာဟုတ္ပါသလား ေနာက္ ဘိနပ္ေလးကိုလဲ တစ္ခ်က္ေလာက္ကိုင္ၾကည္႔ပါ အမေရ ဒီလုိ မာေတာင္႔ေတာင္႔ေလး ဟုတ္ရဲ႕လား “လုိ႔ေျပာေတာ႔မွ
အဲဒီအမ်ဳိးသမီးကဘိနပ္ကုိေသေသခ်ာခ်ာ ကိုင္ၾကည္႔ျပီးမွ “ေအး ဟုုတ္ပါေအ ငါ အတုနဲ႔မိလာတာ “လုိ႔ေျပာပါတယ္။
သူကဆက္ျပီး”ခင္ဗ်ားဘိနပ္ကေရာ အာမခံလား အတုနဲ႔ထပ္မိမွာေၾကာက္လုိ႔”ဆုိျပီးေမးေတာ႔
“အမ ပင္ရင္းက က်ေနာ္သူငယ္ခ်င္းပါ စိတ္ခ်က္လက္ခ်ယူသြား တစ္လအတြင္း ခါးမက်ဳးိ သဲၾကဳိးမျပတ္ေစရဘူး
ဒါေပမယ္႔ သားေရဘိနပ္ဆုိေတာ႔ ေရထိမခံဘူး မုိးမိရင္ဆက္မစီးနဲ႔ေရေျခာက္ေအာင္ေထာင္ထားေျခာက္သြား ျပီးရင္ျပန္စီး ဘာမွမျဖစ္ေစရဘူး”လုိ႔ ေျပာလိုက္ေတာ႔မွ သူတုိ႔တင္မကဘူး
ကားေပၚမွက်န္ေနတဲ႔သူေတြကိုပါ ေခၚျပီး၀ယ္လုိက္ၾကတာ က်ားစီးမစီးစုစုေပါင္းအရံႏွစ္ဆယ္ေလာက္ေရာင္းလုိ္က္ရပါသတ႔ဲ။
ရန္ကုန္ကေနေတာင္ျပဳန္းကုိလာၾကတဲ႔ဘုရားဖူးအဖြဲ႔ေတြပါတဲ႔ ကားကိုးဗ်။
“ေပါက္ရွည္”စကားဆုံးေတာ႔ “ဗ်တ္စုတ္ “က “ကြ်ဲၾကီး “ကုိ “မင္းတုိ႔ ဘိနပ္ကုိ အတုလုပ္ေနတာကို ဖမ္းျပီးတရားမစြဲဘူးလား”လုိ႔ေျပာေတာ႔
“ငါတုိ႔ကေတာ႔ ေျပာတာေပါ႔ကြာ ဒါေပမယ္႔အေဖက (သူတုိ႔မရွက္လုိ႔ အတုလုပ္စားတာ လုပ္ပါေစ သူမ်ားထမင္းအုိးသြားမခြဲပါနဲ႔)လို႔ဆုိျပီး တားထားလုိ႔ဒီအတုိင္းၾကည္႔ေနရတာေပါ႔”
လုိ႔ေျပာပါတယ္။
အဲေတာ႔ “ဗ်တ္စုတ္ “ကဆက္ျပီး “ဒါဆုိရင္ မင္းဘိနပ္မွတ္လုိ႔ အတု၀ယ္မိတဲ႔သူ နစ္နာတာေပါ႔”လုိ႔ေျပာေတာ႔
“ကြ်ဲၾကီး “က “မွားလဲတစ္ခါေပါ႔ကြာ မင္းသိတဲ႔အတုိင္းတရားစြဲျပန္ရင္လဲ အခ်ိန္ကုန္လူပန္းေငြထပ္လုိက္ရအုံးမွာ “လုိ႔ေျပာပါတယ္။
သူတုိ႔နဲ႔လမ္းခြဲျပီးျပန္လာေတာ႔ ဒီအတုအေၾကာင္းက ေခါင္းထဲမွာေပ်ာက္သြားျပန္ပါတယ္။
ေနာက္တစ္ရက္ႏွစ္ရက္ေလာက္ေနေတာ႔ သူ႔တုိ႔ထုတ္လုပ္တဲ႔ ဘိနပ္  အတုအပလုပ္ရင္ တရားစြဲမယ္ဆုိတဲ႔ လုပ္ငန္းရွင္တစ္ဦးက သတင္းစာမွာ ေၾကျငာတာေလး ပါလာတာကိုဖတ္ရေတာ႔
