” မလြမ္းစေကာင္း လြမ္းစေကာင္း”(ေရွးေရွးက မန္းေလး အပုိင္းေျခာက္)
ရန္ကင္းေတာင္ေပၚကေန ေဘး၀ဲယာကုိ ၾကည္႔မယ္ဆုိရင္ အေရွ႔ဘက္ျခမ္းမွာဆုိရင္ ေရတံခြန္ေတာင္ ရွမ္းရုိးမနဲ႔ေရနီေျမာင္းၾကီး အေနာက္ဘက္ျခမ္းမွာကေတာ႔ တျပန္႔တေျပာၾကီးရွိေနတဲ႔ ေအာင္ပင္လယ္ ၊မနီးမေ၀းမွာ ပုသိမ္ၾကီးဆုိတဲျမိဳ႔ေပါက္စကေလး၊ ပါတ္ပါတ္လည္မွာေတာ႔ဘယ္ေနရာၾကည္႔ၾကည္႔ ေကာက္စုိက္စအခ်ိန္ဆုိရင္ စိမ္းျမလုိ႔ယိမ္းကေနတဲ႔ စပါးခင္းေတြ၊ စပါးေတြရင္႔မွည္ခိ်န္ေရာက္ရင္ေတာ႔ ေရႊ၀ါေရာင္ေကာ္ေဇာၾကီးခင္းထားသလုိေတြ႔ရမွာပါ။အင္မတန္လွပတဲ႔ရူ႔ခင္းပါ။
ရန္ကင္းေတာင္ကေနၾကည္႔ရင္ အေနာက္တည္႔တည္႔လမ္းက (19လမ္း)ျဖစ္ျပီး မန္းေလး နန္းေတာ္ၾကီးက19လမ္းကုိ အေရွ႔ဘက္နဲ႔ေနာက္ဘက္ျဖစ္ေအာင္ ျခားထားပါတယ္။
ဒီလမ္းကမန္းေလးနန္းေတာ္ထဲကို ၀င္တဲ႔ တံခါးန႔ဲတည္႔တည္႔ပါ။
ဟုိအရင္ကေတာ႔ ရန္ကင္းေတာင္ ပုသိမ္ၾကီးဆုိတာ သြားဘုိ႔ နည္းနည္းလွမ္းတယ္လုိ႔ ေျပာရင္ရပါတယ္။
လွမ္းဆုိစီးစရာကလည္းစက္ဘီးဘဲရွိတာကိုးဗ်။
လူေနအိမ္ေျခလည္းက်ဲပါးပါတယ္။က်ေနာ္တုိ႔လူငယ္မ်ားေတာင္ တစ္လေနလုိ႔တစ္ေခါက္မေရာက္တဲ႔ေနရာပါ။
ခုေနာက္ပုိင္းမွာရန္ကင္းေတာင္ေျခမွာရွိတဲ႔ ျမေက်ာက္ဘုရားမွာရွိတဲ႔ ေရတြင္းကထြက္လာတဲ႔ ေရက အႏၱရာယ္ကင္းတယ္ဆုိတာနဲ႔ဘဲ
ဆရာေတာ္ဆီကေန ခြင္႔ေတာင္းလုိ႔ ေရေတြကိုဘူးၾကီးဘူးငယ္ ကားၾကီးကားငယ္နဲ႔သယ္လုိ႔ အသုံးျပဳၾကပါတယ္။
ဓါတ္ခြဲၾကည္႔တဲ႔အခါ တကယ္ကုိ ေရသန္႔ျဖစ္တယ္ PH-7 ျဖစ္တယ္ဆုိတာကိုေတြ႔ရပါသတဲ႔။
အခုအခ်ိန္မွာေတာ႔ ျမေက်ာက္ေရသန္႔ဆုိ ျပီး ၀မ္းလီတာဗူးေလးနဲ႔ထည္႔ထားတာကုိ အလြယ္တကူသယ္ယူလုိ႔ရေနပါျပီ။
အခုေတာ႔လမ္းေျမာက္ဘက္ျခမ္းအဆုပ္ေရာဂါကုေဆးရုံၾကီးရွိပါတယ္။
သူ႔ရဲ႔အေနာက္ဘက္မွာ “ဦးလွထြန္းကင္ဆာေဖာင္ေဒးရွင္း”ေဆးရုံေလးရွိပါတယ္။
