ျမိဳ႕ေလးကေန ထြက္ခြာေတာ့မယ့္အေၾကာင္း….ဆက္ေၾကာင္း မ်ားစြာျဖင့္

တစ္ေယာက္တည္း ပါပဲ… ။ ဟုတ္တယ္ ကိုယ္ တစ္ေယာက္တည္းပါပဲ…။ ကိုယ့္ေနာက္မွ ႏွင္းေတြ… ကိုယ္တို႕ တုိင္းျပည္ေလးမွာေတာ့ ႏွင္းေတြဟာ ကိုယ္ေယာင္ေဖ်ာက္ေနေလ့ရွိၾကတယ္။ အဲဒီကိုယ္ေယာင္ေဖ်ာက္ေနတဲ့ ႏွင္းေတြေပါ့… တသဲသဲနဲ႕… ကိုယ္တို႕ျမိဳ႕ေလးေပၚမွာ ရြာသြန္းလို႕… ကိုယ္ ရဲ႕ မ်က္လံုးထဲမွာ ႏွင္းစက္ေတြရဲ႕ ကၾကိဳးဟာ လွပလို႕ ေနေလရဲ႕။ ယံုရဲ႕လား။  မယံုလည္း ကိစၥ မရွိပါဘူး။ ကိုယ့္အေၾကာင္းတရားနဲ႕ ကိုယ္ ရွင္သန္ေနၾကတဲ့ သူေတြခ်င္း ယံုၾကည္မႈဟာ အဲ့ဒီေလာက္ေတာ့ အေရးမပါလွပါဘူး။

ကိုယ္ တကယ္ေျပာခ်င္တာက ကိုယ္ ဒီျမိဳ႕ေလးကေန ထြက္ခြာသြားေတာ့မယ့္ အေၾကာင္း … ျဖစ္ရပ္မွန္ ပံုျပင္တစ္ပုဒ္ေပါ့။ အရင္ကေတာ့ ကိုယ့္ဆီမွာ ဒီျမိဳ႕ေလးကေန ထြက္ခြာသြားေတာ့မယ္ ဆိုျပီး ေရးထားတဲ့ အခ်စ္ကဗ်ာေလး တစ္ပုဒ္ ရွိဖူးတယ္။ အခုေတာ့ အတိတ္ဆိုတဲ့ မေရ မရာ ေ၀၀ါးမႈထဲမွာ အဲဒီကဗ်ာေလးဟာ ေပ်ာက္ဆံုးလို႕…။ ကိုယ္ လြမ္းရတယ္။ ကိုယ္ လြမ္းေနမိတယ္။ အမ်ားၾကီးပဲ။ ဟုတ္တယ္။ ကိုယ္ အခုတေလာ တကယ္ၾကီးကို လြမ္းတတ္ေနတာ.။ လြမ္းမိတာေလးေတြ စာစီရရင္ အဟဲ သူငယ္ခ်င္းဖတ္ရတာ ေမာသြားမွာပဲ။ ထားပါေလ..

ကိုယ္ တကယ္ေျပာခ်င္တာပဲ ကိုယ္ေျပာေတာ့မယ္။ ကိုယ္ အခု ဒီျမိဳ႕ေလးကေန ထြက္ခြာသြားေတာ့မယ္။ ကိုယ့္ေနာက္မွာ ကိုယ္ေယာင္ေဖ်ာက္ ႏွင္းစက္ေတြ တဖြဲဖြဲနဲ႕ တသဲသဲနဲ႕ မစဲဘဲ ရြာလို႕…။

