“လြမး္စရာေတြကိုခ်န္ထားခဲ႔ေတာ႔မယ္႔ ေဒါင္းေနေခ်ာင္း”

ေရနံေခ်ာင္းဘက္ကေန မေကြးျမဳိ႔ကိုသြားမယ္ဆုိရင္ ေဒါငး္ေနေခ်ာင္း(အမ်ား္အေခၚေဒါငး္ေသေခ်ာင္း) ကိုမေက်ာ္ဘဲမေရာက္နုိင္ပါဘူး။

ဒီေခ်ာင္းမွာ ေဒါင္းေတြေနထုိင္က်က္စားခဲ႔လုိ႔ ဒီလုိေခၚလားေတာ႔ မသိဘူး အခုေတာ႔ ေဒါင္းတစ္ေကာင္မွမေတြ႔ခဲ႔ဘူးရယ္။

ဒီေခ်ာင္းကေတာ႔ ေရနံေခ်ာင္းနဲ႔မေကြး ျမဳိ႔ႏွစ္ျမဳိ႔ၾကားမွာ အေရွ႔အေနာက္ အလ်ားလုိက္ၾကီး စိတ္ေကာက္ျပီးအိပ္ေနတဲ႔သဲေခ်ာင္းၾကီးလုိ႔ေျပာနုိင္ပါတယ္။

ေတာင္က်ေရမလာတဲ႔အခ်ိန္ဆုိ ရင္ေတာ႔ ေခ်ာင္းလုိ႔သာ အမည္ခံေပမယ္႔ ျဖဴလႊလႊ သဲမြမြေလးေတြကိုသာေတြ႔နုိင္တဲ႔ အျမဲတမ္း ေရမရွိတဲ့သဲေခ်ာင္းၾကီးပါ။

ဒါေပမယ္႔လဲ အရပ္စကားအဆုိအရ ေတာင္ဆီမွာမုိးညဳိ႔လာရင္ ေခ်ာင္းကိုမျဖတ္နဲ႔ေဒါင္းေတာင္ေျပးမလြတ္ဘူးလုိ႔ ဆုိတတ္ၾကပါတယ္။

ဟုိေတာင္ေပၚက အရွိန္နဲ႔ဆင္းလာတဲ႔ ေတာင္က်ေခ်ာင္းေရစီးက အေတာ္ၾကီးကိုသန္လုိ႔ပါ။

ျပီးေတာ႔ ေခ်ာင္းျပင္ကလဲ အက်ယ္ၾကီးရယ္ပါ။

ဒီလုိေျပာစကားကုိ မယုံၾကည္လို႔ အရဲစြန္႔လုိ႔ မျဖစ္ေလာက္ဘူးထင္လို႔ ေခ်ာင္းေရစီးနဲ႔ေမ်ာပါ၊

ကားေမွာက္၊လူေတြေသတဲ႔ တကယ္႔အျဖစ္အပ်က္ေပါငး္မ်ားစြာလဲရွိခဲ႔ဘူးပါတယ္။

သာမန္ေရမရွိတဲ႔ အခ်ိန္ေတြမွာေတာင္ လမ္းျပတဲ႔လူစကားကုိနားမေထာင္မိလုိ႔ ကားသဲထဲကြ်ံက်သြားခဲ႔ဘူးတာကလဲ မေရမတြက္

နုိင္ေသာ ဇာတ္လမ္းမ်ားပါဘဲ။

ကြ်န္ေတာ္ကိုယ္တုိင္လဲ မႏၱေလးသားျဖစ္ေပမယ္႔ ကေလးဘ၀ထဲက ဒီေခ်ာင္းေရက်တဲ႔ အခ်ိန္နဲ႔ေရစက္ဆုံပါတယ္။

မေကြးကုိလာတဲ႔အခ်ိန္မန္းေလးကိုျပန္ခ်င္တာ ဒီေခ်ာင္းေရက်ေနလုိ႔ ကားေတြျဖတ္မရလုိ႔ လွည္႔ျပန္ခဲ႔ရတာ ကေလးဘ၀ကေန လြန္ခဲ႔တဲ႔ ငါးႏွစ္ေလာက္ကအထိပါဘဲ။

