ကြ်န္ေတာ္ ႏွင့္ London Diary ေရခဲေခ်ာင္း

ကႏၲာရ ၏ ရာသီဥတုက အလြန္ ပူၿပင္းပါသည္။ ဒီလုိ အခိ်န္မ်ိဳး ဆုိရင္ ငယ္ငယ္ကလုိ ေရခဲမုန္ ့၊ ေရခဲေခ်ာင္းေလးမ်ား စားလုိက္ရရင္ ေတာ္ေတာ္ ေကာငး္ေပမည္။ ဒါေပမဲ့ မၿဖစ္ႏုိင္ေတာ့၊ အစားအေသာက္ ကို ထင္တုိင္းႀကဲ လုိ ့မၿဖစ္ေခ်။ လြန္ခဲ့သည့္ ႏွစ္က ေရခဲ ေခ်ာင္းေလး တစ္ေခ်ာင္း ၀ယ္စားမိသည္။ London Diary ဟုေခၚသည့္ အလြန္ နာမည္ႀကီး ေသာ ေရခဲေခ်ာင္းေလးၿဖစ္သည္။ ေခ်ာကလက္ အရသာႏွင့္ စားလုိက္လွ်င္ အလြန္ အရသာရွိသည္။ တစ္ေခ်ာင္းကုန္သြားေတာ့ စားေကာင္းတာနဲ ့ေနာက္ထပ္ တစ္ေခ်ာင္းထပ္ စားလုိက္မိသည္။ ဒီေတာ့မွ အာသာ နညး္နည္းေၿပသြား သည္။ သို ့ေသာ္.. စားၿပီးလို ့သိပ္မႀကာ ညေနဘက္ တြင္ အာေခါင္ထဲမွ သိသိသာသာ နာလာသည္။ ေရေသာက္ လွ်င္ ပိုဆုိးသည္။ အစားအစာ တခုခု မ်ိဳ ခ်လုိက္လွ်င္ ခိုးလုိ ့ခု လု ၿဖစ္ေနသည္။ ေသခ်ာပါၿပီ ကြ်န္ေတာ္ ေတာ့ .. အာသီးေရာင္ ေနပါၿပီ။

ဆားေရက်င္းၿခငး္၊ ေဆးေသာက္ၿခင္းမ်ားၿပဳလုပ္ေသာ္လည္း မသက္သာ။ ေရမ်ားမ်ား ေသာက္သၿဖင့္ ဆီးမႀကာခဏ သြားတာပဲ အဖတ္တင္သည္။ လည္ေခ်ာင္း ကေတာ့ နာဆဲ ပင္။ တရက္မွ် ႀကာေသာ္ ႏွာရည္ယုိ ၿခင္း ။ ေခ်ာင္းအေၿခာက္ဆုိးၿခင္း ဟုေခၚသည့္ . ေခ်ာင္းဆုိးလွ်င္ ခြ်ဲမပါပဲ အာေခါင္ထဲမွ လြန္စြာ နာက်င္စြာ ဆုိး ေလေတာ့သည္။ အင္း .. တုပ္ေကြးေတာ့ မိပါၿပီ။

ဒီေတာ့ မွ . စားခ်င္းအံုးဟဲ ့.. London Diary ဟု ကိုယ့္ ဘာသာအၿပစ္တင္မိသည္။

တစ္ရက္ ၊ ႏွစ္ရက္ မသက္သာေသးသၿဖင့္ ေဆးခန္း သြားလိုက္ရသည္။ အိတ္ထဲက ပိုက္ဆံ ကုန္ေတာ့ မွပဲ . ဒီ တုပ္ေကြးက ေပ်ာက္ေတာ့သည္။ ေရခဲေခ်ာင္းေလး စားမိတာနဲ ့ငါ့ရဲ ့က်န္းမာေရးက ဒီေလာက္ေတာင္ ၿဖစ္ေနေရာ့သလား။
ကြ်န္ေတာ့္ အေမသည္လည္း ေရခဲ ေရ ၊ ေရခဲမုန္ ့ စသည္တုိ ့ႏွင့္မတည့္ ၊၊ စားမိလွ်င္ ခ်က္ခ်င္း အာသီး ေရာင္လာသည္ ဟု ေၿပာဖုူးသည္။

အခုေတာ့ အေမႏွင္ ့တူလာၿပီလား ။ ငါလည္း ဒီ ေရခဲ နဲ ့ပတ္သက္တဲ့မုန္ ့ေတြ နဲ ့မတည့္ေတာ့ဘူးလား။

ငယ္ငယ္ကဆုိလွ်င္ ဒါမ်ိဳး ေရခဲေခ်ာင္း သံုးေခ်ာင္းေလာက္ေတာ့ အသာေလးကုန္သည္။ အခုေတာ့ ။.

စိတ္ထဲကေတာ့ မေက်နပ္ ။ မၿဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။ ဒါဟာ တုိက္ဆုိင္ သြားလုိ ့ပါ။ ေနာက္တခါ ဆုိရင္ မၿဖစ္ေလာက္ပါဘူး။ ထုိ ့ေႀကာင့္ . ေနာက္ထပ္ ေၿခာက္လ ခန္ ့အႀကာတြင္ အဆိုပါ ေရခဲေခ်ာင္းကို ထပ္စားႀကည့္မိသည္။ ဒီတခါ ေတာ့ စားၿပီးတာနဲ ့ခ်က္ခ်ငး္ ေရေႏြး ၿဖင့္ ဆားေရပလုပ္ က်င္းသည္။ ႀကိဳတင္ကာကြယ္သည့္အေနၿဖင့္ လုိအပ္သည့္ ေဆး မ်ားကို ေသာက္ထားေလသည္။

လာစမး္ဟဲ ့. တုပ္ေကြး ဟု စိန္ေခၚလုိက္မိသည္။

ညဘက္ အိပ္တဲ့အခ်ိန္အထိ ဘာမွမၿဖစ္ေပ။ အားလံုး အဆင္ေၿပသည္။ သို ့ေသာ္ ညဘက္ အိပ္ၿပီးလို ့ေနာက္တေန ့နံနက္ အိပ္ရာထခ်ိန္တြင္ သိသိသာသာ . လည္ေခ်ာင္း နာလာသည္။ ေရေသာက္လွ်င္ အခံရခက္သည္။ ဟိုက္ . အာသီး ေရာင္ ၿပန္ၿပီ ။

ေသခ်ာပါသည္။ ကြ်န္ေတာ္ လည္း အေမတူ သား ၿဖစ္သြားပါၿပီ။

ေနာက္ေနာင္ ေရခဲ ႏွင့္ပတ္သက္ တာမွန္သမွ် စားလုိ ့ရေတာ့မည္မဟုတ္ေပ။

ဘယ္ေသာအခါမွ် ေရခဲမုန္ ့ေတြ . ေရခဲေခ်ာင္းေတြ စားလို ့မၿဖစ္ႏုိင္ေတာ့ဘူး ဟု မိမိကုိယ္ကို သိလုိက္ရခ်ိန္တြင္ စိတ္ထဲမွာေတာ့ နည္းနည္း ၀မး္နည္း သလုိ ၊ ႏွေၿမာသလုိ ၿဖစ္သြားသည္။

