ကၽြန္ေတာ္ ဒီေဆာင္းပါးေလးကို ေရးရင္ ေ၀ဖန္ခံရမွာပါပဲ ေ၀ဖန္မယ့္သူက ဘယ္သူမွမဟုတ္ဘူး ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းပါဘဲ။ ေ၀ဖန္ခံရမွာ မေၾကာက္ေတာ့ဘူးဗ်ေနာ္ ..
ေရးၿပီဗ်ိဳ႕ …

ပိုက္ဆံ…. ကၽြန္ေတာ္ ငယ္ငယ္က ပိုက္ဆံအရမ္းမက္တယ္ . . ေမေမက မုန္႕ဖိုးေပးရင္ေတာင္ ကုိယ့္မုန္႕ဖိုးေတာင္ မၾကည့္ဘူး ေမေမ့ ပိုက္ဆံအိပ္ေလး လွမ္းၾကည့္ၿပီး ထပ္မ်ားေပးမလားလုိ႕ ေမွ်ာ္ရတာ အေမာ၊ အေဖက မုန္႕ဖိုးေပးရင္လည္း မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႕ သနားၿပီး ပိုေပးေအာင္ ေနျပတာ အေမာ . . ဟဲဟဲ ကုိယ့္ဂုဏ္နည္းနည္းေဖာ္မယ္ေနာ္ . .အဲေလာက္ ပိုက္ဆံမက္တာ ခင္ဗ်… ငါ ႀကီးလာရင္ ပိုက္ဆံေတြ ရွာမယ္ ရရင္ လုိခ်င္တာေတြ ၀ယ္မယ္ေပါ့ .. ပိုက္ဆံ ခ်မ္းသာၿပီး သူေ႒းျဖစ္ခ်င္တာက ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ အိပ္မက္ (၁)ပဲ ခင္ဗ်။ က်န္တာေတြက အဲေလာက္ မဟုတ္ဘူး။
ေနာက္ (၈)တန္း အရြယ္ေလာက္မွာ စီးပြားေရးကို စစဥ္းစားလာတယ္။ ေမေမ အေမြဘယ္ေလာက္ေပးမွာလဲေပါ့။ ေပးရင္ သားကို ခု နည္းနည္းေလး ေခ်းထားပါလား ေနာက္မွ ျပန္ျဖတ္ေပါ့ဗ်ာဆုိၿပီး ေတာင္းတတ္လာတယ္။ အမွန္ေတာ့ စီးပြားေရး လုပ္ဖုိ႕ပါ။
ထားလုိက္ပါေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ပို္က္ဆံသိပ္မက္တယ္ေပါ့ဗ်ာ။

ဒီလိုနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ 10တန္းေအာင္ၿပီးတာနဲ႕ အလုပ္တန္းလုပ္တယ္ဆုိပါေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ပထမရတဲ့ လခက 30000 က်ပ္ပါခင္ဗ်။ အဲ့တုန္းကေတာ့ သံုးလုိ႕အရမ္းကို ေကာင္းတယ္ ခင္ဗ်။ အလုပ္လုပ္တဲ့ေနရာက 19လမ္း တရုတ္တန္း အစားသရမ္းလုိက္တယ္ ျဖစ္ျခင္း။ ကုန္တာပဲ ရသမွ် လခအကုန္။ ေနာက္ပုိက္ဆံရမွန္းသိေတာ့ ဒီထက္ပိုရတာကို လုပ္ခ်င္တယ္၊ ၿပီးေတာ့ အလုပ္ကိုလည္း ေရြးခ်ယ္လာတယ္ ငါ၀ါသနာပါတဲ့ အလုပ္၊ ငါအတြက္ တက္လမ္းရွိမယ့္ အလုပ္၊ တက္လမ္းရွိမွ ပိုက္ဆံပိုရမွာေလ ဟုတ္ဖူးလား?
