အခ်မ္းက်စ္

တစ္ခ်ိဳ႕ကအခ်စ္သည္ ႏွလံုးသား၌တည္သည္၊ တစ္ခ်ိဳ႕က အခ်စ္သည္ မ်က္စိ၌တည္သည္ အစရွိသျဖင့္ ဝိဝါဒ ကြဲျပားေနသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ အမွန္စင္စစ္ အခ်စ္သည္ မည္သည့္ေနရာတြင္မွ တည္ရွိျခင္းမရွိေပ။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပင္ အခ်စ္သည္ ေနရာတုိင္း၌တည္ရွိေနေပသည္။ ဥဒါဟရုဏ္ျပရလွ်င္ ေက်ာက္တံုးႏွစ္တံုး၊ လဲမိႈ႕ျဖင့္ မီးခတ္သည္ဆိုပါစို႔။ မီးသည္ေက်ာက္တံုး၌ တည္၍ ထြက္လာျခင္းေလာ၊ လဲမႈိ႕၌တည္္၍ ထြက္လာျခင္းေလာ။ ေက်ာက္တံုးႏွစ္ခု၏ ပြတ္မႈအား၊ လဲမႈိ႔၏ ေျခာက္ေသြ႕ကၽြမ္းေလာင္လြယ္ျခင္း ဟူေသာဂုဏ္သတၱိေၾကာင့္သာလွ်င္ မီးကၽြမ္းေလာင္ရျခင္းျဖစ္ေလသည္။        ဤအျခင္းအရာကို ၾကည့္၍အခ်စ္၏တည္ေနရာကို သေဘာေပါက္ႏိုင္ၾကလိမ့္မည္။

အခ်စ္ကို လူသားမ်ိဳးႏြယ္တစ္ခုသာ ခံစားႏုိင္သည္မဟုတ္၊ အခ်ိဳ႕သတၱဝါမ်ား၌လည္းအခ်စ္ရွိေၾကာင္း စူးစမ္းေလ့လာမႈမ်ားမွ သိရွိရေလသည္။ ေရဘဲမ်ားမွာ မိမိေရြးခ်ယ္ထားေသာ အေဖာ္မွလြဲ၍ အျခားဘဲမ်ားႏွင့္ ေပါင္းဖက္ေနထိုင္ျခင္းမရွိေပ၊ ထို႔အျပင္ ဘဲမ်ား၌ ကြာရွင္းျပတ္စဲျခင္းပင္ရွိ၍ အျခားအေဖာ္သစ္ႏွင့္ ရွိခိုက္ ကြာရွင္းထားေသာ အေဖာ္ေဟာင္းႏွင့္ေတြ႔လွ်င္ ဘဲတို႔သဘာဝ ႏႈတ္ဆက္ျခင္းပင္မရွိေပ။ အလားတူပင္ ဟသၤာငွက္၊ ေအာက္ခ်င္းငွက္တို႔မွာလည္း အေဖာ္တစ္ဦးတည္းသာ ေပါင္းဖက္ေနထိုင္ျခင္း၊ မိမိအေဖာ္ေသလွ်င္ လိုက္ေသတတ္ျခင္း တို႔ေၾကာင့္ အခ်စ္ကိုခံစားႏိုင္သည္ဟု မွတ္ခ်က္ခ်ရေပမည္။ ဘုရားေဟာတရားေတာ္မ်ား၌ လည္း သိၾကားမင္းသည္ အသူရာမေလးကို ခိုးယူျခင္း၊ ေစာင္းနတ္သားသည္ မာတလိနတ္သား၏သမီးေတာ္ကို စံုမက္ေသာ္လည္း နတ္သမီးမွ ျပန္မႀကိဳက္ေသာေၾကာင့္ သိၾကားမင္းမွ သိၾကားအာဏာျဖင့္ေပးစားရျခင္း တို႔ိကိုရႈလွ်င္ နတ္ျပည္၌လည္း အခ်စ္ရွိေၾကာင္း အထင္အရွားသိႏုိင္ေပသည္။ (ဤေနရာတြင္ေစာင္းနတ္သားအေၾကာင္း၊ သိၾကားမင္းအေၾကာင္း၊ ငွက္မ်ားအေၾကာင္းကို အက်ယ္တဝင့္ ရွင္းျပလိုေသာ္လည္း အခ်စ္အေၾကာင္းကိုသာ ပဓာနျပဳေရးသားရျခင္းျဖစ္ရာ  ေဖာ္ျပရန္ မစြမ္းသာေပ)

အခ်ိဳ႕လူမ်ားသည္ အခ်စ္ကို ႏွလံုးသားျဖင့္ ခံစားတံုျပန္ၾကသည္ ဟု အမွတ္မွားေနၾကသည္။ သိပၸံရွင္မ်ား၏ အလိုအရ ခ်စ္ျခင္း၊မုန္းျခင္း၊ေၾကာက္ျခင္း အစရွိေသာ စိတ္ခံစားမႈမွန္သမွ်သည္ ဦးေႏွာက္ျဖင့္သာ ခံစားျခင္းျဖစ္ေလသည္။ ဤသည္ကို ကၽြႏု္ပ္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က “သို႔ဆိုလွ်င္ ကိုယ္ခ်စ္တဲ့လူႏွင့္ ေတြ႕ရင္ ဘာျပဳလို႔ ႏွလံုးခုန္ျမန္လာသနည္း” ဟု ေစာဒက တက္ဖူးေလသည္။ ႏွလံုးခုန္ျမန္ျခင္း၊ ေျခဖ်ားလက္ဖ်ားေအးျခင္း၊ စကားထစ္အျခင္း တို႔မွာ စိတ္လႈပ္ရွားမႈ၏ လကၡဏာပင္ ျဖစ္ေၾကာင္းပညာဥာဏ္နည္းေသာ အႏွီသူငယ္မသိရွာေပ။

