ဒီေန ့လူငယ္ေတြ စာဖတ္အား ေတာ္ေတာ္အားနည္းေနပါတယ္…….။

ဂိမ္းဆိုင္မွာပဲ အခ်ိန္ကုန္ၾကတာ မ်ားပါတယ္…..။

အင္တာနက္ဆိုင္မွာလည္း ခ်က္တင္နဲ ့ပဲ အခ်ိန္ျဖဳန္းၾကပါတယ္………..။

ဖတ္ျပန္ရင္လည္း ေဘာ္လံုးဂ်ာနယ္ေလာက္ပဲ တစိုက္မက္မက္ ဖတ္ၾကပါတယ္…..။

ေကာင္မေလးေတြလည္း ရင္သိမ့္တုန္ ၀တၳဳေတြေလာက္ပဲ စိတ္၀င္စားတာမ်ားပါတယ္….။

    ပံုမ်ားမ်ား ၊စာနည္းနည္းနဲ ့ ေၾကာ္ျငာ မဂၢဇင္းေတြပဲ ဖတ္ၾကပါတယ္…….။

   စာအုပ္ေစ်းေတြကလည္း လိုုက္မမီႏိုင္ေအာင္ ႀကီးျမင့္ေနပါတယ္…..။

   ဖတ္ခ်င္တဲ့ စာအုပ္တစ္အုပ္ကိုေတြ ့လို ့ အပိုင္၀ယ္ထားဖို ့ရာ မလြယ္ကူတဲ့ အေျခအေနမ်ိဳးပါ…..။

   စာၾကည့္တိုက္ ဆိုတာကလည္း ဆိုင္းဘုတ္ေလာက္ပဲ တင္ထားတာမ်ိဳးပါ…..။

  ရသေျမာက္စာေပ ၊ အက်ိဳးျပဳ စာေပ ေတြကလည္း ရွာမွရွား အေျခအေန ျဖစ္ေနတယ္ေလ…….။

            ကေလးစာေပ ၊လူငယ္ဖတ္စာေပ နည္းပါးတဲ့ ေခတ္ႀကီးကို ေရာက္ေနတယ္ေလ………..။

       ကေလးစာေပဆိုၿပီး လူႀကီးေတြဖတ္ဖို ့ေလာက္ပဲ ထုတ္ေနၾကေတာ့ ခက္သား……………။

ပံုျပင္ ၊ကာတြန္း ဇာတ္လမ္းေတြကလည္း သမားရိုးက် လမ္းေဟာင္းႀကီးထဲမွာပဲ တေရြ ့ေရြ ့ ခရီးႏွင္ေနဆဲပါပဲ…….။

  စကၠဴေစ်းႀကီးျမင့္မႈနဲ ့ အရည္အေသြးေကာင္းစာေပနည္းပါးမႈကလည္း စာဖတ္သူနဲ ့စာေပၾကားကို ကြာဟခ်က္ႀကီးမားေစပါတယ္…..။

ဒီလိုအေျခအေနမ်ိဳးကာလတစ္ခုကို အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာ လ်စ္လ်ဴရႈထားရင္ အနာဂတ္မွာ တိုင္းျပည္အတြက္ ရင္ေလးစရာပါ……..။

စာေပျမတ္ႏိုးတတ္ဖို ့ ဆိုတာကလည္း အေလ့အထတစ္ခုလို ျပဳက်င့္ၿပီး ပ်ိဳးေထာင္ေပးမွ ရႏိုင္တာမ်ိဳးပါ…..။

    စာေကာင္းေပေကာင္းဆိုတာ ခုဖတ္ ခုႀကိဳက္တဲ ့စာေပမ်ိဳးမွာ မပါပါဘူး………။

(၁) လူငယ္ေတြ စာဖတ္ခ်င္လာေအာင္ ကၽြန္ေတာ္တို ့ေလ့က်င့္    

     ေပးရပါမယ္………။

   (၂) စာဖတ္တတ္ေအာင္ လမ္းညႊန္ေပးရပါမယ္……။

လူငယ္ေတြ စာဖတ္ခ်င္လာေအာင္ သူတို ့စိတ္၀င္စားမယ့္ အေၾကာင္းအရာေတြကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ေရးထားတဲ့စာအုပ္ေတြ     မ်ားမ်ား ထုတ္ေ၀ေပးရပါမယ္….။

လက္လမ္းမီရာေနရာေတြမွာ အလြယ္တကူ ရဖို ့လိုပါတယ္…..။လူငယ္စာဖတ္အသင္းေတြ ၊အသိဖလွယ္ေရး ေဆြးေႏြးပြဲေတြ ၊ ေဟာေျပာပြဲေတြ စဥ္ဆက္မျပတ္ က်င္းပေပးရပါမယ္……။

