Professional Authors

အဆုံးတုိင္။

အဆုံးတုိင္..။

 

     သတၱေလာကရဲ႕ မဆီမဆုိင္ တုန္႕ျပန္ မွဳ႕ေတြကုိ ဘယ္ေတာ႕မွ အေလးမထားတဲ႕  သူရိယေနမင္း ရဲ႕ တစ္ေန႕တာ ဆုံးျဖတ္မွဳ႕  ေအာက္မွာ….အဓိပၸါယ္ေဖာ္မရတဲ႕  ဘာသာေတြနဲ႕  ငုိေနတတ္တဲ႕ ငါလုိေကာင္ရဲ႕ စကားသံ ဟာ….တစ္ခါတစ္ရံမက နင္႕အတြက္  ….

ခါးေကာင္း ခါးမယ ္…..။

                           ငွက္တစ္ေကာင္ရဲ႕ ေတာင္ပံ ခတ္သံတုိင္းမွာ မူေသညည္းတြားမွဳ႕  ဆုိတာ မရိွေပမယ္႕  အလုိမက်တဲ႕ ေလရဲ႕ သေဘာထား မျပည္႕၀ မွဳ႕ေတြကုိ သူတုိ႕ ေတြ႕ရတဲ႕ အခါတုိင္း သူတုိ႕ ေမာပန္းမွဳ႕ ခံစားရမယ္ဆုိတာကုိ   ေစ႕ေစ႕ ေလးေတာင္ ေတြးမၾကည္႕ ဖူးတဲ႕  နင္က   ငါ႕ကုိ……..

 

                            “”ေမာင္  က  လက္ေတြ႕  ဘ၀ကုိ ဆန္႕က်င္ၿပီး  သကာရည္ ဖုံးထား တဲ႕ သုိးေနတဲ႕ ဒိန္ခဲ လုိ ဘ၀မ်ဳိးကုိ  တပ္မက္ေနတာဘဲ…….တကယ္ေတာ႕ေမာင္…..ဘ၀တစ္ခု ထူေထာင္ဖုိ႕ ဆုိတာ…. ေမာင္ထင္သလုိ  ငါးကန္ ထဲ   က ငါးတစ္ေကာင္ကုိဖမ္းသလုိ မဟုတ္ဘူး ေမာင္…..           အမွန္စင္စစ္က ေျခရာထင္က်န္ေနတဲ႕ လမ္းကေန  ေမာင္  ဂ်ပုိးေတြကုိ  ေတြ႕ေအာင္ရွာႏုိင္ဖုိ႕ဘဲဲ…
.ေမာင္႕ရဲ႕….မဟုတ္တဲ႕ မုိက္မဲမွဳ႕ေၾကာင္႕  ကၽြန္မတုိ႕ ေ၀းရလိမ္႕မယ္  ေမာင္……

                       ေမာင္႕ရဲ႕  မုိက္မဲမွဳ႕ ေတြကုိ  ခ်စ္သူ အေပၚ ျမတ္ႏုိးျခင္း ဆုိတာနဲ႕   ကၽြန္မကေတာ႕  လဲလွည္ စားသုံးေစခ်င္ပါ ၿပီ…..””

 

              ငါရဲ႕ ဆြဲကုိင္ထားတဲ႕ အမွန္တရား  သီအုိရီ  တစ္ခုကုိ ဂ်ပုိးေျခရာနဲ႕  ဆက္စပ္မွဳ႕ ေတြ ေအာက္မွာ နင္က ၀ပ္တြားေစခ်င္တဲ႕စကားကုိ         နင္ သိပ္ႀကိဳက္တဲ႕  ေကာ္ဖီခါးသက္သက္  တစ္ခြက္နဲ႕… ၀န္ေဆာင္မွဳ႕ မျပည္႕တဲ႕ ဓမၼပ်က္လမ္းေဘးဆုိင္မွာ  ေျပာခဲ႕တဲ႕အခ်ိန္မွာ…      ငါ႕ မ်က္ႏွာေပၚ က လွ်ပ္ေရာင္ ေျပး တစ္ခ်က္ ကုိ   နင္မွ မေတြ႕လုိက္ရတာ………။

 

