(၁)
အြန္လိုင္းေစာင့္အဘိုးအို၏ရွံဳ.တြေနေသာပါးျပင္အေရျပားတြန္.လိပ္သြားသည္အထိၿပံဳးလိုက္သည္။၀တ္မွဳန္နတ္သမီးေလး ၀င္ေရာက္လာၿပီ။ နတ္သမီးေလး၏ ကိုယ္သင္းနံ.ဖြဖြရွရွသည္ ကမာၻတစ္ဖက္စြန္းရိွ သူေစာင့္ ၾကပ္ေနေသာ ေမာ္နီတာကိုျဖတ္၍ ၀င္လာသည္။ နတ္သမီးေလး၏အေစာင့္ကို သူလွမ္းေမးလိုက္သည္။
“သူဘာလုပ္ခ်င္ေနတာလဲေဟ့”
အေစာင့္ကသူ.ကိုနွာေခါင္းရွံဳ.ျပသည္။
“ဂိမ္းလည္းမေဆာ့ခ်င္ဘူး။ စာလည္းမဖတ္ခ်င္ဘူးတဲ့။ တစ္ေယာက္ေယာက္နဲ. ခ်က္တင္းထိုင္မလို.တဲ့”
အဘိုးအို၏ လက္ေခ်ာင္းပိန္ပိန္မ်ား ကီးဘုတ္ေပၚ၀ယ္ တဖ်တ္ဖ်တ္ေျပးသြားသည္။ နတ္သမီးေလးနွင့္ သင့္ေတာ္ေသာနတ္လုလင္တစ္ဦးတစ္ေလ ရိွေလမည္လား ရွာၾကည့္မိသည္။ မေတြ.။ ကေ၀မေလးသံုးေယာက္ ေလာက္နွင့္ခ်က္တင္း၀င္ေနေသာ ဂ်ီသရဲေလးနွစ္ေကာင္၊ မလိမ္မိုးမလိမ္မာအီးမွင္စာေလးမ်ား၊ နတ္သမီးမ်ားကို စိတ္မ၀င္စားေသာ အြန္လိုင္းေယာဂီႀကီးမ်ားသာ ေတြ.ေနရသည္။
အဘိုးအို သက္ျပင္းခ်လိုက္သည္။
“ငါပဲ၀င္မွျဖစ္မွာပါကြာ။ဒီကေလးမေလး၊ အြန္လိုင္း၀ဂၤဘာေတာက နက္ပါသဘိနဲ.။ေတာ္ၾကာ ဟက္ကာ သရဲႀကီးေတြ၊
ေတာ့ခ္စုန္းေတြနဲ. ေတြ.လို. အဖမ္းစားခံေနရပါဦးမယ္”
သူ.လက္ေခ်ာင္းမ်ားကီးဘုတ္ေပၚတြင္လွဳပ္ရွားသြားျပန္သည္။မၾကာမီ နတ္သမီးေလး၏ ေမာ္နီတာ၀ယ္ မီးစိမ္းေလးလင္းလာသည္။ တိုးတိတ္ေသာ နွဳတ္ဆက္သံက ိုသူမၾကားပါလိမ့္မည္။
“ဟိုင္း”
(၂)
နတ္သမီးေလး ၀က္ဘ္ဆိုက္ပန္းရုံမ်ားအလည္ ေပ်ာ္ျမဴးေနသည္ကို သူၾကည့္ရင္း ၾကည္ၾကည္နဴးနဴးၿပံဳး လိုက္သည္။ဒီလိုအခါမ်ိဳး၀ယ္သူတိတ္တိတ္ေလးေနပါသည္။
သူမ၏ျဖဴသြယ္ေသာလက္ေခ်ာင္းကေလးမ်ားကီးဘုတ္ေပၚမွာေျပးလႊားေနသည္ကိုသူမေနွာင့္ယွက္ဘူးခဲ့။
သူမပ်င္းရိသည့္အခါမ်ိဳးတြင္လည္းသူစကားေျပာေပးဖို.၀န္မေလးဘူးခဲ့ပါ။
“သူအသက္ဘယ္ေလာက္ရိွၿပီလဲဟင္”
သူေၾကကြဲစြာၿပံဳးလိုက္သည္။