ထုိ ့အတူ ငယ္စဥ္က ေရခဲမုန္ ့ေတြ အငမ္းမရ စားခဲ့တာေလးေတြ ကိုလည္း ၿပန္လည္ၿမင္ေယာင္လာမိသည္။

စိတ္အစဥ္မွ အေတြး ပံုရိပ္တုိ ့သည္ ဟုိး အေ၀း ဆယ္စုႏွစ္ ႏွစ္ခု စာမွ် ဆီသို ့ၿပန္ေရာက္သြားသည္။

ကြ်န္ေတာ့္ အား နတ္ေဒ၀တာ တဦးဦးက ရုတ္တရက္ နတ္ေရကန္ထဲသိုိ ့တြန္းခ်လုိက္သည့္အလား အႏွစ္ ႏွစ္ဆယ္ခန္ ့ၿပန္ငယ္သြားသလို ခံစားလိုက္ရသည္။ ေအာ္…..ငါ ငယ္ငယ္တုနး္ကေတာာ့ ေတာ္ေတာ္ခ်စ္ဖုိ ့ေကာင္းပါလား။ ဟုတ္ပါသည္။ လူတုိင္းသည္ ကေလးဘ၀ က အၿပစ္ကင္း စင္ သၿဖင့္ ခ်စ္ဖုိ ့ေကာင္း ႀကသည္မွာ အမွန္ပင္ၿဖစ္ေပမည္။

ဟိုး အေ၀း အႏွစ္ (၂၀)ခန္ ့က ၿဖစ္ပါသည္။

သားတုိ ့ငယ္ငယ္တုန္းကပါ ။

ဒီေန ့သား တုိ ့ေက်ာင္းပိတ္ရက္ ဆုိေတာ့ ဘယ္အလွဴ ၊ ဘယ္မဂၤလာေဆာင္ မ်ား ရွိမလဲ။ တုိက္တုိက္ဆုိင္ဆုိင္ . ေဆြမ်ိဳး ထဲက တစ္ေယာက္ကေတာ့ အင္းလ်ားလိတ္ လုိ ့ေခၚတဲ့ ဟုိတယ္ႀကီးမွာ မဂၤလာေဆာင္ပဲြ ရွိတယ္တဲ ့။ မဂၤလာေဆာင္ လုိ ့အသံႀကားလုိက္တာနဲ ့သား သိလုိက္ပါၿပီ။ ေရခဲမုန္ ့ေတြ ၊ ေကာ္ဖီ ေတြ ၊ ကိတ္မုန္ ့ေတြ အုိး..အစံုပါပဲ။

ၿပီးခဲ့တဲ့ လတုန္းက မဂၤလာေဆာင္တုန္းကေတာ့ YMCA ဆို တဲ့ ခန္းမ မွာ က်င္းပတဲ့ပြဲၿဖစ္သည္။

ေကြ်းတဲ့မုန ့္ကလည္း နည္းနည္းေလး။ ေရခဲမုန္ ့ကလည္း အေတာ့္ကိုဖြယ္သည္။ စားလုိုက္လွ်င္ ကေလး ႏုိ ့မွဳန္ ့လုိ အရသာႀကီး ထြက္လာသည္။ သို ့ေသာ္ သမုိင္းေပးတာ၀န္ အရ (၂)ပဲြေလာက္ေတာ့ ဆဲြ ထည့္လုိက္သည္။ အခုတစ္ေခါက္ကေတာ့ တကယ့္ကို အေကာင္းစား ဟိုတယ္ ႀကီး။ ရန္ကုန္ၿမိဳ ့မွာေတာ ့ ေဟာဒီ အင္းလ်ားလိတ္ ကေတာ့ အေကာငး္ဆံုးပဲ ။ ေကြ်းတဲ့မုန္ ့ေတြ ကလညး္ တကယ့္ကို အေကာင္းစား ၊ အပ်ံစားေတြ ပဲ ဆုိတာ ႀကိဳသိေနပါသည္။

မဂၤလာေဆာင္ ဟု ဆုိလုိက္လွ်င္ တခ်ိဳ ့ေတြကေတာ့ သိပ္မႀကိဳက္သလုိပင္။ လကုန္ရက္ႀကီး မုိ ့လုိ ့ ဘုိင္ၿပတ္ ေနရတဲ့အထဲ လက္ဖဲြ ့ဖုိးကလည္း ကုန္အံုးမယ္ဟုၿငီးတြားသံမ်ား ႀကား ေနရတတ္သည္။

အေဒၚ အပ်ဳိႀကီး ၿငီး သံ ကေတာ့ တမ်ိဳး ။ သူတုိ ့ဘာသာ လင္ယူ ။ သူတုိ ့ဘာသာ ကေလးေတြေမြး ။ ၿပီးေတာ့ ေမြးေန ့ေတြ လုပ္ ငါတုိ ့ကေတာ့ မဆီမဆုိင္ ႀကားထဲကေန လက္ဖဲြ ့ဖုိး ၊ လက္ေဆာင္ဖုိး ေတြ ကုန္အံုးမယ္။ အလုပ္ကိုရွုပ္ေနတာပဲ။

အိမ္နားက အန္ကယ္ႀကီးတုိ ့စံုတဲြ ကေတာ့ မုိက္သည္။ မဂၤလာေဆာင္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားတြင္ သူတုိ ့ကို ေတြ ့ရတတ္သည္။ ပဲြမစခင္ ကတည္းက ခပ္ေစာေစာ ေရာက္တတ္သည္။ လူေတြ ကရွင္းေနသည္မုိ ့ေနရာေကာင္းယူရန္ၿဖစ္ေပမည္။ ဒါေပမယ့္.. သားနဲ ့ဆံုတဲ ့ပဲြ သံုး ပဲြ မွာ ႏွစ္ပဲြေလာက္ကေတာ့ သူတုိ ့ေတြ လက္ဖဲြ ့မပါတတ္ေပ. အေတာ့္ကို ေမ့တတ္ေသာ သူမ်ားၿဖစ္သည္။ မဂၤလာေဆာင္ ဧည့္ႀကိဳေကာင္တာ နား ေရာက္မွ လင္ ၿဖစ္သူက မယားၿဖစ္သူကိုေၿပာသည္။

ေဟာ့ ဒါလင္ . လက္ဖဲြ ့ေကာ…

မယားၿဖစ္သူကလညး္ ၿပန္ေၿပာသည္….

အုိး မုိင္ေဂါ့.. ယူ ပဲ ကိုင္ထားၿပီးေတာ့ . အုိင္ က ေလ ကားေသာ ့နဲ ့အတူ ေပးလုိက္တယ္ေလ အဲဒါသာႀကည့္ အသက္ကႀကီးေတာ့ ေမ့လာၿပီထင္တယ္။

ဒီလိုမ်ိဳး သူတုိ ့ေမ့တတ္တာ သိသားပဲ ။ ဟုိတခါ ကတည္းက သူတုိ ့ေမ့တတ္တာ သား အေရွ ့မွာတင္ဒါမ်ိဳးေတြ ၿဖစ္သြားတာေလ။ အသက္ႀကီးေတာ့လည္း ေမ ့မွာေပါ့ေလ။ထားလုိက္ပါ။ သားနဲ ့မဆုိင္ .