အခ်စ္၏သေကၤတမ်ားမွာ ဖဲျပား၊ဇာႏွင့္ အနားတြန္႔ေလးမ်ား၊ အသည္းပံု၊ အခ်စ္ငွက္ႏွင့္ ခိုျပာေလးမ်ား ျဖစ္ေသာ္လည္း အသည္းပံုသာ လူသိမ်ားေလသည္။ လက္ထပ္လက္စြပ္မွာ အခ်စ္၏သေကၤတမဟုတ္ဘဲ စက္၀ိုင္းပံုျဖစ္၍ အဆံုးအစမရွိျခင္း၊ ထာ၀ရျဖစ္ျခင္း၊ စည္းလံုးညီညြတ္ျခင္း၊ တစ္ေပါငး္တစ္စည္းတည္းျဖစ္ျခင္း၊ အသစ္တစ္ဖန္ျပန္လည္ေမြးဖြါးျခင္းနဲ႔ စၾကာ၀႒ာ၏သေကၤတျဖစ္ရာ လက္ထပ္ပြဲ၌ လက္စြပ္လဲျခင္းျဖင့္ အဆံုးအစမရွိေသာအခ်စ္မ်ားျဖင့္ စၾကာဝ႒ာတည္သေရႊ႕ ထာဝရမေျပာင္းလဲပဲ လက္တြဲမယ္ ဟူေသာ အဓိပၸါယ္ပင္ ျဖစ္ေလသည္။ ထို႔အျပင္ အနီေရာင္ ႏွင္းဆီတစ္ပြင့္(မင္းတစ္ေယာက္တည္းကို အရမ္းခ်စ္တယ္) ၊အျဖဴေရာင္ႏွင္းဆီပြင့္မ်ား (ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းႏွင့္ေက်းဇူးတင္ျခင္း) စေသာအဓိပၸါယ္မ်ားျဖင့္ လည္း ပန္းမ်ားျဖင့္ သတ္မွတ္သံုးစြဲခဲ့ၾကသည္။ အေရာင္မ်ား၏ ကိုယ္စားျပဳဂုဏ္မ်ားအနက္ အနီေရာင္သည္ အခ်စ္ေရး၌ ေအာင္ျမင္ျခင္း၊ ခ်စ္ေမတၲာတိုးပါြးျခင္း၊ ကိုယ္အားမာန္တိုးပါြးျခင္း၊ ကံေကာင္းျခင္း၊ ပန္းေရာင္သည္ ၾကည္ႏူးဆြတ္ပ်ံ႕ဖြယ္အခ်စ္၊ အျပစ္ကင္းေသာေနထိုင္မႈ၊ ဆြဲေဆာင္အားေကာင္းျခင္း တို႔ျဖစ္ရာ အထက္ပါအေရာင္မ်ားကို အခ်စ္နွင့္ ပတ္သက္ေသာ အေရာင္မ်ားအျဖစ္ သတ္မွတ္ရေပမည္။ အျခားအခ်စ္၏သေကၤတမွာ အနမ္းျဖစ္သည္။ အဂၤလိပ္လို KISS ၏အဓိပၸါယ္မွာ KEEP IT SHORT AND SIMPLE) ျဖစ္၍ အနမ္း6မ်ိဳးရွိေလသည္။ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းနမ္းေသာ simple kiss၊ ေလထဲကတစ္ဆင့္နမ္းေသာ fly kiss၊ အမိေျမကိုနမ္းေသာ earth kiss၊ ႏွာေခါင္းခ်င္းပြတ္၊ဖိ ၍ နမ္းေသာ Eskimo kiss (အက္စကီမိုးလူမ်ိဳး၊ နယူးဇီလန္ ႏွင့္ မေလးရွားႏုိင္ငံမ်ား၌ ေတြ႔ရေလသည္)၊ မ်က္စိခ်င္းကပ္၍ မ်က္ေတာင္ပုတ္ခတ္ပုတ္ခတ္လုပ္ကာ နမ္းေသာ butterfly kiss၊ မ်က္ခံုးေမြးခ်င္းပြတ္၍ နမ္းေသာ caterpillar kiss၊ စာရြက္ေပၚက တစ္ဆင့္နမ္းေသာ seal with kiss တို႔ျဖစ္ၾကပါသည္။

အခ်စ္ႏွင့္ပတ္သက္ေသာ စကားပံုမ်ား အဆိုအမိန္႔မ်ားမွာ

1 Love is like a war, easy to begin but hard to end.

2 Never break four things in your life- trust, relation, promise and heart. Because when they break, they don’t make noise but pains a lot!

3 True love is like the apparition of spirit, everyone speaks of it but few have been seen it.

4 Young men wish love, money and health. One day they say health, money and love.

5 Love if you have it, you don’t need anything else, and if you don’t have it, it doesn’t much matter what else you have.

6 In dreams and in love, there are no impossibilities.

7 Love enters on tiptoe and bangs the door when it leaves.

8 မင္းကိုခ်စ္တယ္လို႔ ေျပာတာဟာ ကိုယ့္ကိုခ်စ္ပါလို႔ ေျပာတာနဲ႔အတူတူပဲတဲ့

9 အခ်စ္ဆိုတာ မိုးေလ၀သခန္႔မွန္းသလိုပဲ ဘယ္သူမွလိမ္ညာၿပီးမေျပာဘူး။ ဒါေပမယ့္ မွားသြားခဲ့တာလည္း ရွိမယ္။

10 စဥ္းစားတယ္ဆိုတာ ဦးေႏွာက္ရဲ႕အလုပ္ပဲ။ ႏွလံုးသားနဲ႔မဆိုင္ဘူး။

11 အခ်စ္ဆိုတာ လူႏွစ္ေယာက္က်ဴးလြန္တဲ့ မိုက္မဲမႈတဲ့။

12 အခ်စ္ဆိုတာ လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္တည္းနဲ႔ ျပည့္စံုေပမယ့္ အခ်စ္္ရဲ႕သေကၤတ အနမ္းကေတာ့ တစ္ဦးတစ္ေယာက္တည္းနဲ႔ မျပည့္စံုႏုိင္ပါ။

13 Love is never having to say you’re sorry.

14 ခ်စ္မိၿပီဆိုရင္ မစဥ္းစားေတာ့ဘူး။ စဥ္းစားလာၿပီဆိုရင္ မခ်စ္ေတာ့လို႔။

15 အခ်စ္ဆိုတာ အခ်ိန္ကိုကုန္ဆံုးေစတတ္ရင္ အခ်ိန္ဟာလည္း အခ်စ္ကို ကုန္ဆံုးေစပါသည္။

16 အခ်စ္နဲ႔ဘာမွ မဟုတ္ျခင္းဟာ သိပ္မၾကာခင္ဘာမွမဟုတ္ျခင္းဘဲ ျဖစ္သြားတာပါပဲ။

17 When a man is in love or in debt, someone else has the advantage.

18 Nothing but the heart can change the heart.

၄င္းတို႔မွာ ထင္ရွားေသာစာေပပညာရွင္၊ အေတြးအေခၚပညာရွင္မ်ား၏ အဆို႔အမိန္႕မ်ားျဖစ္ေသာ္လည္း မွန္သည္ဟု ကၽြႏု္ပ္မဆိုလုိ၊ မွားသည္ဟုလည္း မေျပာလိုေပ။ စာဖတ္သူမ်ား ဗဟုသုတအလို႔ငွာ ေကာင္းႏိုးရာရာေရြး၍ ေဖာ္ျပျခင္းျဖစ္ေပသည္။

