အထီးက်န္ဆန္ေနတယ္။ ေလာကႀကီးကအထီးက်န္ဆန္တာလား ကၽြန္ေတာ္ကအထီးက်န္ဆန္တာလား…..။
လိုခ်င္တဲ့အေျဖကိုမရခင္ မလိုခ်င္တဲ့ေမးခြန္းေတြ ဘယ္ေခ်ာင္ကကၽြန္ေတာ့ဆီကုိေရာက္လာတာလဲ….။
“နင္ဘယ္ေတာ့ ျပန္လာလည္မွာလဲဟင္…………..????”
အေျဖမသိတဲ့ေမးခြန္းတစ္ခုအတြက္ ကၽြန္ေတာ့ကို ေလာကေက်ာင္းေတာ္ႀကီးက အမွတ္ေတြေလွ်ာ့ပစ္ခဲ့တယ္။ မူးယစ္ေစတဲ့ ဗ်စ္ရည္ ခ်ဥ္ခါးတစ္ခြက္လို သူမရဲ႕အေမးက လူကို ဗုိင္းခနဲ ပစ္လဲသြားေစႏုိင္ခဲ့တယ္။
“ငါမသိဘူး……..”
ၾကာရွည္ခံစားရမယ့္ အလြမ္းေပါ့က်ေတြကို ဘယ္သူကမ်ား အိပ္ေဆးတစ္ခြက္လို႔ ယူဆႏိုင္သလဲ။
ကၽြန္ေတာ့လို ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္အတြက္ကေတာ့ အဲ့ဒီအလြမ္းေတြကို ထုပ္ပိုးသယ္ေဆာင္ၿပီး ကမာၻ႔အႀကီးဆံုးျပတိုက္ထဲမွာ ေသာ့ခတ္ထားလိုက္ခ်င္တာပါပဲ။ ေနာင္လာေနာက္သားေတြ ကၽြန္ေတာ္ သူ႔ကိုဘယ္ေလာက္ခ်စ္ခဲ့ဖူးသလဲ သိေစဖုိ႔။ တစ္သက္လုံုး ၿပံဳးလာခဲ့သမွ် ဒီတစ္ေခါက္ ငိုေနတဲ့ သူ႔မ်က္ႏွာက အသက္ဝင္ဆံုးလို႔ ကၽြန္ေတာ္ယူဆတယ္။ ထားလိုက္ပါ။ ၾကယ္စင္သဘင္ႀကီး လင္းေတာ့မွာေလ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေတြ႕ရမယ့္အခ်ိန္ေတြ သိပ္ကိုနည္းပါးလြန္းေနၿပီ။ ဓါးမ်ား……………။ အိပ္မက္ထဲကိုဝင္လာပါသည္။
ထုိေန႔ည ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္သူ လမ္းခြဲၿပီးသည္အထိ မုိးသည္ စိုထုိင္းထုိင္းအေနအထားျဖစ္သည္အထိဖြဲဖြဲရြာပါသည္။
မိုုးစက္ေတြသည္ မာက်ဴရီမီးရဲ႕ဓာတ္တုိင္ ေအာက္သို႔ တစ္ဖြားဖြားခုန္ဆင္းေနၾက၏။

ၾကာလွပါၿပီ ညေတြမွာ မီးထြန္းတဲ့ဓေလ့ရွိခဲ့တာ။ ေကာင္းကင္ရဲ႕ခပ္ႏြမ္းႏြမ္း အျဟေတာက္ေရာင္မွာ လလင္းလင္းတစ္စင္း ရွိတယ္။ ခ်စ္သူအိပ္စက္ေနတဲ့အခ်ိန္ သူမအခန္းထဲကို ဝင္ေနတဲ့ ေလေျပေလးကို ခံစားၾကည့္ခ်င္မိရံုတင္ပါ။ တစ္ခါတစ္ေလေတာ့ ခပ္မွဳန္မွဳိင္းမွဳိင္းရွိတဲ့ေကာင္းကင္ကိုၾကည့္ရတာ လြမ္းစရာႀကီးလုုိ႔ သူမကိုေျဟျပမိတယ္။ အင္းမလုပ္ အဲ့မလုပ္ သူမအၿပဳံးက လေရာင္ေၾကာင့္ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ပြင့္တယ္။
ဒီတစ္ႏွစ္၏ေဆာင္းရာသီက မည္သူမွ်မသိလိုက္ခင္ ေကာင္းကင္ေပၚမွ ေႂကြက်လာခဲ့သည္။ ကၽြန္ေတာ္ေမွ်ာ္လင့္ေနေသာ သူမ၏အခ်စ္မ်ားကေတာ့ အဝါရင့္ေရာင္ခပ္ႏြမ္းႏြမ္းရွိ၏။ ကၽြန္ေတာ့အတြက္ေတာ့ ဒီတစ္ခါမုိးသည္ အရိပ္အေယာင္မရွိေသာ္လည္း သည္းထန္စြာ ရြာသြန္းသြားခဲ့သည္။ လြန္ခဲ့ၿပီ။ မုိးကသည္းၿပီးၿပီ။ ေဆာင္းကေနရာယူ၏။

When We Two Parted

1
When we two parted
In silence and tears,
Half broken-hearted
To sever for years,
Pale grew thy cheek and cold,
Colder thy kiss;
Truly that hour foretold
Sorrow to this.
2
The dew of the morning
Sunk chill on my brow
It felt like the warning
Of what I feel now.
Thy vows are all broken,
And light is thy fame;
I hear thy name spoken,
And share in its shame.

3
They name thee before me,
A knell to mine ear;
A shudder comes o’er me-
Why wert thou so dear?
They know not I knew thee,
Who knew thee too well;-
Long, long shall I rue thee,
Too deeply to tell.