အင္းလ်ားလိတ္ ဟုိတယ္ႀကီး ကို ဘယ္လုိ သြားႀကမလဲ ။ အိမ္ကလူႀကီးေတြ ကေတာ့ ဒီ ဟိုတယ္ကို သိပ္ႀကိဳက္ပံုမရ ၊ သြားေရးလာေရးခက္ေသာေႀကာင့္ပင္တည္း ။ အေဖ က ေၿပာသည္။ အဲဒီ ဟုိတယ္ကိုသြားဖုိ ့ဘတ္စ္ ကားမရွိဘူးတဲ့ ။ ကားဌား သြားရမွာမို ့ကားခ ကလည္း ကုန္ အံုးမယ္ ။ လမ္းေလွ်ာက္ ၀င္လုိ ့ရတဲ ့သမၼတ ဟိုတယ္ တုိ ့ စထရင္း ဟုိတယ္ တုိ ့ဆုိရင္ေတာ့ အေကာင္းသား ။ အိမ္နဲ ့လည္း နီးတယ္ေလ။

အေမ ကထပ္ေၿပာသည္။ ကေလး ေတြ အတြက္ မဂၤလာေဆာင္မွာ ၀တ္ဖုိ ့အက်ီ ၤေဘာင္းဘီ အသစ္ေတြ လည္း ၀ယ္ေပးရအံုးမယ္ ။ အဲဒီ အတြက္လည္း ေငြ ကုန္အံုးမယ္တဲ ့။

ေအာ္… အင္းလ်ားလိတ္ ဆိုတဲ့ ဟုိတယ္ႀကီး က မဂၤလာေဆာင္ကိုသြားဖုိ ့ဒီေလာက္ေတာင္ အကုန္အက် က မ်ားပါလားေနာ္။ ဒါေႀကာင့္ သူတုိ ့က . ကေလးေတြလုိ မေပ်ာ္ႏုိ္င္တာေပါ့ေလ။

တခ်ိဳ ့ကေတာ့ ဟုိတယ္ႀကီး ေတြ ဆုိရင္ မႀကိဳက္ခ်င္။ ၿမန္မာ ဆန္ဆန္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း ကိုပဲ မဲ ေပး ခ်င္သည္။ အေကြ်းအေမြး ခ်င္းကလည္း ကြာသည္။

ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကေတာ့ ၿမန္မာ ဘူးေဖး ဟု ဆုိရေပမည္။ မီးခုိးတိတ္ အ၀ တြယ္ ႏုိ္င္သည္။ ထမင္းႏွင့္ ဟင္းမ်ိဳးစံု ။ ၿပီးေတာ့ ဖရဲသီး၊ လိေမာ္သီး ႏွင့္ လက္ဖက္သုပ္ပင္ပါေသးသည္။

ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း မဂၤလာပဲြကို အေဖ ကေတာ့ .. ေရာက္ စား ထ ၿပန္ စနစ္ဟု ဆုိေလသည္။ ေရာက္တာနဲ ့ခ်က္ခ်ငး္ တခါတည္း ထမင္းဟင္း တန္းစားရံုပင္ ။ မည္သည့္ အခမ္းအနား မွ မရွိ ၊ ဘိသိက္ဆရာလည္းမပါေပ။ ေကာင္းေတာ့ ေကာင္းသည္ အခ်ိန္ကုန္ သက္သာ သည္။ ဗုိက္ လည္း ၀ သည္။ ၿပီးလွ်င္ အလွဴရွင္မ်ားကို ႏွဳတ္ဆက္ၿပီးၿပန္ ရုံပင္ ။

ဟိုတယ္ႀကီးေတြ ကေတာ့ အေတာ့္ကို ကိန္းႀကီးခန္းႀကီး ႏုိင္သည္။

ေကြ်းေတာ့လည္း အာမနပ္ လွ်ာမနပ္ ၊ မုန္ ့ကေလး ၁၀ ခု ေလာက္ ကို လူ ၅ ေယာက္ေလာက္က ၀ိုင္းစားႀကရသည္ ။

ဟိုတခါ မဂၤလာေဆာင္တုနး္ကေတာ့ သား တစ္ေယာက္တည္း မုန္ ့ႏွစ္ခု ယူလုိက္တယ္ေလ။ ေဘးနားက လူႀကီး က လက္ေႏွးေတာ့ ခံေပါ့။

အေမ ကေတာ့ ေၿပာသည္. သူမ်ားေ၀စု ကို အဲဒီလုိ မႏွိဳက္ရဘူး။ လူတစ္ေယာက္ကို မုန္ ့တစ္ခု ပဲ ။ ပုိ မေပးဘူး။ အဲဒါ ဟုိတယ္ ထံုးစံပဲ တဲ့

မဂၤလာေဆာင္ၿပီးေတာ့ အိမ္ၿပန္ေရာက္လွ်င္ ထမင္းထပ္ စား ရသည္။ ဒီေတာ့ မွ ဗိုက္၀ သည္။

ဒါေပမယ့္ လုပ္ရဲ ကိုင္ရဲ ရွိတဲ့လူကေတာ့ ပို စားရသည္။ အိမ္နားက သူငယ္ခ်င္း ဖုိးၿမတ္ ကေတာ့ သား ထက္ အသက္လည္းႀကီးတယ္။ ဒီေကာင္က ရဲ လည္း ရဲ တယ္။ သား လုိ လူေႀကာက္ ကေလး ေတာ့ မဟုတ္။ ဒီေတာ့ မဂၤလာေဆာင္ၿပီးလုိ ့ၿပန္ခါနီးတုိင္း သူ ့ေဘာင္ဘီ အိတ္ထဲက ဖြက္ယူလာတဲ့ ဂြ်တ္ဂြ်တ္အိတ္ ထဲကို သူမ်ား ၀ိုင္းေတြ က မုန္ ့အက်န္ေတြ ကိုစုထည့္ၿပီး တခ်ိဳးတည္း လစ္ေတာ့ တာပဲ။ အိမ္ၿပန္ေရာက္ရင္ သား ကိ ု လာေခၚၿပီး သူ ယူလာတဲ့ မုန္ ့ေတြ ကို လာႀကြားတာ အၿမင္ကတ္ဖုိ ့ေကာင္းတယ္ ။ သားလည္း သူ ့လုိ လုပ္ခ်င္ေပမဲ့ လူႀကီးေတြ ဆူ မွာဆုိးလုိ ့။ အေဖ ကေၿပာတယ္။ ေဆြမ်ိဳးေတြ ေရွ ့မွာ အဲဒီလုိမလုပ္ရဘူးတဲ ့။ ဒီေတာ့ ဘယ္တတ္ႏုိင္မလဲ

ဟိုတခါ ပဲြတုန္းကလည္း ဒီလုိပဲ ။ သတုိ ့သား ၊ သတို ့သမီး ကႏွူတ္ဆက္တုနး္ပဲ ရွိေသးတယ္ ။ ဒီေကာင္က အထုပ္ပိုက္ေနၿပီ။

မင္းက ဒီလုိလား ၊ မင္း အကိုႀကီး မဂၤလာေဆာင္ ဆုိေတာ့ မင္းလုပ္ခ်င္တုိင္း လုပ္ေနတယ္ေပါ့။ ေနႏွင့္ အံုးေပါ့ကြာ။ ထင္းေခြ မႀကံဳ ေရခပ္ႀကံဳ အံုးမွာေပါ့