အခ်စ္ကို ခံစားေသာအသက္အရြယ္မွာ တစ္ဦးနွင့္တစ္ဦးမတူညီၾကေသာ္လည္း ေယဘုယ်အားျဖင့္ 14ႏွစ္ႏွင့္ အထက္ဟု မွတ္ယူႏုိင္သည္။ 14ႏွစ္မွာ ျမန္မာ့အျမင္တြင္ ငယ္ေသးသည္ဟုထင္ေသာ္ငွားလည္း အေနာက္နုိင္ငံမ်ား၌ 14ႏွစ္ျပည့္လွ်င္ ေမြးေန႔ပြဲ၌ အရြယ္ေရာက္ေၾကာင္း အသိအမွတ္ျပဳ၍ လြတ္လပ္ခြင့္ အခ်ိဳ႕ေပးၾကသည္။ သို႔ရာတြင္ ထိုအခ်ိန္၌ ခ်စ္ၾကသူအေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ဆန္႔က်င္ဘက္လိင္အေပၚစိတ္၀င္စားမႈသဘာ၀၊ စိတ္ကစားျခင္းနွင့္ မိန္းမဆိုလွ်င္ မိမိအလွကိုထင္ရွားေစလိုေသာ္ငွာလည္းေကာင္း၊ ေယာက်ာ္းဆိုလွ်င္ ေယာက်္ားပီသျခင္းကို ျပသေစလို၍ ေသာ္လည္းေကာင္း အတုခ်စ္ခ်စ္ၾကသည္မွာ မ်ားေၾကာင္း၀န္ခံရေပမည္။ 18ႏွစ္သည္ အိမ္ေထာင္ျပဳရန္အေကာင္းဆံုးဟု ေဆးပညာရွင္မ်ားမွလည္းေကာင္း၊ ေရွးက်မ္းဂန္မ်ား၌ လည္းေကာင္းအထင္အရွားေတြ႕ရေပသည္။

ရည္းစားႏွင့္ခ်စ္သူသည္ မတူညီၾကေၾကာင္း ဆက္လက္ေဖာ္ျပလိုသည္။ ရည္းစားသည္ ဆန္႔က်င္ဘက္အေပၚသာယာျခင္း နွင့္ ႀကိဳက္ျခင္းတုိ႔ေၾကာင့္ တြဲျခင္းျဖစ္ၿပီး ခ်စ္သူသည္ ႀကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ၊ မၾကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ ႏွလံုးသားခ်င္းစကားေျပာၿပီး ခ်စ္သူဟူေသာေခါင္းစဥ္ေအာက္၌ ေနထိုင္ၾကသူမ်ားျဖစ္ေပသည္။ အခ်စ္ဦးႏွင့္ ေပါင္းဖက္ရန္ခက္သည္ ဟုဆိုၾကသည္။ မွန္ေပသည္။ အခ်စ္ဦး၌ အရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားသည္ အစိမ္းသက္သက္ျဖစ္၍ ဇာတ္မတိုက္ထားေသာ ျပဇာတ္တစ္ပုဒ္ၾကည့္ရသလို ကေမာက္ကမျဖစ္တတ္ေလသည္။ ခ်စ္သူႏွစ္ဦးဘ၀၌ ေလ်ာ့ခ်စ္ရန္လိုေၾကာင္း၊ မၾကာမၾကာေတြ႕ဆံုေပးရန္လိုေၾကာင္း၊ နမ္းရန္လိုေၾကာင္း၊ သူကတင္းရင္ ကိုယ္ကေလ်ာ့အေျခအေနအရ ဆက္ဆံသင့္ေၾကာင္း စသျဖင့္အထာမသိသျဖင့္ ျပသနာမ်ားစြာ ျဖစ္ေလေတာ့သည္။ ထိုအခါ အခ်စ္သည္ “အစတစ္ခ်က္သာ ႏွစ္လိုဖြယ္ေကာင္းပါလား၊ စိတ္ရႈပ္စရာေကာင္းပါလား”ဟု စာဖတ္တတ္ခါစ ကေလးငယ္ကို က်မ္းဂန္စာခန္႔စာၾကီးမ်ားအတင္းဖတ္ခိုင္းပါက စာဖတ္ျခင္းကို ေၾကာက္သြားသကဲ့သို႔ ရွိန္သြားတတ္ေၾကာင္း မွတ္ယူရမည္ျဖစ္သည္။ မိန္းကေလးမ်ားသည္ မိမိခ်စ္သူက မိမိကိုနမ္းေသာအခါ အခြင့္အေရးယူသူ၊ ႏွာဘူးက်သူဟု မွတ္ထင္တတ္၏။ အမွန္စင္စစ္ လက္ကိုကိုင္ျခင္း၊ နမ္းျခင္း၊ ၿပံဳးျခင္း စေသာၾကင္နာေသာအျပဳအမူမ်ားသည္ လြန္စြာလိုအပ္ေလသည္။ သုေတသန ျပဳခ်က္မ်ားအရ လိင္ဆက္ဆံမွနမ္းၾကေသာ လင္မယားစံုတြဲမ်ားသည္ မၾကာခဏနမ္းေလ့ရွိေသာ လင္မယားစံုတြဲမ်ားထက္ စိတ္ဓာတ္က်ဆင္းမႈ(စိတ္က်ေရာဂါ) ျဖစ္ႏုိ္င္ေခ်မ်ား၍ လူမႈေရး၊ စီးပြါးေရး၊ အိမ္ေထာင္ေရးကိစၥမ်ား၌ မေအာင္ျမင္ေၾကာင္းသိရွိရသည္။ ေရွးအခါက ဘုရင္ႀကီးတစ္ပါးသည္ ေမြးကင္းစကေလးအေယာက္တစ္ရာကို ေခၚ၍ “ကေလးမ်ားကို ႏုိ႔တုိက္ျခင္း၊ အညစ္အေၾကးသုတ္သင္ျခင္းစေသာ ကိစၥမ်ားမွလြဲ၍ စကားမေျပာရ၊ မေခ်ာ့ျမဴရ၊ မနမ္းရ၊ ယုတ္စအဆံုးျပံဳးပင္မျပရ” အမိန္႔ခ်မွတ္၍ ကေလးမ်ား ႀကီးလာေသာအခါ မည့္သည့္စကားေျပာမည္ကို စူးစမ္းသည့္သေဘာျဖင့္ သုေတသနလုပ္ေလသည္။ ထိုကေလးအေယာက္တစ္ရာ မည္သို႔ျဖစ္သြားမည္ဟု သင္ထင္ပါသနည္း။ အားလံုးေသဆံုးသြားၾကပါသည္။

