Home
Post Masterpiece
Register
Login
အခုတစ္ရာေျမာက္ ဥပေဒသ
၁။
ပါေမာကၡၾကီး ဂါနီအိမ္ေရွ႕သို႕ သူေရာက္ေတာ႕ ညေန ေျခာက္နာရီထိုးေနျပီ။ ပိတ္ထားေသာ တံခါးမၾကီးေရွ႕မွာ သူရပ္ျပီး ၀င္ရင္ေကာင္းမလား၊ မ၀င္ရင္ ေကာင္းမလား သူေတြေ၀ေနျပန္သည္။ ညေနခင္းကား ေဆာင္းရာသီရဲ႕ လိေမၼာ္၀ါရနံမ်ားႏွင့္အတူ သင္းပ်ံ႕လို႕ေနျပီ။ မႈန္ရီေ၀ျပေနေသာ ေဆာင္းညေနခင္းကား လူေျခတိတ္လြန္းလွပါသည္။ အထူးသျဖင့္ ယခုလို ဆင္ေျခဖုံး ရပ္ကြက္ငယ္ေလးတစ္ခုမွာ ဒီလိုညေနဆို တိတ္ဆိတ္ေျခာက္ကပ္လြန္းလွသည္ဟု သူက ေတြးလိုက္ေသးသည္။ သူအၾကာၾကီး ရပ္ေနသည့္တိုင္ေအာင္ အိမ္ထဲမွ ဘာအသံမွ မၾကားရသည္အထိ တိတ္ဆိတ္လြန္းလွသည္။ ေျမာက္ျပန္ေလက ညွင္းသြဲ႕သြဲ႕တိုက္လာေတာ႕ သူ အေတာ္အတန္ ခ်မ္းလာျပီး ကိုင္ထားသည့္ ကုတ္အကႌ်ကို ၀တ္လိုက္ျပီး တံခါးကို အသာအယာ သံုးခ်က္ေခါက္လိုက္သည္။
“ေဒါက္ … ေဒါက္ …. ေဒါက္”
ခဏေနေတာ႕ တံခါးက ပြင့္လာသည္။ ဖြင့္ေပးသည့္ လူက ဆံပင္တစ္ေခါင္းလံုးျဖဴလို႕ အသက္ ေျခာက္ဆယ္ေက်ာ္ေက်ာ္အရြယ္ လူၾကီးတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။ ထိုသူသည္ ပါေမာကၡၾကီး ဂါနီ ျဖစ္မည္ဟု သူေတြးထင္လိုက္ေသာ္လည္း ေသခ်ာေအာင္ ေမးၾကည့္လိုက္သည္။
“ပါေမာကၡၾကီး ဂါနီ ဆိုတာ ….”
“က်ဳပ္ပါပဲ … ၀င္ခဲ႕”
တိုတိုေျဖကာ ၀င္ခြင့္ေပးလိုက္ေတာ႕လည္း သူ႕မွာ ဘာဆက္ေျပာရမွန္းမသိဘဲ အထဲသို႕ ေခါင္းေလးကို ငံု႕ကာသာ ၀င္ခဲ႕ရသည္။
အိမ္ထဲမွာေတာ႕ ပရိေဘာဂပစၥည္း အနည္းငယ္ႏွင့္ ပန္းခ်ီကားမ်ား၊ စာအုပ္စင္ေပၚမွာေတာ႕ စာအုပ္မ်ားစြာေတြ႕ရသည္။ ပန္းခ်ီကားအမ်ားစုမွာ ရာဂ်ာရာဗီဗာမား ရဲ႕ ဆီေဆးပန္းခ်ီကားေတြျဖစ္ေနတာကို သူသတိထားမိလိုက္တယ္။
