ထိုင္းမ်ားက ျမန္မာကိုမုန္းသည္ဟု ၾကားရသည္။ ျမန္မာဆိုသည္ႏွင့္

ခါးသီးေသာသမိုင္းေၾကာင္းကို ေတြးမိၾကသည္ဆို၏။ ထို႕ေၾကာင့္

ျမန္မာဆိုႏွိမ္ခ်င္သည္။ တိုးတက္ေနေသာ လူမႈစီးပြားေရးက ျမန္မာႏွင့္ထိုင္းအၾကား

ကြာဟမႈေတြျဖစ္ေစခဲ့သည္။ သို႕ေသာ္ ျမန္မာႏွင့္ကင္း၍မူမရ…။

နယ္စပ္တစ္ရက္ပိတ္၍ ပိုနစ္နာသည္က သူတို႕ပင္။ ဒါေပမယ့္

ထိုင္းႏိုင္ငံ၏လူမႈစီးပြားေရးတိုးတက္မႈတြင္ ျမန္မာေတြ ဘယ္ေလာက္

ေခါင္းပံုျဖတ္ခံခဲ့ရၿပီလဲ။ ျမန္မာအမ်ားစုက ဗန္ေကာက္ရိွ အစြန္အဖ်ား

အလုပ္ရံုမ်ားတြင္ လုပ္ကိုင္လ်က္။ ၿမိဳ႕လယ္တြင္ေတြ႕သည့္ျမန္မာဆိုသည္ကား

အနည္းအက်ဥ္း။ သူတို႕ခမ်ာလည္း ျမန္မာေဘာစိမိသားစု ထဲမွ

ေက်ာင္းလာတက္သူ သို႕မဟုတ္ စေကာလာရွစ္ျဖင့္ ေက်ာင္းလာတက္ေနသူမ်ား

ျဖစ္ဖို႕မ်ားသည္။ ပတ္စ္ပို႕သာေဆာင္၍အျပင္သြားပါ။ ျမန္မာဆိုသည္ကို

မေျပာလွ်င္ မသိၾက။ ဘယ္သူမွလဲ စိတ္မ၀င္စား။ ထို႔အတူ ဗန္ေကာက္ညေတြမွာလဲ

ျမန္မာေတြ စီးေမ်ာေပ်ာ္၀င္ဖို႔ အခြင့္အေရးေတြ မ်ားမည္မဟုတ္ဟု ထင္မိသည္။

ဗန္ေကာက္ၿမိဳ႔တြင္ ေက်ာ္ၾကားသည့္ ေနရာမ်ားစြာရိွသည္။ ျမဘုရား၊

ဘုရင့္နန္းေတာ္၊ လြတ္လပ္ေရးအထိမ္းအမွတ္ရင္ျပင္၊

ေစ်း၀ယ္ေရွာ့ပင္းစင္တာႀကီးမ်ားစြာ…စသည္ျဖင့္..။ အျခားေနရာမ်ားကို

အရင္မသိရင္ေနမည္..ပတ္ပုန္းႏွင့္ နာနား..ဆိုသည့္ေနရာမ်ားကေတာ့…။

သည္ေနရာေတြကို သိသူလဲရိွမည္။ မသိသူလဲရိွမည္။ သိျခင္းမသိျခင္းက

အေရးမၾကီး။ ယင္းေနရာမ်ားက မည္သို႕ေသာေနရာမ်ားလဲ ..? စည္ကား

လွေသာ လိင္ေဖ်ာ္ေျဖေရးဆိုင္ရာ ေနရာမ်ားဟု ဆုိရင္ေရာ မွားႏိုင္မလား ။

တၿငီးၿငီးေတာက္ေလာင္ေနေသာ ရမၼက္နန္းေတာ္မ်ားဟု အမည္နာမ ေပးရင္ေရာ

မွန္ႏိုင္မလား..။ပတ္ပုန္းဟု နားလည္လိုက္သည္က လမ္းမၾကီးတစ္ခု။

ေဘးႏွစ္ဘက္တြင္ လိင္အသားေပး ေဖ်ာ္ေျဖေရး ကခန္းမ်ား ။

လမ္းမထဲ ခ်ိဳး၀င္လိုက္သည္ႏွင့္ ေရာေထြးေနသည့္ ဂီတသံမ်ိဳးစံု ၊

သားေကာင္းကိုအခ်ဥ္ဖမ္းမည့္ က်ားရဲလိုလို မုဆိုးမ်ား၊ တစ္စံုတစ္ရာ

တပ္မက္မႈကိုေျဖေဖ်ာက္မည့္ ရမၼက္၏သားေကာင္မ်ား.၊ အိတ္ကပ္ထဲမွ

ပိုက္ဆံအတြက္ ေခါက္ရိုးက်ဳိဳး အငွားခံစားမႈေပးမည့္ ဘ၀မ်ား……

စသည္ျဖင့္ ပတ္ပုန္း၏ရင္ခြင္ထဲ  ထိုပုဂိၢဳလ္ေတြ ေမြ႕ေလ်ာ္ၾကသည္။

က်င္လည္ၾကသည္။ ေမွးစက္ၾကသည္။  ပတ္ပုန္းလမ္းတစ္ေလွ်ာက္

ကၽြန္ေတာ္ ေလွ်ာက္လာရင္း  လူသည္ သာမန္ သတၱ၀ါတစ္ေကာင္သာျဖစ္သည္ဟု

ပိုမိုယံုၾကည္မိခဲ့သည္။