ခ်စ္သူစံုတြဲအားလံုး၏ ပန္းတိုင္ကား လက္ထပ္ျခင္းပင္ျဖစ္ေလသည္။ တစ္ခ်ိဳ႕ကား လက္ထပ္ျခင္းကို ဦးေႏွာက္ျဖင့္ ဆံုးျဖတ္၍ တစ္ခ်ိဳ႕ကမူ ႏွလံုးသားျဖင့္ ဆံုးျဖတ္တတ္ၾကေလသည္။ မိမိတို႔ခ်စ္သူတိုင္းသည္ မိမိဘ၀အတြက္သင့္ေတာ္ေသာလူမျဖစ္ႏုိင္ေပ။ မိမိခ်စ္သူသည္ မိမိနွင့္ type ခ်င္းတူေသာ၊ အားကိုးယုံၾကည္ထိုက္ေသာ၊ မိမိအသိုင္းအ၀ိုင္းႏွင့္ ၀င္ဆံ့ေသာ၊ ကေလးမ်ားအတြက္ စံျပနမူနာျဖစ္ေသာ လူျဖစ္ခ်င္မွျဖစ္ေပမည္။ အခ်စ္မပါဘဲဘ၀ကို တည္ေဆာက္ဖို႔ ခဲယဥ္းပါသည္။ သို႔ေသာ္ အခ်စ္တစ္ခုတည္းနဲ႔လည္း ဘ၀ကုိ တည္ေဆာက္လို႔မရေပ။ ခ်စ္သူဘ၀သည္မိမိတို႔ႏွစ္ဦးတည္းႏွင့္  သာသက္ဆိုင္ေသာ္လည္း အိမ္ေထာင္သည္ဘ၀သည္ နွစ္ဖက္အသို္င္းအ၀ိုင္းနွင့္ပါ သက္ဆိုင္ေၾကာင္းသတိခ်ပ္ရေပမည္။ လက္ထပ္ထိမ္းျမားျခင္းသည္ မိန္းမယူျခင္း၊ ေယာက်္ားယူျခင္းမဟုတ္ အိမ္ေထာင္ျပဳျခင္းသာျဖစ္သည္။ အိမ္ေထာင္တစ္ခုတည္ေဆာက္ျခင္းျဖစ္ေပသည္။ ဦးေႏွာက္ဟူသည္ တည္ေနရာအရကိုပင္ ႏွလံုးသား၏ အထက္၌သာ ရွိေပသည္။ ခ်စ္တဲ့စိတ္နဲ႔အားလံုးကိုေျဖရွင္းမည္၊ သူ႔ကိုျပဳျပင္ယူမည္၊ မေျဖရွင္းႏုိင္တဲ့ျပသနာမရွိပါဘူးဟု အခ်ိဳ႕ကစြတ္ျငင္းတတ္ေလသည္။ဆိုၾကပါစို႔။ မိမိခ်စ္သူသည္ ဘာသာျခားျဖစ္ေနသည္။ မိမိကလည္းသူ႔ကိုပင္ ခ်စ္သည္။ သူမွလြဲ၍ ဘယ္သူ႔ကိုမွ လက္မထပ္ခ်င္၊ မခ်စ္ခ်င္ဘူးဟု စိတ္ဆံုးျဖတ္ထားသည္ဆိုပါစို႔။ ယခုေရာက္ေနေသာ ေနရာမွခဏဖယ္ေရွာင္ ၍ ဘ၀ကို အေပၚကၾကည့္ၾကည့္ရေအာင္။ လက္ထပ္ၾကပါၿပီတဲ့။ မိမိတို႔ရုိးရာအတိုင္း လက္ထပ္မလား၊ သူတို႔ဘာသာထံုးစံအတိုင္းလက္ထပ္မလား။ လက္ထပ္ၿပီးမိဘမ်ားကို ကန္ေတာ့ပါၿပီတဲ့။ သူက လက္အုပ္ခ်ီၿပီးဒူးေထာက္လို႔ လက္ဖမိုးနဖူးထိမယ္ထင္ပါသလား။ သားသမီးက်င့္၀တ္ငါးပါးထဲမွ ေစာင့္ေလမ်ိဳးႏြယ္ကို ေျပာင္ေျပာင္ႀကီးလ်စ္လ်ဴရူၿပီး လက္ထပ္၊သားသမီး ထြန္းကားလာပါၿပီတဲ့၊ ဘုရားေက်ာင္းဂန္အတူသြားလို႔ သင့္ပါရဲ႕လား။ ရဟန္းျပဳေပးၿပီး ရဟန္းဒကာ၊ရဟန္းဒကာမ အျဖစ္ခံႏုိင္ပါမည္၏ေလာ။ သားကိုရင္ေလး၏ ဒကာမႀကီး၊ဒကာႀကီး ဆိုေသာအသံကို အိပ္မက္ေတာင္မက္ခြင့္ရမည္မဟုတ္ေပ။ ထို႔အတူ တူႏွစ္ကိုယ္တဲအိုပ်က္မွာေန ထမင္းရည္ေလးလွ်က္ဆိုတာ သီခ်င္းထဲမွာပဲ နားေထာင္ေကာင္းေလသည္။ မိမိကကိစၥမရွိေသာ္လည္း မိမိရင္ႏွစ္သည္းခ်ာေလးမ်ား သူမ်ားထက္ အစားဆင္းရဲ၊ အေနဆင္းရဲ ျဖင့္ေအာက္က်ေနာက္က်မည္ကို ဘယ္မိခင္မွ ျမင္ခ်င္မည္မဟုတ္ေပ။မိမိေရြးခ်ယ္မႈသည္ ယခုမိမိအတြက္တစ္ခုတည္းမဟုတ္ဘဲ ေနာက္မိမိ ႏွင့္ မိမိအား မွီတြယ္ပတ္သက္သူမ်ားႏွင့္ပါ သက္ဆိုင္ေၾကာင္း သတိခ်ပ္ပါေလ။ ထိုေၾကာင့္ အေနာက္ႏုိင္ငံမ်ား၌ ခ်စ္ခြင့္တစ္ခါ၊ လက္ထပ္ခြင့္တစ္ခါ ေတာင္းရျခင္းျဖစ္သည္။ ျမန္မာမႈနယ္၌မူ ခ်စ္သူသည္သာ အိမ္ေထာင္ဖက္၊ ခ်စ္သူသည္သာ ဘ၀လက္တြဲေဖာ္ဟု ေခါက္ရုိးက်ိဳးေနရာ ျပဳျပင္သင့္ေလသည္။ ဤသို႔ေရးသားရျခင္းမွာ အေနာက္ႏုိင္ငံမ်ားကို အထင္ႀကီးအားက်ျခင္းေၾကာင့္မဟုတ္ပါ။ ေကာင္းမြန္သင့္ေတာ္ပါလွ်င္ ရန္သူပင္ျဖစ္လင့္ကစား အတုယူရမည္ မဟုတ္ပါေလာ။ ထို႔ေၾကာင့္ “အိမ္ေထာင္မႈ၊ ဘုရားတည္၊ ေဆးမွင္ရည္စုတ္ထိုး ခ်က္မပိုင္ရင္ ေနာင္ျပင္ဖို႔ခက္” ဟု ေရွးပညာရွိမ်ားက မိန္႔ဆိုခဲ့ျခင္းျဖစ္ေပသည္။