* @ @ @ *

တစ္ေယာက္တည္း ျဖစ္သည္။ တစ္ေယာက္တည္း ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ႏွစ္ေယာက္မဟုတ္ပါ။ ထုိ႕အတူ ႏွစ္ေယာက္ထက္ပိုေသာ လူစုလူေ၀းလည္းမဟုတ္ပါ။ ဘ၀ ဟူေသာ စကားလံုးႏွင့္ ထိုအရာ၏ ဆက္စပ္ရာ ဆက္စပ္ေၾကာငး္မ်ား၏ လႈံေဆာ္ ေသြးထိုးမႈျဖင့္  ဤအရပ္ကို ကၽြန္ေတာ္ စြန္႕ခြာေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။ စြန္႕ခြာျခင္းသည္ ထြက္ခြာျခင္း ျဖစ္သည္။ ထုိသို႕ မဟုတ္လွ်င္ ထြက္ေျပးျခင္းလည္း ျဖစ္သည္။ ထုိသို႕ မဟုတ္လွ်င္ တစ္ခုခု ျဖစ္လိ့မ္မည္။ ျဖစ္ခ်င္မွလည္း ျဖစ္လိမ့္မည္။ ျမင္ေတြ႕မႈ ျမင္ကြင္း ထဲမွာ ေတာ့မဟုတ္ ခံစားမႈ ႏွလံုးသားအရ ႏွင္းမ်ား သည္းထန္စြာ ရြာသြန္းေနသည္ကို ျမင္ၾကားရသည္။

အမွန္တကယ္မွာ ႏွင္းမ်ားမွာ ကိုယ္ေယာင္ေဖ်ာက္ေနေသာေၾကာင့္ ျမင္လည္း မျမင္ရပါ။ ၾကားလည္း မၾကားရပါ။ ၾကားရေလာက္ေအာင္လည္း ႏွင္းခဲမ်ား က်ေနျခင္းမဟုတ္။ သို႕ေသာ္ ခံစားသူ ကၽြန္ေတာ္သည္ လြန္စြာမွ အကဲပို စြာ ခံစားတတ္သူ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ပိုပိုသာသာ ေျပာလိုက္ျခင္း ျဖစ္၏။ ပိုပိုသာသာ ေျပာျခင္း ဆိုသည္မွာလည္း ကၽြန္ေတာ္၏ ခံစားမႈ သိပ္သည္းဆကို ျမင္နုိင္ေအာင္ သံုးလုိက္ျခင္းသာ ျဖစ္၏။ ျမင္ျခင္း မျမင္ျခင္း သည္ သိပ္ေတာ့ အေရးမပါလွပါ။ မျမင္လည္း ျပႆနာ မရွိ။

ကၽြန္ေတာ္၏ ခံစားမႈ သက္သက္သာ ျဖစ္သည္။ အမွန္မွာ ဤစာပိုဒ္ကို ကၽြန္ေတာ္ေရးခဲ့ဖူးေသာ ရွင္သန္ျခင္းသီအိုရီ ေရးဟန္အတုိင္း ေရးဖုိ႕ စိတ္ကူးျပီး ေရးျခင္း ျဖစ္သည္။ သို႕ေသာ္ မရခဲ့ပါ။ ဖတ္ဖူးသူမ်ားသိလိမ့္မည္။ ကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်င္ေသာ ျမိဳ႕မွာ ထြက္ခြာျခင္း အေၾကာင္းသည္ လိုရင္းမေ၇ာက္နုိင္ေသာ ကိုရီးယား ဇာတ္ကားမ်ားကဲ့သို႕ ရွည္လ်ားေနျပီျဖစ္သည္။ ယခုထိ ျမိဳ႕မွာ မထြက္ခြာနုိင္ေသး။ မထြက္ခြာနုိင္ေသး၍ ကၽြန္ေတာ္ ဤျမိဳ႕မွာ ယခုထိ ရွိေနေသးသည္။ ဆိုးေပစြ။

