ဟိုးေရွးေရွးတုန္းကေပါ့ကြယ္
ဗာလေခ်ာင္ဆိုတဲ့တိုင္းၿပည္ႀကီးမွာ ဗာလခ်ာဆိုတဲ့ဘုရင္ႀကီးတစ္ပါးကမင္းလုပ္အုပ္ခ်ဳပ္
သတဲ့ကြယ္ ။အဲဒီဗာလခ်ာမင္းႀကီးမွာတဲ့ အင္မတန္မွလွပေခ်ာေမာတဲ့ မင္းသမီးေလး
တစ္ပါး ရွိတယ္ လို႕မထင္ပါနဲ႕ မရွိပါဘူးတဲ့။
အဲဒီတိုင္းျပည္မွာပဲ ဆြံ႕အနားမၾကားတဲ့ သူေတာင္းစားေလးတစ္ေယာက္လည္းရွိသတဲ့။
ေန႕စဥ္ေန႕တိုင္း သူေတာင္းစားေလးဟာ ေစ်းေထာင့္တစ္ေနရာမွာထိုင္ေတာင္း သတဲ့
ကြယ္ ။ တစ္ေန႕မွာေတာ့ ဘုရင္မင္းၾတားႀကီးတိုင္းခန္းလွည့္လည္စဥ္ သူေတာင္းစား
ေလးကုိေတြ႕ၿပီး သနားတဲ့စိတ္ျဖစ္မိသတဲ့ ။ ဒါနဲ႕ဘုရင္ႀကီးက သူေတာင္းစားေလးဆီကုိ
သြားၿပီး ယာဂုတစ္ပန္းကန္ ေကၽြးသတဲ့ ။
ငတ္ေနတာၾကာၿပီျဖစ္တဲ့ သူေတာင္းစားေလးကေတာ့ အင္မတန္၀မ္းသာသြားတာေပါ့။
အလွ်င္အျမန္ပဲ ယာဂုကုိေသာက္ဖို႕လုပ္တဲ့အခ်ိန္ သူေတာင္းစားေလးထက္ပိုျမန္တဲ့
ဘုရင္ႀကီးက ယာဂုပန္းကန္ကုိ ျပန္ယူသြားသတဲ့ ။ ယာဂုေသာက္ရင္ စိတ္ကုိၿငိမ္ၿငိမ္ထား
ၿပီးေသာက္ဖို႕ ပူရင္မွဳတ္ေသာက္ဖို႕ ကုိေသေသခ်ာခ်ာမွာၾကားျပန္သတဲ့ ။ သူေတာင္းစား
ေလးက နားမၾကားေတာ့ဘုရင္ႀကီးဘာေျပာေနလည္းမသိပါဘူး သူ႕ခမ်ာစားရခါနီးမွျပန္
ယူသြားတာေၾကာင့္ ခဏေနေတာ့ျပန္ေပးမလားဆိုၿပီးေစာင့္ေနတာပါ ။
ဒါေပမယ့္ဘုရင္ႀကီးကစိတ္ေျပာင္းသြားပါတယ္ ။
ယာဂုဆိုေတာ့ခဏနဲ႕ဗိုက္ျပန္ဆာမွာေပါ့ ။ဒီေတာ့ ထမင္းပဲေကၽြးတာေကာင္းပါတယ္ဆို
ၿပီး ထမင္း သြား၀ယ္ခိုင္းသတဲ့ ။ သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ ထမင္းတစ္ပန္းကန္သူေတာင္းစား
ေလးေရွ႕ေရာက္လာျပန္တယ္။ ဆာေနၿပီျဖစ္တဲ့သူေတာင္းစားေလးအရမ္း၀မ္းသာၿပီး
အလွ်င္အျမန္လက္လွမ္းလိုက္တဲ့အခ်ိန္ ဘုရင္ႀကီးက ထမင္းပန္းကန္ကုိျပန္ယူသြားၿပန္ပါ
ေရာတဲ့ ။ ဘုရင္ႀကီးက စီးပြားေရးအေၾကာင္းကုိေျပာျပသတဲ့ ဒီထမင္းကုိ တစ္ျခားသူေတာင္း