                ခပ္သဲ႕သဲ႕  ၾကားေနရတဲ႕  “”စီလင္းဒီယြန္”” ရဲ႕ ေတးသံ ေအးေအးၾကားမွာ  ေလမတုိက္ဘဲ…..စကားသံ တစ္ခု ေၾကာင္႕ဆုိင္ေရွ႕မွာ ကာထားတဲ႕  လုိက္ကာ တခ်ိဳ႕  ခါယမ္းသြားတာကုိ          အတည္ျပဳ ေကာင္းတဲ႕  နိမိတ္တစ္ခုလုိ  ယူဆတတ္တဲ႕ နင္ဟာ တကယ္ေတာ႕…..ၿမိဳ႕ပ်က္တစ္ခု ထဲက  ခ်ည္တုိင္လြတ္ေနတဲ႕….တိရိစာၦန္ တစ္ေကာင္…..ပါဘဲ….။

 

                       “”ငယ္…..တုန္႔ျပန္ လုိ႕ မရတဲ႕ ရိဳက္ခတ္မွဳ႕ တုိင္းကုိ…ဒီအတုိင္း လက္ေလ်ာ႕ၿပီး ေပးခဲ႕တဲ႕ အင္းအားေတြ အဆုံး ရွဳံး ခံၿပီး  ေနာက္ျပန္လွည္႕ ေၾကး ဆုိ  ဒီ  ငါဆုိတဲ႕…ေယာက်ာၤး တစ္ေယာက္အဖုိ႕  ကုိယ္႕လည္ပင္းကုိ ကုိယ္ ႀကိဳးကြင္းစြပ္ ေသလုိက္ဖုိ႕ ဘဲ  ရိွေတာ႕တယ္…..””

                  “”အဲေတာ႕…….ငယ္႕  စကား ေတြကုိ ေနမ၀င္ခင္မွာ  ျပန္ရုပ္သိမ္းေပးပါ…….ငယ္႕ ကုိ ေမာင္ခ်စ္ပါတယ္…””

 

             နင္ ထင္ခဲ႕သလုိ တယူသန္ အတၱနဲ႕ မာနကုိ တိမ္ေတြ ေပၚမွာ ခ်ိတ္ၿပီး  ျဖစ္သင္႕တာေတြကုိ ေမ႕ေနတယ္ဆုိတဲ႕ စြပ္ဆြဲခ်က္နဲ႕

ငါ႕ရဲ႕အထိမခံႏုိင္တဲ႕  သိကၡာတရားကုိ  လက္လႊတ္လုိက္ဖုိ႕  ငါ႕ကုိေျပာတုိင္း………..

                                      ငါ႕မွာရိွေနတဲ႕  မူပုိင္ခံယူခ်က္ေတြက  လက္မခံႏုိင္ၾကဘူး……………………………။    

အခ်စ္တစ္ခုရယ္…ေငြေၾကးျပည္႕စုံမွဳ႕ရယ္နဲ႕ ဘ၀ကုိ ထင္သလုိ လဲလွယ္ ယူလုိ႕ရေၾကး ဆုိ…မသာယာတဲ႕ အိမ္ေထာင္တစ္ခု အတြင္းက  ေဂါင္းေထာင္ေထာင္ထလာတဲ႕….မေက်မခ်မ္း ေရရြတ္သံ ဆုိတာ…ကမာၻေပၚက  အိမ္ေထာင္တုိင္းမွာ  ဟုိအရင္ကလဲရိွခဲ႕မွာမဟုတ္ဘူး…

ေနာင္လဲ ရိွလာေတာ႕ မွာ မဟုတ္ႏိုင္ဘူး……

 

    စားပြဲ ခုံတစ္လုံးရဲ႕  အစြန္း နွစ္ဖက္မွာ……ဆန္႕က်င္ဘက္ ေနရာ ႏွစ္ခုကုိ ယူထားၾကတဲ႕  လူႏွစ္ဦးရဲ႕ ၾကားမွာ…..ဒီကေန႕မွထူးထူးျခားျခား  ခါးသက္သက္ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ရယ္…….           ကာလာပ်က္ေနတဲ႕  “”လစ္ပတန္တီး”” တစ္ခြက္ရိွေနတယ္…………

ေနာက္ မျမင္ရတဲ႕ ေဆြးေႏြးမွဳ႕ရဲ႕ အဆုံးသတ္ အေျဖတစ္ခုရိွေနတယ္…….. ။     

               တစ္ဖက္မွာ လက္ေတြ႕ ဘ၀အတြက္  မိန္းမ တစ္ေယာက္ရဲ႕ တပ္မက္လြန္းတဲ႕ ရလုိမွဳ႕  ခ်စ္ျခင္းေတြ  ရိွတယ္…….။

တစ္ဖက္မွာ နာရီတုိင္းရဲ႕  ေျပာင္းလဲ သက္၀င္မွဳ႕ သေဘာတရားေတြကုိ  ယုံၾကည္ကုိးစားတဲ႕……. စာေပရဲ႕ ေက်းကၽႊန္  ေယာက်ာၤး  တစ္ေယာက္ရိွတယ္…..