ကင္ဆာေ၀ဒနာသည္မ်ားအတြက္ ေနာက္ဆုံးအခ်ိန္ကို ေအးေဆးစြာရင္ဆုိင္နုိင္ေအာင္ ထူေထာင္ထားေသာ ေလးစားအားက်ဘြယ္ရာေကာငး္ေသာ အခ်က္ေတြနဲ႔ထုံမႊမ္းထားေသာ ပုဂလိကေဆးရုံေလးျဖစ္ပါတတယ္။
သူ႔နဲ႔မ်က္ႏွာျခင္းဆုိင္မွာေတာ႔ နာမယ္ေက်ာ္ ၾကာေတာၾကီးနဲ႔ေအာင္ပင္လယ္ လယ္ကြင္း။
ဆက္သြားလုိ႔သိပ္မေ၀းခင္ မွာေရေျမာင္းေလးနဲ႔ယွဥ္လ်က္ရွိေနတဲ႔လမ္းမကၾကီးကေတာ႔ ေအာင္ပင္လယ္ကန္ေဘာင္ရိုးၾကီးပါ။
ဒီလမ္းက ျပင္ဦးလြင္ကုိသြားတဲ႔လမ္းနဲ႔ တစ္ဆက္တည္းရွိေနပတယ္။
အေနာက္တည္႔တည္႔ဆက္သြားရင္ နာမယ္ေက်ာ္ ေရွးကတည္းက ရွိခဲ႔တဲ႔ “မုန္တုိင္ဇရပ္”
သူ႔ေနာက္ဖက္ေရာက္ေတာ႔ နန္းေရွ႔ေစ်း။
နန္းေရွ႔ေစ်းမွာ ဟုိအရင္ေစ်းေဟာင္းတုန္းက ေစ်းအေနာက္ေတာင္ဘက္ေဒါင္႔မွာ မန္းေလးနန္းေတာ္ေရွ႕ တစ္ခြင္ကလူငယ္ေတြ မန္းေလးက အႏုပညာသမားစာေပသမားေတြစုေ၀းရာလက္ဖက္ရည္ဆုိင္ေလးရွိခဲ႔ဘူးပါတယ္။
ဒီဆုိင္ေလးရဲ႕အားသာခ်က္ကေတာ႔ ထုိင္စရာ စားပြဲမ်ားတာပါ လူဘယ္ေလာက္စည္စည္အားနားစရာမလုိပါဘူး။ဘာလုိ႔လဲဆုိေတာ႔သူ႔ဆုိင္ေဘးမွာရွိတဲ႔ ေစ်းသည္မရွိတဲ႔ဆုိင္ခန္းလြတ္မွန္သမ်ွဟာ လက္ဖက္ရည္လာေသာက္တဲ႔လူေတြအတြက္ ထုိင္စရာစားပြဲေတြျဖစ္ေနလုိ႔ပါ။
ဆုိင္ခန္းလြတ္ေတြကလဲအမ်ားၾကီးကိုးဗ်။
က်ားထုုိးနုိင္တယ္ ခ်က္ထုိးနုိင္တယ္ အားရပါးရစကားေျပာနုိင္တယ္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ စိတ္တုိင္းက်ျငင္းနုိင္တဲ႔ ရွာမွရွားတဲ႔လက္ဖက္ရည္ဆုိင္ေလးပါ။
အခုအခ်ိန္မွာေတာ႔ နန္းေရွ႔ေစ်းေလးကလည္း အရင္လုိသြတ္မုိး၀င္းထရံကာထားတဲ႔ေစ်းအုိအုိေလးမဟုတ္ေတာ႔ဘဲ အိေျႏၵၾကီးတစ္ခြဲသားနဲ႔ ေန ေနတဲ႔အဆင္႔ျမင္႔အုတ္တုိက္ၾကီးျဖစ္သြားပါျပီ။
ဒီလက္ဖက္ရည္ဆုိင္ေလးကို ထုိင္ဘူးသူေတြကေတာ႔ ဒီနားကိုျဖတ္သြားတုိင္းလြမ္းေနမယ္ထင္ပါတယ္။
ဒီဆုိင္ေလးကေန ေရွ႔နည္းနည္းေလးဆက္သြားမယ္ျပီး ေျမာက္ဘက္ျခမ္းကုိလွည႔္ၾကည္႔လုိက္မယ္ဆုိရင္ ေရွးျမန္မာၾကီးမ်ားရဲ႕ေကာင္းမူ႔ကုသိုလ္ေတြေၾကာင္႔ျဖစ္တည္ေနခဲ႔တဲ႔