စားကုိျပန္ေရာင္းၿပီး အခုေတာင္းလို႕ရတဲ့အထဲက နည္းနည္းထက္ျဖည့္ရင္ပိုေကာင္းတဲ့
ထမင္းရတယ္ဆိုၿပီး ေတာ့ေပါ့ ။ သူေတာင္းစား
ေလးက နားမၾကားေတာ့ဘုရင္ႀကီးဘာေျပာေနလည္းမသိပါဘူး သူ႕ခမ်ာစားရခါနီးမွျပန္
ယူသြားတာေၾကာင့္ ခဏေနေတာ့ျပန္ေပးမလားဆိုၿပီးထပ္ေစာင့္ေနရျပန္ပါသတဲ့။
လွ်ာရွည္တဲ့ဘုရင္ႀကီးဟာ လက္ေတြ႕ျပမယ္ဆိုၿပီးအဲဒီထမင္းကုိ တစ္ျခားသူေတာင္းစားကုိသြားေရာင္းခိုင္း
လိုက္ေရာတဲ့ ။ တစ္ရက္ေနမွတစ္ရက္ အႏိုင္ႏိုင္ ေတာင္းစားရတဲ့သူေတာင္းစားေတြဟာ
အဲဒီထမင္းတစ္ပန္းကန္ကုိ မ၀ယ္ႏိုင္သလို၀ယ္လည္းမ၀ယ္ခ်င္ၾကပါဘူး။ဒါေပမယ့္
ဘုရင္ႀကီးေရာင္းခိုင္းတာဆိုေတာ့လည္း သူေတာင္းစားဆယ္ေယာက္စုၿပီး၀ယ္ေပးလိုက္ရ
သတဲ့ အဲဒီပိုက္ဆံနဲ႕ ေနာက္တစ္ပန္းကန္၀ယ္ၿပီးဘုရင္ႀကီးဆီလာေပးၾကသတဲ့။
ဘုရင္ႀကီးက ထမင္းပန္းကန္ကုိသူေတာင္းစားဆီထိုးေပးျပန္ပါသတဲ့ ။
ဒီတစ္ခါေတာ့သူေတာင္းစား ေလးက သူမစားရေသးခင္ျပန္ယူသြားမွာကုိေၾကာက္တတ္
လာပါၿပီ ။ဒီေတာ့ ဘုရင္ႀကီးျပန္မယူခင္စားမယ္ဆိုၿပီး ခ်က္ခ်င္း တစ္လုပ္ကုိခပ္ျမန္ျမန္
ႏွိဳက္စားလိုက္တာနဲ႕ဘုရင္ႀကီးက ပန္းကန္ကုိျပန္ယူသြားပါေရာတဲ့ ။
သူေတာင္းစားေလးကေတာ့ စိတ္ေတာ္ေတာ္ညစ္ေနပါၿပီ။တကယ္ေတာ့
ဘုရင္ႀကီးကစိတ္ေျပာင္းသြားတာပါ ။ သူက သူေတာင္းစားေလးက ထမင္းေတာ့ ေတာင္း
ရမ္းစားေသာက္ဖူးမွာပါ ေခါက္ဆြဲေတာ့မစားဖူးေလာက္ဘူးဆိုၿပီး အခုထမင္းအစားေခါက္
ဆြဲ တစ္ပြဲသြား၀ယ္ခိုင္းျပန္ပါသတဲ့ ။သူေတာင္းစားေလးအတြက္ကေတာ့ထမင္းမွ ေခါက္ဆြဲ
မွ မဟုတ္ပါဘူး ဗိုက္ျပည့္ဖို႕ကအဓိကပါ ။အခုဆိုရင္စားရႏိုးစားရႏိုးနဲ႕ ေစာင့္ေနတာ
အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ကုိလင့္သြားပါၿပီ။ အရင္တုန္းကလည္းဆာေနတဲ့ဗုိက္ဟာအခုလည္းဆာ
