ေရွ.ကိုအနည္းငယ္ျပန္တိုးပါမည္။

ကဗ်ာဆရာႏွင့္ ကဗ်ာဖတ္သူၾကား ျဖစ္ပြားသည့္ ကိစၥသံုးရပ္ရိွသည္။ ကဗ်ာဆရာက ခံစားခ်က္ကို ထုတ္ေဖၚ( express ) သည္။ ကဗ်ာဖတ္သူက ဖတ္(communicate) သည္။ထို.ေနာက္ ဖတ္သူလည္း ကူးစက္ခံစား( Infect )သည္။

ေအာက္ပါအတိုင္းျဖစ္သည္။

ထုတ္ေဖၚ=ဆက္သြယ္=ကူးစက္

ကဗ်ာဆရာ၏ အလုပ္မွာ ကဗ်ာတြင္ခံစားခ်က္ကိုထုတ္ေဖၚရန္သာျဖစ္သည္။ သူ.စိတ္ထဲမွ အစိုင္အခဲကို ေဖါက္ခ်ျခင္းသာ။ၿပီးလွ်င္သူ.ကိစၥၿပီးသည္။ လူႀကိဳက္မ်ားေစရန္ေရးသူတို.ရိွပါလိမ့္မည္။ စာရင္းထဲမထည့္ပါ။ ကဗ်ာဆရာသည္ ေရးေနရလွ်င္ေက်နပ္သူမ်ားျဖစ္ပါသည္။ ဘယ္သူ.မွမျပပဲကဗ်ာေရးေနသူတို. အပံုပင္ရိွပါသည္။ ကဗ်ာဆရာအျဖစ္မွ တျပားမွမေလ်ာ့ပါ။

ကဗ်ာဖတ္သူကဖတ္မွ ဆက္သြယ္ျခင္းကိစၥ စတင္ပါသည္။ communication ကို ဆက္သြယ္မွဳဟုျပန္ပါသည္။ မႀကိဳက္ပါ။ အျခားစကားလည္းရွာမရပါ။ ယင္းဆက္သြယ္မွဳကို ခ်ဲ.သင့္ကခ်ဲ.ရပါမည္။ ယခု ဓားထစ္မွတ္ခဲ့ပါ။

+++++++++

ထို.ေနာက္ ဖတ္သူထံသို. ခံစားမွဳကူးစက္သြားသည္။  ဤတြင္အက်ယ္ခ်ဲ.ရပါမည္။ ဖတ္သူ၏ ခံစားမွုသည္ ကဗ်ာဆရာ၏ ခံစားမွဳ (အတိအက်) ဟုတ္ပါရဲ.လား။ မေသခ်ာပါ။ အရိုးဆံုးေျပာရလွ်င္ (ဥပမာေပးျခင္းပါ၊မည္သူ.မွမႏိွမ့္ခ်ပါ) လမ္းေလးေစ်းသည္၏ အသိႏွင့္ တကၠသိုလ္ဆရာ၏ အသိမတူနိုင္ပါ။ အႀကိဳက္မတူနိုင္ပါ။ ခံစားပံုမတူနိုင္ပါ။

စာဖတ္နာသူတစ္ေယာက္၏ ခံစားမွဳႏွင့္ ခုမွဖတ္သူ၏ ခံစားမွဳမတူနိုင္ပါ။ ထိုအခါ ခံစားမွဳကူးေျပာင္းျခင္းသည္ အတိအက်ေျပာင္းျခင္းမဟုတ္နိုင္ေတာ့ပါ။ ကဗ်ာေကာင္းမေကာင္းမွတ္ခ်က္မ်ားမတူနိုင္ပါ။ ဖတ္သူကြာ၍ကြာရျခင္းျဖစ္ေသာ္လည္း ကဗ်ာ့ကိစၥၿပီးမၿပီး ေတြးစရာျဖစ္လာပါသည္။