မင္းအစ္ကုိႀကီး မဂၤလာေဆာင္ မွာ မင္းက က်ယ္တယ္ ေပါ့ေလ။

ေအး မွတ္ထားပါကြ . ငါ့ အမ ကို လည္း ရည္းစား စာ ေပးတဲ့လူ ရွိေနပါၿပီ ။ ငါ့ အလွည့္က်ရင္ မင္းထက္သာေအာင္ လုပ္ၿပမယ္။

အလွည့္က်ေတာ့ မႏဲြ ့စတမး္ေပါ့ ဖုိးၿမတ္ ရာ။

မဂၤလာေဆာင္ ေန ့ေရာက္ၿပီ ။ ဒီလို နဲ ့အင္းလ်ားလိတ္ဟိုတယ္ႀကီးကို ေရာက္သြားပါေလေရာ။

ဟိုတယ္ႀကီးက တကယ့္ကို အႀကီး ႀကီးပဲ။ အင္းလ်ားကန္ႀကီးေဘးမွာ သာယာလုိက္တာ။ ၀င္လုိက္တာနဲ ့ေအးသြားတာပဲ။ အဲယားကြန္း ေခၚ ေလေအးေပးစက္ႀကီးေတြ ကလည္း ေကာင္းလုိက္တာ ။ ခ်မး္ေတာင္ခ်မ္းတယ္။ လာႀကတဲ ့လူေတြ ကလည္း အကုန္လံုး ဖိတ္ဖိတ္ေတာက္ေနတာပဲ ။ ေရႊေရာင္ ၊ စိန္ေရာင္ ေတြ က တလက္လက္နဲ ့ေပါ့။

သားတုိ ့၀ိုင္းမွာကေတာ့ ကေလး မပါဘူး။ အကုန္လံုး အသက္ႀကီးအဖိုးႀကီး အဖြားႀကီးေတြ ပဲ ။ အားလံုးက စတိုင္ႀကီးေတြ နဲ ့။ ကေလး ေတြပါရင္ မေကာင္းဘူးေလ။ သူတုိ ့က ေၿမြ . ေၿမြ ခ်င္း ေၿခၿမင္ ေတာ့ တအားစားႀကတာပဲ ၊

ေဟာ အခန္းအနား စ ၿပီတဲ ့။

ဘိသိက္္ဆရာ ဆုိ တဲ့ လူႀကီးကေၿပာတယ္

ခဏ ႀကာေတာ့ ဟိုတယ္ ႀကီးမီးေမွာင္က်သြားသလိုပင္ ။ ဒီေလာက္ႀကီးတဲ့ ဟုိတယ္ ႀကီးကလည္း ငါ တုိ ့အိမ္လုိပဲ မီးပ်က္တာပဲလား ဟုေတြးလုိက္မိသည္။

သို ့ေသာ္. အဆုိေတာ္၏ သီခ်င္းသံက တိတ္ဆိတ္ေနေသာ မဂၤလာခန္းမႀကီးကို ထုိးခြင္းလုိက္သည္။

(အခါေတာ္ေပး.ပါလို ့…

နတ္ေရးငယ္ေရႊစာ..

သာသနာေရာင္လင္း ၊ ေကာင္းၿခင္းစုသည္ခ်ိန္ခါ)

ေဟာ.. သတုိ ့သား ၊ သတုိ ့သမီးေတြ ထြက္လာၿပီ။ ခန္းမထဲသို ့ ေၿခတစ္လွမး္ ကုေဋ တစ္သန္း ႏွုန္း နဲ ့၀င္လာႀကပါၿပီ ။ သူတုိ ့ဆီသို ့ဆလုိက္မီးကဲ့သုိ ့ေသာ မီးအလင္းတန္းမ်ားက ထုိးထားေလသည္။

သတုိ ့သမီးကလည္း ဇာတ္ထဲက မင္းသမီးလုိ ပဲ ၿပင္ဆင္ထားလုိက္တာ.. ။ ခါတုိင္း ၿမင္ေနက် နဲ ့ကို မတူပါလား။ ဒီ အန္တီေလး အရင္တုန္းက ပံုစံေလးနဲ ့လွ ရဲ ့သားနဲ ့အခု လုိ ၿပင္လုိက္ေတာ့ တမ်ိဳးႀကီး ပါလားေနာ္ ။ ေရွာက္သီး ေဆးၿပား ေရာငး္ တဲ့ အေၿခာက္ႀကီး လို ပဲ ။

အံမယ္.ႀကည့္စမ္း . ငါ နဲ ့တူတူပုန္းတမး္ ကစားတဲ့ ဘုတ္ဘုတ္ ပါလား။ သူက ေရွ ့ဆံုးကေနပန္းႀကဲတယ္ေပါ့ေလ။ ဒီလုိေလး ၀တ္စား ထားေတာ့လဲ ဘုတ္ဘုတ္က ခါတုိင္းထက္ ပိုလွ ေနပါလားေနာ္။ စႏုိး၀ွုိက္ မင္းသမီးေလးက်ေနပါလားေနာ္။ စိန္ေၿပးတမး္ ကစား တုန္းကလို မ်က္ႏွာက ေႀကာင္ခ်ီးရုပ္နဲ ့မဟုတ္ေတာ့ဘူး။

ေဟာ . သူတုိ ့က စင္ေပၚေရာက္မွ မီးေတြ ကၿပန္လင္းလာေတာ့သည္။ ေအာ္.. အေရးႀကီးပုဂိၢဳလ္ေတြ လာရင္ ဒီလုိပဲ မီးပိတ္တတ္ပါလား ။ ဒါဆုိ သားတုိ ့လမ္းလည္း
ေန ့တုိင္း လုိလုိ အေရးႀကီးပုဂၢိဳလ္ေတြ လာေနသလားမသိ။ မီးမႀကာခဏ ပ်က္ေလသည္။

ခက္တာက အဲဒီ ဘိသိက္ ဆရာႀကီး စကားေၿပာလုိ ့မၿပီးသေရြ ့ဘာမွ မစားရဘူးတဲ့ ။ ဒီလူႀကီးကလည္း အေတာ့္ကို ေလေႀကာရွည္သည္။ ဂုဏ္ေတြ ပကာသန ေတြ ကို တစီတတန္းႀကီးေရရြတ္ေနလုိက္တာ မၿပီးႏုိင္ေတာ့ဘူး ။ အဲဒီ လူႀကီးကလည္း ေၿပာေနလိုက္တာ အႀကာႀကီးပါပဲ ။ သား ဗုိက္ဆာ လွ ၿပီေလ။ ၿပီးပါေတာ့ ဗ်ိဳ ့။

ေဘးနားက အန္တီႀကီးကေတာ့ အတင္း ေၿပာေန ပါလား။ ဘာတဲ့ . အရံ ေလးက သတုိ ့သမီးထက္ လွ တယ္ ဆုိပါလား။

ဒါေႀကာင့္ ေၿပာတာေပါ့ ေအ့ . အရံ ကို ေရြး ရင္ ကိုယ့္ထက္ သာတာကိုမေရြးရဘူး။ ႀကည့္လိုက္ရင္ ကုိယ့္ထက္ မွိန္ ေနတာကိုပဲ ေရြးရတယ္။ ဒါမွ သူတုိ ့နဲ ့ယွဥ္လုိက္ရင္ ကုိယ္က ထင္းကနဲ ၊ လင္းကနဲ ၿဖစ္သြားမွာ။ ငါတုိ ့က ေတာ့ မဂၤလာေဆာင္ေတြ သြားရပါမ်ားလို ့ေႏွာေႀကေနၿပီ

