ပံုရိပ္မ်ား (ေမတၱာအတၱ )

အခန္း (ဝ.၅)
မွန္

ေျမေအာက္ခန္းမွာ ေခ်ာင္တိုးေနတဲ့ မွန္တခ်ပ္ အိုေနေပမဲ့ မသိုးေသးဘူး။ ပံုရိပ္ျပန္ေပးတုန္းပဲ။ အေတြးတခုရတယ္။ စာအျဖစ္ေရးခ်မိတယ္။

အစစ္အမွန္ကို
ပံုရိပ္ျပန္ေပးဖို႕ ဘယ္တုန္းကမွ
သူ မပ်က္ကြက္ခဲ့ပါဘူး။
ပံုရိပ္သာျပန္ ၿပီး
အစစ္အမွန္ မထုတ္ေပးႏိုင္တိုင္း
လွည့္စားသူအျဖစ္ အျပစ္မျမင္သင့္ပါဘူး။
သူ႕မွာလည္းသစၥာနဲ႕ပါ။
———————————-

အခန္း (၁)
သစၥာပ်က္တဲ့မွန္နဲ႕ ငါ ဒုတိယညမွာ

အစစ္အမွန္ကင္းမဲ့ခ်ိန္မွာ ပံုရိပ္ျပန္တာေၾကာင့္
သစၥာပ်က္လို႕ စြပ္စြဲရၿခင္းပါ။

ေခါင္းေလာင္းထိုးသံၾကားတယ္။ ဪသာ္…သန္းေခါင္ေရာက္ျပန္ေပါ့ ေနာက္တခါ။…ရင္ေတြခုန္လာတယ္။ နံရံေပၚက မွန္ထဲမွာ ေပၚေနတာအခန္းတံခါးဝကို ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းၾကီးစြာနဲ႕ ေငးၾကည့္ေနမိတယ္။…ဒီလိုနဲ႕ သန္းေခါင္ေက်ာ္ ငါးမိနစ္မွာ မေန႕ည ကလိုပဲ သူအခန္းထဲကိုလွမ္းဝင္လာတာ မွန္ထဲမွာ ပံုရိပ္အျဖစ္ေပၚလာတယ္။ၾကည္ျပာေရာင္ဝတ္ရံုေပ်ာ့တခု သူ႕ကိုယ္ေပၚမွာ လိုက္ဖက္စြာတြယ္ကပ္လို႕…။ သူ႕အသြင္အလွ ေဖၚျပဖို႕ စကားလံုးေတြက မလံုေလာက္ပါဘူး။ အလွဆံုးလို႕ သံုးႏႈန္းမိရင္ေတာင္မွ သူ႕အလွတရာ ေစာ္ကားရာ ေရာက္မွာ စိုးရိမ္မိတယ္။ …ဟုတ္တယ္ေလ..သူ႕အလွက ဘာနဲ႕မွ၊ ဘယ္သူနဲ႕မွ ႏိႈင္းမရဘူး။…ဒါေပမဲ့..သူ႕မ်က္ႏွာမွာ ညိဳ႕မိႈင္းမႈတခု ၿငိစြန္းေနတယ္။ ေလွာင္အိမ္စံ ငွက္တေကာင္ရဲ႕မြန္းၾကပ္မႈမ်ိဳးနဲ႕…။သူ လွမ္းဝင္လာၿပီး အခန္းထဲက အိပ္ယာထက္မွာ လွဲေလွ်ာင္းလိုက္တယ္။ (ကြ်န္ေတာ္ ေနာက္လွည့္မၾကည့္ရဲဘူး မေန႕ညက လို သူေပ်ာက္ကြယ္သြားမွာစိုးလို႕။)….ၿပီးေတာ့ သူ ဝမ္းနည္းႀကီးစြာ ငိုရိႈက္ရင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားေလရဲ႕..။…အဲဒီေနာက္ ပံုမွန္အသက္ရွဴဟန္နဲ႕ အတူ တရိပ္ရိပ္ သူျပန္လည္ေပ်ာက္ကြယ္သြားတယ္။…အားလံုးဟာ မွန္ထဲမွာပါ။ သူကြ်န္ေတာ္ရွိေနမွန္း၊ ၾကည့္ေနမွန္းသိပံု တစက္ေလးမွ မရွိဘူး။အဲဒီလိုနဲ႕…ေနာက္တည…ေနာက္တည…..