ခ်စ္သူမ်ားသည္ မိမိအေဖာ္အေပၚ ခ်စ္သူက်င့္၀တ္ငါးပါးႏွင့္အညီက်င့္ၾကံေနထုိင္သင့္သည္။ ခ်စ္သူက်င့္၀တ္ငါးပါးမွာ- “သစၥာမပ်က္ ခ်စ္စိတ္မွန္ေစ ထားေလတန္ဖိုး မွ်ေ၀ဒုကၡၾကင္နာယုယ ၀တ္ငါး၀ က်င့္ေလခ်စ္သူတာ” ဟုမွတ္ယူၾကကုန္ေလာ့။ ဤသည္မွာခ်စ္သူမ်ား တစ္ဦးေပၚတစ္ဦးတန္ဖိုးထား ၾကင္နာေစလိုေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ ဆရာနီအဲလင္း ေရးသားခ်ီးျမွင့္ေပးခဲ့ေသာ လကၤာျဖစ္သည္။

လူတစ္ဦးသည္ တစ္သက္၌ လူတစ္ဦးထက္ပုိ၍ခ်စ္ႏုိင္ေလသည္။ သို႔ေသာ္ တစ္ျပိဳင္နက္ထဲမဟုတ္ေပ။ ထို႔အတူ ႏွလံုးသားတစ္ခုတည္းနဲ႕လည္းမဟုတ္ေပ။ အခ်စ္စစ္အခ်စ္မွန္၌ ႏွလံုးသားသည္မေျပာင္းလဲႏုိင္ေသာ္လည္း ေသဆံုးႏုိင္ေပသည္။ ဆိုလိုသည္မွာ သင္သည္လူတစ္ဦးကို ခ်စ္ၿပီးအေၾကာင္းတစ္မ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ အျခားလူတစ္ဦးကိုခ်စ္သြားႏိုင္ေပသည္။ ထိုသို႔ျဖစ္ရျခင္းမွာ သင္သစၥာမရွိ၍ အေျပာင္းအလဲမ်ား၍ မဟုတ္ေပ။ သင့္ယခင္ႏွလံုးသားမွာ ေသဆံုးသြား၍ျဖစ္သည္။ ယခုသင္ခ်စ္ေနေသာသူမွာ ႏွလံုးသားအသစ္ျဖင့္ ခ်စ္ေနျခင္းသာျဖစ္သည္။ ႏွလံုးသားအသစ္မွာ နွလံုးသားေဟာင္းမဟုတ္ေသာ္လည္း ႏွလံုးသားေဟာင္းႏွင့္ကင္း ၿပီး၍လည္း မတည္ရွိႏုိင္ေပ။ ဤအေၾကာငး္အရာမ်ားမွာ ခက္ခဲနက္နဲ၍ ဥာဏ္နည္းပါးသူမ်ား နားလည္ေစလို႔ေသာငွာ ဥပမာတစ္ခုေပးအံ့။ သင္သည္ ဖေယာင္းတိုင္တစ္ေခ်ာင္းမွမီးကို အျခားဖေယာင္းတိုင္တစ္ေခ်ာင္းသို႔ကူးသည္ ဆိုပါစို႔။ ဒုဖေယာင္းတိုင္၌ ရွိေနေသာမီးသည္ ပဖေယာင္းတုိင္မီးေလာ။ မဟုတ္ေပ။ သို႔ေသာ္လည္း ဒုမီးသည္ ပမီးမရွိဘဲ ျဖစ္တည္ႏုိင္ပါ၏ေလာ။ မျဖစ္ႏုိင္ေပ။ သို႔ဆိုလွ်င္ နားလည္ေလာက္ပါၿပီ။

အခ်စ္ဆိုတာဟာ ေပးဆပ္ျခင္းလား၊ ရယူျခင္းလား ဟူေသာေမးခြန္းမွာ အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာအေမးခံရေသာ ေမးခြန္းပင္ျဖစ္သည္။ အခ်ိဳ႕က အခ်စ္သည္ ေပးဆပ္ျခင္းလည္းမဟုတ္၊ ရယူပိုင္ဆုိင္ျခင္းလည္းမဟုတ္ ကိုယ့္ခ်စ္သူကို  ပိုင္ဆိုင္ၿပီးတစ္သက္လံုးေပးဆပ္ေနမည့္ ပိုင္ဆိုင္ေပးဆပ္ျခင္းျဖစ္သည္ဟု ဆို၏။ အမွန္မွာ အခ်စ္သည္ ေပးဆပ္ျခင္း၊ ပိုင္ဆိုင္ျခင္း တို႔ႏွင့္မဆိုင္ေပ။ ၄င္းတုိ႔မွာ ထိုအခ်စ္ပိုင္ရွင္၏စိတ္ေနသေဘာထား၊ ခံယူခ်က္၊ အေျခအေနအေၾကာင္းအရာေပၚတြင္မူတည္ေလသည္။ အခ်စ္ကို ဘာဟူ၍ေလွနံဓါးထစ္ယူဆ၍ မရေပ။ အခ်စ္သည္ အေၾကာင္းျပခ်က္မ်ိဳးစံုျဖင့္ ၀င္ေရာက္လာႏိုင္ၿပီး ေခါင္းစဥ္မ်ိဳးစံုေအာက္၌ ေနထိုင္ႏိုင္ သည္။ အခ်စ္သည္ ကၽြႏု္ပ္တို႔ေတြးထင္ထားတာထက္ ပိုမိုနက္ရႈိင္းလွ်ိဳ႕၀ွက္သလို ကၽြႏု္ပ္တို႔ေတြးထင္ႏုိင္တာထက္လည္း က်ယ္ျပန္႔နက္နဲေလသည္။