စာဖတ္တယ္ဆိုတာ အဆင့္ (၃)ဆင့္ ရွိပါတယ္…..။

(၁) စာေရးသူရဲ  ့ေနာက္က လိုက္ဖတ္သူ

(၂) စာေရးသူနဲ ့ရင္ေပါင္တန္းဖတ္သူ

                                                   (၃) စာေရးသူကို ေက်ာ္ဖတ္သူ ဆိုတဲ ့ အဆင့္ေတြပါ……။

                                                ဒီေန ့ေခတ္ စာဖတ္သူအမ်ားစုဟာ ေနာက္ကလိုက္ဖတ္သူအဆင့္မွာပဲ ရွိၾကပါေသးတယ္…..။

       ေတြးမလား၊ေသမလား ဆို မေတြးဘဲ အေသခံၾကမယ့္လူ အမ်ားစုပါ…..။

      လူငယ္ေတြ  မွန္မွန္ကန္ကန္ေတြးတတ္ေအာင္ ေလ့က်င့္ေပးရပါမယ္……။

စာေကာင္းေတြ ဖတ္တတ္ေအာင္ တစ္ဆင့္ခ်င္း လမ္းညႊန္ရပါမယ္……။

စာေပကေပးတဲ ့ အေတြးနဲ ့အျမင္ ၊ သုတနဲ ့ ရသအေထြေထြကို ဘ၀နဲ ့ယွဥ္ၿပီး ျမင္တတ္ေအာင္

က်င့္သံုးတတ္ေအာင္ လမ္းညႊန္ေပးရပါမယ္……..။

ေျပာရင္လြယ္ေပမယ့္ လက္ေတြ ့က်င့္သံုးဖို ့ အလွမ္းေ၀းလြန္းတာကို သတိျပဳမိၾကမွာပါ……။

ေငြေၾကး ၊ နည္းပညာ အတတ္ပညာ ေတြနဲ ့မလံုေလာက္ဘဲ အခ်ိန္ပါ အမ်ားႀကီး ျမွဳပ္ႏွံၾကရမွာပါ………..။

ေတြးၾကည့္ရင္ ရင္ေလးစရာပါ….။ဂ်ာေအးသူ ့အေမရိုက္ သလို ခ်ာလပတ္လည္ရင္း ႏွစ္ေတြၾကာခဲ့ပါၿပီ……။

ဒီကြက္လပ္ကို အစားထိုး ျဖည့္ေပးဖို ့ အြန္လိုင္းစာေပေပၚေပါက္လာပါၿပီ.။

ျမန္မာဆိုဒ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ သုတ ၊ရသစာေပေတြ အခ်ိန္တိုအတြင္း ေလ့လာႏိုင္ပါၿပီ….။

လူငယ္ေတြနဲ ့အလွမ္းမေ၀းတဲ့ ၀န္းက်င္မွာ ရွိေနပါတယ္…..။

(၁) လူငယ္ေတြ စာဖတ္ခ်င္လာေအာင္ ကၽြန္ေတာ္တို ့ေလ့က်င့္    

     ေပးရပါမယ္………။

   (၂) စာဖတ္တတ္ေအာင္ လမ္းညႊန္ေပးရပါမယ္……။ 

နံပါတ္ (၁)  အရ အခက္အခဲ မႀကီးေပမယ့္

         (၂) အရ တာ၀န္ႀကီးလြန္းပါတယ္……။

စာေရးတဲ့သူေတြ တနည္း ပို ့စ္ေရးတဲ ့သူေတြကို ဆိုလိုတာပါ…..။

လူငယ္ေတြ အေတြးမမွားေအာင္ ၊အသိမမွားေအာင္ ေရးသားရမယ့္ တာ၀န္ႀကီး ရွိေနပါတယ္…..။

ကိုယ္ေရးလိုက္တဲ့ စာေပေၾကာင့္ ႏုနယ္တဲ ့ စာဖတ္သူေတြ စာေပအဆိပ္သင့္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ေတာ့ မေကာင္းပါဘူး…။

မျဖစ္သင့္ပါဘူး….။

ဒီေတာ့ လူငယ္ေတြ စာဖတ္ခ်င္လာေအာင္ ၊ စာဖတ္တတ္ေအာင္ ကၽြန္ေတာ္တို ့လို စာေရးတဲ့သူေတြကလည္း စာဖတ္သူလူငယ္ေတြ အက်ိဳးရွိမယ့္ စာေပေတြကို ေရးသားၾကဖို ့လိုပါတယ္…….။

စာေရးတယ္ဆိုတဲ ့အဓိက အေၾကာင္းအရင္းကလည္း မွ်ေ၀ျခင္းပဲေလ……။

ေကာင္းတာေတြ မွ်ေ၀ႏိုင္မွ မိမိလည္း အက်ိဳးမ်ား ၊သူတစ္ပါးလည္း အက်ိဳးမ်ားႏိုင္မွာ မဟုတ္လား……။လူငယ္ေတြ စာဖတ္ေစခ်င္တဲ့ ေစတနာေလးထားၿပီး ေရးၾကပါစို ့ေနာ္……..။                               ။

                                                                                                     ကိုကိုသုစံ