ၾကယ္ မျမင္ခ်င္ဘူး။
လ မျမင္ခ်င္ဘူး။
အလွတရားအလင္းပဲ ျမင္ခ်င္ပါတယ္…အလွျမတ္အရွင္..။
————————————-

အခန္း (၂)
တဖက္သက္ အေနခက္ျခင္း

ဘယ္သူမွ မသိဘူး…
ေျပာျပလို႕လဲမထူး…
တေယာက္ထဲသာ ဆက္ၿပီးရူးပါ့မယ္။
………………………………….
………………………………….
………………………………….

စိတ္ဝင္စားရာမွတဆင့္
ျမတ္ႏိုးျခင္းျဖစ္…၊
ျမတ္ႏိုးရာမွ
မက္ေမာလာရပါတယ္။
…………………………………
…………………………………
…………………………………

တဖက္သက္ သိ
တဖက္သက္ ၾကည့္
တဖက္သက္ ခ်စ္ ေနရတာ
ရင္ေမာလွပါတယ္…ခ်စ္သူ။
———————————————————
အခန္း(၃)
ရင္ခုန္သံ ပံုရိပ္ျပန္ႏိုင္ျခင္း

ဒီတညေတာ့…
ရင္ခုန္သံကို ပံုရိပ္ျပန္ထားတဲ့ စာတရြက္ သူလာမယ့္ အိပ္ယာထက္မွာ တင္ထားခဲ့ၿပီး မွန္အေရွ႕ေျခစံုရပ္ သူကိုေစာင့္ေနခဲ့တယ္။
…………………………
သူ ဝင္လာတယ္။ အိပ္ယာအထက္ သူအတက္မွာ ကြ်န္ေတာ့္ရင္ခုန္သံ ထင္ဟပ္ေနတဲ့ စာရြက္ သူေတြ႕သြားတယ္။ သူေဘးဘီဝဲယာ လိုက္ၾကည့္တယ္။
………….ခ်စ္သူမ်က္ႏွာမွာ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္း အၿပံဳးေတြနဲ႕ ဝင္းလို႕ပါလား။
…ဟုတ္တယ္…ဒါ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းအၿပံဳး။…ခ်စ္သူ…သင္ ဘာကိုေမွ်ာ္လင့္ေနပါသလဲ…။
အဲဒီညမွာ သူ မငိုရိႈက္ဘူး။ အိပ္စက္လို႕သာ ေပ်ာက္ကြယ္သြားတယ္……..။

အခန္း (၄)
ခ်စ္သူ႕ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္

သူေပ်ာက္ကြယ္သြားၿပီးေနာက္ စာရြက္ကိုယူၾကည့္မိေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ရဲ႕ ရင္ခုန္သံေတြမဟုတ္ဘဲ
..သူ႕ရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေတြပံုရိပ္ထင္ဟပ္ေနတာကို ေတြ႕ရတယ္။
ေမတၲာစစ္သာမွန္ခဲ့ရင္
က်ိန္စာသင့္ အက်ဥ္းစံျခင္းမွ လြတ္ကင္းရန္
ဤမွန္ကို ဖ်က္ဆီးပစ္ပါ…သခင္..တဲ့။
……………………………………………………
……………………………………………………
……………………………………………………
ဤမွန္ကို ေမတၲာစစ္ျဖင့္ ေဖ်ာက္ဖ်က္ပစ္လွ်င္
သင့္ကိုလူအျဖစ္ေတြ႕ရမည္လား…ခ်စ္သူ…။
……………………………………………………..
……………………………………………………..
ကြ်ႏု္ပ္၌ ေရရာသည့္ အေျဖမရွိပါ…သခင္။
——————————————————-