ဟုိငယ္ကတည္းက ေဒါင္းေနေခ်ာင္းေရ က်ခ်ိန္နဲ႔ပါတ္သက္တဲ႔ ေၾကာက္စရာ၊ရင္ေမာစရာ၊သနားစရာ၊လြမ္းေမာစရာ တကယ္႔ျဖစ္ရပ္မွန္ဇာတ္လမ္းေတြအမ်ားၾကီး ၾကားခဲ႔ ျမင္ဘူးခဲ႔ရပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္႔ကုိယ္ေတြ႔ဇာတ္လမ္းကုိေျပာျပရမယ္ဆုိရင္ေတာ႔………………..

2005ခုႏွစ္ဇူလုိင္လဆန္း မုိးသဲေနတဲ႔တစ္ရက္ မေကြးကေနေခ်ာက္ကုိ မနက္ေစာေစာသြား။

မုိးကလဲ တစ္ေနကုန္မစဲဘဲ တဖြဲဖြဲရြာေနတဲ႔ၾကားက ေခ်ာက္ကေန မေကြးကိုအျပန္ ညကိုးနာရီေလာက္မွာ ေဒါင္းေသေခ်ာင္းနားေရာက္ပါတယ္။

မေရာက္ခင္အေတာ္ေ၀းေ၀းကတည္းက တေ၀ါေ၀ါနဲ႔ေခ်ာင္းေရေတြက အသံေပးေနပါတယ္။

ေခ်ာင္းနားလဲေရာက္ေရာ ေၾကာက္စရာ႔အသံေတြေပးျပီး ေရေတြစီးေနတဲ့ေရျပင္က်ယ္ၾကီးကို ကားမီးေရာင္ေအာက္ကေန ေၾကာက္စဖြယ္ေတြ႔ေနရပါတယ္။

တစ္ေလာကလုံးကေတာ႔ ေမွာင္နဲ႔မဲမဲပါ။

ဒါနဲ႔ဘဲ အနီးက အသင္႔ေစာင္႔ေနတဲ႔ ထြန္စက္အဖြဲ႔က ေခ်ာင္းျဖတ္ခ်င္ရင္ဆြဲေပးမယ္ဆုိေတာ႔ ဆြဲခ ညွိၾကရပါတယ္။

မျပန္လုိ႔ကလဲမျဖစ္ေတာ႔ သူလုိခ်င္တာနဲ႔ကိုယ္ေပးနုိင္တာ ညွိေတာ႔အဆင္ေျပသြားပါတယ္။

ထြန္စက္ေနာက္ျမီးကေန သံၾကဳိးတစ္ေခ်ာင္း က ခ်ိတ္ ၊ပလပ္စတစ္ၾကိဳးတစ္ေခ်ာင္း ကခိုင္ေအာင္ခ်ည္၊

ေနာက္ကားက စက္ႏွုိး ဂီယာထုိးျပီး ဘရိတ္ကို ဖြဖြေလးနင္းလုိ႔ ေနာက္ကေန အဆင္သင္႔လုိက္။

ထြန္စက္ စျပီးေဆာင္႔ဆြဲလုိက္ေတာ႔ အသဲထဲမွာေအးကနဲျဖစ္၊

တေ၀ါေ၀ါေအာ္ေနတဲ့ေရျပင္က်ယ္ ေမွာင္မဲမဲၾကားမွာ ကားထဲပါတဲ႔သုံးေယာက္သား ခါေတာ္မွီသူေတာ္ေကာင္းေတြျဖစ္လုိ႔ ရသေလာက္ဘုရားစာေတြရြတ္။

ဆယ္ငါးမိနစ္ေလာက္ၾကာတာကို တကမၻာေလာက္ထင္။

ေခ်ာင္းကမး္ပါးျမင္ရတဲ႔အခ်ိန္ ခ်ဳိင္႔နက္ထဲ ကားဘီးတစ္ဘက္က်သြားလုိ႔ ကားက အေစာငး္ ေခါင္းခန္းေအာက္ေျခကိုေရေတြ၀င္အလာ