4
In secret we met-
In silence I grieve,
That thy heart could forget,
Thy spirit deveive,
If I should meet thee
After long years,
How should I greet thee!-
With silence and tears.

By Lord Byron

၁.Can you please shut all knells up for me after the dewy night?

၂.မနက္ခင္းတစ္ခုေကာက္၍ျပန္ခဲ့မည္၊ ေနမင္းတစ္ခုသာရွာထားၾကပါ။

၄. သူမက ႏွဳတ္ခမ္းနီခပ္ပါးပါးဆုိုးထားေသာ ႏွဳတ္ခမ္းကိုုဆူရင္းျပန္ေျဟ၏။
“မုန္းစရာေကာင္းလိုက္တာ…………………..”
ဤသို႔ေသာစကားေျဟျခင္းမိ်ဳးကို ႏွဳတ္သီးေကာင္လွ်ာပါးဟုေခၚမည္ဆုိလွ်င္ေတာ့ ထိုႏွဳတ္သီးေလးကို ကၽြန္ေတာ္ စိ္တ္ဝင္စားမိသြားေၾကာင္းကိုယ့္ကိုယ္ကို ဝင္ခံရေတာ့မည္။

၃.သူမကို Angelေလးလို႔ေခၚမယ္ေျဟတုန္းက သူမကရီ(ရယ္)ေမာခဲ့ဖူးသည္။ ကိစၥမရွိ၊ သူမ၏ အမည္နာမသည္ သက္ဦးဆံပုိင္ဘုရင္တစ္ပါးပိုင္ေသာ ႏုိင္ငံျခားျဖစ္ကားတစ္စီးမဟုတ္။

၆. ကၽြန္ေတာ္၏ စကားမဆံုးေသးခင္ နံရံေပၚတြင္ဖုန္မွဳန္႔မ်ားႏွင့္အတူၿငိမ္သက္ေနေသာ လွ်ပ္စစ္ေခါင္းေလာင္းမွ ေက်ာင္းတက္ေခါင္းေလာင္းထုိးသံသည္ ကၽြန္ေတာ့နားထဲသို႔ ေကာက္ေကြးစြာ ထြက္က်လာခဲ့သည္။

၇. ကၽြန္ေတာ့ဦးေႏွာက္မွ ဂဏန္းတစ္ခ်ိဳ႕ကို ကၽြန္ေတာ့လက္ဖ်ားမွတစ္ဆင့္ဖုန္းနံပတ္မ်ားအျဖစ္သို႔
ေျဟင္းလိုက္သည္။ၾကာၾကာမေခၚလိုက္ရ ဖုန္းထဲက မိ္န္းကေလးအသံတစ္သံေပၚလာသည္။

၈. မိုးသည္းထဲတြင္ဝင္လာေသာ ေကာင္မေလးႏွင့္ အေဒၚႀကီးတစ္ေယာက္တို႔သည္ ကိုစိုး၏ ဆိုင္ကေလးအတြင္းသို႔ မိုးဝင္ခုိၾကျခင္းျဖစ္သည္။

၁၀. ဖုန္းခ်လိုက္သည္အထိေကာင္မေလး၏အသံကနားထဲတြင္စြဲခ်ိဳ၍က်န္ရစ္သည္။သူမပံုက နည္းနည္းေတာ့အပ်င္းႀကီးပံုရ၏။ ကိစၥမရွိ ကၽြန္ေတာ္ဆိုသည္ကလည္းအပ်င္းႀကီးသည္
ပင္မဟုတ္ပါလား။

၅. ျဖစ္ႏိုင္မယ္ဆုိရင္ ကၽြန္ေတာ့္ဘဝကို ဟုိး………… အစကေနျပန္စခ်င္တာပါ။ သူန႔ဲႀကိဳက္ေနတဲ့ေကာင္ေလးအေမရဲ႕ ဗိုက္ထဲကို ဝင္စားၿပီး ေမြးခုိင္းလို္က္ေစခ်င္ေတာ့တာပဲ။ အဲ့ဒါဆုိ အခုကၽြန္ေတာ္ သူ႔အနားမွာေနၿပီး ဖုန္းေတြတစ္ဂြမ္ဂြမ္ဆက္ၿပီး စိတ္ပူေၾကာင္း၊ အားရင္ ဖုန္းဆက္ပါဆိုတဲ့အေၾကာင္း၊ ေနေကာင္းေအာင္ဂရုစုိက္ပါဆုိတဲ့အေၾကာင္း၊ ၿပီးေတာ့ သိပ္ခ်စ္တယ္ဆုိတဲ့အေၾကာင္း ေျဟလို႔ရေနမွာပဲေနာ္။ ကၽြန္ေတာ့္ရင္ခုန္သံနဲ႕အခ်စ္စိတ္ဟာ ျဖည္းၫႇင္းျဖဴစင္ေနခဲ့တာပါ။

၉. ကၽြန္ေတာ့ဂစ္တာေလးကိုေမးၾကည့္ရင္ သူေျဟျပပါလိမ့္မယ္။ သူမအေၾကာင္း စပ္ဆုိထားတဲ့
ကၽြန္ေတာ့ရဲ႕ သံစဥ္ေတြ၊ ေၾကကြဲသံေတြ၊ သူတစ္လံုးမက်န္ေျဟျပပါလိမ့္မယ္။

အိပ္ရာကႏိုးေတာ့ ကၽြန္ေတာ့ေဘးမွာ သူမရွိဘူး။ ၿငိမ္သက္ေနတဲ့ အေငြ႕အသက္ေတြနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့အခန္းေလးထဲမွာ ဂစ္တာေလးပဲရွိေနတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ပါ။ သူမနဲ႔ေဝးေနရတာ အခုဆုိ သံုးႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္ရွိေရာေပါ့။