♪♫ မေန ့ကလိုဘဲ ဘ၀ဟာလည္း…..တီ.တီ.တီ…♪♫ ျပတ္ေတာက္သြားေသာ သီခ်င္းသံအဆံုး အလိုမက်သံမ်ား တီးတိုးေရရြတ္သံမ်ား ဆဲဆုိသံ သဲ့သဲ့ကိုေတာင္ ၾကားလုိက္ရေသးသည္။ ဘာဘဲေျပာေျပာ အာေခါင္ေတြလည္း ေျခာက္လွပီမို ့ ပတ္၀န္းက်င္ကို တစ္ခ်က္ ေ၀့ၾကည့္မိသည္။ နိုင္ငံတကာေဘာလံုးအသင္းတုိ ့၏ ေရွ ့ခရီးစဥ္မ်ား၊ သြင္းဂိုး၊ေပးဂုိးမ်ားသည္ ေဆးလိပ္ေငြ ့နွင့္ ေရေႏြးၾကမ္း မ်ားအၾကားတြင္ စီးေမွ်ာလ်က္….( က်ဆိမ့္ တစ္ခြက္နဲ ့အတူ ေမွ်ာပါသြားေသာ Rooney ၏ သြင္းဂိုးမ်ားေတာင္ပါလုိက္ေသးသည္ )… နားကပ္အမဲတစ္ဖက္ ဆံပင္ေထာင္ေထာင္ကုိယ္စီနွင့္ Punk တစ္စုက နံရုိးတစ္ေခ်ာင္းထုတ္ဖို ့အေရး အေခ်အတင္……. ေဘာင္းဘီပြတဲ့ Rapper တစ္အုပ္လည္း Generation အေၾကာင္း ဖုန္းကုိယ္စီနွင့္ ရြတ္ဆုိလ်က္..( တကယ့္တကယ္ မိဘ၏ Generation ကုိေက်းဇူးတင္သင့္တယ္ ေရထမ္းေရာင္းတဲ့ အေျခအေနမ်ိဳးဆို ဒါမ်ိဳးရြတ္ဖို ့၀ါသနာရွိပါ့မလားမသိ )…. သိန္းေပါင္းမ်ားစြာကို ပါးစပ္နဲ ့သယ္နုိင္တဲ့ ပြဲစားတစ္ေပြကလည္း ေဖာ္ေရြတဲ့မ်က္လံုးတစ္ဖက္နဲ ့ ပါးနပ္တဲ့ မ်က္လံုးတစ္ဖက္ကို အနက္ေရာင္ေဘာင္ခတ္လွ်က္…. အလုပ္သမားေဆးေပးခန္းမွ ေကာ္လံျဖဴဆရာ၀န္ေလး၏ အထူးကုေဆးခန္းသို ့ အလည္ေရာက္ေနတဲ့အေတြးမ်ား….( လူနာမ်ားကို coffee သိပ္အမ်ားၾကီးမေသာက္ခုိင္းေသာ္လည္း သူ ့ေရွ ့မွ ေကာ္ဖီခြက္သည္ တ၀က္က်ိဳးလုေနျပီ..) ေခတ္မွီကြန္ဒိုမ်ားစြာကုိ နွံ ့စပ္ေအာင္တက္ဆင္းေနေသာ္လည္း ( ျမိဳ ့ျပင္ မိမိတုိ ့ဗိဗၼာန္အိမ္စုတ္ကုိ မိုးတြင္းအမွီအိမ္ေခါင္မိုးမလဲနုိင္ေသးသည့္ )ေမာင္တစ္ထမ္း မယ္တစ္ထမ္း ဘိလပ္ေျမသယ္ လင္မယား ၂ေယာက္၏ ကေလးတျပံဳတမအတြက္ စမူဆာအနည္းငယ္ပါဆယ္ဆြဲရန္ မဟာစဥ္းစားခန္း… လမ္းသြားလမ္းလာတုိ ့လက္တစ္ဖက္ထုတ္တုိင္း ဂနာမျငိမ္ ျဖစ္ေနတဲ့ ေန ့တြက္မကုိက္ေသးတဲ့ Texi ဒရုိက္ဘာ…( သူ ့ရည္စားပါးရုိက္ဖုိ ့လက္တစ္ဖက္ထုတ္ရင္ေတာင္ ျပံဳးျပံဳးေလး အရုိက္ခံသြားမဲ့လူမ်ိဴး)… လက္ဖက္ရည္ဆုိင္ႏွင့္ ကားဂိတ္ကို စစ္မ်က္နွာ ၂ ဖက္ဖြင့္ထားတဲ့ ကြမ္းယာသည္ကုလား၏လက္မ်ားသည္ ထံုးအုိးႏွင့္ ကြမ္းရြက္ၾကား ဗ်ာမ်ားလ်က္….