ကို္ယ္ဦးေနွာက္နဲ႔ကိုယ္႔ဥာဏ္နဲ႔လုပ္မစားခ်င္ဘဲ သူမ်ားအပင္ပန္းခံလုပ္ထားကိုမွ အညြန္႔ခူးျပီး အတုလုပ္ၾကတဲ႔ စက္ဆုပ္စရာေကာင္းလွတဲ႔လူေတြကို
အျမစ္ျပတ္ေအာင္ႏွိမ္ႏွင္းဘုိ႔ေကာင္းတယ္ဆုိတာကိုေတြးမိပါတယ္။
ေနာက္သိပ္မၾကာပါဘူး  ဘိနပ္အတုလုပ္စားတဲ႔လူတစ္ေယာက္က သူအတုလုပ္မိတဲ႔ဘိနပ္တံဆိပ္ပုိင္ရွင္ ကုိ သူေနာက္အတုမလုပ္ေတာ႔ပါဘူး ဆုိတဲ႔ကတိေပးလုိ႔ မွားပါတယ္ဆိုျပီး၀န္ခ်ေတာင္းပန္တာကုိမန္းေလးထုတ္သတင္းစာထဲမွာဖတ္လုိက္ရပါတယ္။
ဒီအတုလုပ္တဲ႔သူေတြက ေတာ္ေတာ္ဥာဏ္မ်ားျပီး ေကာက္က်စ္တယ္ဘဲေျပာရမွာပါ။
သူတုိ႔က သူအတုလုပ္မယ္႔ တံဆိပ္ပိုင္ရွင္ဆီက လည္း ဟန္ျပသေဘာေလာက္ နည္းနည္း၀ယ္ပါတယ္။
သူ႔အေရာင္းဆုိင္မွာခင္းထားတာက အစစ္ေတြပါ။
ေနာက္သူ႔ဆုိင္လာ၀ယ္တဲ႔သူက ဘိနပ္မွာျပီဆုိေတာ႔မွအတုေတြေရာထည႔္ေပးေတာ႔တာပါဘဲ။
ဘိနပ္မေကာင္းလုိ႔နာမယ္ပ်က္ျပီဆုိေတာ႔ မူရင္းပုိင္ရွင္အစစ္ကခံေပါ႔။
တံဆိပ္အမွန္အကန္နဲ႔သားေရဖိနပ္အစစ္က ေအာက္ခံရာဘာဆုိးလ္ျပား၊သားေရသား၊သဲၾကဳိး ကုန္ၾကမ္းအေကာင္းေတြသုံးပါတယ္ ဘိနပ္ကေလးေတာင္႔ေနေအာင္ မုိးကာသားခံေပးထားပါတယ္။ျပီးရင္ ခိုင္ေအာင္ခ်ဳပ္ေကာ္အေကာင္းကုိသုံးလုိ႔ အတြင္းက ကပ္  ခ်ည္အေကာင္းကုိသုံးလုိ႔ ေဘးပါတ္ပါတ္လည္ကေသခ်ာခ်ဳပ္ေတာ႔ ခုိင္ပါတယ္။
ီအတုလုပ္တဲ႔သူကေတာ႔ အားလုံးေစ်းေပါတာကိုေရြးသုံးပါတယ္ အလယ္က ဂ်ဒ္ျပားခံပါတယ္။ဒီေတာ႔ခဏေလးနဲ႔ခါးက်ဳိးေရာ။
ခ်ဳပ္ခ်ည္အေဆြးေကာ္အေပၚစားနဲ႔အျဖစ္လုပ္ေတာ႔ ခဏေလးနဲ႔ပ်က္ပါတယ္။
ဒီတုတာနဲ႔ပါတ္သက္ျပီးေျပာရရင္က်ေနာ္တုိ႔ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ  မင္းသား ခင္ေမာင္ရင္နဲ႕ဒါရိုက္တာေရႊဒုံးဘီေအာင္ရဲ႕ ဗုိလ္ေအာင္ဒင္ဇာတ္ကား
ထဲက ဇာတ္၀င္စကားေလး တစ္ခုျဖစ္တဲ႔ ” ဖားတုလုိ႔ ခရုခုန္ အုိင္ပ်က္ရုံသာ ရိွေတာ႔မေပါ႔ကြာ ရာမရာ”ဆုိတဲ႔ မင္းသားဗုိလ္ေအာင္ဒင္က သူ႔တပည္႔ ရာမကိုေျပာတဲ႔စကားေလးကေတာ႔ မေမ႔နုိင္စရာစကားေလးပါ။
