တစ္ခါက ေနနတ္သား၊ မိုးနတ္သား၊ ေျမနတ္သား၊ ေလနတ္သား နဲ႕ လူသားတို႕  ထိုင္တဲ့ ထမင္း၀ိုင္း မွာ

ေနနတ္သား က အရင္စေျပာတယ္ …
“ကမာၻႀကီး တစ္ခုလံုးကို အလင္းေရာင္ ေပးႏိုင္လို႕ ငါသာလွ်င္ အားအႀကီးဆံုးကြ”

မိုးနတ္သားကလည္း …
“ဘယ္ဟုတ္မလည္း … ကမာၻႀကီး တစ္ခုလံုးကို ေရျပင္ႀကီး ျဖစ္သြားေအာင္ လုပ္လို႕ရလို႕ ငါသာလွ်င္ အားအႀကီးဆံုးကြ”

ေျမနတ္သားက အားက်မခံ …
“ေတာ္ပါကြာ… ကမာၻႀကီး တစ္ခုလံုးကို လႈပ္ခါရမ္းပစ္ႏိုင္တဲ့ ငါ့အစြမ္းမွ အားအႀကီးဆံုးကြ”

ျငိမ္ေနတဲ့ ေလနတ္သားကလည္း …
“အပို္ေတြ မေျပာပါနဲ႕ကြာ … ကမာၻႀကီးတစ္ခုလံုးကို ေလမုန္တိုင္းေတြနဲ႕ ဖ်က္စီးပစ္ႏိုင္တဲ့ ငါ့ကသာ အားအႀကီးဆံုးကြ”

အဲ့ဒီလို တစ္ေယာက္ တစ္ေပါက္ ျငင္းခံု ေနခ်ိန္မွာ
လံုး၀မျငင္းပဲ ျငိမ္ျငိမ္ေလးေနတဲ့ လူသား ရဲ႕ ပန္းကန္ထဲမွာ ထမင္း၀ိုင္းက ေကာင္းေပ့ဆိုတဲ့ ဟင္းလ်ာေတြ ျပည့္လို႕ …….