             ဆူးေလး ဘုရားလမ္းမႀကီးေပၚက ကားေတြက ဥဒဟုိနဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ရိွတာကုိ ေမာင္းႏွင္း ထြက္ခြာေနၾကတယ္….

တစ္ဖက္လမ္းက  ကားေတြ က ဆူးေလး ဘုရားဘက္ကုိ……….

တစ္ဖက္လမ္းက ကားေတြကေတာ႕  ရန္ကုန္ ဘူတာႀကီး မီးရထား ဂုံးေက်ာ္ တံတား ဘက္ကုိ…………

             ကုိယ္စီ ကုိယ္စီ အသက အသက  ကုိယ္႕ခရီး ကုိယ္ သြားေနၾကတယ္…….

ဒီအခ်ိန္မွာ  ရုတ္ျခည္ဆုိသလုိ ဘဲ…..””ကုန္သယ္ႀကီးမ်ား ဟုိတယ္”” ေရွ႕ ကမာၻေအး ဘုရားလမ္းနဲ႕ ဗုိလ္ခ်ဳပ္လမ္းဆုံး မီးပွဳိင္႕ဟာ..   ကမာၻေအး ဘုရားလမ္းဘက္ ယဥ္ေၾကာကုိ မီးအနီး ျပ တားျမစ္လုိက္ၿပီး……ဗုိလ္ခ်ဳပ္ လမ္းမ တစ္ေလွ်ာက္က ကားေတြ အတြက္  မီးစိမ္းျပလုိက္တယ္………။

 

                       “”ဒီမွာ   ေမာင္…..ေမာင္႕ကုိ ဒက္ဒီ ေျပာသလုိ…ေမာင္ စကာၤပူ ကုိ  ဒီလ အတြင္း ထြက္ပါ…ေမာင္ အလြန္ဆုံး ေနရလွ(၂)ႏွစ္ေပါ႔ေမာင္….အရာ အားလုံးဟာ  အဲ႕ ဒီ႕ အခါ က်ရင္….ကၽြန္မနဲ႕ ေမာင္႕  အတြက္….  ခါးသီးမွဳ႕ေတြကုိ စုိးစဥ္းမွ် ေပးႏုိင္ေအာင္ လုပ္ ႏုိင္မယ္႕  အတားအဆီး ဆုိတာ  ဘာမွ ျဖစ္လာမွာ မဟုတ္ေတာ႕ပါဘူး……..ေမာင္႕ရဲ႕ ခံယူခ်က္ေတြ ကုိ  ကၽြန္မရဲ႕ စကားလုံးေတြ နဲ႕  အစားထုိး ၿပီး….ခု ဘဲ  ကၽြန္မရဲ႕  လက္ႏွစ္ဖက္ကုိ  ေမာင္႕ လက္ေတြ နဲ႕ ဆုပ္ကုိင္လုိက္ပါေတာ႕   ေမာင္ရယ္….””

 

           ငါႏွဳတ္ခမ္း တစ္ဖက္က  ေကြးသြားတဲ႕ ပုံေဆာင္ခဲ တစ္ခု ကုိ  နင္ေတာ႕  ျမင္လိမ္႕မယ္ မထင္ ဘူး…….ဒါေပမယ္႕..ခုိစာထုိင္ ေရာင္း ေနတဲ႕  ေသမင္းကုိ လက္ဆြဲ ႏွဳတ္ဆက္ခ်ိန္ျဖစ္ေနတဲ႕  ….အဘုိးႀကီးကေတာ႕  ျမင္သြားခဲ႕ တယ္….။

                   ေကာ္ဖီ ခြက္ထဲကုိက် သြားတဲ႕  မ်က္ရည္တစ္စက္ရ႕ဲ ဓါတ္သတၱဳ အာနိသင္ ဟာ…ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ လုံးရဲ႕ အရသာ ကုိ ကၽြမ္းထုိး ေမွာက္ခုံ ျဖစ္ေအာင္ေတာ႕ လုပ္ႏုိင္ခဲ႕ လိမ္႕မယ္ မထင္ပါဘူး……။

ပီပီသသမရိွေတာ႕ တဲ႕  မနက္ ခင္း ကာလတစ္ခု ကုိ….ဆုိင္ေရွ႕က ကာထားတဲ႕  လုိက္ကာၾကားကေန လွန္းေတြ႔လုိက္ရတယ္….