အခန္း (၄.၅)
ခ်စ္သူစြပ္စြဲသံ

………………………….
………………………….
အတၲလြန္ဆႏၵ
ခ်စ္တဲ့သူကိုေတာင္မွ
ေဘာင္ခက္ အက်ဥ္းခ်ထားဖို႕
ျပင္းျပလို႕ပါလား…သခင္ရယ္။
……………………………..
……………………………..
———————————————–
အခန္း (၅)
ေမတၲာအတၲ ႏွင့္ ဆႏၵအတၲ

ငါက ေမတၲာ…ငါေပးေဝမယ္။
……………………..ငါစြန္႕လႊတ္မယ္။
……………………….ငါခြင့္လႊတ္မယ္။
…………………….ငါကာကြယ္မယ္။
ငါက ဆႏၵ…ငါရယူမယ္။
……………………..ငါသိမ္းပိုက္မယ္။
…………………….ငါရန္တံု႕ျပန္မယ္။
…………………….ငါေရွာင္ေျပးမယ္။
……………………………………………
…………………………………………….
ငါ့ဆႏၵရဲ႕အတၲထက္
ငါ့ေမတၲာအတၲ ပိုကဲပါတယ္။
ငါ့ဆႏၵရဲ႕အတၲအတြက္
သင့္ကို ေလွာင္ခ်ိဳင့္ထဲမွာ ထိန္းထားခ်င္လည္း…
ငါ့ေမတၲာအတၲအတြက္
သင္အလိုရွိရာသြားပါ…ငွက္ငယ္။
ငါ့ ေမတၲာကို သင္ႏွင့္အတူ ယူသာသြားပါ။

…………………………………………………………………….
………………………………………

အခန္း (၆)

ငါရိုက္ခြဲခဲ့တာ
ငါ့ႏွလံုးသားပါ…ခ်စ္သူ။…….
————————

အခန္း (-၁)
ဒုကၡအိပ္မက္

လူသူမဲ့ တိတ္ဆိတ္တဲ့
အခန္းငယ္တခု…
ဒုကၡအိပ္မက္၊ ဆႏၵမဲ့ေျခလွမ္း နဲ႕
ငါ ဝင္ေရာက္ခဲ့ရတယ္။
ဘာေၾကာင့္လဲ…
ဘာေတြလဲ…
ဘာက ငါ့ကို ေစာင့္ၾကည့္ေနလဲ…
အားငယ္စိတ္က
ေၾကာက္ရြံ႕ႏြမ္းလ်ျခင္းနဲ႕ …။
ပိုင္ရွင္မဲ့ အိပ္ယာထက္မွာ…
ငိုရိႈက္ျခင္းသာ
ငါျပဳႏိုင္ခဲ့တယ္။
—————————-
အခန္း (-၂)
ေမွ်ာ္လင့္ရာကင္းမဲ့သူ

နားလည္သူမဲ့
ေဖးကူသူမဲ့
ေဝဒနာသက္သက္နဲ႕
ဒီလမ္းထက္မွာ
အားအင္ေတြလဲ မဲ့ခဲ့ပါၿပီ။
………………..
ဘဝအတြက္အလင္း
ခ်စ္ျခင္းေမတၲာ…
အသင္…ဘယ္ေနရာမွာမ်ား
ေရာင္နီသြား ဦးေနပါသလဲ…။
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မဲ့
အိပ္မက္ေတြက အက်ည္းတန္ျခင္းနဲ႕။
…………………
နားလည္သူ
ေဖးကူသူ
ေမတၲာ
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္…
အားလံုးမဲ့တဲအတူ
ေလာက..
သင့္ ရင္ဘက္မွ ငါလည္း မဲ့ခ်င္ၿပီ။