အမေလး..ေကြ်းတာေလး ကလည္း နည္း တယ္ေနာ္။ ဟိုတစ္ေယာက္ တုနး္က ေတာ့ ေကြ်းတဲ့မုန္ ့ကလည္း ေကာင္းတယ္။ ပို လည္း မ်ားတယ္ ။

ေအာ္. လူေတြ ၊ လူေတြ သူမ်ား ေကြ်းတာလည္း စားႀကေသးတယ္ ။ အရုိးမ်ားသေလး ခ်ီးခါးသေလး နဲ ့အတင္းကလည္း ေၿပာခ်င္ပါလား။

သားကေတာ့ ကေလးပီပီ အတင္းေတြ ၊ ဘာေတြ မေၿပာတတ္။ ေရခဲမုန္ ့ကိုသာ စိတ္၀င္စားသည္။

ကဲ . အခုေတာ့ အားလံုး ေမွ်ာ္လင့္ ေနတဲ့အခ်ိန္ကို ေရာက္ၿပီ ။ မဂၤလာမုန္ ့မ်ားကို စတင္ သံုးေဆာင္ႏုိင္ပါၿပီ ခင္ဗ်ာ…

ေဟးးး အေကာင္းဆံုးပဲ. အဲဒါ အႀကားခ်င္ဆံုးပဲ။

ကုိယ္က စားေတာင္ မစားရေသးဘူး ။ ဟုိဘက္ ၀ုိင္းကေတာ့ စားပဲြထုိး ေတြကိုေခၚၿပီး ေနာက္ထပ္မုန္ ့တပဲြ ထပ္ေတာင္းေနပါလား။..ေအာ္ လက္စသပ္ေတာ့ ဖုိးၿမတ္ တုိ ့၀ုိင္း ကို ။ ဘိသိက္ ဆရာႀကီ စကားေၿပာေနတုနး္ ဒင္း ကေတာ့ တြယ္ ထားတယ္ေပါ့ ေလ။

ေဟာ. ေရခဲမုန္ ့ေတြ လာ ၿပီ။ ထင္တဲ့အတုိင္းပဲ . ေရခဲမုန္ ့ေပၚမွာ ေခ်ာကလက္ တံုး ေသးေသးေလးေတြ ၿဖဴးထားတယ္။ ၿပီးေတာ့ သစ္သီးတံုးေလးေတြ လည္း ပါတယ္။ ဒါမွ အေကာင္းစား ကြ ။

ေရခဲမုန္ ့ထဲကို ကိတ္မုန္ ့ထည့္ၿပီးေတာ့ အ၀ ကို တြယ္လုိက္အံုးမယ္။ တခ်ိဳးတည္း ေခါင္း မေဖာ္တည္း ေလြး လုိက္တာ ၊ ၁၀ မိနစ္ပင္ မႀကာ ။ ေရခဲမုန္ ့တခြက္ က တက္တက္ကိုေၿပာင္ေလေရာ့။

စားၿပီးတာနဲ ့မ်က္လံုးက ေဘးဘီ နားက သူမ်ား ေရခဲမုန္ ့ခြက္ေတြကို လုိက္ႀကည့္သည္။

အၿမဲ လုိလို အေမ က သူ ့ေရခဲမုန္ ့ခြက္ ကို သူ ့သားႏွစ္ေယာက္ ကိုေပးစား ေလသည္။ သို ့ေသာ္ . ညီေလး ႏွင့္ တ၀က္ ခဲြ ရသည့္ အတြက္ စားရတာ သိပ္မ၀ ခ်င္ေပ။ ဒီေကာင္ကလည္း ခက္တယ္။

အစ္ကို ၿဖစ္သူကို အၿမဲတမး္ မ်က္စိ ေထာင့္ေထာက္ ႀကည့္ ေနတတ္သည္။ အစ္ကို ဘာလုပ္လုပ္ သူလည္း လုိက္လုပ္ခ်င္သည္။ အစ္ကို ေရခဲမုန္ ့တခြက္ဆုိလွ်င္ သူလည္း တစ္ခြက္ ေတာင္းတတ္သည္။ မရ လွ်င္ အေမ ့ကို ပူဆာ ေလေတာ့သည္။ ထုိ ့ေႀကာင့္ အေမ ့ေရခဲမုန ့္ေ၀စုကို သူ ့ကိုလည္း တ၀က္ခဲြေပးရေလသည္။

မဂၤလာပဲြလာ တဲ့ ဧည့္သည္ တခ်ိဳ ့ကလည္း က်န္းမာေရးအရ မစား ဟု ဆုိကာ ကေလးေတြ ကို ေပးတတ္သည္။ ဒါမ်ိဳး ပဲြႏွင့္ ႀကံဳ လာရင္ေတာ့ သား တုိ ့က လက္မေႏွးတတ္ ေပ။ ဒီတေခါက္ ပဲြကေတာ့ ထင္ထားသလုိမၿဖစ္ေပ။ အားလံုးက ေရခဲမုန္ ့ခြက္ကိုယ္စီ ကိုင္လုိ ့ေပါ့။ ဒီေတာ့ ေနာက္ ထပ္ တခြက္ ရေအာင္ ဘယ္လုိ လုပ္ရပါ့မလဲ။

အနားကိုလာတဲ့ စားပဲြထိုး ဦးေလးႀကီး ကို ထပ္ေတာင္းရမလား။ ေတာ္ႀကာ မရဘူး ဆုိရင္ ရွက္စရာႀကီး။ ၿပီေတာ့ အေဖ ကဆူ အံုးမယ္။ ဒါမ်ိဳး ေတာင္းဖုိ ့ကိုေတာ့ သား နည္းနည္း ေႀကာက္တယ္၊

အေမ့ကို ေၿပာရင္ေကာင္းမလား။ ဒါမ်ိဳးက်ေတာ့ အေမ ႀကီးက အလုိက္သိတတ္သည္။ ထပ္ယူ အံုးမလား ဟု ေမးသည္။ သားကလည္း ေခါင္းညိတ္ လ်က္။

ခက္တာ က ဟုိ အငယ္ေကာင္ေလး ။ ကိုကို စားရင္ သားလည္း စားမယ္ ဆုိတဲ့ ေကာင္ေလး။

စားပဲြထုိးက ေရခဲမုန္ ့ တခြက္ဆုိရင္ေတာ့ ေပး မည္ ထင္သည္။ ထုိ ့ထက္ပိုၿပီး ႏွစ္ခြက္ ေတာင္း ရင္ေတာ့ ေပးခ်င္မွ ေပးလိမ့္မည္။ ခက္တာပဲ ။ ဒီေကာင္ကလည္း ေရခဲမုန္ ့ ့္ကို လြတ္ ႀကိဳက္သည္။

ေနာက္ဆံုးေတာ့ အနားကိုလာေသာ မ်က္ႏွာၿပံဳးၿပံဳးႏွင့္ စားပဲြထုိးႀကီးက အလုိက္တသိ ေရခဲမုန္ ့ႏွစ္ခြက္ လာခ်ေပးသြားေလသည္။ ဒီေတာ့ မွ သား ဆႏၵ ေတြလည္း ၿပည့္၀သြားေလေတာ့သည္။