“ေရာ႕” ပါေမာကၡၾကီးက ေရေႏြးၾကမ္း ပူပူတစ္ခြက္ကို တိုက္ေတာ႕ သူအၾကမ္းပန္းကန္ကို လွမ္းယူရင္း အေငြ႕တေထာင္းေထာင္းထေနတဲ႕ ဖန္ခြက္ထဲက ေရေႏြးကို အနည္းငယ္ မႈတ္လိုက္ျပီး ေသာက္လိုက္သည္။ ခုမွ အျပင္မွာ ေအးေနခဲ႕တာေလးက အတန္ငယ္ေတာ႕ ေႏြးသြား၍ ေက်းဇူးဟု ပါေမာကၡၾကီးကို ေျပာလိုက္သည္။ ပါေမာကၡၾကီးကေတာ႕ ဘာမွ် ျပန္မေျပာဘဲ ထိုင္ခံုတစ္ခံုကို ထိုင္ဆိုသည့္ သေဘာႏွင့္ ညႊန္ျပသည္။ သူထိုင္လိုက္ပါသည္။
×××××××
သူ ထိုင္ခံုမွာ ထိုင္ျပီး ေရေႏြးၾကမ္းကို ေသာက္ေနေသာ္လည္း စကားကိုေတာ႕ ဘယ္က စေျပာရမွန္း မသိျဖစ္ေနသည္။ ေရေႏြးၾကမ္းမွာ ခပ္ထားသည့္ လက္ဖက္ေျခာက္က သိပ္ေတာ႕ အနံ႕မေကာင္းလွ။ ေစ်းေပါေသာ လက္ဖက္ေျခာက္သာ သံုးထားဟန္တူသည္။
“လာရင္းကိစၥေလး စလိုက္ရေအာင္”
ပါေမာကၡၾကီး စကားစေတာ႕ သူ အတန္ငယ္ပင္ အားနာသြားသည္။
“ဟုတ္ .. ပါေမာကၡၾကီးရဲ႕ ေနာက္ဆံုး ထုတ္ျပန္ခဲ႕တဲ႕
သီအိုရီအေၾကာင္းက စေျပာခ်င္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ
အဲဒီ သီအိုရီျဖစ္ေပၚလာပံုေလး ….”
“ျဖစ္ေပၚလာပံုက မထူးဆန္းပါဘူး
ဒီသီအိုရီဟာ မွန္တယ္ .. မွားတယ္ ဆိုတာထက္
အခုအခ်ိန္မွာေတာ႕ အိပ္ယာ၀င္ ပံုျပင္တစ္ပုဒ္ျဖစ္ခဲ႕ပါျပီ”
“ဟုတ္ ……….”
သူစကားစ ဆက္၍ ရွာမရျပန္။ သူအေတြးေတြသည္ ကစဥ္႕ကလ်ားအျဖစ္ ျပတ္ေတာက္လို႕ ေနသည္။ ပါေမာကၡၾကီးထိုင္ေနသည့္ ေနာက္ေက်ာဘက္က အိမ္နံရံမွာ ေအ၊ ဘီ၊ စီ၊ ဒီ မွ ဇက္အထိ ရႈပ္ပြစြာ ေရးထားသည္ကို သူၾကည့္ရင္းက သူေမးရမည့္ ေမးခြန္းကို ျပန္သတိရလာသည္။
“အကၡရာေတြ ေဖၚေဆာင္တဲ႕ သခ်ၤာ ဥပေဒသဆုိတာ …
လူေတြကို တကယ္ပဲ အက်ိဳးျပဳခဲ႕ပါသလား …
ဒါမွ မဟုတ္ ဆိုးက်ိဳးေတာင္ ျပဳခဲ႕တာမ်ိဳး ရွိခဲ႕တယ္လို႕ ထင္ပါသလား ပါေမာကၡၾကီး”
ပါေမာကၡၾကီးက သူ႕ေမးခြန္းကို ၾကားေတာ႕ ေနာက္ျပန္လွည့္ျပီး သူေရးထားတဲ႕ အကၡရာေတြကို ေတြေတြၾကီး ၾကည့္ေနတယ္။ သူ႕ေမးခြန္းမ်ား တစံုတရာမွားသြားသလားဟု သူျပန္ေတြးေနမိသည္။ ပါေမာကၡၾကီးက သူ႕ဘက္ျပန္လွည့္ကာ တိုးေသာ ေလသံျဖင့္ ျပန္ေျဖပါသည္။
“ႏွစ္ခုလံုးပါပဲ ..
ေကာင္းက်ိဳးရွိခဲ႕သလုိ ဆိုးက်ိဳးလည္း ရွိခဲ႕တယ္”
“……………………..”