( ထုိကုလားသည္ ကိုယ္တုိင္က်ေတာ့ ကြမ္းမစားေခ် )…. ဆုိင္ေရွ ့မိတၱဴဆုိင္မွ အမ်ိဳးသမီး၏ မ်က္ႏွာတစ္ကြက္ကို စကၠန္ ့၃၀ေလာက္ျမင္ရဖုိ ့အေရး တစ္ေန ့ ၃ နာရီေလာက္အခ်ိန္လာျဖဳန္းပီး ဇြဲဆုယူရန္ၾကိဳးစားေနတဲ့ ငနဲတစ္ေကာင္၏ ၂ အုိးေျမာက္ေရေႏြးအိုးငွဲ ့ခိုက္…( ထုိအမ်ိဳးသမီး၏ မ်က္ေစာင္းတစ္ခ်က္ကို ပိုင္ဆုိင္သမွ်ႏွင့္ လဲယူမယ့္သေဘာရွိသည္ )… မိတ္ကပ္ထူထူႏွင့္ ႏွူတ္ခမ္းနီအရဲသား ညည့္ငွက္တစ္ေကာင္ကလည္း မိစၦာခန္းေဆာင္မ၀င္ခင္ သူ ့မိတ္ေဆြစြန္ ့ၾကဲေသာ ေပါင္မုန္ ့ၾကက္ဥေၾကာ္ကုိ စိတ္မပါလက္မပါ ဖဲ့ေျခြလ်က္…. ( သူမအဖုိ ့ေတာ့ “Stomach”ဟူေသာေ၀ါဟာရသည္ အိပ္ယာဟုပင္ ျပန္ဆုိေလမလားမသိ )… ၀မ္းတီး၊ ပလိန္း၊ ၾကက္သံ၊ ၀က္ကုန္းေဘာင္တုိ ့ကို ေန ့စဥ္မျပတ္ေအာ္ေနရေသာ စားပြဲထုိးေကာင္ေလး၏ ညစာအတြက္ ထမင္းၾကမ္းမွ က်န္ပါ့မလား စုိးရိမ္ပူပန္မွူမ်က္နွာတုိ ့နွင့္အတူ… မီးလာျပီဆရာ !!!….. ေလာဘ၊ေမာဟ ႏွင့္ ေဒါသ ဆတူေရာစပ္ထားေသာ ဆုိင္ပုိင္ရွင္သည္ ေလတစ္ခ်က္ခြ်န္ကာ စီဒီေခြတစ္ခ်ပ္ကိုေကာက္ကိုင္လုိက္ကာ စူထြက္ေနေသာ ဗိုက္ေခါက္ကို မလံု ့တလံုဖံုးအုပ္ထားသည့္ စြပ္က်ယ္အျဖဴႏွင့္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ပြတ္တိုတ္ျပီး စက္ထဲေကာက္ထည့္လိုက္သည္။ Digital to Analog ေျပာင္းလဲမွူမ်ားနွင့္အတူ ၀ါယာၾကိဳးႏွစ္ေခ်ာင္းမွသယ္ေဆာင္လာေသာ စီးဆင္းမွူ ့တစ္ခု ေနာက္ေက်ာကို တိုး၀င္လာမွူနွင့္အတူ က်ေနာ္လည္း က်ယ္ေလာင္ေသာ သီခ်င္းသံနွင့္အတူ နိစၥဓူ၀ ေလာကီဇာတ္ခံုသားတုိ့အား ေဖ်ာ္ေျဖလ်က္…တကယ္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္သည္ အုိေဟာင္းေနေသာ Sound Box တစ္လံုးမွ်သာ……