ထုထည္ၾကီးမားေသာ အုတ္တံတုိင္းအတြင္းက သစ္ပင္မ်ားအုပ္ဆုိင္းေနေသာ က်ယ္ျပန္႔ေသာ၀ုိင္းအတြင္းမွာတည္ရွိေနေသာ ၾကီးမားတဲ႔ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမ်ားကေတာ႔ ျငိမ္းခ်မ္းတယ္ဆုိတာျမင္လုိ္က္ရုံနဲ႔ သိနုိင္ပါတယ္။
ေရွ႔ဆက္သြားလုိ႔ကေတာ႔ အေရွ႔က်ဳံးလမ္းကိုေရာက္ျပီး နန္းေရွ႔ေပါက္ တံခါးကေန၀င္လုိ္က္ရင္နန္းတြင္းကိုေရာက္သြားမွာပါ။
မႏ ၱေလးနန္းေတာ္ကေတာ႔ အဂၤါအျပည္႔အစုံရွိတဲ႔ တစ္ခုထဲေသာျမဳိ႔ေဟာင္းလုိ႔ေျပာရင္ ရပါမယ္။
ေရအျပည္႔ရွိေသာက်ဳံးရွိမယ္။ က်ဳံးကိုကူးတဲ႔ အုတ္နဲ႔သစ္သားေရာေႏွာလုိ႔တည္ေဆာက္ထားတဲ႔ တံတားရွိမယ္။
နီေစြးေနတဲ႔ေရွးအုတ္ေတြနဲ႔တည္ေဆာက္ထားတဲ႔ ျမဳိ႔ရုိးၾကီးရွိမယ္(တစ္ခ်ိဳ႕ေသာေနရာေတြကေတာ႔ ျပဳိက်လုိ႔ျပင္ထားတာရွိပါတယ္ အဲဒီေနရာေတြက မနီဘဲျဖဴေနတတ္သလုိ အုတ္ေတြကလဲ ေသးပါတယ္။)
ျမဳိ႔ရုိးေပၚမွာေတာ႔ ျပသာဒ္၊သူရဲခုိ ၊ယင္းတား၊ပစၥင္၊အစရွိတဲ႔ျပည္႔စုံေသာအဂၤါရပ္ေတြရွိေနပါတယ္။
နန္းျမဳိ႔တြင္းကုိအရင္တုံးက အလြယ္တကူ အစစ္အေဆးမရွိ၀င္လုိ႔ရပါတယ္။
စက္ဘီးကေတာ႔ဆင္းတြန္းရတာေပါ႔ဗ်ာ။
နန္းတြင္းဆုိတာကေတာ႔ ေရွးတုံးကတည္းက ဘုရင္မိဘုရား မင္းညီမင္းသားေတြေနတဲ႔သီးသန္႔အရပ္ သာမာန္လူမ်ားနဲ႔မသက္ဆုိင္ေသာေနရာေပါ႔ေနာ္။
ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ႔ နန္းတြင္းဆုိတာ စစ္တပ္နယ္ေျမသီးသန္႔ျဖစ္သြားပါတယ္။
မန္းေလးျမဳိ႔မွာ အရင္က ေရကူးကန္ဆုိတာဆုိတာ႔ အဆင္႔မီွတာဆုိလုိ႔ ထြန္းလွေရကူးကန္ရွိမယ္ ဒါေပမယ္႔သူကေရေသ ေရအျပီးသြင္းထားတာ အ၀င္အထြက္မရွိဘူး။
နန္းတြင္းေရကူးကန္ကေတာ႔ေရအ၀င္အထြက္ရွိေတာ႔ သန္႔ရွင္းတယ္။
က်ေနာ္တုိ႔ေက်ာင္းသားဘ၀က အခုေခတ္ကေလးမ်ားေလာက္သင္ယူစရာမရွိပါဘူူး။