* @ @ @ *

 မျမင္နုိင္ျခင္း အိပ္မက္မ်ား .. အိပ္မက္ဆိုးမ်ားလည္းျဖစ္နုိင္သည္ …. ဆီသို႕ ကၽြန္ေတာ္ ထြက္ခြာသြားေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။ မုသားမ်ား အလိမ္အညာမ်ား မာယာမ်ား အၾကိမ္ၾကိမ္ ခံစားသံုးစြဲျပီး၍ ဆက္လက္ ပိုမို သိပ္သည္းစြာ သံုးစြဲဖို႕ရာ ကၽြန္ေတာ္ ျမိဳ႕ေလးက ထြက္ခြာေတာ့မည္။ သံေယာဇဥ္အေႏွာင္အဖြဲ႕မ်ား မိုးလြတ္ရာသို႕ မေျပးဘဲ ကၽြန္ေတာ္၏ အိပ္မက္ထဲတြင္ ရစ္ထံုး ဖြဲ႕လ်က္။ ေဆြးလွပါသည္။ အိပ္မက္တို႕ ေရႊေရာင္ ေတာက္ခ်ိန္သည္ ဘယ္ေတာ့လဲ။ ကၽြန္ေတာ္ မေမွ်ာ္မွန္းရဲပါ။ မေမွ်ာ္မွန္းခ်င္ပါ။  ေန႕တစ္ေန႕ သည္ ႏွစ္ဆယ့္ေလးနာရီျဖင့္ ဖြဲ႕စည္းထားပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္သည္ ကိေလသာ အေမွာက္အမွားတို႕ျဖင့္ ဖြဲ႕စည္းထားပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္ ေနထြက္ခဲ့သည္မွာ အႏွစ္ ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ခဲ့ျပီ ျဖစ္ပါသည္။ ေနမြန္းတည့္ျပီလား ေနေစာင္းျပီလား ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ မသိနုိင္ပါ။ မွားယြင္းမႈတို႕ကို ျပန္လည္ ကိုက္၀ါးရင္း ေနာင္တတို႕ ဂုဏ္မာန္တက္လ်က္ရွိသည္။ ဘ၀သည္ ေမွာင္လြန္းလွေပစြ။ ေလာကတ၇ားသည္ ဘယ္လိုပါလဲ။ ထိုေမးခြန္းကို မထုတ္ထိုက္သူထဲတြင္ ကၽြန္ေတာ္ပါ၀င္ပါသည္။ သို႕ေသာ ္ကၽြန္ေတာ္ ရူးရူးမိုက္မိုက္ အၾကိမ္ၾကိမ္ ေမးေနမိသည္။ ေျဖသူမဲ့ ခဲ့သလို … နားစိုက္ေထာင္မည့္သူပင္ မ၇ွိခဲ့ပါ။ ကၽြန္ေတာ္ကသာ ရူးရူးမိုက္မိုက္…။

တိမ္ဖြဲ႕မိုးေတြ ရြာခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနၾကသည္။ ကၽြန္ေတာ္ မလြမ္းခ်င္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္ မတမ္းတခ်င္ပါ။ ျဖစ္ပ်က္ အိပ္မက္တြင္ ကၽြန္ေတာ့္ကို ကၽြန္ေတာ္ ယံုၾကည္စြာ ျမႈပ္ႏွံထားခဲ့ျပီး ျဖစ္ပါသည္။ ျမိဳ႕ေလးကေတာ ့ ျမိဳ႕ေလးအျဖစ္ ဆက္လက္ တည္ရွိေနလိမ့္ဦးမည္။ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ကၽြန္ေတာ္အျဖစ္ ဆက္လက္ တည္ရွိဖို႕၇ာ.. ကၽြန္ေတာ္ …ထြက္ခြာပါေတာ့မည္။ ဥၾသဆြဲမည္ ့ရထားမ်ား မရွိပါ။ ကၽြန္ေတာ္ ကားျဖင့္ ထြက္ခြာမည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ လက္ျပ ႏႈတ္ဆက္မည့္သူ မရွိပါ။ ထုိသူတို႕အား လာေရာက္ မႏႈတ္ဆက္ ၾကရန္ ကၽြန္ေတာ္ ၾကိဳတင္ မွာၾကားထား၍ ျဖစ္သည္။ ေသခ်ာဆန္းစစ္ၾကည့္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ လြမ္းေနပါသည္။ လြမ္းရမွာကို ေၾကာက္၍ လြမ္းစရာမ်ားအား ပိတ္ပင္ထားေသာ္ျငား ကၽြန္ေတာ္ ကေတာ့ ယခုကတည္းက စတင္၍ လြမ္းေနပါျပီ။ ဆိုးေလစြ…သို႕မဟုတ္ ေကာင္းေလစြ။

*@ @ @ *

မိုးအိမ္လူ

7.10.2011

PM; 10:10