ဒါေပမယ္႔ အျပင္စီးပြားေရးေလာကမွာ အတုေတြနဲ႔လုပ္စားေနၾကသူေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား အုိ္င္မပ်က္ဘဲ ဂြင္ေတြေကာင္းျပီး ၾကီးပြားခဲ႔ၾကဘူးပါတယ္။
ျမန္မာစကားပုံမွာ “မတူရင္ မတုနဲ႔”တုိ႔ “တူႏုိင္မယ္မထင္ၾကနဲ႔ ကိုးဆယ္ဆကြာလိမ္႔မယ္” တုိ႔ဆုိျပီးလာတုတဲ႔လူကိုၾကဳံး၀ါးၾကတာေလးေတြရွိပါတယ္။
ဘယ္ေလာက္ေျပာေျပာ တုၾကတာပါဘဲ။
က်ေနာ္တုိ႔ေက်ာင္းသားဘ၀ကဆုိေတာ႔ နည္းနည္းၾကာျပီေပါ႔ေနာ္။
တစ္ရက္ ညၾကီးမင္းၾကီးမွာ   တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္နဲ႔ဆူဆူညံညံနဲ႔စကားေျပာတဲ႔ အသံေတြၾကားလုိ႔ေမးၾကည္႔ေတာ႔မွကြ်န္ေတာ္တုိ႔အိမ္ရဲ႕ေတာင္ဘက္ေလးအိမ္ေက်ာ္မွာေနတဲ႔
ကုိဆန္းေအာင္ကို လာဖမ္းသြားတာပါတဲ႔။
သူကအရက္အတုေတြလုပ္လုိ႔ပါတဲ႔။
ေနာက္သူေထာင္က်သြားပါတယ္။
သူလဲျပန္ထြက္လာေရာ အိမ္နီးခ်င္းေတြက သူတုိ႔မိသားစုကုိ သိပ္အေရာမ၀င္ေတာ႔ပါဘူး။
အဲဒါဟုိတုန္းက ေရွးေရွးတုနး္ကေပါ႔။
အခုေခတ္ကေတာ႔ မင္းဘာသာမင္းဘာလုပ္စားစား ၀ိုင္းပယ္တယ္ ကင္းေအာင္ေနတယ္ဆုိတာကိုမရွိေတာ႔ပါဘူး။
အတုလုပ္ျပီး ၾကီးပြားေနတာမွန္းသိရက္နဲ႔ေတာင္ အားက်ခ်င္တဲ႔လူက “ဒီေကာင္အုံးေျပးတယ္”ဆုိျပီးမမွန္တဲ႔သူကုိေတာင္ခ်ီးမြမ္းေနတဲ႔ေခတ္ပါ။
ရီစရာေျပာရရင္ က်ေနာ္တုိ႔ငယ္ငယ္က အရက္နဲ႔ပါတ္သက္ရင္ အခုေခတ္ကလူေတြလုိကံမေကာင္းဘူးေလ။
အရင္ကသာမန္လူတန္းစားေသာက္တာက အာမီရမ္ သူ႔ထက္နည္းနည္းေလးနိမ္႔ရင္ ဘီအီးဒီစီ ဆုိတဲ႔အရက္ျဖဴ ထပ္နိမ့္သြားမယ္ဆုိရင္ေတာ႔ “ေထြးညုိ”(ခ)ေဖာေရွာ(ခ)ေတာ(ခ)ခ်က္အရက္ေပါ႔။
ပိုက္ဆံရွိသူေတြကေတာ႔ ၀ီစကီတုိ႔ ဘရန္ဒီ တုိ႔ကိုႏွိပ္ၾကတာေပါ့။
(၀ီတုိ႔ အပ်ုိမဟုတ္တဲ႔ ဘရန္ဒီတုိ႔ ေဂ်ာ္နီလမ္းေလွ်ာက္တုိ႔ဆုိတာ ေသာ္တာေဆြတုိ႔ ေဆြလွဳိင္ဦးတုိ႔လုိ စာေရးဆရာၾကီးေတြေရးတဲ႔စာေတြကိုဖတ္ျပီး သြားေရက်ရတာပါ)
