ေျပာခ်င္တာက ” အလုပ္ ဟူသမွ် ဂုဏ္ရွိစြ ” ဆိုတဲ့ကိစၥပါ။အလုပ္လုပ္တဲ့လူဟာ အျပစ္တင္စရာ ရွိလာရင္လည္း ခံရတယ္။ ကဲ့ရဲ႕စရာေပၚလာရင္လည္း ခံရတယ္။ ပင္ပန္းစရာ ရွိေတာ့လည္း ဒီလူပဲ။

ဒါျဖင့္ ….. အလုပ္လုပ္တဲ့လူဟာ ဘာဂုဏ္ရွိသလဲ။

ဒီေနရာမွာလည္း ” ဂုဏ္ ” ဆိုတာ ဘာလဲ ? လို႔ထပ္ၿပီးေမးစရာ ရွိလာျပန္ပါတယ္။

လူအေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ့ ဂုဏ္ဆိုတာ ၾကြား၀ါစရာ တစ္ခုလို၊ လူလုံးျပစရာ အဆင္တန္ဆာတစ္ခုလို …၊
နာမည္ေက်ာ္ ကုန္ပစၥည္း အမွတ္တံဆိပ္လို သေဘာထားေနၾကတာပါ။

သင့္အေနနဲ႔ သေဘာမတူရင္ ျငင္းခုံႏိုင္ပါတယ္။ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ ဥပမာေလးတစ္ခု ေျပာျပပါရေစဦး။

အရပ္ထဲမွာ သူသူငါငါ ေျပာေနတဲ့ စကားေလးတစ္ခြန္းပါ။

” ကၽြန္မ သမီးေလးကေတာ့ ဘြဲ႕ရၿပီးၿပီ။ မိန္းကေလးဆိုေတာ့တျခားအလုပ္လည္း မသင့္ေတာ္တာနဲ႔ ေက်ာင္းဆရာမပဲ ၀င္လုပ္ခိုင္းလိုက္ေတာ့တယ္။ ေက်ာင္းဆရာမဆိုေတာ့ဂုဏ္ရွိတာေပါ့” ဒီစကားအတုိင္း အတိအက် မဟုတ္တာေတာင္ အလားတူအဓိပၸာယ္ရတဲ့ စကားမ်ိဳးေတြကို သင့္ ပတ္၀န္းက်င္မွာလည္း ၾကားေကာင္းၾကားဖူးပါလိမ့္မယ္။

” ဂုဏ္ရွိဖို႔ ” ဆိုတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ကို အဓိကထားၿပီးေက်ာင္းဆရာမအလုပ္ကို ေရြးခ်ယ္ခဲ့တဲ့ မိန္းကေလးဟာ တကယ္တမ္း ” ဆရာမ ” …..ျဖစ္လာတဲ့အခါ တာ၀န္ေက်ပြန္ႏိုင္ပါ႔မလား ? ေက်ာင္းသား ေတြအေပၚတကယ္ေစတနာထားႏိုင္ပါ႔မလား ? သူ႔ဘ၀ကို ” စာသင္ၾကားျခင္း ” အလုပ္ထဲ ဘယ္ေလာက္ထိနစ္ျမဳပ္ႏိုင္ပါ႔မလဲ …..
ဘယ္ေလာက္ထိအနစ္နာခံၿပီး စိတ္ပါလက္ပါအားသြန္ခြန္စုိက္ လုပ္ကိုင္ႏိုင္ပါ႔မလဲ ….. ။

ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံအတြက္ ” ေက်ာင္းဆရာမ ” တစ္ေယာက္ရဲ႕ အခန္းက႑ဟာ ဘယ္ေလာက္အေရးႀကီးတယ္ ဆိုတာကို ရင္ထဲက လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲ သေဘာမေပါက္ နားမလည္ဘဲနဲ႔ ” ဂုဏ္ရွိရုံသက္သက္ ” ေက်ာင္းဆရာမ ၀င္လုပ္တဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္ေၾကာင့္ ရာေပါင္း ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာေသာေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ ဘ၀လမ္းေၾကာင္းမွာ နစ္နာစရာဒဏ္ရာေတြရသြားမွာကို ေတြးၾကည့္ရင္ ေၾကာက္စရာ ေကာင္းပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆီမွာ လူအေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ” အလုပ္ ” ကို ေရြးခ်ယ္ရာမွာ အ၀တ္အစား၀ယ္သေလာက္ေတာင္ ဂရုမစိုက္ပဲ ျဖစ္ကတတ္ဆန္း ေရြးခ်ယ္ၾကတာကို သတိထားမိပါတယ္။