ထံုးစံအတိုင္း သူဘာဆက္ေျပာရမွန္း မသိျပန္။
×××××××
အကၡရာေတြ ေဖၚေဆာင္တဲ႕ သခ်ၤာဥပေဒသကို ပါေမာကၡၾကီးဂါနီ ဟာ လြန္ခဲ႕တဲ႕ ဆယ္စုႏွစ္ေလာက္က ျပဌာန္းဖို႕ ၾကိဳးစားခဲ႕ျခင္းျဖစ္သည္။ သို႕ေသာ္ ဘာသာစကားေဗဒ ပညာရွင္တို႕က ကန္႕ကြက္ခဲ႕သလို သခၤ်ာပညာရွင္တို႕ကလည္း ကန္႕ကြက္ခဲ႕ျခင္းေၾကာင့္ ဘယ္သူဘယ္၀ါမွ ေကာင္းေကာင္း မသိခဲ႕ၾက။ ထိုအဆိုကို ေနာက္ထပ္ ျပဌာန္းဖို႕ ပါေမာကၡၾကီးက မၾကိဳးစားေတာ႕ေသာေၾကာင့္လည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။ သူကေတာ႕ သူျပင္ဆင္ေနသည့္ တိမ္ျမဳပ္ခဲ႕ေသာ ဥပေဒသမ်ား စာတမ္းကို ေရးဖို႕ ၾကိဳးစားေနသူ တစ္ဦး။ ဥပေဒသေပါင္း တစ္ရာေရးဖို႕ လုပ္ထားသည့္စာတမ္းတြင္ အခု သူသည္ ကိုးဆယ္႕ကိုးခုေျမာက္ လာေမးျခင္းျဖစ္သည္။ ဒါျပီးလွ်င္ ေနာက္ဆံုး ဥပေဒတစ္ခုကိုသာ သူေရးရေတာ႕မည္ ျဖစ္သည္။
“ေက်းဇူးျပဳျပီး
အကၡရာေတြ ေဖၚေဆာင္တဲ႕ သခ်ၤာဥပေဒသအေၾကာင္းကို
ကၽြန္ေတာ္႕ကို ရွင္းျပေပးပါခင္ဗ်ာ”
သူလိုရင္းကိုသာ ေမးလိုက္ပါသည္။ သို႕ေသာ္ သူ႕စိတ္ေတြက ေလးလံလြန္းေနသည္။ သူဘာကို ေတြးျပီး သူ႕စိတ္ေတြ ဘာေၾကာင့္ ေလးလံေနပါသလဲ သူမသိ။ တကယ္ဆို ဒီဥပေဒသကို သူေရးျပီးလွ်င္ ေနာက္ဆံုးတစ္ခုကိုသာ သူေရးရေတာ႕မည္။ ဒါျပီးပါက သူဘ၀မွာ အျဖစ္ခ်င္ဆံုး စာတမ္းကို သူတကယ္ပင္ ေရးႏိုင္ေတာ႕မည္ျဖစ္သည္။ ဒါကိုပင္ သူစိတ္ေတြက ေလးလံေနသည္မွာ ဘာေၾကာင့္ပါလဲ။ သူစဥ္းစားလို႕မရခဲ႕။ ဘ၀မွာ ၾကိဳးစားေနရသည္က ေအာင္ျမင္သြားသည့္ ခံစားမႈထက္ ပို၍ ေပ်ာ္ဖို႕ေကာင္းေနပါသလား။ ဒါသည္လည္း မေသခ်ာလွပါ။
××××××
ပါေမာကၡၾကီးက မသံုးေတာ႕တာ ၾကာျပီျဖစ္တဲ႕ ေက်ာက္သင္ပုန္းေပၚကို ေသခ်ာ သန္႕ရွင္းေအာင္ လုပ္လိုက္ျပီး သူ႕ရဲ႕ ဥပေဒသကို ရွင္းျပဖို႕ စတင္လိုက္တယ္။
“လူေတြမွာ သံုးေနတဲ႕ အကၡရာဆိုတာ ရွိတယ္
ဆိုၾကပါစို႕ အကၡရာတိုင္းမွာ ဂုဏ္သတၱိေတြ ရွိမယ္ဆိုရင္
စကားလံုးေတြတိုင္းဟာ ပါ၀င္ဖြဲ႕စည္းထားတဲ႕
အကၡရာေတြရဲ႕ ဂုဏ္သတၱိစုစုေပါင္းျဖစ္မလာႏိုင္ဘူးလား ….”
“ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္ ပါေမာကၡၾကီး”
“အင္း .. ငါက ဒီလို ဂုဏ္သတၱိေတြကို အဆိုျပဳခ်င္တယ္”
|
A |
B |
C |
D |
E |
F |
G |
||
|
H |
I |
J |
K |
L |
M |
N |
O |
P |
|
Q |
R |
S |
T |
U |
V |
W |
||
|
X |
Y |
Z |
|
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
6 |
7 |
||
|
8 |
9 |
10 |
11 |
12 |
13 |
14 |
15 |
16 |
|
17 |
18 |
19 |
20 |
21 |
22 |
23 |
||
|
24 |
25 |
26 |
သူ ေသခ်ာ လိုက္ၾကည့္ျပီး သူ႕စာအုပ္မွာ လိုက္မွတ္ထားလိုက္သည္။ ပါေမာကၡၾကီးက ဇယားကြက္ႏွစ္ခုကို ေရးဆြဲျပသည္။ တစ္ကြက္က ေအ၊ ဘီ၊ စီ အကြက္ျဖစ္ျပီး ေနာက္တစ္ခုကေတာ႕ နံပါတ္ေတြ အစဥ္လိုက္ ထည့္ထားတာကို သူေတြ႕ရသည္။ ပါေမာကၡၾကီးေျပာပံုအရ အကၡရာေတြမွာ ဂုဏ္သတၱိေတြ ရွိသည္ဟုဆိုေသာေၾကာင့္ နံပါတ္ေတြသည္ အကၡရာကိုယ္စီရဲ႕ ဂုဏ္သတၱိျဖစ္ရမည္ဟု သူေတြးလိုက္သည္။ သူ႕အေတြးဆံုးေတာ႕ ပါေမာကၡၾကီးက စကားကို ျပန္ဆက္သည္။
“ပထမအကြက္က အကၡရာေတြေပါ႕
ဒါဟာ မင္းတို႕ ငါတို႕ သံုးေနက် အကၡရာေတြပဲ မဆန္းပါဘူး”
“ဟုတ္ကဲ႕”
“ေနာက္တစ္ခုက အဲဒီ အကၡရာေတြကို ကုိယ္စားျပဳထားတဲ႕
ဂုဏ္သတၱိ .. တစ္နည္းအားျဖင့္ သခ်ၤာဂဏန္းေပါ႕”
“ဟုတ္ကဲ႕”
သူ႕စကားဆံုးေတာ႕ ပါေမာကၡၾကီးက သူ႕မ်က္ႏွာကို ေသခ်ာၾကည့္ကာ ေကာက္ခါငင္ကာ ေမးလိုက္ပါသည္။
“အလုပ္တစ္ခုကို ေအာင္ျမင္ဖို႕ မင္းဘယ္ေလာက္ၾကိဳးစားခဲ႕ဖူးလဲ”
“ဗ်ာ …”
သူဘာျပန္ေျဖရမွန္း မသိပါ။ အလုပ္တစ္ခုကို ေအာင္ျမင္ရန္ သူမည္၍ မည္မွ် ၾကိဳးစားခဲ႕ဖူးပါသလဲ။ သူကိုယ္တိုင္ ထိုေမးခြန္းကို သူ႕ကိုယ္သူ ျပန္မေမးဖူးခဲ႕။
ပါေမာကၡၾကီးက ေက်ာက္သင္ပုန္းေပၚတြင္ ဆက္ေရးလိုက္သည္။
H-A-R-D-W-O-R-K
8 + 1 + 18 + 4 + 23 + 15 + 18 + 11 = 98%
“အလုပ္တစ္ခု ေအာင္ျမင္ဖုိ႕
အစြမ္းကုန္ မင္းမွာ ရွိသေလာက္ ၾကိဳးစားခဲ႕တယ္ ဆိုပါစို႕ …