ေနာက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ကုိယ္ပိုင္စီးပြားေရး လုပ္တယ္ ပိုက္ဆံေတြ ရလာတယ္။ လုပ္ငန္းခြင္ေတြ က်ယ္လာတယ္။ ဒါေပမယ့္ လုပ္ရင္း လုပ္ရင္း နစ္၀င္လာတယ္။ အသက္ 21ႏွစ္ေလာက္ပဲ ရွိေသးတဲ့ ကၽြန္ေတာ္ဟာ စုတ္ျပတ္သတ္ၿပီး အလုပ္ထဲမွာ နစ္မြန္း၀င္ေနတယ္၊ မအိပ္လည္း မအိပ္ႏုိင္ဘူး (၀ါသနာနဲ႕ လုပ္ငန္းနဲ႕ ထပ္တူက်ေနရင္ အဲလိုပဲ ျဖစ္တတ္ၾကမယ္လုိ႕ ကၽြန္ေတာ္ထင္တယ္) ။ ပိုက္ဆံရလာေတာ့ မွန္တယ္။ ဒါေပမယ့္ အနာဂတ္ေတြ ေပ်ာက္ေနတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ပိုက္ဆံေနာက္ကို လိုက္ေနမိၿပီလို႕ အျမင္မွန္၀င္တဲ့အခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ့္အသက္ 25ႏွစ္မွာ ကၽြန္ေတာ္ ျပန္ၾကည့္မိတယ္။ ငါ ဘာလုပ္သင့္လဲေပါ့၊ လူေတြ အလုပ္လုပ္တာ ပိုက္ဆံရဖုိ႕အတြက္ လုပ္ေနတာလား? ေသခ်ာ ျပန္စဥ္းစားၾကည့္တယ္ တျခားသူေတြေတာ့ မသိဘူးေပါ့ေနာ္။ ကၽြန္ေတာ့္ အေနနဲ႕ေတာ့ ပိုက္ဆံ ဘယ္ေလာက္ရရ မလုပ္ခ်င္ေတာ့ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ အဲဒီစီးပြားေရးအသိုက္အ၀န္းထဲက ထြက္ခ်င္ၿပီ။

အိမ္ကို အရင္တုိင္ပင္တယ္ ကၽြန္ေတာ္ မလုပ္ႏုိင္ေတာ့ဘူးလုိ႕ ကၽြန္ေတာ္ ေလာကႀကီးအေၾကာင္းကို သိခ်င္ေသးတယ္ေပါ့။ အိမ္က လည္း အားကိုးရပါတယ္။ သားကို မလုပ္ေစခ်င္ပါဘူးတဲ့ ဒါေပမယ့္ သူတုိ႕လည္း တာ၀န္မယူႏုိင္ဘူးတဲ့။ ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားၿပီး လုပ္တဲ့ ဒါပဲေျပာတယ္။ အဲဒီ့ အခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္ ေခါင္းစားၿပီ ကၽြန္ေတာ့္ မိဘေတြဆီက စီးပြားေရး လုပ္မယ္ဆုိၿပီး ပိုက္ဆံယူတယ္။ ေနာက္ေတာ့ အလုပ္က ရလာတဲ့ေငြေတြ ကၽြန္ေတာ္ ႀကိဳးစားထားရတာေတြ အားလံုးကို ဖ်က္သိမ္းရေတာ့မယ္။ စဥ္းစားၾကည့္ ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္ေလာက္ အုန္းစားသြားလဲဆုိတာ။ အလုပ္က ျဖစ္ေနၿပီ တကယ္ကို လက္လဲႊယူလုိ႕ရၿပီ တစ္ေယာက္ေယာက္က ဦးေဆာင္ႏုိင္ဖုိ႕ပဲ လုိတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ေနရာမွာဆုိ ေနာင္ႀကီးတုိ႕ေရာ ဘယ္လုိ လုပ္ၾကမလဲ?