ေနဆဲပါပဲ တဲ့။သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ ေခါက္ဆြဲပန္းကန္ေရာက္လာပါတယ္ ။
ဒါေပမယ့္သူေတာင္းစားေလးမႏွိဳက္ခင္မွာပဲ ဘုရင္ႀကီးကျပန္ယူသြားျပန္ပါသတဲ့ ။
အရင္ကဆာယံုပဲဆာတဲ့သူေတာင္းစားေလးဟာဘုရင္ႀကီးနဲကေတြ႕မွဟင္းအနံ႕အမ်ိဳးမ်ိဳးေပးၿပီး
တကယ္လည္းမစားရပဲ ႏွိပ္စက္ခံေနရလို႕ပိုလို႕ေတာင္ စိတ္ဒုကၡေရာက္ၿပီးေနတာေပါ့ကြယ္။
တကယ္ေတာ့ဘုရင္ႀကီးကစိတ္ေျပာင္းသြားတာပါ ။ေခါက္ဆြဲက ဘိုးဘြားေတြကန္ေတာ့
ရင္ တင္ေျမွာက္ရတာဆိုေတာ့မေကၽြးသင့္ဘူးလို႕ေတြးမိတာေၾကာင့္ပါ ။
ဒါေပမယ့္ ေခါက္ဆြဲကုိဘယ္လိုစားရမယ္ဆိုတာေတာ့ ေစတနာထားၿပီးသင္ေပး တာေပါ့ကြယ္
သူေတာင္းစားေလးက နားမၾကားေတာ့ဘုရင္ႀကီးဘာေျပာေနလည္းမသိပါဘူး သူ႕ခမ်ာစားဖို႕
ေပးလိုက္ ျပန္ယူသြားလိုက္ စားဖို႕ေပးလိုက္ျပန္ယူသြားလိုက္လုပ္ေနတဲ့ဘုရင္ႀကီးေၾကာင့္
ေနရာမွာတင္လဲေသခ်င္ေအာင္စိတ္ဓါတ္က်ေနပါၿပီ ။ခုအခ်ိန္တစ္ျခားသြားေတာင္းရင္ထမင္း
တစ္နပ္စာေတာ့ေတာင္းလို႕ရေလာက္ၿပီလို႕လည္းေတြးၿပီး၀မ္းနည္းေနတာေပါ့ ။
သူေတာင္းစားေလးကုိ သူဘယ္ေလာက္ေစတနာထားေၾကာင္းျပသခ်င္တဲ့ဘုရင္ၾကီးကဒန္ေပါက္တစ္ပြဲ
၀ယ္ၿပီးယူခဲ့ခိုင္းသတဲ့ ။ သိပ္မၾကာခင္မွာ ဒန္ေပါက္ပန္းကန္ဟာသူေတာင္းစားေလးေရွ႕ေရာက္
လာခ်ိန္မွာေတာ့ သူေတာင္းစားေလးဟာ ရိွဳက္ႀကီးတငင္ငိုေၾကြးပါေလေရာတဲ့ ။
သူေတာင္းစားေလးကသူမစားခင္ျပန္ယူသြားမယ့္ဒန္ေပါက္ပန္းကန္အတြက္ ေၾကကြဲၿပီးငိုတာ
ျဖစ္ေပမယ့္စကားမေျပာတတ္တဲ့ သူေတာင္းစားေလးရဲ႕မ်က္ရည္ကုိဘုရင္ႀကီးကနားလည္မွဳ
လြဲသြားပါတယ္ ။ အင္း ဒန္ေပါက္နဲ႕မတည့္လို႕ငိုတာပဲ ဆိုၿပီးေရႊညာဏ္ေတာ္စူးေရာက္ျပန္တာ
ေၾကာင့္ဒန္ေပါက္ပန္းကန္ကုိ လည္းျပန္ယူသြားပါသတဲ့ကြယ္ ………….
ပံုျပင္ေလးကေတာ့ဒါပါပဲကြယ္ ………………….ေိေိေိ