ေႏြရာသီေက်ာင္းပိတ္ရင္ေရာက္ရင္ ထြန္းလွကန္ ဒါမွမဟုတ္ နန္းတြင္ေရးကူးကန္မွာေရကူးသင္မလား။
ထြန္းလွကန္ဆုိတာ မန္းေလးျမဳိ႔မွာေရွးကေခတ္အမွီဆုံးလုိ႔ေျပာနုိင္တဲ႔ အဆင္႔မီဟုိတယ္ေရွ႔မွာ ရွိတဲ႔ေရကူးကန္ပါ။
ေရးကူးသင္တယ္ဆုိမွေတာ႔ေယာက်္ားေလးေရာမိန္းကေလးေရာ သင္တာကုိး။
ေရကူးသင္တယ္ဆုိရင္ ေယာက္်ားေလးက ေဘာင္းဘီတုိ မိန္းကေလးကေရကူး၀တ္စုံနဲ႔သင္ရတယ္ဆုိေတာ႔ လူစည္တာေပါ႔ဗ်ာ။
အပြင္႔လင္းဆုံးေျပာရရင္ေတာ႔ ကူးခ်င္တာေရာ ဘူးခ်င္တာေရာ ႏွစ္ခုစလုံးအတြက္ ေရကူး သြားသင္ၾကတယ္ဆုိရင္လဲမမွားပါဘူး။
ခုေခတ္ကေလးမ်ားကုိသာဒီအေၾကာင္းေျပာရင္ အဟားခံရမွာေသခ်ာေပါက္ပါဘဲ။
အခုေခတ္မိန္းကေလးမ်ားက ေရကူး၀တ္စုံသာသာေလာက္နဲ႔ကို ျမိဳ႔ထဲမွာလမ္းလယ္ေကာင္မွာသြားလာေနၾကတာကိုးဗ်။
ေရကူးမသင္ခ်င္ဘူးလား ရတယ္ 24လမ္း 83-84ၾကားမွာရွိတဲ႔ “အဆားဟိ”ကရာေတးကလပ္ကိုသြားျပီး ကိုယ္ခံပညာသြားသင္၊
အဲဒီကလပ္ထဲမွာ အျဖဴေရာင္ ကီကုိ၀တ္လုိ႔ “ယိစ္ ယိစ္ ယိစ္”လုိ႔ေအာ္ရတာလဲ အရသာရွိပါတယ္။
အဲဒီက လူမ်ားလုိ႔ မသြားခ်င္ရင္ အခုနာမယ္ေက်ာ္ျမန္မာ႔လက္ေ၀ွ႔သမားေလး ၀ါးရင္းတုတ္ဖုိးေကရဲ႕အေဖ ကင္ပုိေအာင္ျမင္႔ဆီမွာလဲ သင္တန္းတက္လုိ႔ရပါတယ္။
က်ေနာ္တုိ႔အုပ္စုကေတာ႔ေျခေဗြပါလုိ႔ေလ်ွာက္လယ္တဲ႔အုပ္စုပါ။
နန္းတြင္းအေရွ႔ေပါက္ကေန၀င္လုိက္လုိ႔ နန္းေတာ္ထဲေရာက္ျပီဆုိတာနဲ႔ဘယ္ေနရာၾကည္႔ၾကည္႔ လက္ညွဳးိထုိးမလြဲရွိေနတဲ႔မန္က်ည္းပင္မ်ားပါဘဲ။
ဟုိးေရွးေရွးကတည္းက စနစ္တက်စုိက္ခဲ႔တယ္လုိ႔ထင္ပါတယ္။
စီတန္းလုိ႔ေပါက္ေနတဲ႔ အင္မတန္မွကုိေအးခ်မ္းတဲ႔ အရိပ္ကိုေပးတဲ႔သက္ရင္႔ပင္ၾကီးေတြျဖစ္ပါတယ္။
မန္းေလးျမဳိ႔မွာ မန္က်ည္းပင္အမ်ားဆုံးရွိတဲ႔ေနရာကုိျပပါဆုိရင္ နန္းတြင္းကို ျပရမွာပါဘဲ။
နန္းတြင္းတစ္ခုလုံးရဲ႔သစ္ပင္ ရွစ္ဆယ္ရာခုိင္းႏုနး္ေလာက္က မန္က်ည္းပင္ျဖစ္မယ္လုိ႔ထင္ပါတယ္။