အျပင္မွာ ရမ္ေလာက္ေဆာ္နုိင္ရင္ကုိေတာ္ေတာ္ဟုတ္ေန ဇိမ္ရွိေနပါျပီ။
ကိုဆန္းက ေတာ႔ အမ်ားသုံးတဲ႔ အေရာင္းသြက္တဲ႔ ရမ္အတုလုပ္တာေပါ႔။
လုပ္ပုံလုပ္နည္းက ေတာ႔ သၾကားကို ၾကဳိလုိ္က္ရင္ နီညဳိေရာင္ေလးေပါက္လာပါတယ္။အခ်ိန္အဆမွန္ေအာင္ၾကဳိႏို္င္ဘုိ႔ကေတာ႔လုိအပ္တာေပါ႔။ဒါကလဲ ပညာတစ္ခုပါတဲ႔။
အဲဒါကုိေပါေပါေလာေလာရတဲ႔ေထြးညဳိ နဲ႔ေရာေတာ့ရမ္ျဖစ္သြားတာေပါ႔။
(ၾကားဘူးတာေလးေျပာရရင္ တစ္ခ်ဳိ႕မ်ားရမ္အတုကို အစစ္မွတ္လုိ႔ေသာက္တာၾကာလာေတာ႔ အစစ္ကုိမ်ားမွားေသာက္မိရင္ ေပ႔ါရႊတ္ရႊတ္နဲ႔ေခါင္းေတာင္ကုိက္ပါသတဲ႔ ျဖစ္ပုံမ်ားေနာ္)
ပုလင္းအခြံကေတာ႔ ေရႊတစ္ေခ်ာင္းအေနာက္ဘက္ျခေသၤံၾကီးႏွစ္ေကာင္ရဲ႔ေျမာက္ဘက္မွာ ဘယ္ပုလင္းလုိခ်င္သလဲ အားလုံးရတယ္ပါဘဲ။
ဒါကေရွးတုံးကပါ။ခုေခတ္မ်ား အရက္ေတြကလဲ တံဆိပ္အမ်ဳးိမ်ဳးိ ဘီယာေတြကလဲ တံဆိပ္အမ်ဳးိမ်ဳိးေပါမွေပါပါ။
ေနာက္အရင္ကဆုိတံဆိပ္အတုလုပ္ရတာခက္ပါတယ္။နည္းပညာမတုိးတက္ေသးဘူးကိုးဗ်။
အခုေခတ္ဘယ္တံဆိပ္ကိုလုိခ်င္သလဲ ကြန္ျပဴတာထဲထည္႔လုိက္ ပုံစံတူထြက္လာေစရမယ္ အာမခံတယ္။
အေရာင္အနံ႕ ၾကိဳက္တာေျပာ တူေစရမယ္ဆုိေအာင္ကို နည္းပညာေတြကို တုိးတက္လာေတာ႔ လုိခ်င္တာအကုန္ျဖစ္ေစသတည္းေပါ႔။
အဲဒီေတာ႔ အတုလုပ္တဲ႔သူကိုအားေပးအားေျမာက္လုပ္ေပးသလုိျဖစ္ကုန္ပါတယ္။
ုေခတ္မွာဆုိပုိေတာင္လြယ္ပါသတဲ႔။အရက္ဆီကလဲလုိခ်င္သေလာက္၀ယ္ရေနေတာ႔ အဆင္ေျပတာေပါ႔။
အရင္ေခတ္ကလုိ အရက္အတုအစစ္ခြဲတဲ႔နည္းေတြျဖစ္တဲ႔ ပုလင္းကိုေျပာင္းျပန္ေထာင္တာတုိ႔ ပုလင္းဖုံးအရစ္တုိ႔ၾကည္႔လဲ အလကားပါဘဲတဲ႔ ။
အစစ္အတုိငး္တစ္သေ၀မတိမ္းတူေအာင္လုပ္နုိင္ပါသတဲ႔။
အရက္အတုေၾကာ္ျငာေပးတာ မဟုတ္ပါဘူး ျမန္မာေတြ ေတာ္လာတဲ႔အေၾကာင္းကိုခ်ီးမြမ္းေပးတာပါေနာ္.။
က်ေနာ္တုိ႔ႏိုင္ငံမွာ အေတာ္မ်ားမ်ား ကကိုယ္ပုိင္ဦးေႏွာက္နဲ႔စဥ္းစားျပီးေကာင္းေအာင္လုပ္ဘုိ႔ထက္ သူမ်ားလုပ္လုိက္လုိ႔ ေကာင္းျပီဆုိရင္ေနာက္ကလုိက္လုပ္ၾကေတာ႔တာပါဘဲ။