၉၈ ရာခိုင္ႏႈန္း ေအာင္ျမင္ႏိုင္ေျခ ရွိတယ္လို႕ က်ဳပ္က အဆိုျပဳခ်င္တယ္”
“ဗ်ာ .. ဟုတ္ …”
သူ ဘာျပန္ေျပာရမွန္း မသိပါ။
“ဒါဆို အကၡရာေတြမွာ
အဲေလာက္ထူးဆန္းတဲ႕ ဂုဏ္သတၱိေတြ ရွိတယ္ေပါ႕
ဟုတ္လား”
ပါေမာကၡၾကီးက သူ႕ေမးခြန္းကို မေျဖပါ။
ေနာက္ထပ္ တစ္ခုကို ထပ္ေရးျပလိုက္သည္။
K-N-O-W-L-E-D-G-E
11 + 14 + 15 + 23 + 12 + 5 + 4 + 7 + 5 = 96%
“ဟာ သိရွိနားလည္မႈက ကိုးဆယ့္ ေျခာက္ရာခိုင္ႏႈန္းေပါ႕”
သူ ေတာ္ေတာ္ စိတ္၀င္စားသြားသည္။ အစကေတာ႕ သူ႕စိတ္ေတြ ေလးေနေသာ္လည္း အခု အနည္းငယ္ တက္ၾကြလာခဲ႕ျပီ။ သူစိတ္ေတြသည္ ေမွာင္ေနေသာအခန္းသို႕ အလင္းတန္းတစ္ခုက်ေရာက္လာသလို ဟင္းလင္းပြင့္လာခဲ႕သည္။
×××××
တိမ္ျမဳပ္ေပ်ာက္ကြယ္ခဲ႕ေသာ ဥပေဒသမ်ားစာတမ္းကို ကိုးဆယ္ကိုးခုေျမာက္သူေရးခဲ႕ျပီးျပီျဖစ္သည္။ သူတာ၀န္ေတြ အနည္းငယ္ေပါ႕သြားသလိုျဖစ္ေနေပမယ့္ ေနာက္ဆံုးတစ္ခုက က်န္ေနေသးသည္ မဟုတ္လား။ ဒီရက္ပိုင္းအတြင္း စာၾကည့္တိုက္မ်ိဳးစံု၊ စာအုပ္မ်ိဳးစံုကိုလည္း သူဖတ္ျပီး ရွာခဲ႕ျပီးျပီ။ ေနာက္ဆံုးဥပေဒသကို ေရးစရာ သူရွာမေတြ႕ေသး။ မရွာခ်င္ေတာ႕တာလည္း ျဖစ္ႏိုင္သည္ပဲ။ သူအင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာေတြကို ၾကည့္ရင္းက မ်က္လံုးေတြလည္း ေညာင္းလွျပီျဖစ္၍ အခန္းထဲက ကုတင္ေပၚတြင္ လဲခ်လိုက္ျပီး မ်က္လံုးေတြကို ပိတ္ထားလိုက္သည္။
သူ႕မ်က္လံုးထဲတြင္ ပါေမာကၡၾကီး ဂါနီရဲ႕ အကၡရာအကြက္ေတြ ျမင္ေယာင္လာသည္။
H-A-R-D-W-O-R-K
8 + 1 + 18 + 4 + 23 + 15 + 18 + 11 = 98%
K-N-O-W-L-E-D-G-E
11 + 14 + 15 + 23 + 12 + 5 + 4 + 7 + 5 = 96%
သူျပန္စဥ္းစားေနရင္းက တစ္ရာ ရာခိုင္ႏႈန္းျပည့္သည့္ စကားလံုးကို ရွာဖို႕ သူ ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။
“ဟုတ္ျပီ .. တစ္ရာ ရာခိုင္ႏႈန္း ျပည့္တာ ဘာမ်ားျဖစ္မလဲ ..