အေရွ႔ေပါက္ကေနတည္႔တည္႔ အေနာက္ဘက္ကို ေလွ်ာက္လာမယ္ဆုိရင္ ၾကီးမားတဲ႔အုတ္ရုိးအ၀င္၀ၾကီးကိုေတြ႔ရပါမယ္။
အုတ္ရုိးကုိေက်ာ္လုိက္တာနဲ႔ ေျမာက္ဘက္ျခမ္းမွာေတာ႔ ေက်ာက္စာေတြကိုထည္႔ျပီးေသာ႔ခတ္ထားတဲ႔ေက်ာက္စာတုိက္နဲ႔ သူနဲ႔မ်က္ႏွာျခင္းဆုိင္ေတာင္ဘက္ျခမ္းမွာေတာ႔ လွပထူးျခားတဲ႔ လက္ရာနဲ႔ အေတာ္ေလးျမင္႔ျမင္႔ တည္ထားျပီးေလွခါးထစ္အေတာ္မ်ားမ်ားကိုတက္ျပီးမွ ဖူးေတြ႔ရမယ္႔ “စြယ္ေတာ္စင္” ဘုရားကုိဖူးရပါမယ္။
စြယ္ေတာ္စင္ဘုရားကေနဆက္သြားရင္ ေျမာက္ဘက္ျခမ္းမွာေတာ႔ မင္းတုန္းမင္းတရားၾကီးရဲ႕အုတ္ဂူကုိ ဇီးသီးပင္ေတြၾကားမွာ ေတြ႔ရမွာျဖစ္ပါတယ္။
တည္႔တည္႔သြားလုိက္တာနဲ႔ နန္းေတာ္အုတ္ခုံေလွကားထစ္ေရွ႔မွာဘီးတပ္ထားတဲ႔ အေျမာက္မဲမဲၾကီးႏွစ္လက္ကိုေတြ႔ရမွာျဖစ္ပါတယ္။
က်ေနာ္တုိ႔ကေတာ႔ ဒီအေျမာက္ပ်က္ၾကီးေပၚတက္ခြျပီး ကစားစရာလုိ အေပ်ာ္သေဘာနဲ႔ ေဆာ႔လုိေဆာ႔ ခဲ႔မိၾကေပမယ္႔ ေရွးကျမန္မာၾကီးမ်ားခင္ဗ်ာမွာေတာ႔ ဒီအေျမာက္ကေလးေတြကိုပုိင္ဆုိင္နုိင္ေအာင္ ဘယ္ေလာက္ အပတ္တကုတ္ၾကိဳးစားခဲ႔ရရွာမယ္ သင္ယူခဲ႔ၾကရရွာမယ္ဆုိတာကိုေတာ႔ နည္းနည္းအသက္ကေလးရလာမွာ
ေနာင္တမ်ားစြာနဲ႔ဆင္ျခင္မိပါတယ္။
က်ေနာ္တုိ႔ငယ္ငယ္က အေရွ႔ဘက္ျခမ္းက(အေရွ႔ပန္းခုံေတာ္ျဖစ္တဲ႔) နန္းေတာ္ရာဆုိတာ ေဘးအကာအုတ္ရုိးေတြသာရွိခဲ႔တဲ႔ ျမက္ခင္းျပင္ၾကီးပါ။
အဲဒီကေန ေလွခါးထစ္ ေလးငါးေျခာက္ထစ္သာရွိတဲ႔အေနာက္ဘက္ေလွခါးကဆင္းလုိက္ရင္ အရင္က ပန္းျခံလုိ႔ ထင္ရတဲ႔ ေျမကြက္လပ္ကိုေရာက္သြားပါတယ္။
အခုေတာ႔ျဖတ္လမ္းေလးေပါ႔။
သူ႔အေနာက္ဘက္မွာေတာ႔ အေရွ႔ဘက္ နန္းေတာ္ရာထက္ပုိက်ယ္ျပန္႔တဲ႔ အေနာက္ဘက္နန္းေတာ္ရာကိုေရာက္သြားပါတယ္။
ဒီအေပၚမွာေတာ႔ တစ္၀က္တစ္ပ်က္က်န္ေနတဲ႔အုတ္နံရံတစ္ခုကို ေတာင္ဘက္ျခမ္းမွာေတြ႔နုိင္ပါေသးတယ္။
ဒီနန္းေတာ္ရာတစ္ခုလုံးကလဲ ျမင္ခင္းျပင္ၾကီးပါဘဲ။