စားေနတုန္း မီးေရာင္ေတြ စူးစူး နဲ ့ဟိုထုိးဒီထုိး လုိက္လုပ္ေနႀကသည္။ တိဗီြ ရုိက္ေနတာဟု ေၿပာသည္။ ေအာ္.. ဒါဆုိ သား ပံုလည္း တိဗီြ ထဲမွာပါေတာ့မွာေပါ ့။ ဒါေပမယ့္ သိပ္မႀကာလုိက္ . သူတို ့က ကေလး ဆုိေတာ့ ေသခ်ာ မရုိက္ပဲ ခပ္ၿမန္ၿမန္ ေလး ရုိက္သြားပံုရသည္။ ရပါတယ္ေလ။ ေနႏွင့္အံုးေပါ့။ စားၿပီေတာ့ မွ သတုိ ့သား ၊ သတုိ ့သမီးနားကို မေယာင္မလည္နဲ ့ဟိုေလွ်ာက္ ဒီေလွ်ာက္ သြားလုပ္လုိက္အံုး မယ္။

အရင္တခါ ပဲြတုန္းက ဟိုေကာင္ ဖုိးၿမတ္ လည္း ဒီလို ပဲ။ လူႀကီးေတြ က လက္ဆဲြ ႏွူတ္ဆက္ေနတုန္း သူက ေဘးကေန ကန္ ့လန္ ့ကန္ ့လန္ ့.. ေနာက္ တစ္ပတ္ ႀကာလို ့ မဂၤလာေဆာင္ ဗီဒီြယို အေခြ ၿပန္ႀကည့္ေတာ့ သူ ့ရဲ ့ပံုေတြ ခ်ည္းပါပဲလား။ ဒီေကာင္ က ေနရာတကာ လူရည္ လည္ သည္။

အားလံုးစားေသာက္ၿပီးေတာ့ အမွတ္တရ ဓာတ္ပံု ရုိက္ႀကအံုးမယ္ ဟု ဆုိေလသည္။ ဓာတ္ပံု ဆုိရင္လည္း လွလွ ေလး ၿဖစ္ေအာင္ ေတာ့ ၿပံဳးထားအံုးမွ ။ အဖြား ကလည္း သူ ၀တ္ထားေသာ စိန္လက္ေကာက္ႀကီးကို ဓာတ္ပံုထဲ ပါေအာင္ တမင္ ကို ေရွ ့ထုတ္၀တ္ေလသည္။ သား ရဲ ့အန္တီ ကလည္း သူ ့လည္ပင္ က စိန္ဘယက္ ႀကီးကို ခပ္ႀကြားႀကြား ေလးပင္။

ဒီေတာ့ အေမ ့ကို ႀကည့္လုိက္သည္။ အေမသည္ ေရႊဆဲြ ႀကဳိး ခပ္ပါးပါးေလးသာ ။ သူလည္း သူမ်ားေတြ လုိ စိန္ဘယက္ ႀကီး ၊ စိန္ လက္ေကာက္ႀကီးေတြ ၀တ္ခ်င္မွာပဲေနာ္။

အေမ ့ကို ေမးႀကည့္ဖူးသည္။ သူမ်ားေတြလို စိန္ ေတြ ဘာေတြ မ၀တ္ခ်င္ဘူးလား ဟု ေမးဖူးသည္။ သူကေတာ့ ၿပန္ေၿပာသည္ ငါ က စိန္ ဘယက္ေတြ ၊ စိန္လက္စြပ္ေတြ ၀ယ္လုိက္ရင္ ငါ ့သားေတြ ရဲ ့ေက်ာင္းစရိတ္ဖုိး ၊ မုန္ ့ဖုိုးေတြ ကုန္သြားမွာေပါ့ ဟု ၿပန္ေၿဖေလသည္။

အေဖ ကေတာ့ ဒီလိုမေၿပာ။ သူအၿမဲေၿပာတာက မင္းတုိ ့အေမ က ပညာေတြ အမ်ားႀကီးတတ္တာပဲ ။ မဟာ ၀ိဇၹာ ဘဲြ ့ရထားၿပီးသားေလ တကၠသိုလ္က ဆရာမႀကီး. ကြ ။ ေရႊေတြ စိန္ေတြ မ၀တ္လည္း တန္ဖိုးရွိၿပီးသားပါကြာ ဟု ႀကံဖန္အားေပးတတ္သည္။ ေႀသာ္ … ပညာေတြ အမ်ားႀကီးတတ္ရင္ ေရႊ ေတြ ။ စိန္ေတြ ၀တ္စရာ မလုိပါလား။

ဒါေပမယ့္ .. ဟုိဘက္ ၀ုိင္းမွာထုိင္တဲ့ ဆရာ၀န္ ႀကီး လင္မယားလည္း ပညာေတြ အမ်ားႀကီးတတ္တာပဲ။ ဒါေပမယ့္ . လင္ေရာ မယားေရာ ၀တ္ထားလုိက္တဲ့ စိန္ေတြ . သီးေနတာပဲေနာ္။

ထားလုိက္ပါအေမ ရယ္။ သား ႀကီးလာရင္ ပိုက္ဆံေတြ အမ်ားႀကီး ရွာၿပီး အေမ ့ကို တကိုယ္လံုးကို စိန္စီ ေပးမည္ ဟု အားေပးမိပါသည္။

ဟိုတယ္ ဘက္ အၿပင္ကို ထြက္ လုိက္ေတာ့ အင္းလ်ားကန္ႀကီး ကို ေတြ ့ရသည္။ ညေနေစာင္း ေမွာင္ရီပ်ိဳးစ . အင္းလ်ာကန္သည္ တကယ့္ကိုလွပါသည္။ ဟိုတယ္ ႀကီးကလည္း တကယ့္ကိုခမ္းနား ပါသည္။

အဖြား ကလည္း မုန္ ့ေတြ ေကာင္းလို ့ဒီ ဟုိတယ္ ကို သေဘာက်ေနသည္။

ဒါေတာင္ . ဦးေန၀င္းႀကီး ေကာင္းလုိ ့။ သူ ေဆာက္သြားတာေပါ့ဟု အဖြား က ေၿပာသည္ ။

အဲဒီလူ ႀကီးကိုေက်းဇူးတင္ရမလား ။

အေဖ ့မိတ္ေဆြ ဦးေလးႀကီးကေတာ့ သား နားမလည္ေသာ စကား ေတြကို ေၿပာသည။္

သူမ်ားႏုိင္ငံက ဟိုတယ္ေတြ ဆုိရင္ ဒီထက္ အမ်ားႀကီး ေကာင္းေႀကာင္း

ဒီ ႏုိင္ငံ က ဆုိရွယ္လစ္ ႏိုင္ငံ ဆုိေတာ့ ဓနရွင္ အသိုင္းအ၀ုိင္း ေတြ ရဲ ့ပကာသန ေတြ ကို သိပ္မႀကိဳက္လို ့ဟုိတယ္ ေကာင္းေကာင္း ဆိုလုိ ့ဒီတစ္လံုးသာ ရွိေႀကာင္း ေၿပာေလသည္။

ဟင္.. ဆုိရွယ္လစ္ ဆုိတဲ့ လူႀကီးေတြ ကလည္း ဒီလို ဟိုတယ္ႀကီးေတြ ဘာလုိ ့မႀကိဳက္တာလဲ။ သူတုိ ့က ေရခဲမုန္ ့ေကာင္းေကာင္းလည္း မႀကိဳက္ဘူးေပါ့။