ခ်စ္သူခ်င္း လမ္းခြဲၾကသည့္အခါ အမ်ားစုက အားႏြဲ႕သူ၊ စိတ္ဓါတ္ေပ်ာ့သူ မိန္းမသားမ်ားက ပိုခံစားရမည္ဟု ထင္ၾကသည္။ ေလ့လာဆန္းစစ္မႈေတြအရ ေယာက်္ားေလးမ်ားသည္ မိန္းကေလးမ်ားထက္ လမ္းခြဲေသာအခါ ပိုမိုခံစားရေလ့ရွိေၾကာင္းသိရွိရပါသည္။ ဤသို႔ျဖစ္ရျခင္းမွာ မိန္းကေလးမ်ားသည္ ခ်စ္သူထက္ မိဘသူငယ္ခ်င္းမ်ားကို ပိုမိုခင္တြယ္ပူးကပ္ေလ့ရွိၿပီး ေယာက်္ားေလးမ်ားမွာမူ ခ်စ္သူကိုသာပိုမိုခင္တြယ္တမ္းတေလ့ ရွိေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။

အဘယ္မွ်ေလာက္ခ်စ္သည္ေျပာေျပာ လူတစ္ေယာက္သည္ ခ်စ္သူကို အခ်ိန္ျပည့္သတိရသည္မွာ မျဖစ္ႏိုင္ေပ။ သို႔ရာတြင္ စိတ္ၾကည္ႏူးဖြယ္ရာ ျမင္ကြင္းမ်ား၊ စားေကာင္းေသာက္ဖြယ္စားရသည့္အခါမ်ိဳး၊ တိုက္ဆိုင္မႈေလးမ်ားေတြ႕သည့္အခါ ခ်စ္သူကို မျဖစ္မေနသတိရေၾကာင္းေတြ႕ရွိရသည္။

အခ်ိဳ႕လူမ်ားသည္ ႀကိဳက္သည္ဟူေသာ ေ၀ါဟာရႏွင့္ ခ်စ္သည္ဟူေသာ ေ၀ါဟာရကို မကြဲျပားေၾကာင္းေတြ႔ရသည္။ မိမိႀကိဳက္ေနေသာသူကို မခ်စ္သည္မွာျဖစ္ႏိုင္သလို မိမိခ်စ္ေနသူကို မႀကိဳက္သည္မွာ လည္းျဖစ္ႏုိင္သည္။ ကၽြႏ္ုပ္သူငယ္ခ်င္းတစ္ဦး ႏွစ္သက္သေဘာက်ေသာမိန္းကေလးပံုစံမွာ ဥာဏ္ေျပး၍ ဆိုးဆိုးဆတ္ဆတ္ မဟုတ္မခံ စြာေသာပံုစံျဖစ္၍ ထိုပံုစံမိန္းကေလးမ်ားျမင္လွ်င္ ႏွစ္သက္သေဘာက်ေသာ္လည္း ခ်စ္လို႔မရေပ။သူ႔ ခ်စ္သူမွာလည္း ထိုပံုစံမဟုတ္ေသာ္လည္း အခ်စ္ေလ်ာ့သည္ဟူ၍ မရွိပါ။

အခ်ိဳ႕လူမ်ားသည္ မိမိကိုယ္တိုင္မသိလိုက္ပါဘဲလ်က္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ကို ခ်စ္ေနမိသည့္ အျဖစ္မ်ိုဳးလည္း ရွိေနတတ္သည္။ အလြယ္တကူရေနေသာေရကို တန္ဖိုး မထားသကဲ့သို႔လည္းေကာင္း၊ နီးလြန္းေသာ အရာမ်ားကို မျမင္သကဲ့သို႔လည္းေကာင္း မိမိကမခ်စ္ဟုထင္ထားပါလ်က္ ခ်စ္ေနမိသည္မွာလည္း အနည္းနွင့္အမ်ားပင္။ သူမိမိႏွင့္ ေ၀းသြားေသာအခ်ိန္၊ စိတ္ႏွလံုးျပင္းျပစြာလႈပ္ရွားေသာအခ်ိန္ မ်ား၌ ဤအခ်က္သည္ လယ္ျပင္ဆင္သြားသကဲ့သုိ႔ ထင္ထင္ရွားရွားႀကီးေပၚလာေတာ့သည္။

အခ်စ္တြင္ ျဗဟၼာစိုရ္တရားေလးပါး အနက္သံုးပါးပါ၀င္၏။ ေမတၱာ၊ ေစတနာ၊ ကရုဏာ ျဖစ္သည္။ ခ်စ္သူအေပၚ၌ ေမတၱာစိတ္အျပည့္အ၀ရွိမည္မွာ ေျမႀကီးလက္ခတ္မလြဲပင္။ ေမတၱာသည္ စူး၏။ အားႀကီး၏။ လူတစ္ေယာက္သည္ သူ႔ခ်စ္သူကို ေတြ႔ေသာအခါ မ်က္ႏွာ၀င္းပသြား၍ မ်က္လံုးမ်ားအသက္၀င္ လာမည္ကိုေတြ႔ရမည္။ ထို႔အတူ မည္မွ်မ်ားျပားေသာလူအုပ္ပင္ ျဖစ္ေစ လွမ္းၾကည့္တာနွင့္ ခ်စ္သူကိုသာတန္းေတြ႔မည္ျဖစ္သည္။ ကိုယ့္ခ်စ္သူသည္ သူတကာထက္ ေခ်ာေမာလွပထင္းေန၍ မဟုတ္။ မိမိေန႔စဥ္ပို႔ေသာ ေမတၱာမ်ားကို ျပန္ေတြ႔ျခင္းသာျဖစ္သည္။ ပစၥည္းအဆန္းအလွမ်ားကို ေတြ႔ေသာအခါ ခ်စ္သူကို ေပးခ်င္ေသာ ေစတနာသည္ျဖစ္၏။ စားေကာငး္ေသာက္ဖြယ္မ်ားစားရေသာအခါ ခ်စ္သူကို ေကၽြးခ်င္ေသာ ေစတနာျဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္လက္ေဆာင္ေပးသည္ကို ပိုးေၾကးပန္းေၾကးဟုအမည္တပ္ၾကသည္။ အမွန္မွာ အက်ိဴးလို၍ ေညာင္ေရသြန္းျခင္းမဟုတ္၊ သည္ယုန္ျမင္၍ သည္ခ်ံဳထြင္ျခင္းမဟုတ္၊ ေထာင္ျမင္၍ ရာစြန္႔ျခင္းမဟုတ္ ဘာကိုမွမေမွ်ာ္ကုိးဘဲ သူစိတ္ခ်မ္းသာရန္ သူေပ်ာ္ရႊင္ရန္ဟူေသာ အျဖဴေရာင္စိတ္ေစတနာပင္ျဖစ္သည္။  ေသလုဆဲျဖစ္ေနေသာလူစိမ္းတစ္ေယာက္ထက္ ႏွာေစးေနေသာခ်စ္သူကို ပိုမိုဂရုစိုက္ ပိုမိုသနားမည္ပင္ျဖစ္သည္။ ဤသည္ကားကရုဏာ။