အခန္း (-၃)
ေမတၲာေရာင္နီဦးျခင္း

ဒီလိုနဲ႕…ညေတြ..ညေတြ…။ အားအင္ေတြ…ခမ္းေလ…မဲ့ေလ..။
…..၁၂းဝ၅……
…………………..ဘာမွန္းမသိရတဲ့ ဒုကၡအိပ္မက္မွာ လမ္းစတခုေပၚလာတယ္။ ေရာင္နီသန္းလာတယ္။
အိပ္မက္နဲ႕အတူ ဝင္ေရာက္ခဲ့ရတဲ့ အခန္းငယ္ က အရင္လို ရႈပ္ပြမေနဘူး…သန္႕လို႕ရွင္းလို႕..။
အိပ္ယာထက္မွာ စာတရြက္…စူးစမ္းစိတ္နဲ႕ ကြ်န္မ ဖတ္ၾကည့္မိတယ္။
ကြ်န္မ သိခဲ့ရတယ္…ကြ်န္မ ဟာ မွန္အိုႀကီးတခ်ပ္ထဲ ညတိုင္းေရာက္ေနခဲ့ရသူ..။ တဖက္ျခမ္းက လူကလည္း
ကြ်န္မကို ျမတ္ႏိုးစြာနဲ႕ စြဲမက္ေနပါသတဲ့..။…အေျပးအလႊားသတိရမိတယ္။ တခါက ကြ်န္မ မွန္အိုတခုေရွ႕မွာ ညည္းညူခဲ့ဘူးတယ္။

ေလာကႀကီးက မာယာဆိုတဲ့ အရိပ္သက္သက္ပဲ။ ဒီေလာကႀကီးထဲ လူေတြရဲ႕ၾကားထဲ
အရိပ္တခု ျဖစ္မယ့္အတူ…မွန္ႀကီးရယ္ နင့္အထဲမွာသာ အရိပ္ျဖစ္လိုက္ခ်င္ေတာ့တယ္။
ေလာကႀကီးက ပူေလာင္လြန္းတယ္။…

ဒါဆို…ကြ်န္မက ကိုယ့္စကားနဲ႕ကိုယ္ က်ိန္စာသင့္ ဒီမွန္ႀကီးထဲ ပိတ္မိေနရျခင္းလား….။
…ဒီမွန္မရွိေတာ့ရင္ ဒီဒုကၡအိပ္မက္ေတြကေန ကင္းလြတ္ေလမလား…။
ကြ်န္မ…တဖက္ျခမ္းက လူကို ေတြ႕ရေလမလားလို႕ လိုက္ၾကည့္မိတယ္။ ဒါေပမဲ့…..
ဒါနဲ႕ ကြ်န္မ ဆႏၵတခု ျပဳလိုက္တယ္။
—————————————

အခန္း (-၄)
ဆႏၵ

ေမတၲာစစ္သာမွန္ခဲ့ရင္
က်ိန္စာသင့္ အက်ဥ္းခံျခင္းမွ လြတ္ကင္းရန္
ဤမွန္ကို ဖ်က္ဆီးပစ္ပါ…သခင္။
……………………………..
……………………………..
ဤ မွန္ကို ေမတၲာစစ္ျဖင့္ ေဖ်ာက္ဖ်က္ပစ္လွ်င္
သင့္ကို လူအျဖစ္ေတြ႕ရောစးမည္လား..ခ်စ္သူ။
……………………………….
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ေတာင္ ဘာျဖစ္လို႕ျဖစ္ေနမွန္းမသိတဲ့ ဘဝမွာ
ကြ်န္မက ဘာကို အာမခံခ်က္ေပးႏိုင္မွာတဲ့လဲ…။
—————————————–

အခန္း (-၄.၅)
အခ်စ္?