အဲဒီ ဦးေန၀င္း ဆုိတဲ့ လူႀကီးကလည္း တမိ်ဳးပါလား ။ သူကေတာ့ ေကာင္းေကာင္းေနၿပီေတာ့ ၿပည္သူ လူထုကိုေတာ ့ ၿမန္မာ့ ဆုိရွယ္လစ္ လမး္စဥ္ ေအာင္ရမည္ .. ဘာၿဖစ္တယ္။ ညာၿဖစ္တယ္နဲ ့ မတရားသလိုပဲေနာ္။

ဒီလူႀကီးကေရာ သား လုိ မ်ိဳး ေန ့တုိင္းေရခဲမုန္ ့ေတြ လာစားမွာပဲေနာ္ ဟု ေမးႀကည့္ဖူးသည္။

ထုိအခါ အေဖ့ မိတ္ေဆြ က ရယ္ကဲ်ကဲ် ႏွင့္ ၿပန္ေၿပာသည္။ သူ က မငး္လုိေတာ့ ေရခဲမုန္ ့မစားဘူး။ ေရခဲမုန္ ့ထက္ ေကာင္းတဲ ့ ရတနာ နတ္မယ္ ပဲ စားတာကြ ဟု ေၿပာဖူးသည္။

ေရခဲမုန္ ့ထက္ ေကာင္းတဲ ့..ဘာတဲ့..ရတနာ..ဘာ မယ္ႀကီး ဆိုလား… အဲဒါ ႀကီးလည္း သားႀကီးလာရင္ေတာ့ ၀ယ္စားအံုးမယ္။ ေခ်ာကလက္ေလးေတြ ေရာ ပါ ပါ့မလား။

သားက ေတာ့ ေကာင္းေကာင္းေန ေကာင္းေကာင္းစားရတဲ ့ ဓနရွင္ ဆုိတဲ့ လူေတြ ကိုပဲ ႀကိဳက္တယ္။ သားႀကီးလာရင္ ဓနရွင္ ႀကီးေတြရဲ ့ႏုိင္ငံကုိသြားၿပီ ဟိုတယ္ ႀကီးႀကီးေတြ မွာ ေရခဲမုန္ ့ေကာင္းေကာင္းေတြ ကိုသြားစားလုိက္အံုးမယ္ဟု ေတြးထားလုိက္မိသည္။

ကဲ . အားလံုးၿပီး ၿပီ ၊ အိမ္ၿပန္ဖို ့ပဲ ရွိေတာ့မည္။ အားလံုးကို ၿပံဳးၿပံဳးရႊင္ရႊင္ ႏွင့္ ႏွဳတ္ဆက္ႀကရင္း အိမ္ၿပန္ဖို ့ၿပင္ ေလေတာ့သည္။ ခက္တာက ၿပန္ဖုိ ့အတြက္ ကား မရွိ ။ ဒီဟုိတယ္ က ေလးဘီး ကားေလး ထြက္ေခၚဖုိ ့လည္း အဆင္မေၿပ ႏုိင္ေပ။

ဒီေတာ့ ကေလးေတြ က အေဒၚ ႀကီး တုိ ့မိသားစု ရဲ ့ကားနဲ ့လိုက္သြားႀကမည္။ အေဖႏွင့္ အေမ ကေတာ့ မိတ္ေဆြ တစ္ေယာက္ရဲ ့ကားနဲ ့ကားႀကံဳေလး လုိက္ေပါ့ ။ ေအာ္ . ကိုယ္ပုိင္ကားေလးမရွိေတာ့ မိသားစု တကဲြတၿပား ၿပန္ႀကရပါလားေနာ္။

သားႀကီးလာရင္ အေမ ့ကို္ စိန္ ဘယက္ ႀကီ ၀ယ္ၿပီး ရင္ ကား အႀကီး ႀကီး ၀ယ္မယ္။ ၿပီးရင္မိသားစု အားလံုးအတူတူ ေဟာဒီအင္းလ်ားလိတ္ဟိုတယ္ႀကီးကို ေန ့တုိင္းလာၿပီး ေရခဲမုန္ ့ေတြ တ၀ႀကီးလာစားမယ္။

အခုေတာ့ သူမ်ား မိသားစု ေတြ ကုိယ္ပုိင္ကား ေလး ထဲမွာ အတူတူ စီးရင္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရြင္ရြင္ သြားႀကတာကို ေငးေမာႀကည့္ရင္းေပါ့ေလ။

ကားေပၚကေန အားလံုးကို လက္ၿပႏွူတ္ဆက္ၿပီးေတာ့ အေ၀း ဆီမွာ မွုန္ပ်ပ် က်န္ခဲ့တဲ ့ဟိုတယ္ ႀကီးကို ႀကည့္ရင္း စိတ္ထဲကလည္း ေရခဲမုန္ ့ေနာက္တစ္ခြက္ကို တမး္တ လုိက္မိပါတယ္။

သားသားဖုိးလၿပည့့္အမွန္တရားမ်ား ၿဖစ္ပါသည္။

Coffeshop ဆုိင္က မိတ္ေဆြ တစ္ဦးကေတာ့ အႀကံေပးဖူးပါသည္။ ေရခဲမုန္ ့စားၿပီးလွ်င္ ပူစီနံ ဟုေခၚေသာ အရြက္စိမး္ ေလးကို စားသင့္ပါသည္။ ထို အရြက္တြင္ပါေသာ ပူရွိန္းရွိန္း ဓာတ္တမ်ိဳးသည္ လည္ေခ်ာင္းနာၿခင္း ၊ အာသီေရာင္ၿခင္း ကိုၿဖစ္ေပၚေစေသာ ဘက္တီးရီးယားမ်ား ကို ႏုိင္နင္းသၿဖင့္ ထုိ ေ၀ဒနာမ်ား မၿဖစ္ေပၚဟု ဆုိေလသည္။

မွန္၏ မမွန္၏ ကိုေတာ့ တတ္ကြ်မ္း နားလည္ေသာ ေဆးပညာရွင္မ်ားသာ အတည္ၿပဳႏုိင္ေပမည္။

ထုိ ပူစီနံ ရြက္ကို အစိမး္တုိင္း ၀ါးစား လုိက္လွ်င္ေတာ့ ပါးစပ္ထဲတြင္ ရွိန္းၿမၿမႏွင့္ ခံတြင္း ရွင္းသြားသည္ကေတာ့ အေသအခ်ာပင္