ဒီနန္းေတာ္ၾကီးရဲ႕ပုံစံငယ္ကုိ ပနးခ်ီကားအျဖစ္နဲ႔ျမင္ဘူးပါတယ္။
ေနာက္ပုံစံငယ္ေလးေဆာက္ထားတာကိုလညး္ နနး္ေတာ္ရဲ႔အေနာက္ဘက္က ျပတုိက္ေလးထဲမွာလဲေတြ႔ဘူးပါတယ္။
တစ္ခုေသာညေနေစာင္းမွာ က်ေနာ္တစ္ေယာက္တည္းဒီနန္းေတာ္ရာေပၚကျမက္ခင္းေပၚမွာလွဲအိပ္လုိ႔ ျပာလြင္ေနတဲ႔ေကာင္းကင္မွာလြင္႔ေနတဲ႔တိမ္ေတြလုိ စိတ္ကုိလႊင္႔ၾကည္႔ခဲ႔ဘူးပါတယ္။
တကယ္လုိ႔မ်ား ပေဒသရာဇ္စံနစ္သာ ဆက္လက္တည္ရွိေနေသးရင္ ငါလုိသာမန္လူတစ္ေယာက္အဘုိ႔ ဒီျမင္႔ျမတ္တဲ႔သီးသန္႔နန္းေတာ္ဆုိတဲ႔အေပၚမွာဒီလုိအိပ္ခြင္႔ဘယ္ရနုိင္ပါမလဲလုိ႔ ခပ္ရူးရူးေလးေတြးမိပါတယ္။ဒါေပမယ္႔ ခဏေလးေနေတာ႔ ရင္ထဲမွာဆုိ႔နင္႔ျပီးဘာကိုလြမ္းမွန္းမသိ လြမ္းခဲ႔ဘူူးပါတယ္။
ေရွးကဘုရင္ေတြကိုလြမ္းတာလား သူမ်ားလက္ကိုအလြယ္တကူေရာက္ျပီးကြ်န္ျဖစ္ခဲ႔ရတာကုိေတြးမိလုိ႔၀မ္းနည္းလားတာလား ။
ဒီလုိၾကီးၾကယ္တဲ႔အခန္းခန္းအေဆာင္ေဆာင္ေတြနဲ႔ေနနုိင္ခဲ႔တဲ႔ လူေတြကုိလြမး္တာလား ဘာကုိလြမ္းမွန္းမသိဘဲလြမ္းဘူးပါတယ္။
ငါတုိ႔ျမန္မာဆုိတဲ႔ ဇာတိစိတ္ကိုလြမး္တာလား ခြဲမသိခဲ႔ေပမယ္႔ ရင္ထဲကိုထူးဆန္းေသာခံစားမူ႔ေရာက္လာခဲ႔ဘူးပါတယ္။
(စကားမစပ္ေျပာရအုံးမယ္ဆုိရင္ က်ေနာ္႔တစ္သက္မွာ ဇာတိမန္းေလးကို ခြဲလုိ႔ ေျခာက္လေလာက္ေနဘူးပါတယ္။
တစ္ခါတစ္ေလစိတ္ထဲမွာ ျမဳိ႔ရုိးနီညဳိညဳိရဲ႔ေနာက္မွာရွိတတ္တဲ႔ ထန္းပင္ျမင္႔ျမင္ၾကီးေတြ က်ဳံးေဘးမွာရွိေနတဲ႔ ထေနာင္းပင္ေတြ က်ုံးထဲကေရေမွာ္ပင္ေတြတဲ႔ၾကာပင္ေတြကို မၾကာခဏသတိရလြမ္းဆြတ္ဘူးတာကေတာ႔ တကယ္ပါ။)
ဒီနန္းေတာ္ရာကေန ေျမာက္ဘက္ေလွခါးကဆင္းလုိက္ရင္ “ဘုတ္တလုပ္ေခၚကန္ေတာ္တြင္း ၀ယ္ ႏုႏုျပဳံးျပဳံးသနားစဘြယ္ စုစုရုံးရုံးလားကြယ္တူတူပုနး္တမ္းကစားၾကပါသတဲ႔ကြယ္”လို႔ေရာ႔ကာၾကီးေဇာ္၀င္းထြဋ္ရဲ႔ေမေမထား က ဂရုဏာသံေလးနဲ႔သီဆုိခဲ႔ဘူးတဲ႔ ဘုတ္တလုကန္ကိုျမင္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။