ျပန္စဥ္းစားလွ်င္ ကဗ်ာဆရာသည္ ဖတ္သူကို ကဗ်ာမွတစ္ဆင့္ဆက္သြယ္ပါသည္။ ဖတ္သူခံယူမွဳမတူ၍ ခံစားခ်က္မတူနိုင္လွ်င္ ကဗ်ာသည္ ခံစားခ်က္ကူးေျပာင္းမွဳ ဟုတ္မဟုတ္စဥ္းစားရန္ျဖစ္ပါသည္။

++++++++

ဖတ္သူမ်ားအဆင့္တူေသာ္လည္း ( ဤသို. ေခတၱစဥ္းစားျခင္းျဖစ္သည္) ကဗ်ာဆရာ၏ ခံစားခ်က္အတိအက် ဖတ္သူထံမေရာက္နိုင္ပါ။ အဘယ္ေၾကာင့္နည္း။ ဆက္သြယ္မွဳ ၾကားခံ (မီဒီယာ)၏ အားနည္းခ်က္ျဖစ္သည္။

ဆက္သြယ္မွဳျဖစ္စဥ္ကိုေျပာမွရပါမည္။ မဖတ္လိုကေက်ာ္သြားပါ။

ဆက္သြယ္မွဳသည္

Message=Encoding=Transmitting=Decoding=Action

ကိုေျပာလိုေသာ Message(ခံစားခ်က္) ကို အသြင္ေျပာင္းေပး( encode) ရသည္။ ၿပီးလွ်င္ ကဗ်ာဖတ္သူထံ transmit ထုတ္လႊင့္သည္။ ဖတ္သူက ကဗ်ာစာသားမ်ားထဲမွ နားလည္မွဳ (တိုက္ရိုက္နားလည္ဟု မဆိုလိုပါ) ကိုရရိွ decode သည္။ ၿပီးလ်ွင္ခံစား Actionသည္။

ကဗ်ာဆရာက လြမ္းေသာ္လည္း ငါလြမ္းသည္ဟုေရးရံုႏွင့္ ဖတ္သူလြမ္းမလာနိုင္ပါ။ ဖတ္သူ၏ အလြမ္းကို နွိဳးဆြမည့္ ဘာသာစကားကို encode လုပ္ေပးရသည္။ သို.ေသာ္ ဖတ္သူမွာမရိွေသာ အေတြ.အႀကံဳဆိုလ်ွင္ နားလည္နိုင္မွဳ၊ကူးေျပာင္းနိုင္မွဳ decoding ၌ အခက္အခဲရိွလာမည္သာျဖစ္သည္။ အကန္းကို အလင္းအေၾကာင္းေျပာ၍မရပါ။

++++++++

ေျပာခဲ့သမွ်သည္ ကဗ်ာဆရာမွကဗ်ာဖတ္သူထံ ခံစားခ်က္ကူးေျပာင္းမွဳ သည္ အားနည္းခ်က္မ်ား၊ဟာကြက္မ်ားရိွေၾကာင္းျဖစ္သည္။ နာမည္မတပ္ခဲ့ပါ။သို.ေသာ္ ခံစားမွဳသီအိုရီကိုေျပာေနျခင္းျဖစ္ပါသည္။

ေနာက္သီအိုရီတစ္ခုမွာ ရသသီအိုရီျဖစ္သည္။ ရသသည္ႏွစ္သက္ျခင္းသေဘာ။ ကဗ်ာဆရာဖြဲ.သည္(ဥပမာအလြမ္း) ကို ဖတ္သူကမရေသာ္လည္း ႏွစ္သက္မွဳ ရလိုက္သည္။

တကယ္ေတာ့ မိဘဆံုး၍ငိုသည္ႏွင့္ ရုပ္ရွင္ၾကည့္၍ ငိုသည္မတူေၾကာင္းေျပာခဲ့ပါသည္။ ရုပ္ရွင္ၾကည့္၍ငိုရသည္က ရသကိုခံစားေနျခင္းျဖစ္သည္။ ငိုရသည္ကိုသာယာေနသည္။ ဦးေရႊေအာင္၏ ရသစာေပ၏ရသ ကို အက်ယ္ဖတ္ရန္ညႊန္းပါသည္။