ကြ်န္ေတာ္ သည္ ေရခဲမုန္ ့ႏွင့္ အေတာ္ ကံစပ္ သည္ဟု ဆုိရမည္လား ။ လြန္ခဲ့ေသာ ၄ ႏွစ္ ခန္ ့က ပစၦိမာရံု ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတြင္ ဖြင့္လွစ္ေသာ စီးပြားၿဖစ္ စားေသာက္ကုန္ လုပ္နည္း သင္တနး္ ကို တတ္ေရာက္ခဲ့ဖူးသည္။ ထုိသင္တန္းတြင္ ေရခဲမုန္ ့ၿပဳလုပ္ပံု အဆင့္ဆင့္ကို စာေတြ ့၊ လက္ေတြ ့ရွင္းၿပသည္။ ေရခဲမုန္ ့တြင္ အဓိက ပါ၀င္သည္က ႏုိ ့ဆီ ႏွင့္ ႏုိ ့ၿဖစ္သည္။ ထုိ ့ေနာက္ အနံအရသာအတြက္ လုိအပ္သည္တုိ ့ကို သိမ္ႀကီးေစ်းရွိ ပရေဆး ဆုိင္တြင္ ၀ယ္ယူ ရရွိႏုိင္ေႀကာင္းသိရေလသည္။ ၿပဳလုပ္ပံုနည္းကေတာ့ ရုိးစင္းပါသည္ ။ သို ့ေသာ္ ထုိသုိ ့ၿပဳလုပ္ရာတြင္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း ၿဖစ္သည့္အတြက္ ပစည္း ကိရိယာ မစုံလင္ေခ် ။ ထုိ ့ေႀကာင့္ ေရခဲမုန္ ့ေတာ့ မယ္မယ္ ရရ ၿဖစ္မလာခဲ့ေပ။

ေရခဲမုန္ ့၏ သမိုင္းသည္လည္း အေတာ့္ိကုိစိတ္၀င္စားဖြယ္ ေကာင္းလွသည္။ ေရွးအခါက ဂရိၿပည္မွ တုိက္တုိင္း ေအာင္ စစ္ဘုရင္ႀကီး အလက္ဇႏၵား ( Alexander the Great) သည္ ဥေရာပ တုိက္ႀကီး တစ္ခုလံုးကို သိမ္းပိုက္ၿပီး ေသာအခါ တစ . တစ နယ္ခ်ဲ ့ရင္ အာရွမုိင္းနား ဘက္ကိုေရာက္လာခဲ့သည္။ ထုိအခါ အိႏၵိယ ၿပည္ဘက္ကို သိမ္းပိုက္ရန္ ေၿခလွမ္း ၿပင္ေလေတာ့သည္။ သို ့ေသာ္ . အိႏၵိယ ၿပည္၏ ဆင္ တပ္ ကို ဥေရာပ သား ေတြ တခါမွ မၿမင္ဘူး ႀကသၿဖင့္ ေႀကာက္လန္ ့တႀကား ေၿပးႀကရာ တပ္ပ်က္ ေလေတာ့သည္။ စစ္ရွံးဘုရင္ ႀကီးလည္း ကိုယ္လြတ္ ရုန္းေၿပးရင္ . ဟိမ၀ႏၱာ ေတာင္တန္းမ်ား ဆီသို ့ေရာက္ရွိေလေတာ့သည္။ ထုိအခါ ေတာင္ထြဋ္ဆီမွ အရည္ေပ်ာ္လာေသာ ႏွင္း ခဲေလးကုိ သူ ့တြင္ပါလာေသာ စပ်စ္၀ုိင္ ႏွင့္ ေရာၿပီး စား ေလရာက ေရခဲမုန္ ့ကဲ့သုိ ့အရသာရွိေႀကာင္း ေတြ ့ရသည္ ဟု သမုိင္းမွတ္တမ္းမ်ားက ဆုိေလသည္။

သို ့ဆုိလွ်င္ ထုိ စစ္ဘုရင္ ႀကီးသည္ ေရခဲမုန္ ့၏ ဖခင္ႀကီး ၿဖစ္ဖြယ္ရာ ရွိသည္။ ဒီဘုရင္ႀကီးေရာ ကြ်န္ေတာ့္ လို အာသီး မေရာင္ဘူးလား မသိ ။

ကြ်န္ေတာ္က ေရခဲမုန္ ့ကို စား လို ့မၿဖစ္ႏုိင္ေတာ့ေႀကာင္း ေၿပာေသာအခါ သူငယ္ခ်င္းတစ္ဦးကေတာ့ ေၿပာသည္ . မင္း တခ်ိန္မွာေတာ့ ေရခဲမုန္ ့ကို ေသခ်ာေပါက္ ထပ္စားရအံုးမယ္ ဟု ဆုိေလသည္။ သူ ဘာကိုဆုိလုိပါလိမ့္ ။

သူငယ္ခ်ငး္မ်ား ၏ မိတ္ဆံုစားပဲြ ေတြ မွာလား။ ဒါလား မၿဖစ္ႏုိင္ေပ ။ လူေဟာင္းေတြ ၿပန္ဆံုးလွ်င္ ဘီယာ အရက္ ကိုသာအတင္းတုိက္ ေလ့ရွိသည္။ မည္သူမွ ကေလးကလား ႏုိင္ေသာ ေရခဲမုန္ ့ကို အတင္းေကြ်းမည္ေတာ့ မဟုတ္ေခ်။ ဒါဆုိ …

မင္း တခ်ိန္ မဂၤလာ မေဆာင္ေတာ့ဘူးလား ။ သူက ထပ္ဆုိေလသည္။ အဲဒီ ပဲြ မွာေတာ့ မင္းရဲ ့ခ်စ္ဇနီး ေလာင္း သတုိ ့သမီးေလးက မင္းကို ေရခဲမုန္ ့ေတြ အၿပန္အလွန္ ခြံ လိမ့္မယ္။

ေအာ္.. ဒီေကာင္ ေတာ္ေတာ္ အေတြး ေကာငး္ပါလား။ သူေၿပာမွ အေမ ႏွင့္ အေဖ တုိ ့၏ မဂၤလာေဆာင္ ေရခဲမုန္ ့အၿပန္အလွန္ ခံြ ေကြ်းေနႀကပံုကို ၿပန္ၿမင္ေယာင္သည္။ ဓာတ္ပံု ဆရာကလည္း ထုိ ပံုကို ရွူေထာင့္ မ်ိဳးစံု မွ လက္စြမး္ ၿပထားသၿဖင့္ လွပေသာ ဓာတ္ပံု မ်ား မ်ား ၿဖစ္ေလသည္။ ဒါဆိုရင္ေတာ့ ေသခ်ာ သြားေအာင္ အေမ့ ကို ေမးႀကည့္ရအံုးမယ္။ ခ်စ္ ၍ခြံေသာ ေရခဲမုန္ ့သည္ အားသီးမေရာင္ ၊ လည္ေခ်ာင္းမနာ ဘူး ေလာ။

ဒါကေတာ့ တစ္သက္တြင္ တစ္ခါ ေပမို ့လည္ေခ်ာင္း နာ ခ်င္လည္း နာပေစေတာ့ေလ။

ခ်စ္၍ ေကြ်းေသာ ေရခဲမုန္ ့သည္ လွ်ာေပၚတြင္ ခ်ိဳၿမၿပီး ရင္ထဲ သို ့ေအးၿမ သြား မည္မွာ ေသခ်ာပါသည္။ ေမတၱာ သစၥာ တုိ ့ၿဖင့္ ထံုးမြမး္ ထားေသာ ေရခဲမုန္ ့ကို စား လုိက္ရရင္ ၿဖင့္ လူၿဖစ္က်ိဳး နပ္ေတာ့မည္ ပ ဟူ သာ ဟစ္ေေအာ္လုိက္ခ်င္ပါေတာ့ေလသတည္း ။
.

ေကာင္းသထက္ေကာင္းေအာင္ ႀကိဳးစားေနမည့္

ေဇာ္ၿပည့္

ၼဤ ပုိ ့စ္ကို www.roadtoarabian.blgospot.com တြင္ ရွူရန္