ငါရွာမယ္ .. ရွာရမယ္ ..” ဟု သူတစ္ေယာက္တည္း ေရရြတ္ရင္း လိုက္ရွာၾကည့္လိုက္သည္။
L-O-V-E
12 + 15 + 22 + 5 = 54%
အခ်စ္သည္ ဘ၀မွာ ငါးဆယ့္ေလး ရာခုိင္ႏႈန္းပဲ အေရးၾကီးပါလားလို႕ သူေတြးျပီး ဆက္ရွာေဖြၾကည့္လိုက္သည္။
H-A-P-P-Y
8 + 1 + 16 + 16 + 25 = 66%
W-I-S-D-O-M
23 + 9 + 19 + 4 + 15 + 13 = 83
L-O-V-E-O-F-G-O-D
12 + 15 + 22 + 5 + 15 + 6 + 7 + 15 + 4 = 101%
သူ တစ္ရာ ရာခိုင္ႏႈန္းကြက္တိက်ေသာ အေျဖကို ရွာရင္းက သူလွန္႕သြားရပါသည္။ ဘုရားသခင္၏ ေမတၱာေတာ္သည္ တစ္ရာတစ္ရာခိုင္ႏႈန္းျဖစ္ေနသည္။ သို႕ေသာ္ သူလိုခ်င္သည္မွာ တစ္ရာရာခိုင္ႏႈန္း ကြက္တိက်ေသာ အေျဖျဖစ္ပါသည္။ ဘ၀မွာ ဘယ္အရာက တစ္ရာရာခိုင္ႏႈန္း ကြက္တိ အေရးၾကီးပါသလဲ။ သူ သိပ္သိခ်င္လွပါသည္။ သူတစ္ညလံုး စကားလံုးမ်ားစြာ အကၡရာေပါင္းမ်ားစြာျဖင့္ အလုပ္ေတြ ရႈပ္လ်က္ရွိပါသည္။
ဘ၀မွာ တစ္ရာရာခိုင္နႈန္း အျပည့္ အေရးၾကီးေသာ အရာ ရွိပါသလား။
သူ ဆက္ရွာေနဆဲ ျဖစ္ပါသည္။
ဘ၀မွာ တစ္ရာ ရာခုိင္နႈန္းထက္ ေက်ာ္လြန္ေနေသာ အေရးၾကီးသည့္ အရာမ်ားက ဘာအဓိပၸါယ္ကို ေဖၚေဆာင္ေနပါသလဲ။
သူ ဆက္ရွာေနဆဲ ျဖစ္ပါသည္။
ဘ၀မွာ အခ်စ္သည္ ငါးဆယ့္ေလး ရာခိုင္ႏႈန္း၊ ေပ်ာ္ရႊင္ဖို႕သည္ ေျခာက္ဆယ့္ေျခာက္ရာခိုင္ႏႈန္း ရွိသည္ကို သင္လက္ခံပါမည္လား။
သူ ဆက္ရွာေနဆဲ ျဖစ္ပါသည္။
သူ႕ဘ၀တြင္ တစ္ရာ ရာခိုင္ႏႈန္းကြက္တိက်ေသာ အရာကို သူရွာေတြ႕သြားမည္ဟု သင္ယူဆပါသလား။
သူကေတာ႕ ဆက္လက္ ရွာေဖြေနဆဲျဖစ္ပါသည္။
×××××××××××
သူေရးခဲ႕ေသာ စာတမ္းကို စာအုပ္ထုတ္ျပီး ျဖန္႕ေ၀လိုက္ျပီ ျဖစ္ပါသည္။ တစ္ရာခုေျမာက္ ဥပေဒသေနရာတြင္ ပါေမာကၡၾကီး ဂါနီ၏ ဥပေဒကို ကိုးကားထားေသာ တစ္ရာ ရာခိုင္ႏႈန္းျပည့္သည့္ အရာကို ထည့္သြင္း ေဖၚျပခဲ႕ျခင္းျဖစ္သည္။
“တိမ္ျမဳပ္ေပ်ာက္ကြယ္ခဲ႕ေသာ ဥပေဒသမ်ား”
ဥပေဒသ (၁၀၀)
တစ္ရာရာခိုင္ႏႈန္းကြက္တိျပည့္ေသာ အရာ
သင့္ဘ၀မွာ တစ္ရာရာခိုင္ႏႈန္း အျပည့္အ၀ အေရးၾကီးေသာ အရာမွာ ေအာက္ပိုင္အတိုင္းပင္ ျဖစ္ေတာ႕သည္။
A-T-T-I-T-U-D-E
1 + 20 + 20 + 9 + 20 + 21 + 4 + 5 = 100%
ရင္နင့္ေအာင္
–