“အဲဒါလိုလို.လားကြယ္”
ေမာ္နီတာ၀ယ္ အၿပံဳးသေကၤတေလး လက္လာသည္။သူမ၏အၿပံဳးရနံ.ကို ၾကားလိုက္ရသည္။
“ဟုတ္ပါတယ္။ မလိုပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ သမီးက မေလးမစားလုပ္မိမွာ စိုးလို.ပါ”
“မလုပ္ပါဘူး။မင္းက သိပ္…….သိပ္လိမၼာပါတယ္”
ရယ္သံအျပာေရာင္ေလးကိုျမင္ရသည္။
“ပ်င္းတယ္။ ပံုေျပာျပ”
“ရယ္စရာဂိမ္း ပို.ေပးရမလား”
“ဟင့္အင္ ၊ ပံုပဲနားေထာင္ခ်င္တယ္”
သူအားယူလိုက္သည္။ သူမေလးေပ်ာ္ဖို.ပါ။
“တစ္ခါက အြန္လိုင္းခါးကုန္းႀကီးတစ္ေယာက္ ရိွသတဲ့။အဲဒီခါးကုန္းႀကီးဟာ တစ္ေန.ေတာ့ ေတာထဲမွာ မ်က္စိလည္ေနတဲ့ယုန္မေလးတစ္ေကာင္ကိုေတြ.သတဲ့။ခါးကုန္းႀကီးက ယုန္ေလးကို သမီး၊ အဘလမ္းျပမယ္လို. ေျပာလိုက္တယ္။ဒါေပမယ့္နဂိုကတည္းကေတာထဲမွာထိတ္လန္.ေနတဲ့ ယုန္ေလးဟာ အရုပ္ဆိုးဆိုး။ အသံကြဲကြဲ ခါးကုန္းႀကီးကိုေတြ.တာနဲ.လန္.ၿပီး သတိလစ္သြားပါေလေရာ”
ရယ္သံလြင္လြင္ကို ျမင္ရျပန္ေလသည္။
“သူကေတာ့ ရုပ္ဆိုးဆိုးအဘိုးႀကီး မဟုတ္ေလာက္ပါဘူးေနာ္”
သူထိတ္လန္.တၾကားေမာ့ၾကည့္မိသည္။နတ္သမီးေလး၏အေစာင့္ကေခါင္းယမ္းျပသည္။ဟုတ္တာေပါ့၊သိပ္ဟုတ္တာေပါ့ကြယ္။
ေျပာလိုက္သည့္စကားသည္ရင္ထဲမွာပင္ ေပ်ာက္သြားသည္။သူမ၏ ေပ်ာ္ရႊင္မွဳေလးကို မေပ်ာက္ကြယ္ေစခ်င္ပါ။အခြင့္အေရးယူဖို.မဟုတ္ပါဘူးကြယ္။
ကီးဘုတ္ေပၚရိွ “ပီ” ဟူေသာ ခလုပ္၀ယ္ စိန္ပြင့္တစ္ပြင့္။သူဘယ္အခ်ိန္က က်ပါသနည္း။
(၃)
အတံု.အျပန္မလိုေသာ သံေယာဇဥ္ကို အဘယ္သူနားလည္ပါမည္နည္း။ကိုယ္ခူးေပးေသာ ပန္းပြင့္ေလး ျဖင့္ သူေပ်ာ္ေနသည္ကိုသာ ျမင္လိုခဲ့သည္။သူမကိုပန္းလိုခူးဖို. စိတ္ကူးပင္မကူးခဲ့ဘူးပါ။သူမပို.ေပးေသာ ပံုေလး မ်ားကို ေမွာ္ႀကိမ္လံုးအကူအညီနွင့္ ပန္းပြင့္ေလးေတြ သီကံုးပန္ေပးခဲ့ဘူးပါသည္။သူမ၏ ေဒ၀တာရယ္ေမာသံ ကို အိပ္မက္ထဲအထိ မက္ေနခဲ့ဘူးပါသည္။ သို.ေသာ္……….