ဘုတ္တလုပ္ကန္ဆုိတဲ႔ ေပနွစ္ရာေလာက္က်ယ္တဲ႔ေရေသကန္ၾကီးက လမ္းေဘးမွာရွိပါတယ္။
ဒီကန္ၾကီးကေနတစ္ဆင္႔အုတ္ေရေျမာင္းေလးေတြ အသြယ္သြယ္ရွိပါတယ္။
ဒီေျမာင္းေလးေတြက အုတ္ေတြေက်ာက္ေတြနဲ႔ တကယ္ေက်ာက္ေဆာင္ေလးလုိျဖစ္ေအာင္ တည္ေဆာက္ထားတဲ႔ေက်ာက္ေတာင္အတုေလးရွိပါတယ္။
ဒီေက်ာက္ေတာင္ေလးက ဘုရင္႔သားေတာ္ သမီးေတာ္ေတြ တူတူပုန္းတမ္းကစားလုိ႔ရေအာင္ ေဆာက္တည္ထားတာလုိ႔လဲၾကားရပါသတဲ႔။
အင္မတန္လွပတဲ႔ေနရာေလးတစ္ခုပါ။
ေခတ္နဲ႔ေရွးေဟာင္းကို ဆက္စပ္ေပးထားတာက ေက်ာက္ေဆာင္အျမင္႔ေပၚမွာတည္ရွိေနတဲ႔ေလယာဥ္ပ်ံအပ်က္ၾကီးပါ။
စက္အဂၤ်င္မရွိေတာ႔တဲ႔ေလယာဥ္ပ်ံအခြံၾကီးပါ။
ေအာက္ေျခမွာဘီးလုံးေတြက ေလမရွိေတာ႔ေပမယ္႔ေျမေပၚမွာမတ္မတ္ရပ္ေနနုိင္ပါေသးတယ္။
ငယ္တုံးကေတာ႔ဒီေလယာဥ္ပ်ံေပၚခြတက္ ေလယာဥ္ေမာင္းသလုိ တ၀ူး၀ူးေအာ္ေဆာ႔ရတာေပ်ာ္စရာၾကီးပါ။
ဒီေက်ာက္ေတာင္ေလးက နည္းနည္းေလးလဲျမင္႔ျပီး ဧရိယာေတာ္ေတာ္ေလးလဲက်ယ္တဲ႔ ေနရာမွာေက်ာက္ေတာင္ေလးေတြနဲ႔လွပေသာေအးခ်မ္းေသာေနရာေလးပါ။
က်ေနာ္တုိ႔ေတြလဲ တူပုန္းတမ္းကစားဘူးသလုိ မျမင္ကြယ္ရာအရပ္ျဖစ္တဲ႔အတြက္သမီးရီးစားစုံတြဲေလးေတြလဲ ခ်စ္ခန္းဖြင္႔လုိ႔ေနရာေလးတစ္ခုပါ။
တုိက္ဆုိင္လုိ႔မ်ား ” ထုိအခိ်န္၀ယ္ လတေပါင္းမုိ႔ ညာေညာင္းရြက္ေၾကြ ေဟာင္းရြက္ေၾကြသံ ပၪၥသိင္ေမာင္ ေစာငး္နတ္ညဥး္သလုိ” ဆုိတဲ႔ဘုတ္တလုပ္ကန္သီခ်ငး္ထဲကစာသားေလးေတြကုိ ရင္ထဲေရာက္လာရင္ အရမ္းကုိလြမ္းမိပါတယ္။
ဒီဘုတ္တလုပ္ကန္ေဘးမွာ အရပ္ပုံျပင္ေလးတပုဒ္ရွိခဲ႔ဘူးပါတယ္။
တစ္ခါက မန္းေလးျမဳီ႔မွာ ဆံပင္ေတြလူတစ္ရပ္ေလာက္နီးပါးရွည္တဲ႔ ေမပုလဲဆုိတဲ႔အျငိမ္႔မင္းသမီးေလး တစ္ေယာက္ရွိခဲ႔ဘူးပါသတဲ႔။
တစ္ရက္ သူက ေခါင္းေလွ်ာ္ထားလုိ႔ မေျခာက္ေသးတဲ႔ဆံပင္ေတြကို ဖားလ်ားခ်လုိ႔ ဆုိင္ကယ္ေနာက္ကထုိင္လုိက္လာပါသတဲ႔။