ေမတၲာဆိုတာထက္
မက္ေမာျခင္းကဲတဲ့
လူသားရဲ႕အခ်စ္
ေၾကာက္စရာျဖစ္လို႕ေနေပါ့…။
—————————–

အခန္း (-၅)
လြတ္လပ္ျခင္း

ႏွစ္ျခိဳက္ေက်နပ္စြာ အိပ္စက္ခဲ့ရလို႕၊ ရႊင္လန္းေပါ့ပါးစြာ မနက္ခင္းမွာ အားအင္ေတြျပည့္ေနတယ္။
စဥ္းစားမိတယ္….သူ..ဟို မွန္ အိုႀကီး ကို ငါ့အတြက္ ေဖ်ာက္ဖ်က္လိုက္ၿပီလား။
…ဒါေတြဟာ အိပ္မက္သက္သက္လား…
…ဒါမွ မဟုတ္…
အေတြးနဲ႕ အတူ ထိုသူကို ရာေဖြခ်င္စိတ္၊ ေတြ႕ဆံုလိုစိတ္ေတြ ေပၚလာတယ္။
ဘယ္လိုရွာရပါ့..
..ဟုတ္ၿပီ…ဟို မွန္အို…
အဲဒီ ေနရာတဝိႈက္မွာပဲျဖစ္ရမယ္…။
………………………
………………………..
ဒီနားက မွန္အိုႀကီး ဘယ္ေရာက္သြားလဲ ရွင္…
……………….မေျပာတတ္ဘူးဗ်။ ဆိုင္ရွင္က ဒီမွန္ အေဟာင္းႀကီး ရႈပ္တယ္ဆိုၿပီး ဝန္ထန္းတေယာက္ကို ပစ္ခိုင္းလိုက္တာပဲ။
ထိုအခိုက္…အေရးေပၚ အခ်က္ေပး ဥဩသံမ်ားနဲ႕ အတူ ေဆးရံုကားတစီး ဆိုင္ေရွ႕သိုဆိုက္ေရာက္လာသည္။
…..ဒီအေပၚမွာ..ဗ်ိဳ႕။ အေပၚထပ္မွ ေအာ္သံၾကားလိုက္သည္။
……..ထို႕ေနာက္…အေပၚထပ္မွေန၍ ေသြးအလိမ္းလိမ္းျဖင့္ လူတေယာက္ကို သူတို႕သယ္ခ်လာၿပီး ကားေပၚတင္၍ သယ္ေဆာင္သြားၾကသည္။
ကြ်န္မလည္း အေပၚထပ္မွ ဆင္းလာသူမ်ားထဲမွ တေယာက္ကို…
..ဘာေတြျဖစ္ေနၾကတာလဲ..ဟင္
မသိပါဘူးဗ်ာ…။ အဲဒီေကာင္ေလး အျပင္ထြက္မလာတာ ၾကာတာကို သတိထားမိတာနဲ႕ မသကၤာလို႕ သူ႕အခန္းကို ဖြင့္ၾကည့္ၾကေတာ့..
သူ႕အခန္းတခုလံုး မွန္ကြဲေတြ မြစာႀကဲလို႕…။ သူ႕ကိုယ္မွာလည္း…မွန္ကြဲရွရာေတြ..မြေနတာပဲ..။
ရွင္…။
———————————-

အခန္း (-၆)
ေလာက…

ေမတၲာစစ္းရွိသူရဲ႕အသိ
ဆင္ျခင္တံု နတၴိျဖစ္ေအာင္
အဘယ္အညိႈးနဲ႕ သင္ျပဳခဲ့ေလသလဲ…ေလာက။
ဤအလင္းတစက္ကို
သင့္ ထဲမွ အဘယ္ေၾကာင့္ မဲ့ေစခဲ့ရပါသလဲ..။………………….
ေလာက..
သင့္ ထဲ၌ေကာင္းျမတ္ျခင္းကို ငါျမင္၏။
အရိပ္ျဖစ္လ်က္ေနသည္။
သင္မည္သည့္အရပ္မွ အရာကို
အရိပ္ျပန္ေနပါသနည္း။
ဤ ေကာင္းျမတ္ျခင္း
အရိပ္ျဖစ္ အက်ဥ္းစံျခင္းမွ
လြတ္ကင္းရန္..
မည္သူ..ဤေလာကမွန္ကို ရိုက္ခြဲမည္နည္း..?။

သုည