အရမ္းခ်စ္ေနမိေသာအခ်ိန္တြင္ သဘာ၀လြန္ကိစၥမ်ားျဖစ္ေပၚတတ္သည္။ ဥပမာ ရနံ႔။ အခ်စ္၌ ရနံ႔ရွိပါသည္။ ထိုရနံ႔သည္ ေပၚလာခဲ၏။ အခ်စ္၏ရနံ႔ဆိုေစကာမူ ခ်စ္သူႏွင့္ေတြ႔တာပင္ေပၚမလာတတ္ဘဲ ခ်စ္သူေၾကာင့္ စိတ္အလြန္အမင္း ညြတ္ႏူးလႈပ္ရွားေသာအခ်ိန္မွာေပၚလာတတ္သည္။ ရနံ႕မွာ ေမႊးသည္ဟူ၍လည္းမဆိုသာ စူးစူးရွရွလည္း မဟုတ္ အလြန္အမင္း ယစ္မူးသာယာဖြယ္လည္းမဟုတ္။ အသင့္အတင့္ ခ်ိဳအီေမႊးပ်ံ႕ယစ္မူးဖြယ္ျဖစ္၍ အလြန္ဆံုး3စကၠန္႔ေလာက္သာ ရႈရႈိက္ခြင့္ရေလသည္။ ခ်စ္သူမ်က္ႏွာကို ၾကည့္၍ အခ်စ္၏ရနံ႔ကို ရႈရႈိက္ရင္း ရင္တလွပ္လွပ္ခုန္ကာ လက္္ျဖင့္လႈပ္ျခင္းခံရေသာ ေရဘူးထဲမွသဲမ်ားကဲ့သို႔ ရင္ဘတ္တစ္ခုလံုး ထက္ေအာက္ေျပာင္းျပန္လွန္ကာ ရင္ခုန္မူးယစ္ရေသာအရသာမွာ “ေအာ္ ထို႔ေၾကာင့္ဤအရာကိုအခ်စ္ဟုေခၚသည္” ဟုေရရြတ္ျမည္တမ္းရေလာက္ေလသည္။ ထိုအတူမိမိခ်စ္သူ အနားမွာရွိေသာအခါ မျမင္ရပါဘဲလ်က္ အလိုလိုသိေနျခင္း၊ ဘာမွမေမးဘဲ ခ်စ္သူမ်က္ႏွာၾကည့္ယံုနဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းေလးတြန္႔ရင္ဘာ မ်က္ခံုးေလးခ်ီရင္ဘာ မ်က္ႏွာမွာဘယ္အရိပ္ေျပးရင္ဘာ ဘာအေရာင္ေလးသမ္းေနရင္ဘာ စသျဖင့္သိေသာ sixth sense ကိုပါရႏိုင္ေလသည္။

သူငယ္ခ်င္းအဆင့္မွ ခ်စ္သူအဆင့္သို႔တက္ရာ၌ ခက္ခဲသည္ကိုေတြ႔ရသည္။ ဤသို႔ျဖစ္ရျခင္းမွာ အရမ္းခင္မင္ရင္းႏွီးေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို ဆန္႔က်င္ဘက္လိင္ပင္ျဖစ္လင့္ကစား မိန္းမေယာက်္ားဟူ၍ မထင္မွတ္ေတာ့ဘဲ ခ်စ္သူအျဖစ္ခံစား၍ မရေတာ့ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ခ်စ္တယ္ဟုေျပာလိုက္လွ်င္လည္း နင္ကငါကိုဒီလုိမရိုးသားစရာလား ဟုပင္ရန္ေတြ႔တတ္သည္။ လူတစ္ဦးက လူတစ္ဦးကိုခ်စ္သည္ဆိုသည္မွာအလြန္မဂၤလာရွိေသာကိစၥျဖစ္ၿပီး အခ်စ္သည္မရုိးသားမႈဟု ကင္ပြန္းတပ္ခံရေလာက္ေအာင္ သိမ္ဖ်င္းသည့္အရာမဟုတ္ေပ။

 ေရာမေခတ္က ေယာက်္ားပီသ၍ ရဲရင့္လွသည္ဟုနာမည္ႀကီးေသာ တုိက္တိုင္းေအာင္ စစ္သူႀကီးတစ္ေယာက္သည္ သူ႔ၾကင္ယာရုတ္တရက္ ကြယ္လြန္သြား၍ ၀မ္းနည္းမႈကိုေဖာ္ျပသည့္အေနျဖင့္ မိန္းမအ၀တ္အစားျဖင့္သာေနထိုင္သြားသည္မွာ ေသသည္အထိျဖစ္သည္။ ကဗ်ာဆရာတစ္ဦး၏ျဖစ္အင္ကိုလည္း ရႈလိုက္ပါဦး။ ထိုသူသည္ သူ႔ခ်စ္သူကိုစခ်စ္သည့္ေန႔ကတည္းက တစ္ေန႔ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ေရးစပ္၍ ေပး၏။ အလုပ္ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ား ဘယ္ေလာက္ေနမေကာင္းျဖစ္ျဖစ္ ပ်က္ကြက္ဖူးသည္ဟူ၍ မရွိေပ။ အိမ္ေထာင္သက္ 32ႏွစ္လံုးလံုး ကဗ်ာေပါင္းေသာင္းနွင့္ခ်ီ၍ သူ႔မိန္းမ၏အလွကိုေဖာ္က်ဴးေသာ သူ႔အခ်စ္ကို ေဖာ္က်ဴးေသာကဗ်ာမ်ားကို သီကံုးခဲ့ေလသည္။ ဇနီးသည္ကြယ္လြန္သြားေသာ္လည္း ကဗ်ာေရးျခင္းကိုမရပ္။ တစ္ေန႔တစ္ပုဒ္ပံုမွန္ေရး၍ ဇနီးသည္ အုတ္ဂူသို႔သြားေရာက္ ပို႔ေဆာင္သည္မွာ သူေသဆံုးသည္ထိ 8ႏွစ္ေက်ာ္ၾကာသည္ဟူ၍။ ထိုသူမ်ားကားအခ်စ္၏ အင္အားမည္မွ်ေလာက္နက္ရႈိင္းႀကီးမားသည္ကို သက္ေသျပသြားသူမ်ားပင္ျဖစ္သည္။ (အထက္ေဖာ္ျပပါ အေၾကာင္းအရာမ်ားမွာ စာလွေအာင္လုပ္ၾကံဖန္တီးထားျခင္းမဟုတ္ဘဲ တစ္ကယ့္ျဖစ္ရပ္မွန္မ်ားျဖစ္ပါသည္)