ဆုိင္ကယ္က ဘုတ္တလုတ္ကန္နားက လမ္းေစာင္းေလးအေကြ႔မွာဆုိင္ကယ္ေစာငး္သြားတဲ႔အခါမွာ သူ႔ဆံပင္ေတြက ဆုိင္ကယ္ဘီးထဲကိုညပ္ပါသြားျပီး ကြယ္လြန္ခဲ႔ပါသတဲ႔။
ဒီအခိ်န္ကစလုိ႔ ညေန၀င္ရီတေရာ လူျပတ္တယ္ဆုိရင္ဆံပင္ဖားလွ်ားခ်ထားတဲ႔ မိန္းမတစ္ေယာက္ထြက္လာတတ္တယ္ဆုိတဲ႔အရပ္ပုံျပင္ေလးေပၚလာပါတယ္။
အဲဒီအခိ်န္တုံးက ဘုတ္တလုပ္ကန္ေဘးက ေနရာေလးက ညဆုိရင္ လူအသြားအလာျပတ္တဲ႔ေနရာေလးျဖစ္ေတာ႔ ဒီပုံျပင္ေလးမွန္မမွန္ကိုေတာ႔ ဘယ္သူမွ လက္ေတြ႔စမ္းမၾကည္႔ခဲ႔တာေသခ်ာပါတယ္။
အေနာက္ဘက္နန္းေတာ္ရာ နားမွာလဲ အေရွ႔ဘက္ျခမ္းကထက္ပုိၾကီးတဲ႔အေျမာက္ၾကီးႏွစ္လက္ကို ေတြ႔ရပါတယ္။
နန္းေတာ္ရာကို ပါတ္လုိ႔ ေတာင္ဘက္ကုိထြက္သြားမယ္ဆုိရင္က်ယ္ျပန္႔တဲ႔ ေဘာလုံးကြင္းၾကီးေဘးမွာ မားမားမတ္မတ္ရပ္ေနတဲ႔ ျမန္မာ႔လြတ္လပ္ေရးအထိမ္းအမွတ္ေက်ာက္တုိင္ၾကီးကို
ဂုဏ္ယူဘြယ္ရာေတြ႔ရမွာပါ။
ဟုိအရင္က တပ္မေတာ္ေန႔ျဖစ္တဲ႔ မတ္လ(27)ရက္ေန႔ေရာက္တုိင္းဒီေက်ာက္တုိင္ကြင္းၾကီးထဲမွာ ေပ်ာ္ပြဲရြင္ပြဲေတြကုိ စည္စည္ကားကားၾကီးက်င္းပခဲ႔ဘူးပါတယ္။
နန္းတြင္း၀င္ေပါက္မွာလူလမ္းေလ်ာက္စရာမလုိဘဲလူအုပ္ၾကားညွပ္ပါသြားတာကိုေတာင္ ၾကံဳဘူးပါတယ္။
တစ္ႏွစ္ တုံးကေပါ ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာ အယ္ခြန္းရီလုိ႔ လွ်မ္းလ်ွမ္းေတာက္လာမယ္႔ အဆုိေတာ္ “စန္းစန္း”လုိ႔အမည္ရတဲ႔အဆုိေတာ္ေလးက ဒီတပ္မေတာ္ေန႔မွာ ေဖ်ာ္ေျဖသြားခဲ႔ဘူးပါတယ္။
ဒီတပ္မေတာ္ေန႔က နန္းတြင္းေက်ာက္တုိင္ကြင္းမွာ ႏွစ္စဥ္က်င္းပသလုိ ျမန္မာ႔ေတြအေပ်ာ္ဆုံးေနတဲ႔လြတ္လပ္ေရးေန႔ကိုက်င္းပတဲ႔ေနရာေလးကေတာ႔ ဒီေက်ာက္တုိင္းကြင္းကေန ေတာင္ဘက္ထြက္လုိက္ရင္ မဂၤလာတံတားကိုေရာက္ပါတယ္။
ဒီမဂၤလာတံတားကေနထြက္လုိ႔ အေနာက္ဖက္ကို ၾကည္႔လုိက္မယ္ဆုိရင္……………………………………………..
ကိုေပါက္လက္ေဆာင္ အေတြးပါးပါးေလး