ကၽြန္ေတာ္က ဇဲြေတာ့ မေလွ်ာ့ေသးဘူး ခင္ဗ်။ ကၽြန္ေတာ္ အျပင္ထြက္ၿပီး သူမ်ားအလုပ္မွာ ၀င္လုပ္တယ္ ဆုိင္ကို ဒီတုိင္း လူယံုေတြနဲ႕ လႊတ္ထားတယ္။ အစ္ကို တစ္၀မ္းကြဲကိုလည္း ဆုိင္ထဲ ထည့္ထားလုိက္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ အလုပ္သြားတယ္။ အျပန္၀င္ၾကည့္တယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ အလုပ္ထဲက သူမ်ားဆီမွာ သြားလုပ္ရမယ့္ဟာေတြကို ဆုိင္ယူလာတယ္။ ဆုိင္မွာ ျပန္လာလုပ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ အရင္တုန္းကလုိ ဆုိင္မွာ အၿမဲတမ္း ရွိမေနႏုိင္ေတာ့ဘူူး။ နည္းနည္းစိမ္းသြားသလိုဘဲ။ ဒီအခ်ိန္အေနမွာ ပိုက္ဆံကိစၥေတြ ေပၚလာၿပီ သူအလဲြသံုးစားလုပ္တယ္ ငါ အလဲြသံုးစားလုပ္တယ္ဆုိၿပီးေတာ့ေပါ့။ ဆုိင္မွာ တူတူလုပ္ေနၾကၿပီး စကား မေျပာၾကေတာ့ဘူး။ ဘယ္အဆင္ေျပေတာ့မွာလဲ ေနာက္ဆံုးေတာ့ သူတုိ႕က ေမးတယ္ မင္း ျပန္လာလုပ္မွာလား ဒါမွမဟုတ္ မင္း ဒီလိုဘဲ ထားမွာလားေပါ့။ ဒီအခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္ သိပ္စိတ္ရႈပ္သြားတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ခုိင္ခုိင္မာမာ ခ်လုိက္တယ္။ ပိုက္ဆံက အေရးမႀကီးဘူး ဘယ္အခ်ိန္မဆုိ ရွာလုိ႕ရတယ္ ဆုိတာကို သိသြားတယ္။ အေရးႀကီးတာက ပညာနဲ႕ တက္လမ္း၊ ဗဟုသုတ။
ကၽြန္ေတာ္ အဲဒီအခ်ိန္မွာ လုပ္ငန္းကို ပစ္လုိက္ဖုိ႕ ဆံုးျဖတ္လုိက္ၿပီး လံုး၀ကို လွည့္မၾကည့္ေတာ့တာ။ ရင္ထဲမွာလည္း ယံုၾကည္မႈ တစ္ခုရွိသြားတယ္။ လူတစ္ေယာက္မွာ ပိုက္ဆံဆုိတာ မရွိမျဖစ္ လုိအပ္တဲ့အရာႀကီးတစ္ခု မဟုတ္ဘူးဆုိတာပဲ။ ပိုက္ဆံဆုိတာ
လုိခ်င္တာကို ၀ယ္ဖုိ႕ လြယ္ကူေအာင္ လုပ္ေပးတဲ့ အရာတစ္ခု အေနနဲ႕ပဲ သေဘာထားေတာ့တယ္။
လူဆုိတာ ကိုယ္၀ါသနာပါရာအလုပ္ေတြနဲ႕ ကိုယ့္ဗဟုသုတေတြကို ရွာမွီးေနဖုိ႕ပဲလုိတယ္ ပိုက္ဆံဆုိတာေနာက္ကို လိုက္ဖုိ႕ မလုိဘူးလုိ႕ဘဲထင္တယ္။ ပိုက္ဆံမရွာရဘူးလို႕ ေျပာတာ မဟုတ္ဘူးေနာ္။ ရွာေတာ့ ရွာရမယ္ သိပ္ၿပီးနစ္ျမဳပ္၀င္သြားေအာင္ေတာ့ မလုပ္သင့္ဘူး။ ပုိက္ဆံ ကိုယ့္ေနာက္လိုက္ေအာင္ပဲ ႀကိဳးစားရမယ္။
ပိုက္ဆံက အရာရာတုိင္းကို ဖန္တီးႏိုင္တယ္လုိ႕ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ေျပာၾကတယ္။ ဟုတ္ပါလိမ့္မယ္။ အတုိင္းအတာတစ္ခု အထိ လုပ္ႏုိင္ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ တကယ့္လက္ေတြ႕ဘ၀မွာ ရင္ဆုိင္ေနရတယ့္ စိတ္ခံစားမႈေတြ ယံုၾကည္မႈေတြ အနာဂတ္ေတြကိုေတာ့ ပိုက္ဆံနဲ႕ ေျပာင္းလဲေအာင္ မလုပ္ႏုိင္ပါဘူး။ ေျပာင္းလဲေအာင္ လုပ္ႏုိင္တယ္လုိ႕ ေျပာတဲ့သူရွိခဲ့ရင္လည္း လုပ္ၾကည့္ပါလုိ႕….