အခ်စ္ကုိ ပိုင္စိုးေသာ နတ္သမီးမွာ ျမားနတ္ေမာင္၏မိခင္ ဗီးနပ္စ္(အပရိုဒိုက္)(အလွနွင့္ အခ်စ္တို႔၏နတ္သမီး)ဟုမွတ္သားဖူးေသာ္လည္း အခ်ိဳ႕စာေပမ်ား၌မူ ေလနတ္သား၏မိခင္ ေသာၾကာေန႔၏ အရွင္သခင္ ဖရစ္ဂ်ာနတ္သမီးပိုင္စိုးသည္ဟု ေဖာ္ျပခ်က္ပါရွိသည္။ (Friday-frigga’s day…..ဤကားစာၾကြင္း)

ခ်စ္သူမ်ားေန႔ျဖစ္ေပၚလာသည့္အေၾကာင္းအရာႏွင့္ အဘယ္ေၾကာင့္valentine day ဟုေခၚေၾကာင္းကိုမူ လူသိမ်ားေသာအေၾကာင္းအရာျဖစ္၍ စာမ်က္ႏွာကိုငဲ့ကာ ခ်န္လွပ္လုိက္သည္။

မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကို လိုက္မည္ဆိုလွ်င္ လိုက္နာရမည့္စည္းကမ္းႏွစ္ခု ရွိပါသည္။ပထမစည္းကမ္း……………အရွက္ကိုပယ္ပါ၊ ဒုတိယစည္းကမ္း……………….ပထမစည္းကမ္းကိုလုိက္နာပါ။

သူ ကိုယ့္ကိုခ်စ္ေနလား မခ်စ္ေနလား။

အဘယ္သို႔ သိႏိုင္မည္နည္း။

လူတိုင္းစိတ္၀င္စားမည္ဟုထင္ပါသည္။ ပညာရွင္မ်ား၏အလိုအရ လူတစ္ေယာက္သည္ သူခ်စ္သည့္လူတစ္ေယာက္ႏွင့္ စကားေျပာသည့္အခါ မ်က္စိသူငယ္အိမ္သည္ က်ယ္ေနတတ္၍ မ်က္ေတာင္လည္းသာမာန္ထက္ပို၍ ခတ္ေလ့ရွိ၏။ သူ၏ေျခလက္မ်ားသည္ သူခ်စ္သည့္လူဆီသာ ဦးတည္ထားတတ္သည္။ သာမာန္အားျဖင့္ လူတစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္စကားေျပာလွ်င္ မ်က္လံုးခ်င္းၾကည့္၍ ေျပာေလ့ရွိေသာ္လည္း လူတစ္ေယာက္သည္သူစကားေျပာေနသူကိုခ်စ္ေနပါက ထိုသူ၏ နွာေခါင္းႏွင့္ ပါးစပ္တစ္၀ိုက္ကိုပါ ၾကည့္ေနတတ္ေလသည္။ ထိုအျပင္ မ်က္ႏွာ၏ အၾကည္ဓာတ္၊ မိမိအေပၚဂရုစိုက္မႈ၊ မ်က္၀န္းမ်ားမွတစ္ဆင့္လည္း အကဲခတ္ႏိုင္သည္။`

ကိုယ့္ခ်စ္သည့္လူႏွင့္မေတြ႔တာ ၾကာလွ်င္ လြမ္းသည္မွာဓမၼတာပင္ျဖစ္သည္။ သတိရျခင္းႏွင့္ လြမ္းျခင္းမွာ အေျခခံအားျဖင့္ တူေသာ္လည္း အလြမ္း၌ နာက်င္ျခင္းပါ အစစ္ပါေလသည္။ ထိုေၾကာင့္ကိုယ္ခ်စ္ရသူ၏ အနီးအနားမွာေနခြင့္ရသူသည္ ကံေကာင္း၏။ ထို႔ထက္ ကိုယ္ခ်စ္ရသူက ကိုယ့္ကိုျပန္ခ်စ္ျခင္းခံရသူသည္ ကံေကာင္း၏။ အခ်စ္သည္ ပထမမဟုတ္ေသာ္လည္း ဘ၀၏တစ္စိတ္တစ္ပိုင္းျဖစ္၏။ အခ်စ္ကိုတန္ဖိုးထားပါ။ အခ်စ္ကိုတန္ဖိုးထားသူသည္ ကိုယ္တန္ဖိုးထားသူ၏ အခ်စ္ကိုရလိမ့္မည္။ ခ်စ္သူသည္ အားငယ္ေသာအခ်ိန္၌ အားေပးေဖးမသူ၊ ဒုကၡမ်ား၀မ္းနည္းမႈမ်ားကို မွ်ေ၀ခံစားေပးသူ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးဖြယ္အခ်ိန္မ်ားကို ဖန္ဆင္းေပးမႈ အထူးသျဖင့္ ကိုယ္သိပ္ခ်စ္ရသူျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သူအတြက္ အခမ္းနားဆံုးလက္ေဆာင္ျဖစ္ေသာ သူမေတာင္းဘဲေပးမည့္သစၥာတရားျဖင့္ ေက်းဇူးတံု႔ျပန္သင့္ေပသည္။

/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Table Normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0in 5.4pt 0in 5.4pt;
mso-para-margin-top:0in;
mso-para-margin-right:0in;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0in;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:”Calibri”,”sans-serif”;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:”Times New Roman”;
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;}