ေၾကာက္စိတ္ေတြငယ္ထိပ္ေရာက္၊

စိတ္ထဲကေတာင္ မသိဘဲေအာ္လုိက္ၾကတာငယ္သံေတြေတာင္ပါလုိ႔၊

ထြန္စက္က အားသုံးျပီး တစ္ခ်က္အရုန္း ကုန္းေပၚကုိကားအေရာက္

အားလုံးက ၀မ္းသာအားရ ၀ိုင္းေအာ္လုိ္က္တဲ႔ “ေဟး”ဆုိတဲ႔အသံက

 ၾကားရသမ်ွ ဂီတမွာ နား၀င္အခ်ုဳိဆုံးလုိ႔ ထင္မိပါတယ္။

2010 ဇူလုိင္လ ဆန္း တစ္ေခါက္သြားတုန္းကေတာ႔ အရင္အတုိင္း မူမပ်က္။

ေရနံေခ်ာင္းဘက္ကမး္မွာေရာ မေကြးဘက္ကမ္းမွာေရာ လမ္းလုပ္သားေလးေတြက အဆင္သင္႔ပါဘဲ။

သဲေျမေပ်ာ႔ကုိမာေအာင္ “ဖုိ႔” ထားျပီး လက္ကေလးေတြတယမ္းယမ္းနဲ႔လမ္းကေလးကိုျပေပးေနတဲ႔ ေစတနာ၀န္ထမ္းမ်ား။

သြားလမ္းလာလမ္းေျဖာင္႔ေအာင္ကူညီေနသူေတြဆိုလဲမမွားပါဘူး။

အမ်ားအားျဖင္႔ကေတာ႔ ကားေပၚကခ်ေပးလုိက္တဲ႔ သဒၵါေၾကး။

လမ္းကြ်ံုလုိ႔ အခက္အခဲၾကီးျပီဆုိရင္ေတာ႔ ညိွနုိင္းေစ်း။

ဒါေလးေတြ ကေတာ႔ ေဒါငး္ေနေခ်ာင္းေရမရွိခ်ိန္ မွာ ပုံမွန္ျမင္ေနက်ေလးပါ။

၀မ္းနည္းစရာ စိတ္ေမာဘြယ္ရာဇာတ္လမ္းေတြကို အဆုံးသတ္ေအာင္ ဒီေခ်ာငး္ကို တံတားထုိးဘုိ႔ စိတ္ကူးေတြယဥ္ခဲ႔ၾကဘူးပါတယ္။

ဒီလုိအခက္အခဲေတြျဖစ္ေန ဒုကၡေတြေပးေနတဲ႔ဒီေဒါငး္ေနေခ်ာင္းကိုတံတားထုိးဘုိ႔ အၾကိမ္ၾကိမ္ၾကဳိးစားခဲ႔ေပမယ္႔ လက္ေတြ႔မွာ ျဖစ္မလာခဲ႔ပါဘူး။

ဒါေပမယ္႔လည္း နည္းပညာမတုိးတက္ေသးတဲ႔အခ်ိန္မွာတုံးကေတာ႔ ေအာက္ေျခမွာ သဲထုဘယ္ေလာက္ထိရွိမယ္ဆုိတာကုိ မခန္႔မွန္းနုိင္ သဲထုကိုေဖာက္လုိ႔ တံတားေဆာက္လုိ႔ အေျခခိုင္ပါ႔မလားဆုိတဲ႔ အခက္အခဲေတြေၾကာင္႔ စိတ္ကူးအိပ္မက္ကို

လက္ေတြ႔အေကာင္အတည္မေဖာ္နုိင္ခဲ႔ၾကတာကလဲ အမွန္။

2010မွာ မေကြးက အျပန္ေဒါင္းေနေခ်ာင္းကို တံတားတကယ္ရေအာင္ထုိးမယ္ဆုိတဲ႔အသံေတြနဲ႔ အတူ ေရနံေခ်ာင္းဘက္ကမ္းကေနမွန္ေျပာင္းေတြနဲ႔