                နာရီလက္တံေတြ  အားလုံး ေကာင္းကင္ကုိ  ညႊန္းျပေတာ႕မယ္႕  ဆဲဆဲမွာဘဲ…………ဆုိင္ ၾကမ္းခင္း အထက္မွာ  ဆုံးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုကုိ ခ်ဖုိ႕   ဆတ္ခနဲ မတ္တပ္ ထလုိက္ၿပီး…….

                   
                 “”ငယ္…….ေမာင္႕ကုိ ခြင္႕ျပဳ ဦးေနာ္…..ေမာင္  ဒီေန႕..(——-) တုိက္ က အယ္ဒီတာနဲ႕ ခ်ိန္းထားတယ္….ဒီေန႕ ေမာင္႕စာမူ ေပးရက္ေလ……””

             ဆုိင္ထဲက    တစ္လွမ္းခ်င္း လွမ္းထြက္လာတဲ႕   ငါ႕ရဲ႕ ေျခလွမ္းေတြရဲ႕ ေနာက္မွာ…. ………

ပထမ ေျခတစ္လွမ္းမွာ….နင္႕ကုိ သိပ္ခ်စ္တတ္ ျခင္းက  က်န္ခဲ႕တယ္…….။

ဒုတိယ ေျခတစ္လွမ္းမွာ……ပကာသနနဲ႕  စည္းစိမ္ကုိ   တပ္မက္ စားသုံး ျခင္း အတၱေတြ  က်န္ခဲ႕တယ္……။

တတိယ  ေျခလွမ္းမွာ……ထာ၀ရ အေဖၚ ဆုိတဲ႕  ေ၀ါဟာရ က  က်န္ခဲ႕ တယ္……….။

 

              ဆုိင္တံခါး ကုိ တြန္းဖြင္႕ ၿပီး  အျပင္ အေရာက္မွာ…လမ္းေဘးမွာ ေျပာင္းဖူးေစ႕ေတြကုိ   မရြံမရွာ စားေသာက္ေနတဲ႕…  ခုိတစ္အုပ္က  ေ၀ါခနဲ တုိက္အမုိး ထက္ကုိ  ထပ်ံ  သြားၾကတယ္……….။

           ေနာက္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္လမ္း  မီး ပိွဳင္႕မွာ  မီး အနီေရာင္  ျပၿပီး…..ကမာၻေအး ဘုရားလမ္းမီးပွဳိင္႕ က မီး အစိမ္းေရာင္ေျပာင္းသြား ခဲ႕တယ္……။

 

                အဲ႕ဒီေနာက္မွာေတာ႕…..

    ဆူးေလး ဘုရားလမ္းဘက္ကုိ  ဦးတည္ထားတဲ႕ ကားေတြက  ဆူးေလးဘုရား ဘက္ကုိ…………

ကမာၻေအး ဘုရားဘက္ ရန္ကုန္ ဘူတာႀကီး မီးရထားဂုံးေက်ာ္ဘက္ကုိ ဦးတည္ ထားတဲ႕ ကားေတြက…သူတုိ႕ ဦးတည္ရာ ဘက္ကုိ…

အသီးသီး အသက……အသက…..ဆက္လက္ ထြက္ခြာလုိ႕ သြား ၾကတယ္……။

                        အဲ႕ဒီ႕ေန႕က  နင္နဲ႕ ငါရဲ႕  ခ်စ္သူ႕ သက္တန္း (၂) ႏွစ္ျပည္႕  ရက္လဲ ျဖစ္ခဲ႕တယ္…..။

မွတ္မွတ္ရရ….(ေထာင္႕ကုိးရာကုိးဆယ္႕ကုိး၊ေမလ၊ဆယ္႕ငါးရက္ေန႕..။)

 

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

                                               

                                                                    ကႀကီး။

                                                 [email protected] (14.411)11:30pm

 

In: ဝတၳဳ Posted By: Date: May 11, 2011

Leave Comments

Name*

Email*
Website
Email me whenever there is new comment