အမွန္ကေတာ႔ ကိုယ္ခ်င္းစာတရားေခါင္းပါးတယ္လုိ႔လဲေျပာနုိင္ပါတယ္။
စတင္လုိ႔ထုတ္လုပ္သူခဗ်ာမွာ နာမယ္ တံဆိပ္ သုံးမယ္႔ ကုန္ၾကမ္း ပုံစံဒီဇုိငး္ေတြကို ဦးေႏွာက္အေျခာက္ခံျပီးစဥ္းစားရသလုိ ထုတ္လုပ္ျပီးျပန္ရင္လဲေစ်းကြက္ထဲေရာက္ေအာင္
သုံးစြဲမယ္႔သူၾကိဳက္ေအာင္ အေတာ္ကုိၾကဳိးစားယူရပါတယ္
အခိ်န္ေငြေၾကး လုံ႔လ၀ီရိယ အားလုံးကို စုပုံေအာျပီး ရင္းတာေတာင္မွကိုယ္႔ဘက္မွာ ကံတရားေလးပါတယ္ဆုိမွ ေအာင္ျမင္လာလူလက္ခံလာပါတယ္။
အဲလုိလဲ ေအာင္ျမင္လာေရာ ေနာက္ကအေခ်ာင္သမားက အတုလုိက္လုပ္ေတာ႔ “ေသျပီဆရာ”ေအာ္ရုံကလြဲျပီးဘာမွမတတ္နုိင္ေတာ႔လက္ပုိက္ၾကည္႔ေနရပါတယ္။
အတုလုိက္လုပ္တဲ႔ေကာင္ကေတာ႔ ေလာေလာဆယ္ေကာင္းစားလုိ႔ေပါ႔။
အတုလုပ္တဲ႔ေကာင္က အစစ္ထုတ္လုပ္တဲ႔သူထက္ပုိျပီး အျမတ္အစြန္းၾကီး ပုိျပီး အျမတ္ၾကမ္းတာကိုးဗ်။
ပစၥည္းေလးတစ္ခု ေအာင္ျမင္လာျပီဆုိရင္ ေနာက္က အတုလုပ္တဲ႔သူကေနာက္ကလုိက္လာတာပါဘဲ။
ပစၥညး္အစစ္နဲ႔ လုိဂုိတံဆိပ္ နာမယ္ ဆင္တူယုိးမွာ ထင္ေရာင္ထင္မွားျဖစ္ေအာင္လုပ္တယ္။
၀ယ္တဲ႔သူက အမွတ္တမဲ႔ၾကည္႔လုိက္ရင္ တူတယ္လုိ႔ထင္ရေအာင္လုပ္တယ္။
ေသခ်ာမၾကည္႔ဘဲမွား၀ယ္မိေတာ႔ခံေပါ႔ ၀ယ္တဲ႔သူ။
ဒါက ေအာင္ျမင္ျပီးသား တံဆိပ္မွန္သမွ်ကုိ တစ္ခ်ိဳ႔ကေပၚေပၚတင္တင္ အတုလုပ္တယ္။
တစ္ခ်ဳိ႔က ပုံမွားရုိ္က္ျပီးဆင္တူရုိးမွား အတုလုပ္တယ္။
ဒီအတုနဲ႔ပါတ္သက္ျပီး ဥပေဒေတြကလဲ တိတိက်က်ရွိပါတယ္။
ဒါေပမယ္႔ အခ်ိန္ကုန္ေငြကုန္ခံျပီး အတုေနာက္မလုိက္နုိင္မဖမ္းနုိင္ဘူး။
ဒါနဲ႔ပါတ္သက္လုိ႔လုပ္ငနး္ရွင္တစ္ေယာက္ေျပာဘူးတာက”တကယ္လုိ႔ အတုလုပ္သူကလုိက္ဖမ္းျပီး ဥပေဒေၾကာင္းအရလုပ္မယ္ဆုိရင္ေတာင္ ေရွ႔ေနငွားရမယ္ က်န္တ႔ဲစရိတ္ကရွိတယ္