ၾကည္႔ျပီး တုိင္းထြာေနတာေတြ႔ရေတာ႔ စိတ္ထဲမွာ၀မ္းသာ၀မး္နဲပါ။

၀မ္းသာတာကသြားေရးလာေရးအဆင္ေျပေတာ႔မွာကိုေတြးလုိ႔ ။

၀မ္းနည္းတာကေတာ႔ သာမန္အခ်ိန္ေတြမွာ သဒၵါလုိ႔ေပးသေလာက္နဲ႔လမ္းျပေပးတဲ႔ ေစတနာရွင္လမ္းလုပ္သားေလးေတြ

(ေရၾကီးတဲ႔အခ်ိန္ေတာ႔ သူတုိ႔ေတာင္းသေလာက္ ၊မေတာ္လုိ႔မ်ား ကားက လမ္းမွားလုိ႔ သဲကြ်ံခဲ႔ရင္ေတာ႔ ညွိႏုိင္းေစ်းေပါ႔)

တံတားျပီးသြားရင္ဘာမ်ားလုပ္စားၾကမလဲ?

အရင္ကေတာ႔ မနက္မုိးလင္းတာနဲ႔ေခ်ာင္းေဘးေျပး လမ္းေတြေဖာ္ေနသူမ်ား မနက္မုိးလင္းရင္ေယာင္နန မ်ားျဖစ္ေနမလား?

(ပင္စင္စားမ်ားလုိေပါ႔)

ဆုိတာေလးေတြကိုေရာက္တတ္ရာရာေတြးမိလုိ႔ပါ။

အခု2011 ဇန္န၀ါရီ 27 မေကြးဘက္ကိုအသြား ေဒါင္းေနေခ်ာင္းအေရာက္ ဘယ္ဘက္ျခမ္းမွာ ခန္႔ျငားတဲ႔ တံတားအသစ္ၾကီးကို မ်က္၀ါးထင္ထင္ျမင္လုိက္ရပါေတာ႔တယ္။

ခန္႔လဲခန္႔ လွလဲလွပါတယ္။

ဒါေပမယ္႔ကားေပၚက ဘဲလွမး္ျမင္ခဲ႔ရတာမုိ႔ ဘယ္ေလာက္က်ယ္ ဘယ္ေလာက္ရွည္တယ္ဆုိတာကိုေတာ႔ မစုံစမ္းခဲ႔ရပါဘူး။

ေရနံေခ်ာင္းဘက္က ေက်ာက္ေဆာင္နဲ႔ မေကြးဘက္က ေက်ာက္ေဆာင္ ေပၚမွာေမးတင္ျပီးေဆာက္ထားတာပါ။

ေရနံေခ်ာင္းဘက္မွာေရာ မေကြးဘက္မွာေရာ ခ်ဥ္းကပ္လမ္းအသစ္ေတြ ကို လမ္းလုပ္သားေတြက မေနမနားေဆာင္ရြက္ေနတာကုိျမင္ရတာ အားရစရာပါ။

ေအာက္ေျခမွာ ကုတ္တြယ္အားလုံး၀မေကာင္းတဲ႔ သဲျပင္အရွည္ၾကီးေပၚမွာ တံတားခင္းနုိင္တယ္ဆုိတဲ႔ စြမ္းပကားကလဲ ဂုဏ္ျပဳခ်ီးက်ဴးစရာပါဘဲ။

သဘာ၀ေဘးနဲ႔ လူစြမ္းေဆာင္မူ႔အားျပဳိင္ပြဲမွာ ဘယ္သူသာမလဲ?

ဒီေတာင္က်ေခ်ာင္းေရနဲ႔ ဒီတံတား အားျပဳိင္ပြဲမွာ ဘယ္သူနုိင္မလဲ?

ဆုိတာကေတာ႔…………………………………………………………………………………………

(27-1-2011)ေန႔ ကမေကြးျမဳိ႔ကိုအသြား ရလာတဲ႔ခံစားမူ႔ေလးပါ။