——ဒီေန႔….ေနသာပါသလားခ်စ္သူ။

——–ငါတို႔ဟာ…ေ၀ဒနာ  အထုပ္ႀကီးငယ္ကို  ရင္မွာပိုက္၊ေခါင္းငိုက္စိုက္ပ်ံသန္းေနတ့ဲ လူငယ္ေတြလား…ဒါမွမဟုတ္ အတၱတံဆိပ္နဲ႔ေဆးေပါ့လိပ္ကို ဖြာရႈိက္၊ ဒုကၡတနင့္တပိုးကို ေလာဘတႀကီးလိုက္ရွာေနတ့ဲ လူႀကီးေတြလား…ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္…အပူမီးစြမ္းအင္နဲ႔ေရြ႔လ်ား သံသရာရထားမွာ ၾကားညပ္ေနၿပီ။

———“အရမ္းခ်စ္တယ္…´´တ့ဲ

ဘယ္ေတာ့မွ မပ်ံသန္းႏိုင္တ့ဲ ငွက္ကေလးက္ို သံေယာဇဥ္ခ်ိဳခ်ိုဳေလးေတြနဲ႔ တုပ္ေႏွာင္၊ေသာကေထာင္မွာ ပိတ္ေလွာင္လႊတ္လိုက္တ့ဲအမွာစကား..လူတိုင္းၾကားဖူးၾကမွာေပါ့။အၿပိဳင္ အဆိုင္ အလုအယက္ေတြနဲ႔၊ထုႏွက္ ယူငင္ထားရတ့ဲ….ငါ့ရဲ႔ ဒဏ္ရာအစိုင္အခဲေလးေရ….ေဟာဒီေႏြ ရင္မက်ိဳးခင္၊ေဟာဒီ မိုး ေနျပန္မေကာင္းခင္၊ေဟာဒီေဆာင္း ႏွင္းမသည္းခင္….အလင္းနည္းတ့ဲ  ျပကၡဒိန္ကို အႀကိမ္ႀကိမ္ၾကည့္ ငါ့ကိုလြမ္းမိေနမလား။

——–အၿပံဳးေတြဘယ္ေလာက္လွလွ ယုံၾကည္စိတ္ခ်စြာ မ်ိဳခ်လို႔မရတ့ဲ ေဟာဒီၿမိဳ႔ျပရဲ႔ ျပက္လုံးေတြမွာ ငါ့မ်က္လုံးေတြ ေနသားမက်ပါဘူးခ်စ္သူ။နီယြန္မီးေတြလင္းထိန္ေနေပမယ့္ သတိရျခင္းမွာ ဘယ္ေတာ့မွမတင္းတိမ္…ရင္ခုန္သံေတြ မွိန္ၿပီးရင္းမွိန္ေနတ့ဲ ရင္ဘတ္အေပါက္အၿပဲနဲ႔ကဗ်ာ ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးရဲ႕ ႏွင္းျပာျပာအေ၀းမွာ တမ္းတစိတ္ေတြနဲ႔ ခိုက္ခုိက္တုန္ေအးေနရွာေပါ့။

——-ကမၻာဦးကတည္းက ႏွလုံးသားတိုင္းကို မီးစြဲခ့ဲတ့ဲဇာတ္၀င္ခန္း အခု အလြမ္းဖြဲဖြဲ အသည္းခြဲဆက္တင္ေတြနဲ႔ ညစ္ညမ္းလြန္းေနေတာ့ ေလျပည္ဆိုေပမယ့္ မေအးေတာ့ပါဘူးခ်စ္သူရယ္။မ်က္ရည္တေဖ်ာက္ေဖ်ာက္နဲ႔ ကံၾကမၼာကို “တက္´´ေခါက္ေနမယ့္အစား (လာပါကြယ္)…ပစၥဳပၹာန္ကို အလွပဆုံးျခယ္သ ၀တ္ဆင္ ရယ္သံေတြစြတ္စိုေနတ့ဲ အနာဂတ္ဆီ ခရီးႏွင္ၾကရေအာင္။

———မနက္ျဖန္ ေနသာမွာပါခ်စ္သူ…………..။