အို……ဘယ့္၊ပန္းပြင့္ငယ္၊ ေျမာက္ျပန္ေလတေၾကာ၌ ေမာပန္းေနသူ တစ္ေယာက္ကို ရနံ.ျဖင့္
သက္သာ ေစသည့္အတြက္ငါေက်းဇူးဆိုပါသည္။သင့္ပါးျပင္မို.မို.၌သာအလံျဖဴလႊင့္တင္လိုပါသည္။
အရွဳံးထက္ေၾကာက္ဖို.ေကာင္းေသာအရာမွာမိုက္မဲမွဳသာျဖစ္သည္ကို ငါေကာင္းစြာသိပါသည္။ထို.ေၾကာင့္ငါအရွဳံးကို ေရြးခ်ယ္ပါသည္။
လူတစ္ေယာက္၏အက်ိဳးကိုလိုလားသျဖင့္ လိမ္လည္ေသာ္လည္း တရားကိုယ္အားျဖင့္ လိမ္လည္သည္ သာတည္း။ထို၀ၮ္မွကၽြတ္လြတ္ခဲ့သူမရိွခဲ့ဖူးပါ။ငါလည္းတစ္ေန.ခံရမည္ကိုသိပါသည္။သို.ေသာ္ေနာက္တစ္ႀကိမ္အခြင့္အေရးလည္းရမည္၊ သင္လည္းေပ်ာ္ရႊင္မည္ဆိုပါက ငါထပ္မံလိမ္လည္ပါဦးမည္။
ငါ့အားခြင့္လႊတ္မွဳကို မေတာင္းဆိုပါ။ သူေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္ ဖန္တည္းေပးခြင့္သာ ငါေတာင္းဆိုပါသည္။
ထို.ေၾကာင့္သာတည္း။
အို………ဘယ့္၊ကေလးငယ္။ ငါသည္………………………
(၄)
“ခင္ဗ်ားသူ.ကိုလိမ္ထားတယ္”
နတ္လုလင္၏ စကားကိုသူမေျဖပ ဲျပန္ေမးလိုက္သည္။
“မင္းကဘယ္သူလဲ”
“က်ဳပ္သူ.ရဲ.ပိုင္ရွင္ပဲ”
ျဖစ္လာနိုင္သည္ဟု ႀကိဳေတြးထားပါရက္နွင့္ ေၾသာ္ ဟု၀မ္းနည္းသြားမိေသးသည္။
“ခင္ဗ်ားဘာလို.သူကိုလိမ္တာလဲ”
အေျဖခက္ေသာေမးခြန္းကို ထပ္ေမးျပန္သည္။
“က်ဳပ္မွာသေဘာဆိုးမရိွပါဘူး”
တိုးတိတ္စြာ၊ ေဖ်ာ့ေတာ့စြာ ေျဖရသည္။
“က်ဳပ္မယံုဘူး၊ သူ.ကို ေျပာျပရမယ္”
“ဟင့္အင္း၊ မေျပာရဘူး”
ေျခာက္ျခားစြာ ေအာ္ဟစ္လိုက္မိသည္။
“က်ဳပ္…….က်ဳပ္ကိုမုန္းတာက ကိစၥမရိွဘူး။ သူအြန္လိုင္းမွာ မေပ်ာ္ပဲျဖစ္သြားလိမ္.မယ္”
“ေကာင္းၿပီေလ”
ေအးစက္ေသာ စကားကိုၾကားရျပန္သည္။
“မေျပာေစခ်င္ရင္ က်ဳပ္ခိုင္းတာလုပ္ရမယ္”
“ဘာလုပ္ရမလဲ”
“ခင္ဗ်ားအြန္လိုင္းမွာ ဘယ္ေတာ့မွ မ၀င္နဲ.ေတာ့”
အို…….ဘ၀စာသားမ်ားတြန္.လိပ္ေကြ.ေကာက္၊ ေျခာက္ျခားေၾကမြ၊ ခါးသည္၊ခါးသည္၊ခါးသည္။
“မ……..ျဖစ္…..ဘူး……..ဒါ…ဒါ………က်ဳပ္ဘ၀”
“ရတယ္ေလ၊ခင္ဗ်ာညာထားတာ သူ.ကိုေျပာလိုက္မယ္။ဒါဆိုသူခင္ဗ်ားကို ဘေလာ့ခ္က်ိန္စာတိုက္မွာပဲ။ ေစာင့္ၾကည့္ေလ”
ဘေလာ့ခ္က်ိန္စာ။၀တ္မွဳန္နတ္သမီး၏အမုန္းအတိၿပီးေသာက်ိန္စာလက္နက္။လက္ဖ်ားေတြေအးစက္လာသည္။
ဘ၀၀ယ္ျမဴခါးေတြဆိုင္းညိဳ.လာသလို ခံစားလိုက္ရသည္။
“က်ဳပ္…….က်ဳပ္………သြားပါ့မယ္”
ကိုယ့္စကားကိုယ္ခါးသည္။နွဳတ္ဆက္ခဲ့ပါတယ္။ကံမေကာင္းသူတို.ဟာတစ္ေယာက္တည္းနားေထာင္သူမရိွနွဳတ္ဆက္ရတတ္ပါတယ္။ ၾကားမွာေတာ့ မဟုတ္ဘူးေပါ့ေလ။ ဒါေပမယ့္…………..
နွဳတ္ဆက္ခဲ့ပါတယ္ကြယ္။

(၅)
ဒါပါပဲခ်စ္သူ။
အြန္လိုင္းေပၚကရုတ္တရက္ေပ်ာက္သြားသူတစ္ေယာက္အေၾကာင္းစဥ္းစားမိရင္ဒီပံုျပင္ေလးကိုသတိရပါ။ကိုယ္ကေတာ့ေမာ္နီတာနဲ.
ကီးဘုတ္တို.ရဲ.ေ၀းရာမွာတေစၦတစ္ေကာင္လိုအထီးက်န္နာက်င္စြာေနေနရဆဲပါ ခ်စ္သူ။ ။