ကၽြန္ေတာ္ အႀကံေပးပါတယ္ ခင္ဗ်ာ။

ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ကေတာ့ ပိုက္ဆံထက္ အေရးႀကီးတာေတြ အမ်ားႀကီးပါဘဲ။ ပုိက္ဆံဆုိတာ ပညတ္ခ်က္တစ္ခုပါလို႕ပဲ ေျပာခ်င္ေတာ့တယ္။

(26-11-2010)
လိပ္ျပာ
(ေျဖရွင္းခ်က္- ကၽြန္ေတာ္က ပိုက္ဆံက အေရးမႀကီးဘူးလုိ႕ မေျပာပါဘူး အေရးႀကီးပါတယ္ ပိုက္ဆံ ၁က်ပ္ကအစ တကယ္လိုအပ္ရင္ မလြယ္ကူပါဘူး၊ မုန္႕ဆုိင္ဖြင့္ဖူးတဲ့ သူတုိ႕ အေသးသံုးပစၥည္းေလးေတြ ေရာင္းဖူးတဲ့သူဆုိ ပိုသိမွာပါ ပိုက္ဆံနည္းနည္းေလးျမတ္ဖို႕ ဘယ္ေလာက္ ရုန္းကန္ရလဲလုိ႕၊ ကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်င္တာက ပိုက္ဆံေၾကာင့္ လူျဖစ္တာမဟုတ္ပါဘူး လူတစ္ေယာက္မွာ လုပ္စရာေတြ အမ်ားႀကီးပါ၊ ပိုက္ဆံကို လူက ဖန္တီးတာပါ၊ လူသာ မဖန္တီးဘူးဆိုရင္ ပိုက္ဆံဆုိတာ ျဖစ္လာမွာ မဟုတ္ပါဘူး၊ ပိုက္ဆံေၾကာင့္ ဘ၀ပ်က္ေနၾကတာေတြဟာ မျဖစ္သင့္တဲ့ ကိစၥေတြပါ၊  ၿပီးေတာ့ ပိုက္ဆံသိပ္မက္လြန္းတဲ့ လူတစ္ေယာက္ဟာ ေကာင္းတာ ဆုိးတာကို သိပ္မခဲြျခားႏုိင္ေတာ့ဘူး၊ ပိုက္ဆံကိုပဲ ၾကည့္ေတာ့တဲ့ လူေတြက မ်ားလို႕ပါ။ ျဖစ္ခ်င္တာေတြ ျဖစ္ေနတဲ့ ေလာကႀကီးမွာ ေနာက္ဆံတင္းေနေတာ့လည္း ဘာထူးေတာ့မွာလဲဗ်ာ၊ လက္ရွိအေနအထားမွာ ကိုယ့္အတြက္ အေကာင္းဆံုးလုပ္ေနဖို႕ပဲ အေရးႀကီးတာပါဘဲ။ ကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်င္တဲ့ အေၾကာင္းအရာကို ထိထိမိမိ မေရးႏုိင္တာက ကၽြန္ေတာ့္ ညံ့ဖ်င္းမႈပါ၊ ကၽြန္ေတာ္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားၿပီး ေရးပါ့မယ္ဗ်ာ)