ကိုယ္လုပ္မယ့္ အလုပ္ရဲ႕ သေဘာသဘာ၀က ဘာလဲ ?
ကိုယ့္ပင္ကိုယ္စိတ္ေန ကိုယ္ထားသဘာ၀နဲ႔ ကိုက္ညီရဲ႕လား ?
ဒီအလုပ္အေပၚမွာ ကိုယ္ဘယ္ေလာက္ထိ ေစတနာထားအားစိုက္ၿပီး လုပ္ႏိုင္မွာလဲ ?
ဒီအလုပ္အတြက္ ကိုယ့္ဘ၀တစ္ခုလုံးကို ႏွစ္ျမဳပ္ႏိုင္ရဲ႕လား ? …. စသျဖင့္အျပန္ျပန္အလွန္လွန္စဥ္းစားသင့္ပါတယ္။

(ကိုယ္နဲ႔ အလုပ္နဲ႔ ေနရာလြဲေနၿပီဆိုရင္…..သူ႔ဘက္ ကိုယ့္ဘက္ ႏွစ္ဖက္စလုံးမွာ နစ္နာစရာေတြအမ်ားႀကီးျဖစ္လာမွာကိုး )

ကၽြန္ေတာ့္ သူငယ္ခ်င္းမိန္းကေလးတစ္ေယာက္ဆိုရင္ ဘြဲ႔ရၿပီးတဲ့အျပင္ ဒီပလိုမာသင္တန္းေတြတက္၊
ကြန္ပ်ဳတာ၊ စာရင္းကိုင္၊ အဂၤလိပ္စာ၊ ျပင္သစ္စာ၊ တရုတ္စာ၊ စီမန္ခံခြဲမႈ ….. စတဲ့ ဘာညာဘာညာ
သင္တန္းေတြ အကုန္တက္ ေအာင္လက္မွတ္ေတြ တစ္ျပံဳႀကီး ကိုင္ထားပါတယ္။
ၿပီးေတာ့ ….. အလုပ္လစ္လပ္ေၾကာင္းေၾကာ္ျငာမွန္သမွ်ကို စုံတကာေစ႔ေအာင္ လိုက္ေလွ်ာက္ေတာ့တာပါပဲ။ အဲဒီလိုဦးတည္ခ်က္ ပီပီျပင္ျပင္မရွိပဲေရြးခ်ယ္ထားတဲ့ အလုပ္တစ္ခုကေန ဘယ္လို ” ဂုဏ္ ” မ်ိဳးရႏိုင္မွာတဲ့လဲ ?

အ၀တ္အစား လွလွပပ ၀တ္ၿပီး ေခၽြးမထြက္ရပဲသက္ေသာင့္သက္သာ ေနေကာင္းေနရပါလိမ့္မယ္။
ဒါေပမယ့္အဲဒါဟာ ဂုဏ္ မဟုတ္ပါဘူး။ လစာေငြေကာင္းေကာင္း ခံစားခြင့္ေကာင္းေကာင္းရခ်င္ရပါလိမ့္မယ္။
အဲဒါဟာလည္း ဂုဏ္ မဟုတ္ပါဘူူး။ အဆင္တန္ဆာေတြပဲ ျဖစ္ၾကပါတယ္။

ဒါျဖင့္ ….. ” ဂုဏ္ ” ဆိုတာဘာလဲ ???

    * (၁) ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟာ ( တျခားတိုက္တြန္းမႈေတြ၊ ေသြးေဆာင္ျဖားေယာင္းမႈေတြမပါပဲ ) ကိုယ္စိတ္ပါလက္ပါ အားသြန္ခြန္စုိက္နဲ႔ေစတနာအျပည့္လုပ္ဖို႔ ရည္ရြယ္ၿပီး ” အလုပ္ ” တစ္ခုကို သိစိတ္ရွိရွိ ေရြးခ်ယ္ရမယ္။
    * (၂) အဲဒီလိုေရြးခ်ယ္လုပ္ကိုင္ေနရင္းကပဲ … ေ၀ဖန္မႈေတြ၊ ကဲ့ရဲ႕မႈေတြကို ခံရမယ္။ အျပစ္ဒဏ္ေတြကိုလည္း ခံရမယ္။ ပုံျပင္ထဲကႏြားလို ပင္ပန္းစရာရွိရင္လည္း မညည္းမညဴခံႏိုင္ရည္ရွိရမယ္။
    * (၃) အဲဒီလို ခံႏိုင္ရည္ ရွိျခင္းသည္ပင္လွ်င္ ” လူသား ” ဆိုတဲ့မွတ္ေက်ာက္တင္ စစ္ေဆးျခင္းကိုျဖတ္သန္း ေအာင္ျမင္ေသာ ” ဂုဏ္ ” ျဖစ္တယ္ ….. လို႔ ေျပာပါရေစဗ်ာ