ရုံးခ်ိန္းဆုိရင္ အလုပ္ကပ်က္အုံးမယ္ ကုိယ္က ကိုယ္အိတ္ထဲကစုိက္လုပ္ရမွာ အတုလုပ္တဲ့ေကာင္က ခုိးလုပ္ထားတဲ႔ပိုက္ဆံနဲ႔ ငါးၾကင္းဆီနဲ႔ငါးၾကင္းျပန္ေၾကာ္တာဆုိေတာ႔ စကတဲကိုက က်ဳပ္တုိ႔ကရွုံးျပီးသား ဒီေတာ႔အလုပ္ရွုပ္မခံေတာ႔ဘူးလႊတ္ထားလုိ္က္ေတာ႔တယ္”လုိ႔စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ေျပာဘူးပါတယ္။
ေနရာတုိင္းမွာ အတု အတု အတုေတြက ေခါငး္ေထာင္ထေနတာပါ၊
နာမယ္ၾကီးတံဆိပ္မွန္သမွ်ဘယ္ပစၥည္းမဆုိ အတုလုိက္လုပ္ၾကတယ္။
ဘိနပ္တံဆိပ္အတု။ထုးိမုန္႔အတု၊အက်ီတံဆိပ္အတု၊ေအာင္လက္မွတ္အတု။ပစၥည္းတုိင္းအတြက္ အတုရွိပါတယ္။
အဆုိးဆုံးကေတာ႔ေဆးအတုလုပ္တာပါ။
ဒီလုိအတုလုပ္သူကေတာ႔ မိရင္ေသဒဏ္ေတာင္ေပးသင္႔တယ္လုိ႔ထင္ပါတယ္။
ဒီအတုေတြအေၾကာင္းေျပာရင္းက ေန လတ္တေလာျဖစ္ေနတဲ႔ရီစရာေလးကို သြားသတိရပါတယ္။
ကမၻာဖလားေဘာ႔လုံးပြဲအတြက္ အဆုိေတာ္ရွကီယာရဲ႕ ၀ပ္ကာ၀ပ္ကာ ကေတာ႔လူတုိင္းပါးစပ္ဖ်ားေရာက္လုိ႔ နာမယ္ၾကီးသြားပါသဗ်ာ။
ေကာင္းလဲေကာင္း တာကိုးဗ်။
မဆီမဆုိင္က်ေနာ္တုိ႔ျမန္မာျပည္က ေတးထုတ္လုပ္သူရယ္ အဆုိေတာ္ရယ္ ဘာသာျပန္ေရးေပးတဲ႔ေတးေရးဆရာရယ္မွာ ျပႆနာေတြတက္လုိ႔ အျပန္အလွန္ေၾကျငာလုိက္ၾက
ေျဖရွင္းလုိက္ၾက တုိင္တယ္လုိက္ၾကနဲ႔ ဇာတ္ေတြကုိရွုပ္လုိ႔ ။
စာေစာင္ထဲမွာပါတာ သူမ်ားဦးေႏွာက္ကေနထုတ္ထားတဲ႔သံစဥ္နဲ႔စာသားကို သီခ်ငး္ဘာသာျပန္ခကိုက ငါးသိန္းတဲ႔။
မုိက္မွမုိက္ပါဘဲ၊
မူရင္းေတးေရးဆရာကိုေကာ ဒီသီခ်ငး္ေလးကို က်ေနာ္ကဘာသာျပန္ေရးခ်င္ပါတယ္ က်မကဆုိခ်င္ပါတယ္ က်မကလဲ ဒီသီခ်င္းေလးကို ထုတ္လုပ္ခ်င္ပါတယ္ ဆုိျပီးခြင္႔ေတာင္းၾကပါသလား။
သူတုိ႔ကေတာ႔ အလကားလုပ္မွမဟုတ္ဘူးေနာ္တန္ရာတန္ေၾကးရမွလုပ္ၾကမွာ၊။
ဒီကိစၥေလးကို ေတြးၾကည္႔ရင္ သူတုိ႔လဲ အတုလုပ္တာပါဘဲ။
ေတြးၾကည္႔ရင္ရွက္စရာၾကီးပါဗ်ာ။
ဆက္ေျပာရအုံးမယ္ က်ေနာ္ကေတာ႔ အတုမဟုတ္ဘူးေနာ္ မႏၱေလးမွာေမြး မႏၱေလးမွာၾကီးတဲ႔ အားရင္ေပါက္တတ္ကရစာေတြေရးတတ္တဲ႔ ကိုေပါက္အစစ္ပါဗ်ာတုိ႔ေရ………………..

“ကိုေပါက္လက္ေဆာင္ အေတြးပါးပါးေလး “